ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Σκούπισμα ή Σφουγγάρισμα;

Ο κουβάς, οι πιτσιλιές και το Fabuloso τα βάζουν με το φαράσι και τις 'αρκούδες'. Γιατι στην καθαριότητα δε μπορεί να σου αρέσουν και τα δύο;

Πως κρύβεις πιο εύκολα την τσαπατσουλιά; Ποιό είναι πιο ξεκούραστο; Τι μουσική ακούς με το σκούπισμα και τι με το σφουγγάρισμα; Εδώ, να τα ξε-καθαρίσουμε κυρίες και κύριοι.

Σφουγγάρισμα ο Πάνος Κοκκίνης

Έχω να δω ίχνος σκόνης στο σπίτι μου, εδώ και δέκα χρόνια. Κυρίως γιατί η γυναίκα μου είναι τόσο «παστρικιά», που έχουν αυτοκτονήσει τουλάχιστον δέκα ηλεκτρικές σκούπες όλο αυτό το διάστημα. Ενώ μια ρομποτική που της είχα πάρει δώρο, απλά βρήκε την ευκαιριά μια μέρα που είχε μείνει η εξώπορτα ανοιχτή και πήρε τους δρόμους για να σωθεί. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, και τα δυο αυτά αθλήματα τα έχω παρακολουθήσει από τον καναπέ, ως θεατής. Συνήθως με τα πόδια σηκωμένα ώστε να μπορέσει να σκουπισο-σφουγγαρίσει εκεί που πατάω. Αλλά έχω καταλήξει ότι προτιμώ το σφουγγάρισμα. Κυρίως γιατί είναι πιο εύκολο να κρύψεις την τσαπατσουλία σου. Απλά καταβρέχεις τα πάντα και καθάρισες. Στα χαρτιά φαίνεται ότι την έκανες την δουλεία. Και κανένας κόκος σκόνης δεν μπορεί να σου κάνει μήνυση και να σε βγάλει ψεύτη.

Εννοείται σκούπισμα ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Θες να κάνεις έξτρα δουλειά; Θες να πηγαίνεις μέχρι το μπάνιο να γεμίζεις τον κουβά με νερό; Θες να πετάγεσαι στο super market γιατί έχει τελειώσει το Fabuloso; Μα τους δώδεκα Θεούς του Ολύμπου, θες να κάθεσαι να περιμένεις 15 λεπτά το πάτωμα να στεγνώσει για να περπατήσεις;

Προφανώς και το πάτωμα θα είναι πιο καθαρό μετά από το σφουγγάρισμα αλλά πρέπει να σου θυμίσω ότι σφουγγάρισμα χωρίς σκούπισμα δεν παίζει. Εκτός κι αν θες να πασαλείψεις την σκόνη σε όλο το σπίτι. Το σκουπισματάκι είναι απλό, τίμιο και πάνω απ’ όλα στεγνό. Κι αν βαριέσαι το φαράσι, διάλεξε εκείνη την μπαλκονόπορτα που βολεύει, ρίξε μια γερή με την σκούπα στο βουνό της σκόνης και παρακολούθησέ την να ταξιδεύει στον αέρα του Παγκρατίου σαν τα χαρτάκια στην Times Square της Νέας Υόρκης την πρωτοχρονιά.

Σκούπισμα η Έλενα Μπουζαλά

Έχει δίκιο ο Χατζηιωάννου, σφουγγάρισμα χωρίς σκούπισμα δεν υπάρχει πιο βρώμικο. Προτιμώ το σκούπισμα. Δεν χρειάζεται να σηκώνεις κουρτίνες, ριχτάρια και χαλάκια, να γονατίζεις για να πάει η σφουγγαρίστρα κάτω από καναπέδες ή να σπουδάσεις πώς δεν αφήνει σταγόνες η καλύτερη σφουγγαρίστρα και μείγμα στον κουβά. Κουνάς πέρα δώθε την ηλεκτρική σκούπα και αυτή κάνει την δουλειά, για την οποία την έχει πληρώσει καλά. Τώρα για τις μαμάδες και τους ευσυνείδητους πατέρες, ρωτώ; “Έχεις δοκιμάσει να σφουγγαρίσεις την ίδια ώρα που το πάτωμα είναι γεμάτο από “Τόμας Τα Τρενάκια”, “Βέρα η Μπετονιέρα” και “Ανδρέας Ο Εκσκαφέας”, για να μην πω για τα γνωστά σε όλους τουβλάκια ή τις βίδες του Μάάάάστορα του Μίκι;

Σφουγγάρισμα ο Ηλίας Αναστασιάδης

Μισό λεφτό γιατί θα τρελαθούμε εδώ πέρα. Αρχικά, βασικά, πάνω απ’ όλα, το σφουγγάρισμα είναι πιο εύκολο από το σκούπισμα. Στο σκούπισμα, σκύβεις σε δύο στάδια. Ένα για να σκουπίσεις, ένα για να τα μαζέψεις με το φαράσι. Επειδή το να σκουπίζεις με ηλεκτρική είναι εκτός συζήτησης για λόγους δικαιοσύνης, να μην ξεχνάμε ότι είναι σχετικά απίθανο να πάρεις όλες τις τρίχες ή τη σκόνη από κάτω με τη μία, οπότε λογικά θα ξαναχρειαστεί να σκύψεις και πάει λέγοντας. Και άντε σκουπίζεις. Τρέχεις μετά περήφανος στην άκρη του σπιτιού να δεις τι έκανες και βασικά δεν βλέπεις τίποτα. ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Καμία ηθική επιβράβευση του κόπου σου.

Από την άλλη, το σφουγγάρισμα. Η ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν. Η καλύτερη συλλογή ποιημάτων του Πάμπλο Νερούδα. Μια γυαλιστερή οπτασία στο πάτωμά σου. Το κερασάκι στην τούρτα (το σκούπισμα) που με τόσο κόπο έφτιαξες. Και από κόπο; Τι κόπο; Μια σειρά από χορευτικές κινήσεις στο σαλόνι, μερικές ακόμα στα δωμάτιο, άλλες λίγες στην κουζίνα. Μαγεία. Μετά απλά περιμένεις να στεγνώσει. Αν έχεις πρόβλημα μ’ αυτό, απλά κλείνεις τα μάτια στην (καθαρή) πραγματικότητα.

Σκούπισμα η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Με λες και ανεπρόκοπη, με λες και ακαμάτα, αλλά βασικά με λες κακομαθημένη. Δεν έχω σφουγγαρίσει ποτέ. Δεν ξέρω πως να το κάνω, άσε που ένα από τα πιο αηδιαστικά θεάματα ειναι αυτοί οι πλαστικοί κουβάδες με τα θολά νερά. Φαντάζομαι πως κάποια στιγμή θα το κάνω, αλλά προς το παρόν χαίρομαι που το έχω αποφύγει εδώ και 30 χρόνια. Οσο για το σκούπισμα, αυτό κάτι μου θυμίζει, πρέπει να το έχω κάνει 5-6 φορές. Εύκολο. Βαρετό, αλλά εύκολο. Μη φανταστείς βέβαια και το πιο σχολαστικό σκούπισμα. Οπως λέει ο σοφός λαός,  “τα πάνω πάνω, όσα βλέπει η πεθερά”.

Σφουγγάρισμα ο Στέλιος Αρτεμάκης

Όποιος δε θέλει να σφουγγαρίσει, πέντε μέρες σκουπίζει,” λένε στο χωριό μου. Το σφουγγάρισμα είναι εκείνο που κάνει τη διαφορά, που σε καταξιώνει στη συνείδηση της υπόλοιπης κοινωνίας, που δίνει την καλή εντύπωση στα πεθερικά, που σου επιτρέπει να περπατάς ξυπόλυτος. Το σκούπισμα είναι μόνο για τα πολλά, για τις μαλούπες τις οποίες αν δεν σφουγαρίσεις μπορείς κάλλιστα να βάλεις κάτω από το χαλί. Θέλω να πω αν είναι να παιδευτείς κάντο καλά.

Τι; Είναι λάθος η παροιμία; Μισό λεπτό να τη Googlάρω.

Εντάξει, λάθος είναι. Αλλά με την ηλεκτρική μπορείς να ακούσεις ας πούμε Ratatat; Ε, μπορείς;

Σφουγγάρισμα η Νίκη Χαγια

Υπάρχει καλύτερο πράγμα απο το σφουγγάρισμα, που καθώς το κανεις όλο το σπίτι μυρίζει άρωμα λεβαντας ή λεμονιού ή σαπούνι Μασαλιας; Υπάρχει πιο ωραία εμπειρία για τη μέση Ελληνίδα νοικοκυρά να φαντασιωνεται πως είναι η Ρενα Βλαχοπουλου και γεμάτη μπριο να σφουγγιζει τη σφουγγαριστρα και να τα κάνει όλα να αστραφτουν; Υπάρχει πιο αποτελεσματική οικιακή γυμναστική απο το σφουγγάρισμα, που κανεις πλαγιές καμψεις, εμπροσθιες καμψεις, καθίσματα και άμα λαχει και υπερεκτασεις; Υπάρχει πιο αγχολυτικο πράγμα απο το σφουγγάρισμα ακούγοντας στο τέρμα justice; Ε όχι κυριοι δεν υπάρχει. Τι σκουπισμα και βλακείες.. Σφουγγάρισμα και πάλι σφουγγάρισμα.

Σφουγγάρισμα ο Θανάσης Κρεκούκιας

Πρακτικοί οι λόγοι. Ένας πρώην εργένης, εργένης όμως για περισσότερα από 20 χρόνια, γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει σκούπισμα χωρίς σφουγγάρισμα, ούτε σφουγγάρισμα χωρίς σκούπισμα. Εδώ και αιώνες η καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά, πρώτα σκουπίζει και μετά σφουγγαρίζει. Ο Θανασάκης λοιπόν διαλέγει σφουγγάρισμα γιατί αυτό προϋποθέτει ότι έχει τελειώσει το σκούπισμα, άρα μένει μόνο ένα πράγμα να κάνεις ακόμα. Δεν έχω πρόβλημα με το σκούπισμα, αλλά όταν ξεκινάς να σκουπίζεις, ξέρεις ότι μετά θα ακολουθήσει και το σφουγγάρισμα. Ενώ όταν σφουγγαρίζεις, ξέρεις ότι μετά θα ανάψεις τσιγαράκι και απλά θα περιμένεις να στεγνώσει, έχοντας ολοκληρώσει την εργασία. Άσε που στο σφουγγάρισμα ακούς και μουσική, σε αντίθεση με το σκούπισμα που η ηλεκτρική σκούπα σου παίρνει τα αυτιά. Οπότε; Σφουγγάρισμα μαν!

Σφουγγάρισμα ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

“Σφουγγάρισμα ή σκούπισμα, ε” γρύλισε και μεμιάς διαβάζοντας το e-mail από το Oneman.gr και μισόκλεισε τα μάτια κοιτώντας τον λευκό τοίχο του σπιτιού του. Το βλέμμα του είχε καρφωθεί σ’ ένα συγκεκριμένο σκονισμένο σημείο, αλλά το μυαλό του ταξίδεψε πίσω, εκεί που είχε υποσχεθεί να μη γυρίσει ποτέ. Εικόνες από αρβύλες, βρώμικα κρεβάτια, τον ανεμιστήρα να στριφογυρίζει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, τις “αρκούδες” (σ.σ συσσωρευμένη σκόνη που παίρνει ακανόνιστη μορφή σε 50 διαφορετικές αποχρώσεις του γκρι) να θυμίζουν σκόρπια διαδήλωση στο πάτωμα, ήχοι από έλικες ελικοπτέρων να στριφογυρίζουν, μουσικές από τρανζιστοράκια και μια ακαταλαβίστικη διάλεκτο -αυτή που ακούγεται μόνο στη Μυτιλήνη και ενδεχομένως σε κάποιο μυθιστόρημα του Τόλκεν- και μυρωδιές από μεθάνιο (καταλαβαίνετε), ψόφια κουνάβια (αρβύλες) και ναπάλμ. “Λατρεύω τη μυρωδιά του ναπάλμ το πρωί” ψιθύρισε πριν πέσει ξανά το πέπλο της κατάθλιψης: “Μισώ περισσότερο, όμως, το σκούπισμα” μούγκρισε. Η πρώτη φορά που έπιασε κοντάρι στη ζωή του ήταν στον στρατό. Και οι θύμησες τον διαπερνούσαν σαν σουβλιές στη ραχοκοκκαλιά. Όταν έφτανε η στιγμή εκείνα τα μουντά πρωινά στον εξωτικό Πετσοφά για τις αγγαρείες, η απάντηση “σφουγγάρισμα” ήταν πάντα αυτή που έβγαινε σπασμωδικά από το στόμα του.

Το σκούπισμα, βλέπεις, είναι πιο απαιτητική διαδικασία. Σκουπίζεις, συγκεντρώνεις, μεταφέρεις στο φαράσι. Το σφουγγάρισμα από την άλλη ήταν πάντα πιο απλό. Περνάς τη σφουγγαρίστρα πάνω από το δάπεδο, βουτάς στον κουβά, στραγγίζεις, συνεχίζεις. Απλό. Χωρίζεις πιο εύκολα τη δουλειά, κάνεις μοτίβα για να περνάει η ώρα και το κυριότερο δεν κάνεις διπλοδουλειές. Βρεγμένο = καλό. Στεγνό = κακό. Ενώ στο σκούπισμα αντιμετωπίζεις έναν εχθρό που έχει τη δική του βούληση. Ξεφεύγει από τη σκούπα, κολλάει στις γωνίες, παρασύρεται από τον αέρα. Η απειλή είναι ασύμμετρη.

*Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι πέρα για πέρα αληθινή.

Σκούπισμα ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Εντάξει, όχι να διακόψω την ενάτη του Μπετόβεν(!) αλλά τώρα να μπλέκεις με νερά, ιστορίες, στραγγίσματα, να μη μπορείς να πατήσεις, κάτσε να στεγνώνει, σπλιτς σπλατς, αφήστε με ήσυχο ε. Πιάνεις τη σκουπίτσα, κλάκα κλάκα στις γωνίες, φσουτ φσουτ στη μέση, κάνεις μια γρήγορη όλο το σπίτι ενώ ακούς την τελευταία μουσικάρα που σου στείλαν οι φίλοι σου, συγκεντρώνεις ένα ωραίο λοφάκι σε ένα προεπιλεγμένο στρατηγικό σημείο, και μετά με μια σβέλτη κίνηση το διαλύεις με το combo φαράσι/σκουπίδια (=επιβράβευση). Μια χαρά, ττρία τραγουδάκια θες και τελείωσες. Περιμέντε το στέγνωμα εσείς, εγώ πάω να πλύνω τα πιάτα.

Σκούπισμα η Ρομίνα Δερβεντλή

Να θυμίσω σε κάποιους ότι είμαστε στο έτος 2013. Το σκούπισμα ισούται με ηλεκτρική σκούπα, όχι με σκουπόξυλο και φαράσι- εκτός αν μένεις σε μπαλκόνι. Γιατί αν με ρώταγες το ίδιο το 1940, προφανώς και θα σου έλεγα σφουγγάρισμα, ποιός θέλει να μαζεύει και να ξαναμαζεύει τον ίδιο μπόγο σκόνης μέχρι να αξιωθεί να μπει όλος στο φαράσι; Οπότε προφανώς και διαλέγω σκούπισμα. Διαλέγω το μικρότερο κακό, αφού το σκούπισμα δεν θέλει δεξιοτεχνία: απλά κρατάς την σκούπα. Διαλέγω σκούπισμα και για τον εξής λόγο: αν θες μένεις εκεί. Βιάζεσαι; Σκούπισε και μην σφουγγαρίσεις. Δεν θα το καταλάβει κανείς.Ενώ για προσπάθησε να σφουγγαρίσεις χωρίς να έχεις σκουπίσει πριν και μόλις ξεφτύσει η μυρωδιά λεμονιού κάτσε παρέα με ένα μεταλλαγμένο είδος σκόνης, την σκόνη-μάκα.

Υ.Γ. Το σκούπισμα και το σφουγγάρισμα δεν φτουράνε τίποτα μπροστά στο χείριστο είδος φασίνας: Το ξεσκόνισμα.

Σφουγγάρισμα ο Μάνος Μίχαλος

Καλά, βασικά ούτε βλέφαρο του ματιού δεν θέλω να κουνήσω, ποιο σκούπισμα τώρα και ποιό σφουγγάρισμα; Ούτε το τηλέφωνο να πάρω την Τατιάνα δεν θέλω στην πραγματικότητα να κάνω, για να έρθει πάνω να ρίξει μια γερή φασίνα. Αλλά ας όψεται, ότι πρέπει να διαλέξω και παρότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μου, θα πιάσω τη σφουγγαρίστρα. Πιθανότατα, γιατί κάθε φορά που πιάνω σκούπα (όχι ηλεκτρική) θυμάμαι ένα μαλάκα ταγματάρχη στη Σπάρτη που μας έβαζε να σκουπίζουμε φύλλα, σε μια έκταση 400 μέτρων και το έπαιζε στρατηγός στον άγνωστο πόλεμο. Ενώ με το σφουγγάρισμα, μυρίζεις το λεμόνι και ξεχνιέσαι, το κάνεις πιο ευχάριστα και παρότι ναι πρέπει να προγηθεί σκούπισμα, θα μοιραστώ τις δουλειές. Βάλε εσύ σκούπα και θα κανονίσω εγώ να πέσουν αυτά τα πετσετέ κρόσια από πάνω, να γίνει η φάση. (Όσο υπάρχει η Τατιάνα, δεν φοβάμαι τίποτα).

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ: ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΜΑ ΜΕ 77,8%

Η νίκη είναι νίκη. Ο τίτλος είναι τίτλος. ‘Εστω και με οριακή διαφορά, λοιπόν, το σφουγγάρισμα τα σπάει.

ΨΗΦΙΣΕ ΚΙ ΕΣΥ

#skoupisma


ή

#sfougarisma