Οι 4 καλύτερες ταινίες με καρχαρίες που δεν αντέχω να δω

Ποιος αποφάσισε ότι δεν ήταν αρκετά τρομακτικό με ένα στόμα, έπρεπε να του βάλουμε και δεύτερο;

Η πλάκα είναι ότι προσπαθώντας να βρω παλιά άρθρα του Oneman με τίποτα ‘Jaws’ για να λινκάρω στην παρούσα εξομολόγηση, έπεσα πάνω σε προπέρσινο άρθρο του Αμπατζή για τον φόβο που του δημιουργήθηκε από την ίδια ακριβώς σκηνή. Μιλώντας για ‘Jaws’ πάντως, να αναφέρω ότι ως Σπιλμπεργκοπιστή έχω δει και το πρώτο και το δεύτερο, αλλά αφ’ ενός ήταν στη μικρή οθόνη κι αφ’ ετέρου ήταν παρουσία της καλύτερης γιαγιάς του κόσμου.

Έχω, πάντως, προτάσεις να σου κάνω. Μέχρι να μπορέσω να τις δω εγώ, τσέκαρέ τες εσύ. Μου ήρθαν με τις καλύτερες συστάσεις.

‘SHARKWATER’

Είμαι σχεδόν σίγουρη πως το ντοκιμαντέρ ‘Sharkwater’ είναι αυτό που ίσως μπορέσει να κάνει τη διαφορά στην ψυχολογία μου, αν ποτέ καταφέρω και το δω. Το έφτιαξε ένας καταπληκτικός, όπως λένε, φωτογράφος, σε μια προσπάθεια να καταρρίψει τη στερεοτυπικά λανθασμένη εικόνα που έχουμε για τους καρχαρίες, εστιάζοντας στο ολοένα και αγριότερο κυνήγι που υφίσταται το είδος. “Πανέμορφο και επικίνδυνο ταξίδι για την ισορροπία της ζωής” το έχουν αποκαλέσει, όταν το δω παίζει να κλάψω.

‘BLUE WATER, WHITE DEATH’

Υπάρχει λένε μια σκηνή στο ντοκιμαντέρ – ναι, ακόμα ένα τέτοιο – ‘Blue Water, White Death’, με καρχαρίες που επιτίθενται ανελέητα στο κελί των κινηματογραφιστών. Αυτή είναι που έδωσε την έμπνευση στον Peter Benchley για να γράψει το ‘Jaws’ λίγα χρόνια αργότερα. Ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ Peter Gimbel ήταν ο πρώτος που κατέγραψε τη ζωή του καρχαρία στο φυσικό του περιβάλλον, παρέα με δύτες και φωτογράφους. Είναι από τις τελευταίες που μπήκαν στη λίστα μου, αφού βγήκε σε DVD μόλις το 2007, αλλά συναγωνίζεται την από πάνω ως πρώτη που ίσως θα πρέπει να δω. Όλοι μιλούν για καταπληκτικό ‘70s filmmaking.

‘OPEN WATER’

Το ‘Open Water’ με ιντριγκάρει για τον ίδιο λόγο που με ιντριγκάρει και το ‘Shallows’. Φαίνεται λιγότερο σπλατεριά, περισσότερο ψυχολογικό θρίλερ, με έμφαση στους χαρακτήρες και την επιβίωσή τους. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι έχει ξεχαστεί από την υπόλοιπη ομάδα scuba diving καταμεσής του ωκεανού και η εμπειρία τους είναι βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό. Επίσης η κάμερα στο χέρι που χρησιμοποίησαν στα γυρίσματα θυμίζει ‘Blair Witch Project’. Πάντα μέσα για τέτοια (όταν οι καρχαρίες είναι έξω).

‘THE REEF’

Ίδιο με το ‘Open Water’ λογικά – επίσης βασισμένο σε πραγματική ιστορία – με το σκάφος μιας παρέας να κόβεται στα δύο και τους επιβαίνοντες να πρέπει να κολυμπήσουν μέσα σε νερά γεμάτα καρχαρίες για να φτάσουν σ’ ένα νησάκι που είναι τόσο κοντά, μα τόσο μακριά. Πολύ, μα πολύ σκούρα περιγράφονται παντού τα τεκταινόμενα στη συγκεκριμένη ταινία κι έτσι έχω περιέργεια να δω αν τελικά ζει κανείς στο τέλος. Λένε ότι η αγωνία κρατάει μέχρι τελευταίας στιγμής.

* BONUS: ‘SHARK!’

Τούτο δε μπήκε στην κανονική λίστα, γιατί απ’ ότι έχω καταλάβει δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο, παρά το γεγονός ότι την έχει γράψει ο Sam Fuller. Επειδή όμως ένας από τους stuntmen της ταινίας έπεσε θύμα ενός καρχαρία στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και το συμβάν χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθεί buzz γύρω από το έργο, με έχει πιάσει η περιέργεια που σκότωσε τη γάτα. Να σημειωθεί ότι το περιστατικό καταγράφηκε από τις κάμερες, αλλά το υλικό δεν συμπεριλήφθηκε στην ταινία κι ας είχε δημοσιευτεί τότε στο National Geographic πως η σκηνή της επίθεσης ήταν αληθινή.