Tο Vikings θα σε κάνει να ξεχάσεις το Game of Thrones

Έχοντας ‘καταβροχθίσει’ λαίμαργα τα δυο πρώτα επεισόδια από το καινούργιο ιστορικό δράμα του History Channel (σ.σ. κανονική σειρά, όχι ντοκιμαντέρ) το μόνο που μένει να εκφράσω είναι την τεράστια απορία ‘Μα καλά, γιατί δεν το είχε σκεφτεί κανείς αυτό πιο πριν;’ 

Εμπνευσμένο από τον διάσημο (σ.σ. αν είσαι Σκανδιναβός) μύθο του βασιλιά των Viking Ragnar Lodbrok, ο οποίος ξεκίνησε από αγρότης για να εξελιχθεί σε μάστιγα της Αγγλίας και Γαλλίας -τις περιοχές δηλαδή που προτιμούσε να λεηλατεί συστηματικά- το Vikings είναι καταδικασμένο να μπει από την αρχή στην ζυγαριά απέναντι στο Games of Thrones.

Κάτι απολύτως λογικό αφού και αυτό γυρίζεται στον καταπράσινο καμβά της Ιρλανδίας που, αυτή την φορά, προσομοιάζει άκρως πειστικά τα νορβηγικά φιόρδ. Ενώ και τα δυο έχουν ένα ιστορικό (εντάξει, στο πολύ περίπου) μανδύα.

Η διαφορά είναι ότι ο γαλαξίας του Vikings είναι σαφώς πιο περιορισμένος και ότι εδώ οι πρωταγωνιστές δεν καθορίζουν τις ιστορικές εξελίξεις (βλέπε επέλαση Vikings στην Βαλτική, τα παραλία της Αγγλίας και της Δυτικής Ευρώπης), αλλά απλώς αποτελούν ένα μικρό γρανάζι τους.

Επίσης, σε αντίθεση με το Game of Thrones, τα πράγματα είναι πολύ πιο στρέιτ. Κανείς δεν κάνει τον κόπο να σε μαχαιρώσει πισώπλατα, όταν κάλλιστα μπορεί να σταθεί μπροστά σου και να σε τσεκουρώσει.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η απαραίτητη ίντριγκα ανάμεσα στον οραματιστή χωρικό μας (που ναυπηγεί κρυφά το δικό του πλοίο) και τον τοπικό αρχηγό (εξαιρετικός, όπως πάντα, ο Gabriel Byrne) που επιμένει ότι δεν υπάρχει γη προς τα δυτικά και προτιμά να οργανώνει τις καλοκαιρινές του επιδρομές στα φτωχικά ρωσικά χωριά που εκτείνονται ανατολικά.

Και τώρα που έχουμε καλύψει τα ‘νώτα’ μας από την δεδομένη επίθεση των σκληροπυρηνικών του Game of Thrones, ας περάσουμε στα δια ταύτα.

Ότι δηλαδή το Vikings είναι εξαιρετικά καλοφτιαγμένο, με εντυπωσιακά τοπία, απρόσμενα καθηλωτικό πρωταγωνιστή (τον Αυστραλό Travis Fimmel, πρώην μοντέλο του Calvin Klein), δαντελωτούς διαλόγους (δια χειρός του δημιουργού των The Tudors και The Borgias) και δεξιοτεχνία στις σιωπές. Με την έννοια ότι δεν είναι καθόλου, μα καθόλου φλύαρο. Ούτε όμως κουραστικά αργόσυρτο.

Προφανώς και το αίμα ρέει άφθονο. Όχι όμως στην λογική σιντριβάνι, αλά Spartacus, καθώς η έμφαση εδώ είναι -όπως π.χ. και στo Sons of Anarchy- να μπεις στο τριπάκι και να συμπαθήσεις τον φιλομαθή Ragnar, τον βάρβαρο ‘νταμάρι’ αδελφό του Rollo και την υπόλοιπη παρέα χαρούμενων βιαστών και δολοφόνων του.

Μια τεράστια διαφορά όσον αφορά σκόρπιες αντίστοιχες προσπάθειες στο παρελθόν, είναι ότι στo Vikings παίρνεις μάτι από το πώς ήταν πραγματικά η καθημερινότητα αυτών των θρυλικών πολεμιστών. Το τι κάνουν δηλαδή ενδιάμεσα στις μάχες, εκτός από το να μεθούν και να μπεκροπίνουν.

Ενώ εξίσου απρόσμενος είναι ο ισχυρός ρόλος που έπαιζαν στην κοινωνία τους οι γυναίκες. Οι οποίες, πέρα από το να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, κατασκευάζαν ασπίδες, κράδαιναν τσεκούρια και πολεμούσαν στο πλευρό τους.

Όπως ακριβώς η εντυπωσιακή σύντροφος του Ragnar, η Lagertha, την οποία κρυφά λιγουρεύεται και ο αδελφός του.

Και την οποία υποδύεται η ‘που ήσουν εσύ κρυμμένη’ Katheryn Winnic που ίσως να την θυμάστε από το The Killers. ΄

Ή την φωτογράφιση της στο Maxim.

Η ανταπόκριση του κοινού, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, ήταν πολύ πιο ένθερμη από αυτή των τηλεκριτικών.

Συγκεκριμένα τα 6 εκ. τηλεθεατές που συντονίστηκαν την πρώτη εβδομάδα (καθώς επίσης και το ‘σεμνό’ budget) καθιστούν σχεδόν βέβαιο ότι το Vikings θα ανανεωθεί άμεσα και για δεύτερη χρονιά.

Κάτι που σημαίνει ότι το Game of Thrones μόλις απέκτησε ένα μικρό, φιλόδοξο αδελφάκι. Και το αδικοχαμένο Rome ένα μακρινό ξάδελφο για το οποίο μπορεί να αισθάνεται περήφανο.