ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Κονσόλα ή PC;

Όταν μιλάμε για gaming, όλοι προτιμάμε κάτι από τα δύο. Αλλά ποιο και γιατί;

Άλλη η χάρη του PC, άλλη της κονσολίτσας. Και άλλα τα πλεονεκτήματα φυσικά. Η εμπειρία του να παίζεις παιχνίδια στη μία πλατφόρμα και στην άλλη κάνει τα παιχνίδια κάτι πρακτικά εντελώς διαφορετικό. Τι είναι όμως προτιμότερο; Η συντακτική ομάδα του ΟΝΕΜΑΝ λύνει ένα ακόμα καυτό δίλημμα.

Ψήφισε κι εσύ και δες τι επιλέγει το ΟΝΕΜΑΝ αμέσως μετά:

Κονσόλα ο Πάνος Κοκκίνης

Πάνε περίπου οχτώ χρόνια που έχω να παίξω οτιδήποτε. Τουλάχιστον οτιδήποτε μπορώ να αναφέρω δημοσίως. Και η αλήθεια είναι πως μου λείπει. Μου λείπει η δυνατότητα να βυθιστώ σε ένα κόσμο, αυτό του gaming, που πρωτογνώρισα παίζοντας κάτι αρχαία παιχνίδια στην Amiga 500 του φίλου μου του Χάρη. Αλλά, όταν έρθει με το καλό ξανά αυτή η ώρα, όταν π.χ. η κόρη μου είναι σταρ στο Χόλιγουντ ή μπαλαρίνα στη Νέα Υόρκη και η δουλειά πάψει να είναι αναγκαστική προτεραιότητα, θα το κάνω σε κονσόλα. Ότι κονσόλα υπάρχει τότε. Γιατί; Επειδή πάντα πίστευα ότι κάθε εργαλείο πρέπει να το χρησιμοποιείς για τον σκοπό που είναι προορισμένο. Άσε που, δουλεύοντας σε laptop εδώ και 6 χρόνια, δεν καταλαβαίνω καν γιατί υπάρχουν ακόμη Pc έτσι και αλλιώς.

Κονσόλα ο Χρήστος Δεμέτης

Έχω παίξει σε κονσόλες, έχω παίξει και σε PC. Ωστόσο θα ψηφίσω το πρώτο. Γιατί όπως και να το κάνεις, καλό το PC, καλές και οι αναβαθμίσεις για να έχεις τα σούπερ ντούπερ υπερτέλεια γραφικά, όμως τη χαρά της κονσόλας δεν σου την προσφέρουν. Gaming σημαίνει (και) παρέα, πίτσες, άραγμα, χαβαλές, στοιχήματα και ολονυχτίες με μπύρες. Ας πούμε ότι είμαι κλασικός οπαδός του δόγματος του Pro και του Fifa χωρίς ιδιαίτερη προτίμηση μιας και συγκλίνουν πολύ τελευταία. Από την άλλη games σαν το Assassin’s Creed έχουν άλλη χάρη στην πλάσμα οθόνη με στέρεο ήχο και στο σαλόνι να γίνει χλαπαταγή. Ναι, όντως, δεν υπήρξα και δεν θα υπάρξω μάλλον στο μέλλον λάτρης των rpg τύπου WOW και LOL αν και μπορώ να καταλάβω τον εθισμό που απλόχερα προσφέρουν, συν το γιατί υποστηρίζονται καλύτερα σε PC. Άρα καταλήγουμε στην κονσόλα. Από το πρώτο Atari μου (τιτανοτεράστιες μάχες στο Space Invaders) μέχρι το πρώτο Super Nintendo μου που έκαψε φλάντζες στις αρχές των 90’s και μας άφησε χρόνους. Πολύ πριν την κυριαρχία των PS και XBOX. Και για να κλείσω. Η κονσόλα είναι και γκομενοπαγίδα αν θες να στοχεύσεις σε γυναίκα-gamer. Το “έλα σπίτι μου να δούμε καμια ταινία”, υποστηρίζεται άνετα και παίζεις μετά και ένα Walking Dead (το παιχνίδι εννοώ) για να ανάψουν τα αίματα και να έρθετε πιο κοντά. Gore Romance φάση. Πώς έφτασα εδώ; Α ναι, κονσόλα είπαμε.

PC ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Κυρίως γιατί με εκνευρίζει το άλλο μεγαλύτερο δίλημμα ανάμεσα στο Playstation και το XBOX. Κι αν κοιτάξω λίγο πίσω στην gaming καριέρα μου θα βρω μεν ατελείωτες ώρες λιωσίματος με τους φίλους μου μπροστά από μία κονσόλα αλλά θα βρω ακόμα περισσότερες ώρες στο δωμάτιό μου στο πατρικό, να ξημερώνει και το pc να έχει δώσει και το τελευταίο του bit για να τερματίσω άλλη μια αποστολή στο The Age of Empires, να χτίσω άλλη μια πόλη στο Caesar, να ολοκληρώσω τη σεζόν με κούπα στο Manager. Ίσως φταίει ότι ήμουν από τα παιδιά που δεν ζητούσαν και δεν είχαν ποτέ τη δική τους κονσόλα. Τουλάχιστον μέχρι να μπορώ να την πάρω μόνος μου όταν και απέκτησα την πρώτη. Αλλά δεν έβρισκα το λόγο. Στο PC ήταν όλος ο κόσμος μπροστά μου. Και μάλιστα δεν είχε δρόμους, φρουραρχεία, τείχη και στρατό να τον προφυλάξει. Κάποιος έπρεπε να τα χτίσει όλα αυτά.

Κονσόλα ο Ηλίας Αναστασιάδης

Ποτέ δεν καταλάβαινα τους ανθρώπους που παίζουν παιχνίδια στον υπολογιστή. Ότι τι δηλαδή; Ότι μπορείς να κάνεις τις τέλειες μανούβρες που κάνεις με το joystick; Δεν γίνεται. Έχεις ένα πληκτρολόγιο μπροστά σου, το οποίο έχει φτιαχτεί για συγγραφείς και για ανθρώπους που έχουν ρίξει κιλά σουσάμι ανάμεσα στα πλήκτρα, όχι για gamers. Η ένδοξη πορεία μου στις κονσόλες ξεκίνησε με το Atari, συνεχίστηκε με το Super Nintendo και τελείωσε με το Nintendo 64. Εκεί έμεινα. Μετά έπαιζα άλλα παιδιά, μην τα αναλύσουμε πάλι. Η μοναδική desktop προδοσία που έκανα στο θεσμό του gaming ήταν όλα τα Football Manager που με καθήλωσαν περίπου έναν καθαρό χρόνο από τη ζωή μου να κάνω αλλαγές στο 88′ για να μπιζαριστεί ο παιχταράς που έκανε το χατ τρικ ή να κοπανάω οθόνες, πληκτρολόγια, ποντίκια και τον κολλητό μου κάθε φορά που έτρωγα δύο γκολ στο ίδιο λεπτό. Κονσόλα όμως, γιατί ακόμα και στο Manager παρηγοριόσουν με ένα consolation goal. #parakalw

Πισί ο Στέλιος Αρτεμάκης

Καταρχήν η λέξη πισί τονίζεται στη λήγουσα αν εκληφθεί ως δισύλλαβο. Το λέω αυτό γιατί στο Twitter πολλοί το αναφέρουν ως “πι-σι” που είναι εντελώς λάθος και ξεκομμένο από την προέλευση της λέξη. Και η λέξη πισί είναι δέκα τάξεις μεγέθους λιγότερο γελοίο από τη λέξη κονσόλα. Η κονσόλα προέρχεται από το γαλλικό Console που κανονικά προφέρεται “κονσόλ”. Θέλω να πω, σκέψου την Ιντιλά να τραγουδάει ντανσέ, ντανσέ, ντανσέ και όχι ντανς ντανς ντανς ντανς ντανς. 

Η λέξη πισί, επίσης έχει διασταλτική ερμηνεία ώστε αν συμπεριλαμβάνει και τα λάπτοπ, ειδικά όσα έχουν ξεχωριστή κάρτα γραφικών, δηλαδή τα gaming laptops. Και τα gaming laptops, γατάκια, ήταν πιο φορητά gaming devices από οποιαδήποτε κονσόλα γιατί έπαιρνες μαζί σου και τη δουλειά σου, και τα games σου, και τις σειρές σου. Δηλαδή κομπλέ διασκέδαση. Οπότε, ναι, πισί, ξεκάθαρα.

PC ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Γενικά PC. Τουλάχιστον έτσι το μάθαμε, έτσι σας το λέμε. Με Άμστραντ 512 και τις δισκέτες τις λεπτές. Για B-ball και Τζαμπάρ με γυαλιά και Test Drive με Testarossa και Strip Poker με τη Σούζι. Αν έχεις PC διάβαινε. Ούτε gameboy χρειάζεσαι, ούτε τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι μετά από αρκετά χρόνια οι παιχνιδομηχανές έκαναν την όλη φάση αρκετά εύκολη. Βάζεις-παίζεις. Ή για την ακρίβεια ανοίγεις-παίζεις (το Pro δεν έβγαινε ποτέ) ή αν είσαι απ’ αυτούς ανοίγεις-παίζεις-σπας playstation-βάζεις ταινία-ανοίγεις-παίζεις. Τώρα που το σκέφτομαι, όμως, τις καλύτερες αναμνήσεις μου τις έχω από PC . Και όχι μόνο στα μικράτα μου (η χειρότερη έκφραση στην ιστορία), αλλά και μεγαλώνοντας με FIFA (και σεζόν με +100 γκολ του Κλίνσμαν), Duke Nukem και φυσικά NBA Live. Give the ball to Tony, η φάση.

PC o Μάνος Χωριανόπουλος

Ως πολύπειρος και μπαρουτοκαπνισμένος Gamer, αναγνωρίζω ότι οι κονσόλες είναι πια η μεγαλύτερη απόλαυση του παίκτη, αλλά κακά τα ψέματα , η απόλαυση που παίρνεις ως παιδί από τα παιχνίδια δεν συγκρίνεται. Ειδικά εμείς οι 30αρηδες, που βρεθήκαμε στο μεταίχμιο από τα πρώτα καλά παιχνίδια, στα αριστουργήματα που ακολούθησαν, γνωρίζουμε τι σημαίνει η λαχτάρα για ένα καλό Video Game, από αυτά που αρχικά υπήρχαν στη φαντασία μας και αργότερα τα είχαμε στα χέρια μας.

Επιλέγω λοιπόν PC, γιατί ως παιδί έγινα πειρατής, ψάχνοντας για ώρες το Monkeys Island, επειδή βοήθησα τον Larry να πηδήξει κάθε θηλυκό στο πλοίο των οργίων, και επειδή βοήθησα την ξαδέρφη μου τη Βούλα να περάσει μια πίστα στο Another World. Επιλέγω PC, για το MAFIA (το 1 όχι το 2), για τα αόρατα πλακάκια του Prince of Persia (το 1, είπαμε είμαστε γέροι), το broken Sword και φυσικά τις χτυπημένες αγελάδες του Carmaggedon, τα Lemmings, το Civilazation και το CM με τη Μίλαν και τη Λίβερπουλ του Ίαν Ρας (τον έχω κοουτσάρει τον μουστάκια).

Και τέλος επιλέγω PC για το NBA Live 96, όταν και τα ξαδέρφια μου με απειλούσαν ότι θα πουν στη μητέρα μου για τα καντήλια που κατέβαζα στον Horace Grant. Συγγνώμη Horace, αλλά είσαι ο άνθρωπος που έχω βρίσει περισσότερο απ’ όλους στη ζωή μου.

Κομπιουτεράς ο Γρηγόρης Μπάτης

Παρά τον κίνδυνο να αποκτήσω τη φήμη του παλιομοδίτη, θα ομολογήσω πως είμαι φανατικός κομπιουτεράς. Απ’ αυτούς που πήγαιναν στα μέσα του ’90 σ’ ένα μικρό μαγαζί της Ανάκασας γεμάτο υπολογιστές και έπαιζαν Mortal Kombat και Sensible soccer. Απ’ αυτούς που αργότερα έλιωναν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή παίζοντας NBA LIVE και FIFA, κάνοντας παράλληλα περιγραφή των αγώνων και με τη μάνα τους να νομίζει πως το παιδί έχει πρόβλημα και μιλά μόνο του. Απ’ αυτούς που αργότερα πήγαιναν με την παρέα τους και έπαιζαν βράδια ολόκληρα Call of Duty. Άρα μη το ρωτάς. Την πήρες την απάντηση. Η κονσόλα είναι μονάχα για λίγα και περιορισμένα βράδια τα οποία αφιερώνουμε σε Pro καταστάσεις.

Κονσόλα ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Μια φορά είχα δει έναν τύπο που έπαιζε Guitar Hero στον υπολογιστή και είχα διπλώσει από τα γέλια.

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… PC ΜΕ 55,5%

Κάποια φορά να το δίλημμά μας παιχνίδι για να κάτσουμε να το παίξουμε στο PC.