REVIEWS

Το ‘Last Jedi’ ανατρέπει τον μύθο του ‘Star Wars’

Είδαμε και σχολιάζουμε τις ταινίες που έκαναν πρεμιέρα στις αίθουσες στις 14 Δεκεμβρίου.

Κάθε εβδομάδα στο PopCode, θα μοιραζόμαστε μαζί σου τη γνώμη μας για τις φρέσκιες ταινίες που σε περιμένουν στις αίθουσες.

Έχουμε και λέμε:

Star Wars: Οι Τελευταίοι Τζεντάι (Star Wars: The Last Jedi)

Σκηνοθετεί: Ράιαν Τζόνσον

Παίζουν: Ντέιζι Ρίντλεϊ, Μαρκ Χάμιλ, Άνταμ Ντράιβερ, Κάρι Φίσερ, Όσκαρ Άιζακ

Το σκοτάδι του αυταρχισμού απλώνεται ξανά πάνω από το γαλαξία καθώς οι δυνάμεις του Σνόουκ απειλούν να αφανίσουν και τους τελευταίους επαναστάτες της Λέια, την ώρα που η Ρέι ζητά τη βοήθεια του Λουκ Σκαϊγουόκερ.

O Ράιαν Τζόνσον («Looper», το επεισόδιο του «Breaking Bad» με τη μύγα αλλά και το θρυλικό «Ozymandias») φέρνει τη σεναριακή όσο και την αισθητική του υπογραφή στο όλο και μεγαλύτερο αναγεννημένο σύμπαν Star Wars, όχι τόσο πολύ αναπαράγοντας τις ίδιες νότες με ασφάλεια όπως συνέβη στο προπέρσινο, 7ο επεισόδιο του Τζέι Τζέι Έιμπραμς, αλλά παίζοντας έξυπνα, ανατρεπτικά (και πάντα αυτοαναφορικά) με τη δύναμη του ίδιου του μύθου της σάγκα.

Εκεί που ο Έιμπραμς είχε ως σημεία αναφοράς αποκλειστικά το ίδιο το Star Wars, ο Τζόνσον επιστρέφει σε δημιουργούς σαν τον Κουροσάβα (που αποτέλεσε εξαρχής έμπνευση για τον Τζορτζ Λούκας) ή -στην κορυφαία σεκάνς της ταινίας- τον Αρτζέντο, φτιάχνοντας ένα μεσαίο επεισόδιο γεμάτο πολεμικές εξάρσεις που ανοίγουν το μάτι με την κίνηση, το εύρος και τις αποχρώσεις τους. Καδράρει τους ήρωές του σαν θρύλους που ξεπερνούν την οθόνη- όταν μια πλοκή που αφορά τον Λουκ απαιτεί από τον θεατή να κάνει διαδοχικά άλματα εμπιστοσύνης, είναι η σχεδόν θρησκευτική λατρεία της κάμερας του Τζόνσον πάνω στον Χάμιλ που μας τραβά μαζί.

Σε αυτή την σύγκρουση προσώπων-ως-μύθων, ο Τζόνσον παίρνει αρκετά ρίσκα ανατρέποντας την προσκόλληση σε θεσμούς και άψυχα αντικείμενα και επιμένοντας στην πίστη σε ανθρώπους και ιδέες. Η ριζοσπαστική του διάθεση συναντά εμπόδια ωστόσο, είτε χάρη στην ανάγκη να εξυπηρετηθούν περισσότεροι χαρακτήρες και πλοκές από όσες ενδεχομένως πραγματικά τον αφορούν, μα κυριότερα επειδή δεν ακολουθεί το θεώρημά του μέχρι φυσικής κατάληξης, φλερτάροντας με την ανατροπή μέχρι ενός σημείου. Ωστόσο ακόμα κι οι αναφορές και τα αρχέτυπα παραμένουν γνώριμα, ο Τζόνσον παραδίδει ένα έργο με αληθινή προσωπικότητα, ιντριγκαδόρικες ιδέες, και την περαιτέρω ανάπτυξη ενός ήρωα σαν τον Κάιλο Ρεν, που μοιάζει ως κάτι πραγματικά μοναδικό στη σφαίρα του μοντέρνου μπλοκμπάστερ.

H Ψυχή και το Σώμα (On Body and Soul)

Σκηνοθετεί: Ίλντικο Ενιέντι

Παίζουν: Αλεξάντρα Μπορμπέλι, Μορσάνι Γκέζα

Δύο μοναχικοί άνθρωποι που δουλεύουν σε ένα σφαγείο στη Βουδαπέστη διαπιστώνουν πως κάθε βράδυ μοιράζονται το ίδιο όνειρο.

Η Ενιέντι («Ο 20ός μου Αιώνας») είναι μια άκρως ιδιοσυγκρασιακή δημιουργός της οποίας το έργο είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε φέτος καλύτερα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου και προβλήθηκε στο σύνολό του. Το μικρού μήκους «First Love» χρονολογεί τον πρώτο έρωτα ενός κοριτσιού με ένα αγόρι που όλοι φοβούνται πως είναι περίεργο αλλά εκείνη δε βλέπει κάτι το παράξενο. Το αγόρι είναι πασιφανέστατα εξωγήινος, κι αυτό λέει τα πάντα για τις ευαισθησίες της Ενιέντι και τις ιστορίες ανθρώπινης σύνδεσης που της αρέσει να αφηγείται αδιαφορώντας για τα όρια ανάμεσα στο ρεαλισμό και το όνειρο, ξεπερνώντας κάθε λογής εμπόδια που θέτει η λογική, η φυσική και ακόμα και ο χρόνος.

Η φετινή της επιστροφή, με απρόσμενη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο, δεν αγγίζει τους υπέροχους κόσμους του «20ού αιώνα» όμως τη βρίσκει στην καλύτερή της φόρμα εδώ και δεκαετίες, καθώς καταφέρνει να μιλήσει για τη μοναξιά και τους μοναδικούς τρόπους ανθρώπινης σύνδεσης, ενώνοντας ευαισθησία, μελαγχολία και αγωνία σε ένα περιβάλλον ήρεμης (μα σοκαριστικής) βίας. Το λιγότερο συνηθισμένο ρομάντζο που μπορεί να δει κανείς αυτή τη στιγμή στις αίθουσες.

Coco

Σκηνοθετεί: Λι Άνκριτς και Άντριαν Μολίνα

Φωνές: Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Μπέντζαμιν Μπρατ, Χρήστος Θάνος, Γιώργος Ζαχαρόπουλος (μεταγλώτιση)

Ο 12χρονος Μιγκέλ θέλει να γίνει μουσικός μα το πρόβλημα είναι πως η οικογένειά του επί σειρά γενεών απαγορεύει ρητά την επαφή με τη μουσική. Το πείσμα του μικρού θα τον οδηγήσει μέχρι και στον κόσμο των νεκρών, όπου με τη βοήθεια ενός απατεωνίσκου θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με την οικογένειά του για να μάθει όλη την αλήθεια. Η Pixar σε απολύτως ντισνεϊκούς ρυθμούς, στήνοντας με φροντίδα και καμία διάθεση εξωτικοποίησης, μια ιστορία οικογενειακής αγάπης και κληρονομιάς με φόντο τη μεξικάνικη παράδοση. Είναι εξαιρετικά φροντισμένο σε κάθε επίπεδο με τον εντυπωσιακό κόσμο των νεκρών να ξεχωρίζει. Κι αν οι σεναριακοί μηχανισμοί δεν κρύβουν εκπλήξεις, αποζημιώνει η μεγάλη καρδιά της ταινίας που δε θα σε αφήσει να φύγεις από το σινεμά αν δεν κοκκινίσουν πρώτα τα μάτια σου από το κλάμα.

Δεν Είμαι η Μαντάμ Μποβαρύ

Σκηνοθετεί: Ξιάογκανγκ Φεν

Εξαπατημένη από τον σύζυγό της και κοινωνικά στιγματισμένη, η Λι τα βάζει με το σύστημα δικαιοσύνης της Κίνας, σε έναν δεκαετή αγώνα που την φέρνει από την επαρχία που ζει ως το Πεκίνο. Συναρπαστικά δομημένη ηθογραφία για τους τρόπους που η κοινωνική μηχανή αποτυγχάνει σταθερά απέναντι στους ανθρώπους. «Έφταιγε η γυναίκα που κάτι τόσο μικρό έγινε τόσο μεγάλο; Όχι! Άνθρωποι σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης αγνόησαν τον λαό», ακούμε σε ένα κομβικό σημείο του φιλμ. Η αφοσίωση στη χρήση ξεχωριστών aspect ratios δημιουργεί μια ομολογουμένως μοναδική εμπειρία θέασης κι αν σε σημεία το φιλμ πλατειάζει και κάνει κύκλους, το φινάλε αξίζει από μόνο του για την όλη διαδικασία.

Πολυξένη: Μια Ιστορία από την Πόλη

Σκηνοθετεί: Δώρα Μασκλαβάνου

Παίζουν: Κάτια Γκουλιώνη, Ακύλας Καραζήσης, Οζγκούερ Εμρέ Γιλντιρίμ

Ζευγάρι επιφανών Κωνσταντινουπολιτών υιοθετούν ένα ορφανό κορίτσι από την Ελλάδα. Εκείνη μεγαλώνει, μορφώνεται και ζει σε αυτό το νέο περίγυρο χωρίς να φαντάζεται το σχέδιο που υφαίνεται πίσω από την πλάτη της για την αρπαγή της κληρονομιάς της. Υψηλό επίπεδο παραγωγής και εξαιρετική απόδοση της αίσθησης εγκλωβισμού της ηρωίδας από τη Μασκλαβάνου, στην υπηρεσία μιας ιστορίας που δεν κρύβει ιδιαίτερες εκπλήξης.

Ακόμα παίζονται

Η γαλλική κωμωδία «Χριστούγεννα & ΣΙΑ» με τον Αλέν Σαμπά και την Οντρέ Τοτού όπου ο Άγιος Βασίλης επισκέπτεται τη Γη για να βρει μια λύση όταν όλα του ταξωτικά αρρωσταίνουν ταυτόχρονα και τα Χριστούγεννα κινδυνεύουν.

* Οι κριτικές αναδημοσιεύονται από την εφημερίδα Έθνος.

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.