Θα πάρει Όσκαρ η Jennifer Lawrence παίζοντας μια sex addict;

Κάθε χρόνο μαζί με το Δεκέμβριο έρχεται κι εκείνη η ψυχαναγκαστική περίοδος όπου ό,τι ταινία βγαίνει θα πρέπει να κρίνεται βάσει του πόσο Οσκαρική είναι, η περίοδος που η μέση κριτική ξεκινάει με παραλλαγές του “θα μας απασχολήσει έντονα την ερχόμενη περίοδο” λες και μια ταινία είναι αθλητική ομάδα και δεν αρκεί να τη δούμε και να γουστάρουμε, αλλά θα πρέπει να συμπληρώνουμε ψηφοδέλτια στη συνέχεια.

Από την άλλη, έχει κι αυτό το τρίμηνο την ξεχωριστή γοητεία του. Όπως ακριβώς τους 3 μήνες του καλοκαιριού οι ταινίες κρίνονται βάσει του ποπ κορν και των χειροκροτημάτων, τους 3 μήνες του φθινοπώρου κρίνονται βάσει του σε ποιο Φεστιβάλ πρωτοπαίχτηκαν, και τους 3 μήνες της άνοιξης… εμ… όλοι κατεβάζουν ό,τι χάσανε όλη τη χρονιά μέχρι να ξαναβγεί ταινία της προκοπής κατά το Μάιο, έτσι ακριβώς υπάρχει και το 3μηνο των Όσκαρ.

Δεκέμβρη με Φλεβάρη, αργά αλλά σταθερά μαθαίνουμε από την Αμερική για αντιδράσεις σε ταινίες που εμείς σταδιακά θα βλέπουμε μέχρι και με 3 μήνες καθυστέρηση, αναγκαζόμενοι έτσι να παίξουμε ένα ιδιόμορφο είδος μπίνγκο. Διότι φυσικά, την εποχή του twitter, δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε άποψη για κάτι σαν τα Όσκαρ, ακόμη κι αν σε αυτό το σημείο δεν έχουμε δει πρακτικά καμία ταινία από όσες θα παίξουν γερά φέτος!

Αν λοιπόν δε μπορούμε να έχουμε άποψη, μπορούμε να έχουμε απορίες. Πολλές απορίες. Αυτές είναι μερικές από αυτές, και ταυτόχρονα μια ευκαιρία να πάρουμε πρώτη γεύση από τους κυριότερους βασικούς διεκδικητές του θρόνου του “Artist”. (Το “Artist”! Θυμάσαι;) Στην παράδοση λοιπόν που ξεκινήσαμε με το αντίστοιχο ποστ για το Φεστιβάλ Καννών, ξεκινάμε να κρίνουμε μια κούρσα ανάμεσα σε ταινίες εκ των οποίων δεν έχουμε δει ούτε μία!

 

Θα κερδίσει η Τζένιφερ Λόρενς Όσκαρ παίζοντας μια πρώην sex addict;

Όλα δείχνουν προς το ναι αυτή τη στιγμή. Οι γυναικείες κατηγορίες πάντα είναι κάπως αραιοκατοικημένες, και έτσι και μια συμμετοχή πάρει φόρα είναι δύσκολο να γυρίσει. Η Λόρενς εξάλλου προέρχεται από μια υπερ-καυτή χρονιά, δηλαδή εμείς και για το “Hunger Games” να της το έδιναν ΟΚ θα ήμασταν. Στο “Silver Linings Playbook” παίζει μια πρώην sex addict που μπλέκει με έναν πειραγμένο τυπάκο που παίζει ο Bradley Cooper οπότε καταλαβαίνεις, φυσικά θα ήταν πειραγμένος. Τελοσπάντων, ναι, δεν έχει σημασία, το ΟΝΕΜΑΝ εγκρίνει αυτό το Όσκαρ.

 

Θα κάνει κάποιος σκηνοθέτης το ριπίτ;

Το Όσκαρ Σκηνοθεσίας για 2 συνεχόμενες ταινίες του έχει κερδίσει μόνο ο Ντέιβιντ Λιν (“Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι”, 1957 και “Λόρενς της Αραβίας”, 1962) αλλά φέτος υπάρχουν δύο πολύ γεροί υποψήφιοι για να το επαναλάβουν. Από τη μία έχουμε τον Τομ Χούπερ (το κέρδισε πρόπερσι για το “Λόγο του Βασιλιά”) που φέτος έχει τους “Άθλιους” κι από την άλλη την Κάθριν Μπίγκελοου (το πήρε για το “Hurt Locker”) που φέτος επιστρέφει με το “Zero Dark Thirty”, την ταινία που χρονολογεί το κυνήγι του Οσάμα μπιν Λάντεν.

Σε αυτό το σημείο οι “Άθλιοι” θεωρούνται γενικό φαβορί για τα πάντα αλλά ειλικρινά μοιάζει ακραίο η Ακαδημία να ανυψώσει τόσο θεαματικά στα κινηματογραφικά χρονικά τον Έναν Κάποιον Τομ Χούπερ. Η Μπίγκελοου, κρίνοντας κι από τις αποθεωτικές πρώτες κριτικές, μοιάζει ίσως καλύτερο στοίχημα. Αλλά πάντως ναι, πιστεύουμε πως θα συμβεί.

 

Θα επαναλάβει το θρίαμβο του “Άρχοντα” ο Πίτερ Τζάκσον;

Όχι. Αν ολοκληρωθεί η τριλογία του “Χόμπιτ” και θεωρηθεί εξίσου σπουδαίο εγχείρημα, τότε το ξανασυζητάμε. Αλλά για την ώρα το πολύ να πάρει κανά τεχνικό βραβείο.

 

Θα κερδίσει Όσκαρ η ταινία με την τίγρη στη βάρκα;

Ακούγεται σαν σπαζοκεφαλιά αλλά είναι αληθινή ταινία, και μάλιστα μία η οποία έχει πάρει πολύ καλές κριτικές και έχει λατρευτεί από το κοινό σε σπάνιο βαθμό. Δεν έχουμε πρόβλημα να το πιστέψουμε: Ο Ανγκ Λι είναι σπουδαίος δημιουργός, έχει πάρει και Όσκαρ στο παρελθόν (για το “Brokeback Mountain”), έπρεπε να έχει πάρει και το άλλο για το οποίο ήταν υποψήφιος (“Τίγρης και Δράκος”), γενικά τα κάνει όλα και τα κάνει καλά. Το “Life of Pi” μοιάζει να γεμίζει την Θέση Hugo στα φετινά βραβεία, της πολύ εντυπωσιακής, πολύ γλυκιάς, πολύ λατρεμένης ταινίας που όμως την ώρα την κρίσιμη της ψήφου, τα μέλη της Ακαδημίας μάλλον θα θεωρήσουν κάπως light απέναντι σε διασκευές θεατρικών, μεταφορές βιβλίων, βιογραφίες, πολιτικά θρίλερ, κλπ. Οπότε όχι.

 

Θα τα σαρώσει όλα ο Σπίλμπεργκ με το “Λίνκολν”;

Δεν υπάρχει πιο ανέμπνευστο είδος από τη βιογραφία, κι αν μία στο τόσο πετάγεται κανά βυθισμένο στο σκοτάδι “Social Network” είναι απλά για να μας θυμίσει πόσο μηχανικά είναι όλα τα άλλα. Είναι πολλοί που έχουν τρελαθεί πως το “Λίνκολν” διαφέρει, κάτι που μας κάνει να υποπτευόμαστε πως, αν ειδικά το συνδυάσεις και με το θέμα του, και με τις Μεγάλες Ερμηνείες του, είναι ό,τι πρέπει για να επικρατήσει παντού. Είναι μες στους 2-3 κύριους διεκδικητές για την ώρα.

 

Θα γίνει μακελειό στον Α’ Ανδρικό Ρόλο;

Έχεις τον Ντάνιελ Ντέι-Λιούς να παίζει τον Λίνκολν, έχεις τον Τζον Χοκς να παίζει έναν κεφάτο παραπληγικό αρθρογράφο που κάνει για πρώτη φορά σεξ (“The Sessions”), έχεις τον Ντένζελ Ουάσινγκτον σε one man show στο “Flight”, και έχεις Χοακίν Φοίνιξ να παίζει ό,τι είναι αυτό που παίζει στο “The Master” του Πολ Τόμας Άντερσον. Αυτό ακριβώς, μακελειό.

 

Θα υπάρξει κάποια ξενόγλωσση ταινία φέτος με ελπίδες διάκρισης σε μεγάλες κατηγορίες;

Διάκριση με την έννοια ‘νίκη σε τοπ-5 κατηγορία’, όχι. Διάκριση με την έννοια ‘μια μεγάλη υποψηφιότητα, κάπου, συνοδευόμενη από νίκη στο Ξενόγλωσσο’, τότε ναι, το “Amour”.

 

Θα δούμε τον Μπάτμαν;

Όταν βγήκε το “Dark Knight” υπήρχε ένα πολύ εντονότερο ρεύμα υπέρ της ταινίας, στη λογική πως ‘αν όχι αυτή η ταινία, αν όχι τώρα, τότε πότε θα δει άσπρη μέρα στα Όσκαρ το εμπορικό σινεμά;’. Η απάντηση ήταν, όπως θα θυμάσαι, ‘ποτέ’. Η Ακαδημία λόγω αυτού βέβαια αύξησε τις θέσεις στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας, αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τώρα να έχουν υπάρξει υποψήφιες για το Όσκαρ ταινίες σαν το “Blind Side”. Και ο Μπάτμαν; Μάλλον θα παραμείνει στη σπηλιά του. Ή όπου είναι τώρα τελοσπάντων, μην κάνουμε και σπόιλερ για τους δύο ανθρώπους που δεν είδαν το “Dark Knight Rises”. Η ταινία δεν είχε σε καμία περίπτωση την αποδοχή του “Dark Knight”, ενώ κάτι το “Avengers”, κάτι κανά “Cloud Atlas”, γενικά η νεανικο-sci-fi ψήφος θα διασπαστεί. Αλλά το βασικό είναι πως δεν ακούς φέτος ιαχές. Κανείς δεν σκοτώνεται να το βάλει στην Οσκαρική κουβέντα. Όχι ότι έχει σημασία.

 

Θα πάρει κι άλλο Όσκαρ ο Μπεν Άφλεκ;

(Θυμίζουμε σε αυτό το σημείο πως είναι ήδη βραβευμένος, για το σενάριο του “Good Will Hunting”.) Αλλά τώρα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας; Το πολιτικό θρίλερ “Argo” σε κάποια φάση έμοιαζε πρώιμο φαβορί, μόνο θετικές κριτικές, θέμα που αφορά το εδώ και το τώρα της Αμερικής, όλα σούπερ. Μόνο που από τότε έχει ακολουθήσει πολύ πράμα, το hype έχει κατακάτσει λίγο, κι ακόμα κυριότερα βγαίνει το “Zero Dark Thirty” της Οσκαρικότερης Μπίγκελοου, που πατάει λίγο πολύ στα ίδια χωράφια με το “Argo”, και βάσει πρώτων κριτικών, βγαίνει από πάνω. Άρα όχι. Δεν πειράζει, τον εκτιμούμε κι έτσι τον Μπεν.

 

Θα πάρουν Όσκαρ το “Cloud Atlas” ή το “Anna Karenina”;

Ξέρω, μοιάζει η πιο random ερώτηση του κόσμου, αλλά έχουμε λόγο που τα βάλαμε μαζί. Είναι και τα δύο πολύ εντυπωσιακές, οπτικά μεγαλειώδεις ταινίες από σεβαστούς δημιουργούς, πολυσυζητημένες, δύσκολες, ιδιαίτερες, με τους σκληροπυρηνικούς φανς τους κι οι δύο. Αν και το να τρυπώσει μια από τις δύο στη μεγάλη κατηγορία θα στηριχτεί πάνω στο πάθος των λίγων (και γενικά ας μην το πολυπεριμένετε να συμβεί), ένας συμβιβασμός με προμοτάρισμά τους σε τεχνικές κατηγορίες δε μοιάζει απίθανος. Το ξαναλέμε, οπτικά είναι εκπληκτικές, και μιας κι υπάρχει η τάση στα Όσκαρ να τσουβαλιάζονται όλα τα τεχνικά βραβεία κάτω από την ομπρέλα της ‘τεχνικά άρτιας/οπτικά εντυπωσιακής’ ταινίας, δε θα μας έκανε εντύπωση αν μια από τις δύο τσίμπαγε αρκετά από τα πρώτα Όσκαρ της βραδιάς όταν ακόμα έρχονται οι πίτσες και προσπαθούμε να οργανωθούμε για το ποιος θα κάτσει πού στον καναπέ.

 

Θα παίξει πάλι ο Ταραντίνο;

Την προηγούμενη φορά με τους “Basterds” κανείς δε το περίμενε, αλλά η ταινία ήταν παντού, και κέρδισε και μερικά Όσκαρ. Το “Django Unchained” είναι ερωτηματικό, αλλά ας θυμόμαστε κιόλας πως ο Ταραντίνο δεν κάνει ταινίες για τα Όσκαρ. Θα δείξει.

 

Θα σπάσουν το ρεκόρ του “Τιτανικού” οι “Άθλιοι”;

O “Τιτανικός” και το “Όλα για την Εύα” μοιράζονται το ρεκόρ των περισσότερο υποψηφιοτήτων, με 14. Οι “Άθλιοι” είναι ταινία τεχνικά άρτια, με αξιώσεις για τα μεγάλα βραβεία, και με μεγάλο καστ ηθοποιών που όλοι θα διακριθούν. Τι να πούμε δηλαδή, μόνο για Οπτικά Εφέ και για Καλύτερο Ντοκιμαντέρ δε θα είναι υποψήφιο. Μπορεί να φτάσει μέχρι και 16. Θα τολμήσουμε και θα πούμε ναι λοιπόν.

 

Θα κάνουν το θριπίτ οι Γουάινστιν;

O Χάρβεϊ κατάφερε να αρπάξει το Όσκαρ από τον Ντέιβιντ Φίντσερ και να το δώσει στο -θυμάσαι την ταινία;- “Λόγο του Βασιλιά”, και κατάφερε να κερδίσει Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για ένα βουβό ασπρόμαυρο φιλμ από τη Γαλλία. Και τα έκανε αυτά τις δύο τελευταίες χρονιές. Ποιος θα στοιχημάτιζε φέτος εναντίον του; Το θέμα είναι πως αν το πάρει και φέτος, θα το κάνει για 3η σερί χρονιά. Με τι όπλα μπαίνει στη μάχη; “Django Unchained”. “Silver Linings Playbook”. “The Master”. Δε θα είναι απίθανο αν βάλει 2 ή ακόμα και 3 ταινίες στη 10άδα, κάτι ούτως ή άλλως απίθανο. Αλλά όχι, να κερδίσει κάπως παραπάει. Όχι και φέτος.

 

Θα υπάρξει κάποιο Όσκαρ για αυτό το μεγαλείο;

Καταρχάς. Ένα-ένα. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε, κατά σειρά: τον θεό, τον Τέρενς Μάλικ και το GQ. Συνεχίζουμε. Όσο αφορά στην ερώτηση, η απάντηση είναι, συγκλονιστικά, ίσως και ναι. Γιατί αν δεν πάρει το Όσκαρ η Τζένιφερ Λόρενς, τότε θα το πάρει η Τζέσικα Τσαστέιν για το “Zero Dark Thirty”. Θα το τονίσουμε ξανά, όπως και στην αρχή του κειμένου. Το ΟΝΕΜΑΝ εγκρίνει αυτό το Όσκαρ. Σε κάθε περίπτωση.