ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Ζάχος Δόγκανος ή Σμήναρχος Κάκαλος;

Ένα ερωτικό, μπεζικό δίλημμα για αυτή τη βδομάδα.

Δύο μεγάλοι ρόλοι, ένας μεγάλος ηθοποιός. Ζάχος Δόγκανος, Σμήναρχος Κάκαλος, δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες, δύο διαφορετικές στάσεις ζωής. Η συντακτική ομάδα του ΟΝΕΜΑΝ παίρνει θέση.

Ρίξε την ψήφο σου και μετά δες τι ψηφίσαμε εμείς.

Σμήναρχο Κάκαλο ο Γιώργος Μυλωνάς

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο κόσμος έβλεπε γενικά τη σειρά με τον Δόγκανο και γιατί αγάπησε τόσο τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Την έχω δει μάξιμουμ 2-3 φορές σε καλοκαιρινές επαναλήψεις και θεωρώ πως σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι ρόλοι που έχει υποδυθεί ο Μπέζος είναι καλύτεροι από τον συγκεκριμένο που δεν με έπεισε (ούτε για πλάκα) ως μεγάλος καρδιοκατακτητής. Από την άλλη ο τιτάνας σμήναρχος Κάκαλος, που όλοι θα θέλαμε να είχαμε στον στρατό ή έστω μπάρμπα για βύσμα στην θητεία μας. Και πες ότι σε κάποιου το μυαλό η μάχη Ζάχου Δόγκανου-Σμήναρχου Κάκαλου είναι αμφίρροπη, όταν πιάνουμε την “παρέα” του καθενός δεν υπάρχει σύγκριση. Οι σμηνίτες Βλάχος, Πλαπούτας και Ντάλας μας έχουν προσφέρει μερικές από τις πιο αστείες στιγμές στην ελληνική τηλεόραση. Κάκαλος και ας πάει η θητεία στους 36 μήνες.

Σμήναρχο Κάκαλο ο Χρήστος Δεμέτης

Σε αντίθεση με τον Μυλωνά, προσωπικά έβλεπα Δόγκανο. Είχα ξεχάσει μάλιστα πως είναι και ο τίτλος της σειράς. Έλεγα, “παίζει Ζάχο” ένα πράγμα. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να μην ψηφίσω εδώ τον Σμήναρχο Κάκαλο. Τον θείο Νώντα όπως έλεγε και ο Ντάλας.

Το πρώτο επεισόδιο των Παιδιών της Ελλάδας παίζει να το έχω δει μαζί με τον αδερφό μου περίπου 25 φορές στο Youtube. Και κάθε φορά γελάω παρότι έχω μάθει απ’ έξω όλες τις σκηνές.

Ο Κάκαλος ήταν λούμπεν, ψωνάρα, καθόλου χάρτινος, είχε αυτοσαρκασμό και κυρίως, ναι, έμοιαζε σε καραβανάδες που έχεις συναντήσει στον στρατό. Στην υπερβολή της καρικατούρας ίσως, αλλά έμοιαζε. Κατ’ εμέ λοιπόν, ο Κάκαλος ήταν ο απόλυτος αντιήρωας των ελληνικών 90s. Εδώ ο Μπέζος ανατρέπει τον εαυτό του. Μετά τον γκέι Γιάννη των Απαράδεκτων, γίνεται το alter ego του Καραβανέα και η καρέκλα που ζηλεύει τόσο πολύ ο Χλαπάτσας.

Και πέραν των παραπάνω, είχε και για γκόμενα τη Λίτσα. Μετά τη Βούλα (φωτό)

Γαϊδούρια.

Σμήναρχο Κάκαλο η Φένια Μπινιάρη

Ο Κάκαλος έχει αντικαταστήσει το διάβασμα πολλών μεσημεριών στα σχολικά μου χρόνια. Είχε το πιο ωραίο και το πιο σούπερ καλτ γραφείο όλων των εποχών με τον επιτοίχιο έλικα που έχει στοιχειώσει τις παιδικές μου αναμνήσεις. Ο σμήναρχος και η σειρά βρωμάνε ωραία 90ίλα, κυρίως με βρισιές τύπου ‘κατσαρίδα με μαγιό’ , ‘θιβετιανή μάγισσα’ και ‘βρωμερή σαρανταποδαρούσα’. Κάκαλος και πάλι Κάκαλος γιατί είναι το πιο αναγνωρίσιμο όνομα στην αεροπορία μετά τον Ίκαρο.

Δόγκανο ο Πάνος Κοκκίνης

Εν μέρει τον επιλέγω από αντίδραση, γιατί βλέπω τον Κάκαλο να το λήγει με ποσοστά δικτάτορα. Εν μέρει τον επιλέγω γιατί όλοι οι Ζάχοι που έχω γνωρίσει στη ζωή μου είναι φοβερά άτομα. Κυρίως όμως τον επιλέγω γιατί, σε αντίθεση με τον Κάκαλο, που είχε σούπερ κωμικό μπακ από τους σμηνίες, εκείνος έπαιζε μπάλα μόνος του. Εκτός και αν θέλεις να συμπεριλάβουμε στο cast την Εύη Αδάμ από τους τίτλους αρχής. Προσωπικά τον θεωρώ ως κάτι σαν κυριλέ ξάδελφο (από το Κολωνάκι) του Απαράδεκτου. Και κρίμα που κανείς δεν έχει τολμήσει να γυρίσει μια σειρά για αυτούς τους δυο Νεοέλληνες. Και που’σαι, αν αυτό συμβεί, μπορούμε ένα επεισόδιο να τους δείχνει ως σμηνίες στην αεροπορία. Έτσι για να είναι ολοκληρωμένο το παρεάκι.

Σμήναρχο Κάκαλο ο Γρηγόρης Μπάτης

Γομάρια, γαϊδούρια, που τολμήσατε να βάλετε/θέσετε τέτοιο δίλημμα. Α στο διά(ο)λο τσακιστείτε από ‘δω πέρα. Θα σας στείλω με μετάθεση στην Λήμνο. 20 μέρες φυλακή στον εμπνευστή αυτού του ερωτήματος. Θα σας φτιάξω καλά εγώ. Δεν θα επιτρέψω τέτοιο σαμποτάζ ένθεν κι ένθεν, εκείθεν και εντεύθεν! Τα ακούς κατσαρίδα με στολή, γλοιώδες υβρίδιο, σαλιγκάρι χωρίς κέλυφος, βρωμερή σκουληκαντέρα, τραυματισμένη βερβερίτσα; Μόνο Κάκαλος, γιατί όπως είχε πει: “φτου σου αγόρι μου, πανέμορφος είσαι. Θα τους καταπλήξω”. Και μας κατέπληξε..

Ζάχο Δόγκανο ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Θλίβομαι πραγματικά για όσους είπαν Κάκκαλο. Ο Δόγκανος είναι μακράν η πιο ολοκληρωμένη περσόνα από τις δύο και δεν χρειαζόταν κανέναν δίπλα του για να πρωταγωνιστήσει. Μόνο ενδεχομένως τος γυναίκες της ζωής του στις οποίες φρόντιζε συχνά να λέει “μην κοιτάς τα χρόνια μου λοιπόν, ο άντρας πρέπει να ‘χει παρελθόν”. Αλλά δεν έχετε έναν Φιλέρη εδώ να σας πει δυο λόγια. Ο Ζάχος Δόγκανος είναι για μένα η ευφυέστατη τηλεοπτική περσόνα των 90s και έδειξε ένα πρόσωπο του Έλληνα που κανείς δεν είχε τολμήσει να αγγίξει μέχρι τότε. “Well, well” όπως θα έλεγε ο Δόγκανος και ο Χωριανόπουλος, κερδισμένοι και χαμένοι στο δίλημμα, όλοι το βράδυ στα μπουζούκια. Χωρίς λουλούδια ε; Ακούς εκεί 30 χιλιάδες δραχμές το πανέρι.

Ζάχο Δόγκανο ο Δημήτρης Κουπριτζιώτης

Θα μπορούσα να αρχίσω και να σας αραδιάζω τις χιλιάδες ατάκες που έχει πει ο Δογκανος. Ειναι όσες και οι επιταγές που έχει υπογράψει με το πανάκριβο στύλο του. Ο Ζάχος ήταν ο ορισμός του έλληνα την δεκαετία του 90′. Ήθελε το μπουζούκι του, τις γυναίκες του, το χαϊλίκι του και στην τελική ήθελε το καταΐφι του. Γιατι αυτές είναι οι μικρές χαρές της ζωής που δεν ξέρει ο Μαρίκος. Και αν δεν εχει θελει να του το λενε με ωραιο τροπο “κύριε Ζάχο, μας συγχωρείτε πολυ, δεν εχουμε οργανωθεί ακομα, δεν έχουμε καταΐφι”. Όχι ορθά και κοφτά! Ποιός εισαι κύριε γκαρσον. Εδώ μιλάμε για τον μεγαλύτερο γυναικά-τεμπέλη-επιχειρηματία του σύμπαντος!

Θείο Νώντα η Έρρικα Ρούσσου

Λατρεία ο Ζάχος (#διπλης) δεν λέω, αλλά πώς να το κάνουμε, σαν τον Σμήναρχο Κάκαλο, δεν είναι. Γιατί ο Σμήναρχος Κάκαλος είχε τη στολή. Γιατί ο Σμήναρχος Κάκαλος είχε το ψώνιο. Γιατί ο Σμήναρχος Κάκαλος ήταν ο Σμήναρχος Κάκαλος.

 

Όπως καταλαβαίνεις, αδυνατώ να ψηφίσω κάποιον άλλον, πλην αυτού. Έπειτα, είναι και το άλλο: Εν αντιθέσει με το Δόγκανο, ο Κάκαλος δεν «σταύρωνε» ούτε θηλυκιά γάτα. Ούτε καν την Μπουμπού. Κάπου εκεί προς το τέλος, είχε τη Ρένια, το άλλοτε αστροπελέκι του και χαμογέλασε λιγάκι το χειλάκι του. Ε, αμαρτία. Από το χαρέμι του Δόγκανου λοιπόν, θα διαλέξω τον κοιτώνα του Κάκαλου. Πρόοοοοοσοχην!

Ζάχος Δόγκανος η Δώρα Τσαμπάζη

Ξέρω ότι πολλοί είναι κολλημένοι με «Της Ελλάδος τα παιδιά» κυρίως άντρες, γιατί ταυτίζονται με την αντροπαρέα και τις ημέρες στο στρατό, ειδικά στο ναυτικό που τα πράγματα είναι λίγο πιο χαλαρά. Ωστόσο εγώ, επειδή το «Εκείνες κι Εγώ» είναι μεταγενέστερο, θεωρώ ότι ο Μπέζος ήταν πολύ καλύτερος σε αυτό το ρόλο. Ο σαλιάρης, ο γλοιώδης, ο “και καλά έχω χρήματα”, αλλά τσιγκούνης μέχρι το κόκκαλο, Δόγκανος ήταν θεούλης. Δεν ξέρω αν αγαπώ μόνο τον Δόγκανο ή αν τον θέλω πακέτο πάντα με τη Δεβόρα και το «σπακανόρυζό της», τον» Ξιφουνών» της και τον κύριο» Ντημούτρη» της. Αγαπώ τον Δόγκανο γιατί όπου πήγαινε οι πόρτες άνοιγαν διάπλατα, αντιπροσωπεύοντας τον κλασικό  μαϊντανό της νύχτας και των δημοσίων σχέσεων, όλες οι γυναίκες έκλαιγαν για πάρτη του, δεν παντρευόταν ποτέ την Ελένη, και δεν τον έβρισκες ποτέ αν εκείνος δεν το ήθελε. Πολλοί τον τύπο του άντρα αυτού εμίσησαν, τον Ζάχο Δόγκανο κανείς.

Με τον Κάκαλο ο Ηλίας Αναστασιάδης

Θλίβομαι που θλίβεται ο Χρήστος, αλλά ο Ζάχος Δόγκανος είναι από τους ελάχιστους τηλεοπτικούς ήρωες που έπαιξε ο Γιάννης Μπέζος και δεν με άγγιξαν καθόλου. Θρυλικές ατάκες, ατάκες-σχολείο και όλα τα σχετικά, αλλά η δεδομένη σοβαροφάνεια του Δόγκανου (σε συνδυασμό με το μεγαλοαστικό προφίλ της φάσης του) με εμπόδισαν να ταυτιστώ. Όσον αφορά τον Κάκαλο, τη ναυαρχίδα μιας σουρεαλιστικής σειράς που φοβάμαι ότι δεν έχει μείνει στην ιστορία όσο ένδοξα θα έπρεπε, τα λόγια δεν περιττεύουν ακριβώς. Τα λόγια δεν υπάρχουν. Μαέστρος και απαραίτητη ηγετική και ‘λιγότερο συμπαθής’ φιγούρα μιας παρέας ανθρώπων που παρήγαγε περισσότερα αστεία απ’ ό,τι ατάκες. Μια παρέα που σε έκανε να γελάς χωρίς κείμενο. Ο αέρας καταστροφής του Κάκαλου ήταν τόσο έντονος που νόμιζες πως σε κάποιο επεισόδιο, ο τεράστιος έλικας θα κάνει ένα βζζζζζζουν και θα πέσει στο κεφάλι του. Και μετά, ξέρεις, θα έλεγε μια ατάκα που θα τα ακύρωνε όλα και θα γελούσαμε πάλι και θα ξεχνούσαμε τον έλικα. Επαμεινώνδας Κάκαλος, ένας υπαρκτός σουρεαλισμός.

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΚΑΚΑΛΟΣ ΜΕ 60%

Μας κατέπληξε! (Γαϊδούρια.)