OPINIONS

COYS! Βάλαμε 6 Άγγλους fans της Τότεναμ να αναλύσουν τη μεγάλη χρονιά των ‘πετεινών’

Την τελευταία φορά που η αγαπημένη τους ομάδα διεκδικούσε τον τίτλο, ήταν είτε μωρά, είτε αγέννητοι. Τη φετινή σεζόν όμως, τη βιώνουν από πολύ κοντά και μας λύνουν όλες τις απορίες.

Τους Harlow Spurs, αυτήν τη φοβερή παρέα Άγγλων οπαδών της Τότεναμ από το Harlow στα δυτικά του Essex, τους γνώρισα τον Νοέμβριο του ’14 στην Τρίπολη. Λιάζονταν δίπλα στις σημαίες τους στην πιο μακρινή καφετέρια της πλατείας Άρεως και συζητούσαν για τις δουλειές και τις οικογένειές τους πίσω στην πατρίδα. Σε αντίθεση με άλλα μπουλούκια οπαδών της Τότεναμ που είδαμε την ίδια μέρα, οι Harlow Spurs ήταν πιο χαλαροί και στωικοί με την πορεία της ομάδας. Ενώ στα σοκάκια πετύχαμε από haters του άρτι αφιχθέντος τότε από τη Σαουθάμπτον, Μαουρίσιο Ποκετίνο, μέχρι αμφισβητίες του συνολικού ταλέντου της ομάδας, η παρέα από το Harlow είχε πολύ μικρότερες απαιτήσεις. “Αρκεί να τερματίζουμε 7οι και να πηγαίνουμε φανταστικά ταξίδια στην Ευρώπη σαν αυτο στη χώρα σας”, μου είχε πει ο Ian, ο άτυπος αρχηγός του τσούρμου.

Το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου, η Τότεναμ κέρδισε με 2-1 στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εξασφαλίζοντας την πρόκρισή της στους ’32’ του Europa League. Εκεί, αποκλείστηκε στις νοκ-άουτ αναμετρήσεις από τη Φιορεντίνα, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά. Στην Αγγλία, οι πετεινοί τερμάτισαν 5οι στην Premier League, αποκλείστηκαν σχετικά νωρίς στο FA Cup από τη Λέστερ (που μαχόταν για τη σωτηρία της), ενώ έφτασαν μέχρι τον τελικό του League Cup, στον οποίον ηττήθηκαν με 2-0 από την Τσέλσι. Πρώτος σκόρερ της περσινής σεζόν ήταν ο Harry Kane με 31 γκολ, τα 21 στο πρωτάθλημα. Η χρονιά 2014-15 ήταν μια καλή χρονιά για την Τότεναμ, αλλά αυτό που έμελλε να συμβεί την αμέσως επόμενη ήταν κάτι που δεν θα φαντάζονταν ούτε οι ωραίοι και αισιόδοξοι Harlow Spurs.

Μάλιστα, μπροστά στη δυναμική του τυφώνα Λέστερ που έσωσε στο παρά πέντε την περσινή χρονιά για να προβάλλει φέτος ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος(!), η φοβερή πορεία της Τότεναμ δεν έχει τον κεραυνό που θα είχε σε μια φυσιολογική χρονιά Premier League. Τέσσερις στροφές πριν το τέλος, η Τότεναμ βρίσκεται πέντε βαθμούς πίσω από τη Λέστερ και έχει αρκετά πιο ευνοϊκό πρόγραμμα από την ομάδα του Ρανιέρι. Όπως και να ‘χει, η τελευταία φορά που οι Λονδρέζοι τερμάτισαν δεύτεροι στο πρωτάθλημα ήταν τη σεζόν 1962-63. Η τελευταία μάλιστα φορά που το κατέκτησαν ήταν τη σεζόν 1960-61!

Παρότι στα μάτια μας, η για άλλους γλυκιά και συμπαθής, για άλλους ψιλοαδιάφορη  και για λίγους μισητή Τότεναμ είναι μια καλή ομάδα που είναι μες στα πράγματα, η συνειδητοποίηση ότι πάει πάνω από μισός αιώνας από τότε που έκανε μια πορεία σαν τη φετινή, προκαλεί ίλιγγο.

(Στις άλλες φετινές τις υποχρεώσεις, η Τότεναμ τα πήγε έναν γύρο καλύτερα στο Europa League αλλά και στο FA Cup σε σχέση με πέρυσι, ενώ αυτή τη φορά αποκλείστηκε πολύ νωρίς στο League Cup (μόλις στον 3ο γύρο, 2-1 εντός από την Άρσεναλ). Ο Harry Kane έχει χτυπήσει ήδη 25 φορές, τις 22 στο πρωτάθλημα).

Οι οπαδοί της Τότεναμ ζουν τη δική τους παραμυθένια σεζόν, που μετά την γκέλα της Λέστερ το περασμένο Σαββατοκύριακο, θα μπορούσε να τελειώσει με τον πιο σπουδαίο τρόπο. Με έναν τρόπο που, όπως προκύπτει, συμβαίνει μόνο μια φορά στα πενήντα χρόνια.

Εδώ και εβδομάδες ήμουν σε επικοινωνία με τον Ian Captain Pennick, αυτή τη φοβερή περίπτωση Άγγλου οπαδού, για το πότε θα καταφέρουν οι Harlow Spurs να μας μιλήσουν γι’ αυτό που ζουν φέτος. Αφού κατάφεραν να συντονίσουν τις βάρδιές τους και να υποδεχτούν ένα βασικό τους στέλεχος που έλειπε για 6 μήνες στο Βιετνάμ (και πρέπει να είναι έξαλλος με όλα τα ματς της τρελής πορείας, που έχασε φέτος), οι Harlow Spurs απάντησαν στις καίριες ερωτήσεις μας, ακριβώς την καλύτερη εβδομάδα.

Την εβδομάδα που η Τότεναμ βλέπει λίγο περισσότερο τον τίτλο στο βάθος του τούνελ, Λέστερ φυσικά επιτρεπούσης. Σε οποιαδήποτε ερώτηση είχε τη λέξη ‘τίτλος’, ο Ian και η παρέα του επαναλάμβαναν αυτά τα δύο: “no talking about it” και “fingers crossed”.

ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ 55 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ, ΑΠO ΤΟΝ ΙΑΝ ‘CAPTAIN’ PENNICK

“Γεννήθηκα το 1961, τη χρονιά που η Τότεναμ κέρδισε για τελευταία φορά τον τίτλο ‘Πρωταθλητές της Αγγλίας’. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι από τότε παλεύουμε με το μομέντουμ για να τον κερδίσουμε ξανά. Εκτός από εκείνη τη σεζόν, βρεθήκαμε κοντά στην κορυφή πολύ λίγες φορές μέχρι σήμερα. Το 1963, τερματίσαμε 2οι, αλλά γίναμε η πρώτη αγγλική ομάδα που κέρδισε έναν μεγάλο ευρωπαϊκό τίτλο (σ.σ. Κύπελλο Κυπελλούχων). Το ’67, το ’71, το ’85 και το ’87 τερματίσαμε τρίτοι στο πρωτάθλημα. Το ’87 δεν παίξαμε στην Ευρώπη λόγω του αποκλεισμού των αγγλικών ομάδων μετά τα επεισόδια στο Χέιζελ. Η τελευταία φορά που βγήκαμε τρίτοι ήταν το 1990, αλλά με πολύ μεγάλη διαφορά από την κορυφή. Παρότι έχουμε κερδίσει πολλά ‘ασημικά’ (FA Cups, UEFA, League Cups), δεν είχαμε υπάρξει ιδιαίτερα συνεπείς στο να κυνηγήσουμε άλλο ένα πρωτάθλημα.

Κατά τη γνώμη μου, το μομέντουμ για το κυνήγι της κορυφής στην Premiership ξεκίνησε ένα μεθυσμένο μεσοβδόμαδο στο Δουβλίνο, το 2011. Ήμασταν εκεί για ένα ματς του Europa League με αντίπαλο τη Shamrock Rovers. Το ματς δεν είχε κανένα ενδιαφέρον, αφού ο θεσμός δεν ήταν μες στις προτεραιότητες του τότε τεχνικού μας, Harry Redknap, και ήμασταν τρίτοι και αποκλεισμένοι στον όμιλο. Στην πρώτη θέση ήταν ο ΠΑΟΚ. Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα και με τον Lee ‘Wee-Man’ Harris, είχαμε φέρει τις συζύγους μας για δυο βράδια στο Δουβλίνο (χρειαζόμασταν μερικά brownie points).

Πίναμε πολύ όλη τη μέρα με τον καλό μας φίλο Steve ‘JD’ Lanham και τα κορίτσια στο διάσημο Temple Bar και πήγαμε στο παιχνίδι περισσότερο από υποχρέωση παρά από ενθουσιασμό. Ήταν μια πολύ κρύα νύχτα, χιόνιζε διαρκώς. Παρότι κατεβήκαμε με μια αδύναμη 11άδα, καταφέραμε να βάλουμε τρία γκολ πριν οι φίλοι μου κι εγώ αποχωρήσουμε από το γήπεδο για να προλάβουμε το τραμ που θα μας γύριζε στο κέντρο της πόλης. Καθώς περιμέναμε το τραμ, ακούσαμε μια βουή από το μέρος των οπαδών μας στο γήπεδο. Η Τότεναμ είχε βάλει και 4ο γκολ. Σκόρερ ένας νεαρός από την U21.

Δεν γινόταν να συνειδητοποιήσουμε τότε, σε μια νύχτα που ήμασταν παγωμένοι ως το κόκαλο και γυρίζαμε στην πόλη για μερικές Γκίνες ακόμη, ότι το τέταρτο γκολ της Τότεναμ θα άλλαζε ριζικά τις τύχες της ομάδας. Γιατί ο σκόρερ του ήταν ο πολύ νεαρός τότε HARRY KANE!”

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο MVP ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ LEE ‘WEE-MAN’ HARRIS

“Μετά το φιάσκο της σεζόν 2013-14 με τα ‘χαμένα’ εκατομμύρια από τη μεταγραφή του Bale, ο Ποκετίνο δεν θα έπεφτε ξανά στην ‘παγίδα των πρακτόρων’, δεν θα υπέγραφε έτσι απλά, έναν ξένο που θα μπορεί να κλωτσήσει μια μπάλα. Ο Ποκετίνο ήταν πιο έξυπνος από αυτό και ήξερε ότι πρέπει να ενισχύσει τα μετόπισθεν. Έφερε λοιπόν την περσινή σεζόν τον Kieran Tripper από την Burnley, τον Kevin Wimmer από την Κολωνία και τον Toby Alderweireld από τη Σαουθάμπτον. Επίσης, τον Ιανουάριο του ’15 έφερε τον Dele Alli από τον MK Dons. Στον Alli επετράπη να μείνει στην MK Dons μέχρι το τέλος της περσινής σεζόν. Οι υπηρεσίες του ήταν πολύτιμες, γιατί βοήθησε την ομάδα να ανέβει στην Championship.

Μόλις στα 19 του, ο Alli είναι η απόλυτη αποκάλυψη της φετινής σεζόν, τόσο για την Τότεναμ όσο και για την εθνική Αγγλίας. Η ευφυΐα του, το πόσο πολύ δουλεύει αλλά και το πώς μυρίζεται τα γκολ κάνουν τις 5 εκ. λίρες, με τις οποίες τον αποκτήσαμε, να μοιάζουν τρομερά λίγες. Έκλεισε τα 20 μόλις πριν δύο εβδομάδες και το γιόρτασε σκοράροντας το πρώτο γκολ για τη διάλυση της παραδόξως άψυχης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτός ο παίκτης θα είναι το βαρύ πυροβολικό μας για τις επόμενες σεζόν”.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο MVP ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ STEVE ‘JD’ LANHAM

“Αυτό το βραβείο πηγαίνει στον ακάματο σέντερ μπακ, Toby Alderweireld. Ένας φυσικός ηγέτης, ειδικά όσο ο Vertonghen ήταν τραυματίας για δύο μήνες, ο ‘Tobs’ όπως τον φωνάζουμε, μπορεί να πασάρει, είναι δυνατός και αποτελεί πραγματική απειλή για τα αντίπαλα καρέ όταν ανεβαίνει για τα στημένα. Έχει δώσει στην Τότεναμ κάτι που της έλειπε από τα 60s, αντοχή και ευελιξία. Με αυτόν στο χορτάρι, η Τότεναμ χάνει πολύ δύσκολα. Βγάλ’ τον από τους τέσσερις της οπισθοφυλακής και θα δεις ότι η ομάδα δεν θα είναι η ίδια”.

Το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΦΕΤΙΝΟ ΜΑΤΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ RICHARD ‘DICKY’ HARRIS

“Ελπίζω, καθώς γράφω αυτές τις λέξεις, ότι η Τότεναμ δεν έχει παίξει ακόμα το πιο σημαντικό της παιχνίδι για φέτος. Με την ανάγκη να χάσει πόντους η Λέστερ, κάθε ένα από τα επόμενα τέσσερα ματς είναι τρομερά σημαντικό. Αφού πρέπει όμως να διαλέξω ένα, θα διαλέξω αυτό με τη Σίτι εντός έδρας. Έχουμε πολύ κακή παράδοση με τον συγκεκριμένο αντίπαλο, έχουμε υποστεί πολύ βαριές ήττες, άρα το να πάρουμε ένα θετικό αποτέλεσμα θα ήταν φανταστικό και θα έδειχνε ότι πάμε για κάτι μεγάλο φέτος.

Το παιχνίδι δεν ξεκίνησε πολύ καλά, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ στο 25′ μετά το γκολ του De Bruyne. Οι φιλοξενούμενοι είχαν τον έλεγχο του ματς μέχρι που ο Dier ισοφάρισε στη λήξη του ημιχρόνου με σουτ έξω από την περιοχή. Η Τότεναμ ήταν πίσω στο ματς και φαινόταν ότι ‘έχει’ την αντίπαλό της. Ο Alderweireld έκανε το 2-1 με κεφαλιά στο δεύτερο ημίχρονο και δέκα λεπτά μετά, ο Kane σκόραρε στην επαναφορά, αφού πρώτα η μπάλα βρήκε το δοκάρι από φάουλ του Eriksen.

 

Η Σίτι που ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας πριν το ματς, ανοίχτηκε και κυνήγησε το σκορ, έτσι η Τότεναμ είχε το πάνω χέρι και χτυπούσε στην αντεπίθεση. Ο πολύ βελτιωμένος Erik Lamela έκανε το 4-1 στο 79′ και η Σίτι παραδόθηκε. Το ματς τέλειωσε με αυτό το εμφατικό σκορ, ενώ ο Harry Kane σκόραρε το πρώτο του γκολ για τη σεζόν. Αυτό το ματς έδειξε ότι η Τότεναμ θα είναι μες στους διεκδικητές του τίτλου. Για ακόμη καλύτερη τύχη μας, ο Lee ‘Wee-Man’ Harris μάς κέρασε λίγο μετά στην παμπ”.

Η ΠΙΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ HARLOW SPURS

“Δεν είναι λίγες, άλλωστε το ποδόσφαιρο δεν είναι το μοναδικό πράγμα στη ζωή, είναι ένα κομμάτι της. Μερικοί πολύ καλοί φίλοι και υποστηρικτές της Τότεναμ έχουν ‘φύγει’ τους τελευταίους μήνες και μας στεναχωρεί που δεν θα δουν ποτέ την ενδεχόμενη απόλυτη στιγμή δόξας στο White Hart Lane. Αν συμβεί το ασύλληπτο όνειρο, τα ονόματά τους θα ακουστούν ένα ένα στο πέταλό μας. Τους θυμόμαστε και μας λείπουν. COYS”.

Ο ΜΑΟΥΡΙΣΙΟ ΠΟΚΕΤΙΝΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ‘FROSTY’

“Ο Ποκετίνο ήρθε στο White Hart Lane σε ένα κλίμα ‘υγιούς αδιαφορίας’. Στα τελευταία δώδεκα χρόνια, είχαμε οκτώ προπονητές. Ο Ποκετίνο είναι ο 5ος ξένος προπονητής και μετά τον πολυδιαφημισμένο αλλά απόλυτα άχρηστο Andre Villas Boas, νομίζω ότι ο Ποκετίνο θα μας συγχωρήσει την πρώτη αντίδραση (ένα “ωχ, πάμε πάλι από την αρχή”) όταν υπέγραψε στην ομάδα.

Για να είμαστε ειλικρινείς, όταν ήρθε ο Ποκετίνο, τη σεζόν 2014-15 δηλαδή, περιμέναμε άλλη μια μέτρια, αδιάφορη παρουσία στο πρωτάθλημα και ίσως μια καλή πορεία σε κάποιο κύπελλο. Η παρέα μας ήταν λίγο διχασμένη μετά την πρόσληψή του. Κάποιοι είχαν δει τι είχε πετύχει στη Σαουθάμπτον και πίστευαν ότι με λίγη πίστωση χρόνου, θα καταφέρει να δείξει καλά στοιχεία. Τα λεφτά της μεταγραφής του Bale σκορπίστηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, κι έτσι ο Ποκετίνο αναγκάστηκε να περάσει το πρώτο μισό της πρώτης του σεζόν χτίζοντας ενδεκάδες με πιτσιρικάδες από την ομάδα νέων και παίκτες που δεν είχαν καταφέρει ακόμα να προσαρμοστούν. Είχε την πολυτέλεια των αρκετών ευρωπαϊκών ματς, ώστε να δέσει τον κορμό της ομάδας: αξιόλογη επιθετική γραμμή, Hugo Lloris και Jan Vertonghen αναντικατάστατοι και πιτσιρικάδες που έδειχναν να μπαίνουν επιτυχώς στη γραμμή της φιλοσοφίας του.

Μέχρι την Πρωτοχρoνιά του 2015, είχε χτίσει την ομάδα του, είχαμε συντρίψει την Τσέλσι με 5-2 και ο Harry Kane ήταν πραγματικά χάρμα ιδέσθαι. Ο Μαουρίσιο ξόδεψε σοφά για τις μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού, ενίσχυσε την ομάδα εκεί που έπρεπε και ήταν αδυσώπητος με τους παίκτες που δεν ήθελε πια στο κλαμπ. Είναι εξαιρετικός στην τακτική, είναι υπεύθυνος και ξέρει ότι οι παίκτες θα ματώσουν για χάρη του. Επίσης, έχει όλους εμάς να τραγουδάμε το όνομά του στην κερκίδα. The Real Deal!

Σ’ αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Τρίπολης για τη φοβερή φιλοξενία τους στο ταξίδι μας για το παιχνίδι με τον Αστέρα. Περάσαμε φανταστικά στην πόλη τους. Ήταν μια υποδειγματική φιλοξενία από εξαιρετικούς ανθρώπους”.

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΛΕΣΤΕΡ, ΑΠΟ ΤΟΝ ‘MORGS’

 

“Ο Κλαούντιο Ρανιέρι είναι ένας δαιμόνιος άνθρωπος και προπονητής. Κληρονόμησε μια ομάδα με μαχητές που κατάφερε να μην υποβιβαστεί την περσινή σεζόν υπό τις οδηγίες του Nigel Pearson. Δεν τους βλέπεις ευχάριστα, αλλά παίζουν με πάθος και ευθύτητα που θα περίμενες από μια μεγάλη ομάδα της Championship και όχι της Premiership. Παρ’ όλ’ αυτά, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί με τον τρόπο τους και τους εύχομαι καλή τύχη. Μας νίκησαν 1-0 στην έδρα μας με κεφαλιά του Huth στις καθυστερήσεις. Αυτό πόνεσε! Τους κερδίσαμε 2-0 στην έδρα τους για το FA Cup και φέραμε ισοπαλία (1-1) για το πρωτάθλημα.

Νομίζω ότι η έλλειψη τοπικών ντέρμπι βοήθησε τον σκοπό τους. Εμείς έχουμε να παίξουμε με την Άρσεναλ, τη Γουέστ Χαμ, την Τσέλσι, τη Γουότφορντ, την Κρίσταλ Πάλας, όλοι τους Λονδρέζοι και όλοι τους δύσκολοι αντίπαλοι. Αυτοί έχουν έχθρα με την Άστον Βίλα, έναν όχι και τόσο σκληρό αντίπαλο φέτος. Έπαιξαν πολύ λίγο στα εγχώρια κύπελλα, δεν είχαν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, ως εκ θαύματος, δεν τραυματίστηκε κανένας παίκτης-κλειδί. Αν δεν πάρουμε πάντως το πρωτάθλημα, τους εύχομαι τα καλύτερα. Πιστεύω πως την επόμενη χρονιά, θα έχουν πολύ δύσκολο έργο, έχουν ήδη προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Φυσικά θα τονωθούν οικονομικά τόσο από την Premier League όσο και από το Τσάμπιονς Λιγκ για να ενισχυθούν. Θα χρειαστεί να πάρουν περισσότερους παίκτες, και αυτή, κατά τη γνώμη μου, θα είναι η αρχή του τέλους τους. Περισσότερα παιχνίδια, μεγαλύτερο ρόστερ, περισσότεροι πονοκέφαλοι που μια ομάδα από την Championship θα βρει δύσκολο να αντεπεξέλθει.

Ναι, η Λέστερ είναι μια τυχερή ομάδα, αλλά στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, χρειάζεσαι λίγη τύχη”.

ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΤΕΝΑΜ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΕΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ;

Ian: “Είναι κανονική ερώτηση αυτή τώρα; Είναι τόσο bad losers που σε πιάνουν τα γέλια. Κάθε φορά που βρίσκονται από κάτω μας, ‘τρώγονται’ μεταξύ τους για να βρουν τι φταίει. Ακόμα πιστεύουν ότι είναι ένα από τα μεγάλα κλαμπ της Premiership, αλλά ειλικρινά, δεν είναι καν το μεγαλύτερο κλαμπ στο Βόρειο Λονδίνο”.

Dicky: “O βαθμολογικός πίνακας δεν λέει ψέματα. Είμαστε αναπάντεχα καλύτεροι από αυτούς φέτος στο χορτάρι. Σαν οπαδοί, είμαστε παραδοσιακά καλύτεροι από τις περίεργες προσωπικότητες που λέγονται οπαδοί της Άρσεναλ”.

Dusty: “Arsenal who? Γιατί να μιλήσουμε για αυτό το βουνό από σκατά;”

Steve ‘JD’ Lanham: “Είμαστε και θα είμαστε για καιρό καλύτερη ομάδα. Μισούμε την Άρσεναλ”

Archie: “Γιατί κάνουμε αυτήν την κουβέντα; Είμαστε ανώτεροι”

Captain: “Δεν είμαστε και οι πιο αντικειμενικοί για αυτήν την ερώτηση, αλλά άκου αυτό. Με τον Ποκετίνο στον πάγκο, η Τότεναμ θα γνωρίσει μεγάλες στιγμές. Έχουμε το καλύτερο προπονητικό κέντρο στην Ευρώπη, τη νεότερη ομάδα που τερμάτισε ποτέ στους top4 και ένα καινούργιο γήπεδο 62.000 θέσεων που ξεφυτρώνει από τη γη. Το μέλλον είναι λαμπρό”.

ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Η ΤΟΤΕΝΑΜ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΕ ΤΙΤΛΟ…

Captain: “Σοβαρά τώρα; Λολ. O Steve ήταν δυόμιση ετών, εγώ ήμουν τεσσάρων μηνών και οι υπόλοιποι ήταν αγέννητοι. Όλα αυτά είναι καινούργια για μας. Αχαρτογράφητα νερά”.

COYS θα πει Come on you Spuuuuuuurs.