ΣΙΝΕΜΑ

‘The Great Eastern’ στη Στέγη: Όταν οι Callas συνάντησαν τον Lee Ranaldo των Sonic Youth

Μιλήσαμε με τον Άρη Ιωνά για την προβολή που ιντριγκάρισε την Αθήνα.

Όλα ξεκίνησαν όταν η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση θέλησε να εντάξει στο πρόγραμμά της περισσότερο σινεμά. Έτσι προέκυψε η συνεργασία τους με το Flix.gr και το πρόγραμμα «Flix it στη Στέγη». Κάθε μήνα, μέχρι και τον Μάιο του 2017, θα γίνεται στη Στέγη μια σειρά προβολών με ταινίες διαλεγμένες από την ομάδα του Flix, που θα ποικίλουν στο είδος και θα συνοδεύονται με κάποια άλλη έκπληξη ή δραστηριότητα.

Στις 16 Δεκεμβρίου είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε πρώτη προβολή την ταινία ‘The Great Eastern’ του Λάκη και του Άρη Ιωνά των The Callas και αμέσως μετά να απολαύσουμε μια performance εμπνευσμένη από την ταινία, με τη συμμετοχή του Lee Ranaldo των Sonic Youth, ο οποίος είχε δουλέψει και στη μουσική της.

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Ύδρα, αν και το μέρος που εκτυλίσσονται τα γεγονότα της ταινίας παραμένει απροσδιόριστο. Είναι ένα λιμάνι, ένα μεταβατικό σημείο όπου όλοι περιμένουν να έρθει ο Μέγας Ανατολικός. Το στοιχείο της προσμονής είναι τόσο διάχυτο στην ταινία όσο διάχυτο είναι και στην πραγματικότητα της ζωής μας. Όντως όλοι πάντα περιμένουν κάτι και νομίζουν ότι αν έρθει θα γίνουν ευτυχισμένοι, θα σταματήσουν να βαριούνται και θα περνάνε καλά.

Αυτό ακριβώς το συναίσθημα είναι υπό μία έννοια σαν να περιμένεις ένα πλοίο να έρθει, λαι ποιο πλοίο είναι άραγε πιο εκδηλωτικό της εκπλήρωσης των φαντασιώσεων μας, παρά ο Μέγας Ανατολικός; Και αν και αυτό το υπερωκεάνιο συνδέεται αυτόματα στο μυαλό μας με την ηδονή, μπορείς να καταλάβεις το νόημα της χρήσης του ως αντικείμενο της προσμονής και πέρα από αυτή. Προσμονή για μία ουτοπική κοινωνία, που θα βασίζεται στη φιλία, την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό και τον έρωτα.

Όσο περνάει όμως ο καιρός και ο «Μέγας Ανατολικός» δεν έρχεται, οι πρωταγωνιστές επαναπροσδιορίζουν τις σχέσεις τους μεταξύ τους και αρχίζουν να αμφιβάλλουν ακόμα και για το αν θα έρθει το πλοίο, αν όλα θα είναι όπως τα περιμένουν. Τα ποιητικά λόγια των πρωταγωνιστών πολλές φορές ισοπεδώνονται από τη φράση «αυτά είναι βλακείες» που λέει ο ένας στον άλλον.

Από το trailer και μόνο, καταλαβαίνεις ότι η φωτογραφία είναι από τα πιο ωραία στοιχεία του ‘The Great Eastern’. Το πιο εντυπωσιακό στην ταινία είναι μάλλον η γεωμετρία των πλάνων, τα οποία είναι σαν να έχουν σχεδιαστεί από αρχιτέκτονα. Η μουσική έχει και αυτή αναπόφευκτα πρωταγωνιστικό ρόλο και πάντα υπάρχει ένα χαλί που ενισχύει το συναίσθημα που έχεις βλέποντας τη.

Τη γέφυρα ανάμεσα στην ταινία και την performance έκανε το ομώνυμο τραγούδι ‘The Great Eastern’, με το οποίο έπεσαν οι τίτλοι τέλους και αμέσως μετά άνοιξε το live. Τους Callas, περιστοίχιζαν οι Callassettes και στο κέντρο όλων ήταν ο Lee Ranaldo, των Sonic Youth.

Μιλήσαμε με τον Άρη από τους Callas και μας είπε λίγα λόγια για την ταινία και την performance.

Τι συναίσθημα σας έμεινε από την βραδιά;

Η βραδιά ήταν υπέροχη. Όλα τα παιδιά που δουλέψαμε όλο αυτό καιρό ήταν ευτυχισμένα, χαρούμενα. Ολοκληρώσαμε κάτι που δουλεύουμε τουλάχιστον τα 2 τελευταία χρόνια.

Πώς σας ήρθε η αρχική ιδέα για την ταινία;

Η ιδέα ξεκίνησε όταν αποφασίσαμε να δουλέψουμε στην Ύδρα στο χώρο του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ στα σφαγεία. Για μας ο χώρος είναι ο πρωταγωνιστής. Δε θα μπορούσε πουθενά άλλου να γίνει η ταινία, παρά μόνο εκεί.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Lee Renaldo;

Ο Lee Ranaldo είναι ένας από τους αγαπημένους μας μουσικούς. Ξέραμε ότι ασχολείται και αυτός με πολλές τέχνες όπως και εμείς. Βρήκαμε όλη την αισθητική του πολύ κοντά σε αυτό που κάνουμε. Του στείλαμε ένα e-mail με το τι θέλουμε να κάνουμε και αρχίσαμε να δουλεύουμε σιγά από απόσταση.

Δίνετε την ευκαιρία και σε πιο ερασιτέχνες ηθοποιούς ή τραγουδιστές να συμμετάσχουν στα act σας, το αποτέλεσμα όμως βγαίνει πολύ επαγγελματικό. Πώς το καταφέρνετε αυτό;

Πάντα το σημαντικότερο πράγμα στη δουλεία μας είναι οι φίλοι και οι συνεργάτες. Μας εμπνέουν για όλα αυτά που κάνουμε. Έτσι και στην ταινία οι ηθοποιοί είναι άνθρωποι που ζουν, δημιουργούν, παίζουν γύρω μας, είναι μέσα στην καθημερινότητα μας.

Ένα από τα πράγματα που με εντυπωσίασαν στην ταινία ήταν η γεωμετρία των πλάνων. Υπήρχε συμμετρία και στην performance. Είναι κάτι που επιδιώκετε;

Μας ενδιέφερε πολύ η αρχιτεκτονική του χώρου που κάναμε τα γυρίσματα. Γι αυτό ανέφερα και πιο πάνω πως ο χώρος για μας είναι ο πρωταγωνιστής. Γενικότερα θα έλεγα υπάρχει στα performance μια περίεργη χαοτική… γεωμετρία! Και στον ήχο και  στην εικόνα που βγαίνει.

*Φωτογραφίες από το Flix.gr.