Με αυτό το πιάτο ανακαλύψαμε πράγματι την Αμερική

Αν για κάτι φημίζονται οι Αμερικάνοι, είναι για την αγάπη τους στο χορταστικό φαγητό. Οι μερίδες τους είναι πλούσιες, γενναίες θα τις έλεγε κανείς και μερικά πιάτα καταλαβαίνεις αμέσως πως έχουν γεννηθεί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Όποιος έχει κάνει το μεγάλο ταξίδι προς τις Η.Π.Α. άλλωστε, έχει να το λέει, για τις λιχουδιές που δοκίμασε όσο βρισκόταν εκεί. Μουσεία, μνημεία, τουριστικές ατραξιόν αλλά και φημισμένα αμερικάνικα πιάτα βρίσκονται σε πρώτο πλάνο στις αναμνηστικές φωτογραφίες του ταξιδιού.

Κι αν για τα μνημεία και τις ατραξιόν, πρέπει να ταξιδέψεις μέχρι εκεί για να τα δεις από κοντά, σε ότι αφορά το αυθεντικό αμερικάνικο BBQ, τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα, αφού αρκεί μια επίσκεψη κάθε Πέμπτη στα Fridays Κεφαλαρίου.

Εκεί, σε περιμένει ένα χορταστικό κι απολαυστικό BBQ platter με τρία διαφορετικά είδη κρέατος, δηλαδή τα Beef Brisket, Pork Belly και Turkey. Κρέατα τα οποία έχουν καπνιστεί για 12 ώρες σε ειδικό φούρνο και κόβονται εκείνη την ώρα σε λεπτές φέτες, με 4 επικές σος, εμπνευσμένες από εικονικές πολιτείες των ΗΠΑ να το συνοδεύουν, παρέα με coleslaw σαλάτα και φυσικά τηγανητές πατάτες.

Φωτογραφίες: Μάρκος Χουζούρης/Actionimages

Επειδή το δίκαιο αίτημα των δημοσιογράφων του Oneman να ταξιδέψουν μέχρι της Η.Π.Α. απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, βρεθήκαμε την περασμένη Πέμπτη στα Fridays για να ανακαλύψουμε την Αμερική μέσα απ’ το πιάτο μας. Ήταν σαν να ήμαστε εκεί.

Αφού αδειάσαμε σεβαστή ποσότητα platters, ζητήσαμε απ’ τον καθένα να μας μεταφέρει την δική του εμπειρία:

Πιάσε μια ‘ποικιλία’ ακόμα για τον Γιώργο Μυλωνά

Και μόνο που διαβάζεις στον κατάλογο πως τα τρία είδη κρεάτων του πιάτου μαρινάρονται και καπνίζονται για 12 ώρες, αφότου κάνεις την παραγγελία, τα καρτερείς με τον απαιτούμενο σεβασμό. Σεβασμό που χάσαμε αμέσως μόλις εμφανίστηκαν μπροστά μας τα πιάτα. Χάσαμε όχι μόνο το σεβασμό μας απέναντι στο κρέας το οποίο κατακρεουργήσαμε, αλλά και τον μεταξύ μας, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που σκεφτήκαμε -δεν θα καρφώσω όσους το έκαναν και πράξη- να βουτήξουμε ένα κομμάτι μέσα από το πιάτο του διπλανού μας. Για να γλιστράει το κρέας, το πιάτο περιλαμβάνει 4 σος για όλα τα γούστα. Το ’12άρι’ μου το δίνω στην λευκή. Οι πατάτες και το λάχανο στις γωνίες, αποτελούσαν ευχάριστα διαλείμματα σε ένα πιάτο που αν και προορίζεται για 2-3 άτομα, το έτρωγα για πλάκα μόνος μου.

Επιστροφή στα κλασικά, για τον Θωμά Ζάμπρα

Όταν οποιοδήποτε περίπλοκο πιάτο με βάση το κρέας έχει δοκιμαστεί, καμιά φορά ο σωστός δρόμος είναι ένα return to the classics. Αυτό κάνει και το νέο πιάτο των T.G.I Friday’s. 3 διαφορετικα κομμάτια κρέατος μαριναρισμένα και ειδικά ψημένα για 12 ώρες. Ποτέ δεν κατάλαβα ποιός έχει την υπομονή να σιγοψήνει κάτι 12 ώρες. Μιλάμε για σχεδόν μία σεζόν Game of Thrones σε ψήσιμο. Αλλά υποθέτω αυτό είναι που κάνει το κρέας τόσο μαλακό και νόστιμο. Συνοδεύεται απο 4(!) σος! Περισσότερα σος και από καράβι σε καταιγίδα. Και εδώ θα συμφωνήσω με τον Γιώργο σε δύο πράγματα. Έτρωγα άνετα το πιάτο μόνος μου και η λευκή σος είναι the way to go αν και δεν αναγνώρισα κανένα υλικό. Θα μπορούσαν να μου πουνε ότι είναι αμβροσία και θα το πίστευα. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι η μόνη εξήγηση.

Plum BBQ sauce με τρέλα για την Ιωσηφίνα Γριβέα

Τι εννοείς έχουν καπνιστεί τα κρέατα για 12 ώρες; Το καλό πράγμα αργεί να γίνει και τα λοιπά και τα λοιπά. Μεταξύ μοσχαριού, χοιρινού και γαλοπούλας, για μένα νικητής βγήκε η γαλοπούλα, σε μια μάχη όμως που δόθηκε σώμα με σώμα. Η γεύση όλων των κρεάτων ήταν τόσο-όσο καπνιστή για να αφήσει και τις σως να κάνουν τη δουλειά τους κι επειδή υπήρξα ανέκαθεν φαν της γλυκιάς νότας στο φαγητό μου, η Plum BBQ sauce βρέθηκε σχεδόν μόνο στο δικό μου πιάτο. Το κόλπο είναι να περιχαρακώνεις την περιοχή σου νωρίς για να παίρνουν όλοι το μήνυμα. Αρχικά παραγγείλαμε 2 platters, αλλά μετά από ένοχες ματιές προχωρήσαμε και σε 3ο, γιατί πολύ απλά δε γινόταν αλλιώς. Την επόμενη φορά μας βλέπω και για 4ο.

You had me at galopoula, για την Έρρικα Ρούσσου

Τι υπερτέλεια ψημένο πουλερικό ήταν αυτό. Πόσο γευστικό. Πόσο δεν μπορούσα να σταματήσω να ‘τσιμπάω άλλο ένα τελευταίο κομματάκι’. Επ ευκαιρίας θα ήθελα να πω ότι με αυτό το καινούριο τους πιάτο τα Friday’s κατάφεραν το απίθανο: Κατάφεραν σε μία πιατέλα που υπήρχαν οι κλασικές υπεροχοτέλειες πατάτες Friday’s, να ασχολούμαστε (και) με κάτι άλλο ξέχωρα από αυτές. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία τότε τι είναι. Τι Χριστούγεννα ζήσαμε πάλι ρε παιδιά.

Βλέπει (σε) κύκλους ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Όταν κάνω catch-up σε σειρές που έχω μείνει πίσω, μου αρέσει να λειτουργώ με έναν ‘τσιμπολογάω εδώ κι εκεί’ τρόπο πριν αφοσιωθώ σε ένα πράγμα. Ανοίγω ας πούμε το Netflix μου και, πες, είμαι πίσω σε 7 σειρές. Αρχίζω και βλέπω κυκλικά. Ένα από τη μία, ένα από την άλλη κλπ. Όταν κλείσει ο κύκλος ξαναπάω από την αρχή. Σε αυτό το στάδιο ίσως καναδυό τις βγάλω από το rotation επειδή συγκριτικά ψιλοβαριέμαι. Και κάπως έτσι, ως την 3η-4η γύρα, έχω αποφασίσει ότι θα αφοσιωθώ στην τάδε σειρά, και βλέπω σερί όλα τα επεισόδια. Είναι σημαντικό να τονίσω ότι λειτουργώ έτσι όποτε έχω μια οποιουδήποτε είδους συμμετρική επιλογή μπροστά μου. Διότι, θέλω να καταλήξω, όταν είδα αυτό το μαγικό πιάτο μπροστά μου, με τα γλυκά κομμένα λοφάκια κρεατικών, χοιρινό-γαλοπούλα-μοσχάρι, άρχισα να κινούμαι, φυσικά, κυκλικά. Ένα χοιρινό, μια γαλοπούλα, ένα μοσχάρι. Δύο χοιρινό, δύο γαλοπούλα, δύο μοσχάρι. (Λίγες πατάτες για διάλειμμα.) Και ξανά. Και ξανά. Και σταδιακά άρχισα να αφοσιώνομαι στο κρέας επιλογής. Σύντομα τα λοφάκια ήταν δύο. Σύντομα είχαν εξαφανιστεί. Και λίγο απ’όλα, και με-τα-μούτρα σε ένα. Αυτά είναι πιάτα.

Καλά λένε ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει, για τον Κωνσταντίνο Αμπατζή

Μια πτήση μέχρι την Αμερική, είναι περίπου 8-10 ώρες, ανάλογα σε ποια πολιτεία πας. Περιμένοντας 2 ώρες παραπάνω να μαριναριστεί και να καπνιστεί το κρεάς του αυθεντικού αμερικάνικου BBQ των Fridays, μπορείς να απολαύσεις την αυθεντική αμερικάνικη εμπειρία χωρίς να χρειαστεί να πας μέχρι εκεί. Δεν ακούγεται άσχημο. Και όταν δοκιμάσεις και τα τρία κρέατα που λιώνουν στο στόμα σου, θα καταλάβεις ότι το καλό πράγμα, αργεί να γίνει. Μοναδικό μου παράπονο, το γεγονός ότι δεν ήξερα με ποια σος να πρωτοσυνδυάσω το μοσχάρι, το χοιρινό και τη γαλοπούλα, με αποτέλεσμα κάθε μπουκιά να είναι μια μικρή σπαζοκεφαλιά. Αυτά είναι τα προβλήματα παιδιά.