ΑΘΛΗΤΙΚΑ

10 σπουδαίοι Ευρωπαίοι που δεν έπαιξαν ποτέ στο NBA

Με τον Γκάλη, τον Μποντίρογκα και τ΄ άλλα παιδιά.

Πριν από μερικές ημέρες, ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα το αυτονόητο: η είσοδος του Νίκου Γκάλη στο Hall of Fame.

Ο μπασκετμπολίστας που έκανε το ελληνικό μπάσκετ αυτό που είναι σήμερα, ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους όλων των εποχών, θα βρει τη θέση του εκεί που του αξίζει, δίπλα στα ιερά τέρατα του αθλήματος.

Μια διάκριση που αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε πως ο ‘γκάνγκστερ’ δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο στο NBA. Και τι σημασία έχει βέβαια, θα πει κανένας;

Ο τεράστιος Νικ κατάφερε τόσα πράγματα με τη φανέλα του Άρη, του Παναθηναϊκού και φυσικά της Εθνικής, φροντίζοντας να γίνει πασίγνωστος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έτσι κι αλλιώς.

Δεν είναι πάντως ο μοναδικός Ευρωπαίος που έλαμψε χωρίς να δοκιμάσει ποτέ την τύχη του στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου κι εμείς αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια δεκάδα η οποία θα μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια αρκετές ομάδες του NBA και φυσικά να μας κάνει να αναρωτιόμαστε, “τι θα γινόταν αν“;

Απαραίτητη σημείωση: Στη λίστα έχουν συμπεριληφθεί μόνο παίκτες που αγωνίστηκαν τα τελευταία 30 χρόνια. Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί πως μέχρι το 1992 οι επαγγελματίες παίκτες που αγωνίζονταν στο NBA δεν μπορούσαν να αγωνιστούν με την εθνική τους ομάδα.

Νίκος Γκάλης

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1979 μέχρι το 1994. Προηγήθηκαν και 4 χρόνια στο Κολλεγιακό πρωτάθλημα με τη φανέλα των Seton Hall Pirates.

Πού έλαμψε: Παντού. Στον υπέροχο Άρη της δεκαετίας του ’80, στην μεγάλη Εθνική του χρυσού το 1987 και του ασημένιου το 1989 στα Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και του Ζάγκρεμπ αντίστοιχα και στον Παναθηναϊκό στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Βίος και Πολιτεία: Τι να γράψει κανείς για τον Νίκο Γκάλη. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ό,τι καλό έχει συμβεί τα τελευταία 30 χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ, οφείλεται κατά κύριο λόγο σε αυτόν. Μπορούσε να βάλει την μπάλα στο καλάθι με όποιον τρόπο ήθελε, ήταν αδύνατον να τον μαρκάρεις και αποτελούσε λόγο να πας στο γήπεδο. Κατέκτησε αμέτρητους τίτλους με τον Άρη και την Εθνική, είχε πάρει το βραβείο του πρώτου σκόρερ σπίτι του και ήδη θεωρείται θρύλος. Συνέβαλλε σημαντικά και στην αναγέννηση του μπασκετικού Παναθηναϊκού, έστω κι αν αποχώρησε ξαφνικά από την ομάδα και το μπάσκετ στις αρχές της σεζόν 1994-95, έπειτα από έναν τσακωμό με τον Κώστα Πολίτη.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Επιλέχθηκε στο νούμερο 68 του νραφτ από τους Celtics το 1979, όμως δεν αγωνίστηκε ποτέ.

Ντέγιαν Μποντίρογκα

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1989 μέχρι το 2007.

Πού έλαμψε: Κατά κύριο λόγο στις Ρεάλ Μαδρίτης, Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα και φυσικά στην Εθνική Σερβίας.

Βίος και Πολιτεία: Απίστευτο ταλέντο και προσωπικότητα, ο Σέρβος ήξερε τα μυστικά του μπάσκετ όσο λίγοι και μπορούσε να αγωνιστεί σε οποιαδήποτε θέση από το 1 μέχρι το 3. Λατρεμένος από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, ήταν πάντα ένας παίκτης μεγάλων αγώνων, τόσο με τους συλλόγους του, όσο και με την Εθνική του. Τα 7 μετάλλια με την Σερβία σε όλες τις διοργανώσεις, οι 3 Ευρωλίγκες και οι δεκάδες εγχώριοι τίτλοι μιλάνε από μόνοι τους.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Έγινε ντραφτ από τους Σακραμέντο Κινγκς το 1995, στο νούμερο 51, όμως σε αντίθεση με τον Στογιάκοβιτς, επέλεξε να αρνηθεί την πρότασή τους και να παραμείνει στην Ευρώπη.

Ντίνο Μενεγκίν

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1966 μέχρι και το 1994(!) (μπορεί επομένως να μπει στη λίστα μας, αφού σταμάτησε το μπάσκετ πριν 23 χρόνια).

Πού έλαμψε: Σε Βαρέζε, Ολίμπια Μιλάνο, Τριέστε και στην Εθνική Ιταλίας.

Βίος και Πολιτεία: Σταμάτησε το μπάσκετ στα 43 του, τι παραπάνω να γράψω; Και μάλιστα παίζοντας στην Α1 Ιταλίας, όχι όπου κι όπου. Τη δεκαετία του ’70, αγωνίστηκε σε 10(!!) τελικούς του Πρωταθλητριών με τη φανέλα της Βαρέζε, κατακτώντας τους μισούς. Κατέκτησε 2 ακόμα Ευρωπαϊκά με τη Μιλάνο, ένα χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 1983 με την Ιταλία  και αμέτρητους εγχώριους τίτλους.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που επιλέγεται σε ντραφτ, το 1970 από τους Χοκς στο νούμερο 182, αλλά επέλεξε να μην δοκιμάσει ποτέ.

Τζόρντι Βιγιακάμπα

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1980 μέχρι το 1997.

Πού έλαμψε: Σε συλλογικό επίπεδο, μόνο στην Μπανταλόνα, αφού δεν φόρεσε τη φανέλα καμίας άλλης ομάδας, εκτός φυσικά από αυτή της Εθνικής Ισπανίας.

Βίος και Πολιτεία: Και μόνο το γεγονός ότι παρέμεινε πιστός στην ομάδα στην οποία ανδρώθηκε, μας κάνει να τον συμπαθήσουμε λίγο παραπάνω. Ήταν βέβαια και ένας ταχύτατος σκόρερ ολκής, ο οποίος έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης στο Final 4 του Τελ Αβίβ το 1994 και κατέκτησε και το χάλκινο μετάλλιο με την Ισπανία στο Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Δεν φλέρταρε ιδιαίτερα με τον μαγικό κόσμο. Εδώ δεν άλλαξε καν ομάδα στην Ευρώπη ο άνθρωπος.

Δημήτρης Διαμαντίδης

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1994 μέχρι το 2016.

Πού έλαμψε: Στον Παναθηναϊκό, του οποίου υπήρξε ο απόλυτος ηγέτης για χρόνια και στην Εθνική ομάδα.

Βίος και Πολιτεία: Άργησε να λάμψει, όμως όταν το έκανε, έλαμψε εκκωφαντικά. Σπουδαίος δημιουργός, τεράστιος αμυντικός, τα τελευταία χρόνια ανέλαβε και ρόλο πρώτου βιολιού στον Παναθηναϊκό, αποτελώντας έναν από τους καλύτερους άσσους της σύγχρονης ιστορίας. Φυσικά, συμμετείχε σε όλους τους νεότερους θριάμβους της Εθνικής, όπως στο χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και στην ιστορική νίκη επί των Η.Π.Α. στο Μουντομπάσκετ του 2006. Ολόκληρος Ζοτς είχε πει ότι ο Διαμαντίδης είναι το μπάσκετ, τι άλλο να προσθέσουμε.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Παρ’ ότι υπήρξε μόνιμο θέμα συζήτησης στους μπασκετικούς της χώρας και όχι μόνο, ο 3D δεν θέλησε ποτέ να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο NBA, προτιμώντας τη σιγουριά της Ευρώπης και τα γνώριμα λημέρια του ΟΑΚΑ, στο οποίο έμεινε 13 χρόνια. Δεν επιλέχθηκε ποτέ σε ντραφτ αλλά δεν έλειψε το ενδιαφέρον ομάδων αργότερα.

Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1979 μέχρι το 1995.

Πού έλαμψε: Στην Μπαρτσελόνα για 18 σεζόν και στην Εθνική Ισπανίας.

Βίος και Πολιτεία: Αποκτήθηκε από τους Καταλανούς λόγω της παρουσίας του μεγαλύτερου αδερφού του στην ομάδα, και δεν έφυγε ποτέ. Κέρδισε 7 φορές το πρωτάθλημα Ισπανίας, δύο φορές το Σαπόρτα και μία το Κόρατς, ενώ με τις 239 εμφανίσεις του, είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην Εθνική Ισπανίας, κατακτώντας με αυτήν δύο ασημένια μετάλλια (σε Ολυμπιακούς και Ευρωμπάσκετ) κι ένα χάλκινο (στο Ευρωμπάσκετ της Ρώμης). Μέλος του Hall of Fame, ένας από τους σπουδαιότερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Δεν επιλέχθηκε ποτέ σε ντραφτ.

Θοδωρής Παπαλουκάς

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1995 μέχρι το 2013.

Πού έλαμψε: Στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τον Ολυμπιακό και την Εθνική Ελλάδας.

Βίος και Πολιτεία: Μέχρι να φύγει από τον Ολυμπιακό στην πρώτη του θητεία, το καλοκαίρι του 2002, ο Θοδωρής Παπαλουκάς έδειχνε πως είναι απλά ένας καλός παίκτης. Στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Ίβκοβιτς και αργότερα του Μεσίνα ωστόσο, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες. Κατέκτησε 2 φορές την Ευρωλίγκα, όντας μάλιστα και MVP του Final 4 το 2006, βρέθηκε στην πρώτη θέση όλων των εποχών στη διοργάνωση σε ότι αφορά τις ασίστ και απέδειξε ότι διέθετε ένα από τα υψηλότερα IQ πάνω στο παρκέ. Ηγετικό στέλεχος φυσικά και της χρυσής φουρνιάς της Εθνικής μας, στον μεγάλο ημιτελικό με τις ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ του 2006 μοίρασε 12 ασίστ(!). Το 2006 ψηφίστηκε και καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης, αφήνοντας πίσω του πολλά αστέρια του NBA, ενώ την περίοδο 2006-7 αναδείχθηκε MVP της κανονικής σεζόν της Ευρωλίγκας.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Μπορεί να μην έγινε ποτέ ντραφτ, όμως τα όργια που έκανε στη Ρωσία ανάγκασαν πολλές ομάδες του κορυφαίου πρωταθλήματος να ασχοληθούν μαζί του και να του εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, με τους Σέλτικς μεταξύ άλλων να του καταθέτουν δελεαστική πρόταση. Αν και το σκέφτηκε σοβαρά, εν τέλει δεν το τόλμησε.

Κάρλτον Μάγιερς

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1988 μέχρι το 2010.

Πού έλαμψε: Σε Φορτιτούντο Μπολόνια, Ρόμα και Σιένα.

Βίος και Πολιτεία: Σπουδαίος σκόρερ, αστείρευτο ταλέντο. Ηγέτης της Φορτιτούντο την εποχή της μεγάλης κόντρας με την Κίντερ (ωραία χρόνια), βγήκε πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας το 1997 και ήταν σταθερά συνεπής στο σκοράρισμα μέχρι το τέλος της καριέρας του. Μεγάλος ηγέτης μαζί με τον Φούτσκα και της εθνικής Ιταλίας η οποία το 1999 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Δεν φλέρταρε ιδιαίτερα με την ιδέα της μετακόμισης στις Η.Π.Α.

Αλμπέρτο Ερέρος

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1988 μέχρι το 2005.

Πού έλαμψε: Στην Εστουντιάντες, τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Εθνική Ισπανίας.

Βίος και Πολιτεία: Άλλος ένας σπουδαίος σουτέρ και σκόρερ, παραμένει ο πρώτος σκόρερ κι ο παίκτης με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στην ιστορία του Ισπανικού πρωταθλήματος. Κατέκτησε 2 πρωταθλήματα κι ένα Σαπόρτα με τη Ρεάλ και δύο ασημένια μετάλλια με την Ισπανία στα Ευρωμπάσκετ του 1999 και 2003. Το τελευταίο σουτ της καριέρας του, ήταν ένα εύστοχο μπάζερ μπίτερ που έδωσε στη Ρεάλ το πρωτάθλημα του 2005, απέναντι στην Τάου Κεράμικα.

Πόσο κοντά έφτασε στο NBA: Δεν έφτασε ποτέ κοντά στην μετακόμιση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Νίκολα Βούισιτς

Πότε αγωνίστηκε: Από το 1995 μέχρι το 2013.

Πού έλαμψε: Στην Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Βίος και Πολιτεία: Λόγω τραυματισμών και του βαριού κορμιού του, ο Κροάτης έλαμψε για λίγο, όμως το έκανε εντυπωσιακά, ιδιαίτερα με τη φανέλα της Μακάμπι. Κατέκτησε 2 Ευρωλίγκες, υπήρξε τρεις φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της διοργάνωσης και αποτελούσε έναν από τους πιο μπασκετικούς ψηλούς που είδαμε στα μέρη μας. Όταν ήρθε στον Ολυμπιακό ήταν σκιά του καλού εαυτού του λόγω των τραυματισμών του, όμως η φανταστική θητεία του στην Μακάμπι αρκεί για να μας πείσει ότι θα μπορούσε να σταθεί στο NBA.

Πόσο κοντά έφτασε στο ΝΒΑ: Δεν έγινε ποτέ ντραφτ.

Κεντρική φωτογραφία: Αssociated Press/Michael Conroy