ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

O Corey Hawkins ζει για τον μαραθώνιο και όχι το sprint

Μιλήσαμε με τον πρωταγωνιστή του '24: Legacy' για το βάρος και τις προκλήσεις της σειράς, το μπουμ της καριέρας του και τη νέα σελίδα του Χόλιγουντ για τους μαύρους ηθοποιούς.

Όταν έκανε την οντισιόν του για το Julliard School, μάλλον την υψηλότερου κύρους σχολή για υποκριτική, μουσική και χορό στην Αμερική, ξέχασε τον μονόλογο που είχε προετοιμάσει και έπαιξε ένα μέρος ενός Youtube βίντεο που είχε αποστηθίσει χρόνια πριν. Όταν οι ατζέντες του τον πίεζαν να είναι πιο ανοιχτός σε προτάσεις, εκείνος διάλεγε πρότζεκτ με το σταγονόμετρο και έμενε σε ένα μικρό σπίτι στο Χάρλεμ. Όταν του έκαναν πρόταση να παίξει τον Dr. Dre στο βραβευμένο με υποψηφιότητα Όσκαρ ‘Straight Outta Compton’, παραλίγο να αρνηθεί γιατί φοβήθηκε. Όταν του έκαναν πρόταση για το ‘24: Legacy’ που προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 21.50 από το FOX, τρόμαξε ξανά αλλά είπε τελικά το μεγάλο ναι.

Φαίνεται ότι το ρίσκο ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για την καριέρα του Corey Hawkins, αλλά για καλό δικό του και δικό μας, δεν τον πρόδωσε.

Με το ένα πόδι στον κινηματογράφο με το ‘Compton’ και το MonsterVerse της Warner Bros. που συνεχίζεται φέτος με το ‘Kong: Skull Island’, το άλλο στην τηλεόραση με το ‘Legacy’ και νωρίτερα το ‘Walking Dead’, και ακόμη ένα στο Broadway με την παράσταση ‘Six Degrees of Separation’, τα αργά αλλά σταθερά βήματα του Hawkins βρήκαν ανταπόδοση.

Εμείς του μιλήσαμε με αφορμή το ‘24: Legacy’ σε μια συνέντευξη που κατέληξε εφ’ όλης της ύλης.

ΤΟ ‘24’ ΚΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ

Πώς εξηγείς την επιτυχία του ‘24’ και τι πιστεύεις ότι χρειάζεται για να συνεχίσει;

Η σειρά έχει γίνει κατά κάποιον τρόπο σαν statement της κουλτούρας μας. Ήμουν πάντοτε φαν του ‘24’ και νομίζω ότι η επιτυχία του έχει να κάνει με το φορμάτ του real time και το ρολόι. Ολόκληρη αυτή η σεζόν έχει ουσιαστικά διάρκεια μία ημέρα και είναι μία ημέρα γεμάτη δράση. Σε αυτή την εκδοχή, το ‘24: Legacy’, έχεις την ευκαιρία να δεις την εκπαίδευση ενός νεαρού άντρα που γίνεται από στρατιώτης πράκτορας του CTU. Πιστεύω μέχρι το τέλος του κύκλου, μπορείς να δεις πόσο τον έχει καταβάλει ημέρα αυτή, βλέπεις την αίσθηση του καθήκοντός του, την ευθύνη απέναντι στην οικογένειά του, την αγάπη του, την υποχρέωση στους στρατιώτες, τους φίλους και την πατρίδα του. Ουσιαστικά το πώς τον φθείρει και πώς γίνεται διαφορετικός άνθρωπος. Αυτό είναι το κλειδί στη συνέχεια του ‘24’, όσο προχωρούμε σε διαφορετικές προσεγγίσεις του.

Θα υπάρξει 2ος κύκλος και αν ναι, θα το ήθελες; Και στο ‘Walking Dead’ έχεις εξαφανιστεί, αλλά ο χαρακτήρας σου είναι ζωντανός, οπότε θα ήθελες να επιστρέψεις και σε εκείνη τη σειρά;

Δεν έχω ιδέα για το αν θα έχουμε 2η σεζόν. Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα περισσότερο από το να εμβαθύνω ακόμα πιο πολύ στον Eric, γιατί υπάρχουν τόσα πολλά κάτω από την επιφάνεια που δεν ξέρουμε γι’ αυτόν και υπάρχει επίσης και ένας ολόκληρος κόσμος από δυνατότητες μετά το τέλος της σεζόν.

Θα μπει στο CTU; Δε θα μπει στο CTU; Είναι αυτό κάτι που μπορεί να αντιμετωπίσει; Υπάρχουν αυτές οι ερωτήσεις εκεί έξω, οπότε μέχρι το τέλος του κύκλου θα ξέρουμε αν θα συνεχίσει σ’ έναν δρόμο και κόσμο κάνοντας θυσίες. Οπότε θα δούμε πού θα πάει. Πάντως θα το ήθελα πολύ να έχω μια ευκαιρία να συνεχίσω να εξερευνώ ποιος είναι αυτός ο άντρας.

Για το ‘Walking Dead’ δε μπορώ να πω τίποτα. Ήταν πολύ ωραίο να διερευνώ τον Heath και ήταν από τους χαρακτήρες που πετάγονταν συχνά μέσα κι έξω από την πλοκή, οπότε οι πάντες τώρα αναρωτιούνται πού είναι. Τι σημαίνει αυτό; Θα δούμε τι θα γίνει.

Το ‘24’ ήταν πάντα γνωστό για τα απρόσμενα twists στην πλοκή του και το ‘Legacy’ συνεχίζει σε αυτή την παράδοση. Πόσο μεγάλο μέρος της πλοκής γνώριζες εκ των προτέρων;

Ήξερα μόνο το πρώτο επεισόδιο. Τα σενάρια έρχονταν, μας ξάφνιαζαν και μετά έπρεπε να τα γυρίσουμε την ίδια μέρα. Είναι πρόκληση να χειρίζεσαι όλες αυτές τις διαφορετικές ιστορίες και νομίζω το κάνουν πολύ καλά. Προσπαθούν να προχωρήσουν με την πλοκή, εξαφανίζεσαι από αυτή την υποπλοκή για 5 λεπτά και μετά επιστρέφεις σ’ αυτήν, δε νιώθεις ποτέ ότι πατάς καλά στα πόδια σου, και αυτή ήταν πάντα η ιδιοφυία της σειράς και του φορμάτ.

Πρέπει να επιστευτείς τους showrunners. Ήξερα πραγματικά μονάχα το 1ο επεισόδιο και πώς τελείωνε, γιατί ήταν το μοναδικό σενάριο που είχα λάβει. Και ξανά, ο Kiefer μου θύμισε ότι πρέπει να αφήνεις την ιστορία να σε εκπλήξει και να είσαι ανοιχτός σε αλλαγές και προκλήσεις.

Ξαφνιαζόμαστε κι εμείς. Κάποιες φορές παίρνουμε τα σενάρια μία εβδομάδα ή και μέρες πριν από το γύρισμα και το αποτέλεσμα είναι παντελώς διαφορετικό από αυτό που πίστευες ότι θα έκανε ο χαρακτήρας ή ποια ήταν τα κίνητρά του, και αυτό είναι ενδιαφέρον γιατί πρέπει να παίζεις σε αυτά τα πλαίσια. Νομίζω ότι γνωρίζω και το ίδιο νομίζουν και οι θεατές, αλλά τελικά είναι τελείως διαφορετική η κατεύθυνση.

Η συμμετοχή σε ένα reboot μιας θρυλικής σειράς όπως το ‘24’ μπορεί να είναι και επικίνδυνο. Φοβήθηκες να ακολουθήσεις στα βήματα του Kiefer Sutherland;

Καλή ερώτηση. Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Σίγουρα φοβήθηκα να αναλάβω τον ρόλο, αλλά αν δε φοβόμουν δε θα υπήρχε λόγος να το κάνω. Είναι επικίνδυνο να προχωράς με κάτι τέτοιο αλλά, ως ηθοποιός, δεν ενδιαφέρομαι να υπάρχω μόνο στο στοιχείο μου. Υποτίθεται πρέπει να παίρνουμε ρίσκα, όχι μόνο στη δουλειά μας, αλλά και στις επιλογές για την καριέρα μας και αυτό προσπαθώ να κάνω. Θέλω απλά να κάνω πράγματα που με διασκεδάζουν και μου προκαλούν το ενδιαφέρον.

Είμαι τεράστιος φαν του Kiefer και ο ίδιος έχει υπάρξει υπέροχος στην προσέγγιση που μου έκανε και τις συμβουλές του. Είναι τέλειο γιατί είναι σαν να παραδίδεται η σκυτάλη. Αλλά δε χρειάζεται να πάρω τη θέση του. Η μόνη μου δουλειά είναι να περπατήσω στα παπούτσια του Eric Carter, του χαρακτήρα που υποδύομαι. Αυτό είναι το μόνο που πρέπει να κάνω και όλα τα υπόλοιπα βρίσκουν τη θέση τους.

Ο οδηγός μου, η βίβλος μου ας το πούμε, είναι το σενάριο. Το σενάριο που παράγουν συνεχώς οι showrunners, αυτές οι ενδιαφέρουσες ιστορίες, και αυτό που πρέπει να κάνω είναι να πάρω τη σελίδα, να προχωρήσω με αυτήν και να δώσω βάθος στον χαρακτήρα. Αν όλα πηγαίνουν καλά αυτό φτάνει και στον κόσμο που το στηρίζει. Είμαι ευγνώμων που ανταποκρίνεται.

Είναι πρόκληση, αλλά δε νιώθω ότι βρίσκομαι στη σκιά του παλιού ‘24’.

ΤΟ BROMANCE ΜΕ ΤΟΝ KIEFER SUTHERLAND

 

Πώς δημιούργησες τον χαρακτήρα; Σε βοήθησε ο Kiefer καθόλου σε αυτό;

Όταν ξεκινούσα, είχα μόλις βγει από ένα αεροπλάνο απ’ το Βιετνάμ και πήγα σε ένα read-through για τη σειρά. Οπότε δούλευα για το ‘Kong: Skull Island’, εκπαιδευόμουν με Navy Seals, προπονούμουν με δύο Army Rangers στο Βιετνάμ και την Αυστραλία, και γενικώς προσπαθούσαμε να πετύχουμε τη σωματικότητα του ρόλου σωστά. Πηγαίναμε για σκοποβολή και προσπαθούσαμε να βεβαιωθούμε ότι υπάρχει ακρίβεια γιατί μιλάμε για πραγματικές γυναίκες και άντρες. Δεν είναι απλά μια σειρά. Εάν υποδύεσαι έναν Army Ranger, μόνο από σεβασμό πρέπει να το τιμήσεις. Το ταξίδι αυτό έχει μεγάλες προκλήσεις στο κομμάτι που αφορά στη σωματική δραστηριότητα.

Όσον αφορά το συναισθηματικό κομμάτι, ο Kiefer επικοινώνησε μαζί μου και με συμβούλευσε να αφήσω τον χαρακτήρα να με εκπλήξει και να αφεθώ για να δω πού θα με πάει. Ξανά, είναι κάτι διαφορετικό μεταξύ τηλεόρασης και σινεμά. Δεν ξέρεις πού πηγαίνει ο χαρακτήρας σου. Παίρνεις τα σενάρια και τα ξεσηκώνεις από τις σελίδες. Του Kiefer του αρέσει αυτό και επίσης μου είπε να το αφήσω να με ξαφνιάσει, αλλά ταυτόχρονα να το κάνω δικό μου γιατί είμαι ο χαρακτήρας και κανείς δεν ξέρει περισσότερα γι’ αυτόν από εμένα.

Ήταν τέλεια η συνεργασία μας. Είναι το μόνο άτομο που γνωρίζει πώς είναι να κάνεις μια τέτοια σειρά. Δεν υπάρχει καμία άλλη σειρά όπου κυριολεκτικά κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας παρουσιάζεται στην οθόνη. Είναι 24 ώρες και ο Kiefer είναι ο μόνος άλλος ηθοποιός που ξέρει πώς είναι να είσαι ο πρωταγωνιστής ενός τέτοιου σόου. Είναι εξουθενωτικό αλλά και πολύ διασκεδαστικό.

Ο Eric έχει πολλά μυστικά και πολλά πράγματα γενικώς για τα οποία δε μιλάει. Αυτό που θα είναι ενδιαφέρον θα είναι να δούμε πού θα πάει όλο αυτό και αν θα γίνει πιο ανοιχτός ή ακόμα πιο κλειστός στην πορεία.

Σκέφτεσαι ότι ο Sutherland θα επιστρέψει στη σειρά; Κάνει κάποια πράγματα πίσω από τις κάμερες, αλλά εννοώ ως Jack Bauer.

Δε γνωρίζω. Εξαρτάται από εκείνον. Νομίζω έχει κάνει πολλά, πάρα πολλά. Έχουμε τον Carlos [Bernard] που επιστρέφει με τον Tony Almeida και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον όταν επιστρέφει, αλλά με τον Jack η ερώτηση θα πρέπει να γίνει στον ίδιον και στους παραγωγούς.

Θα ήμουν τρελός εάν έλεγα ότι δε θα ήθελα να δω τον Jack Bauer ξανά, αλλά όταν κάποιος έχει 9-10 χρόνια στην ίδια σειρά είναι θέμα και είναι δύσκολο να δεις πού μπορείς να πας τον χαρακτήρα μετά. Σαν ηθοποιός, καταλαβαίνω γιατί θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό και να παραδώσει τη σκυτάλη. Οπότε δεν ξέρω, αλλά καλή ερώτηση.

ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ

Πώς διαχειρίζεσαι αυτή τη φοβερή στιγμή στην καριέρα σου με το ‘Kong’, το ‘24: Legacy’ και την προηγούμενη εμπειρία σου στο ‘Walking Dead’; Είναι δύσκολο;

Δεν είναι δύσκολο γιατί είμαι προγραμματισμένος έτσι κατά κάποιον τρόπο. Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω όπως όλοι. Ήμουν στην πρεμιέρα του ‘Kong’ τις προάλλες και υπήρχαν τόσοι φαν του ‘24’ εκεί. Μου προξενεί ακόμα μεγάλη έκπληξη, να μου λένε φαν ότι αγαπούν τη σειρά μου. Είναι τρομερό να βλέπεις το fan base να απλώνεται σε διαφορετικά franchise, είναι πολύ ενθαρρυντικό για μένα. Αυτή τη στιγμή κάνω πρόβες στο Broadway, είμαι έτοιμος να κάνω ένα θεατρικό οπότε είμαι στο Λος Άντζελες για πρόβες, πήγα να κάνω το κόκκινο χαλί και δε μπορούσα καν να μείνω για την ταινία γιατί έπρεπε να επιστρέψω στις πρόβες. Είναι μια από αυτές τις στιγμές που οι ηθοποιοί ονειρευόμαστε.

Είναι απίστευτο και ξανά, το να παίζω τον συγκεκριμένο χαρακτήρα στην τηλεόραση αυτή τη στιγμή… μεγαλώνοντας δεν έβλεπα χαρακτήρες που μου έμοιαζαν στην τηλεόραση και γι’ αυτό νιώθω ότι είναι σημαντικό, γιατί δεν υπάρχουν πολλοί ήρωες, νεαροί, μαύροι ηθοποιοί στην τηλεόραση. Μεγαλώνοντας έβλεπα τον Kiefer Sutherland. Τον αγαπούσα, αλλά δεν έβλεπα δυνατότητες για τον εαυτό μου σε όλο αυτό.

Οπότε τώρα ζω τη στιγμή μεν, αλλά η δουλειά είναι η προτεραιότητα στο μυαλό μου και κοιτάω να δω πού θα με πάει. Υπάρχουν στιγμές στην καριέρα σου με σκαμπανεβάσματα, αλλά είναι μαραθώνιος και όχι sprint, οπότε κινούμαι αργά και σταθερά.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

5 πράγματα που χρωστάει το σύγχρονο σινεμά στον King Kong

Έχεις πετύχει σε κινηματογράφο, τηλεόραση και τη θεατρική σκηνή. Ποιες είναι οι διαφορές για σένα και ποιο προτιμάς;

Μου αρέσουν όλα για να είμαι ειλικρινής. Γι’ αυτό και τα κάνω όλα και προσπαθώ να διατηρώ μία εναλλαγή. Είναι ένα πράγμα όλο αυτό. Κάποιοι ονομάζουν έναν ηθοποιό κινηματογραφικό, θεατρικό ή τηλεοπτικό. Δε με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες σε αυτό το σημείο της καριέρας μου. Ίσως αργότερα εάν κουραστώ να πετάω εδώ κι εκεί, αλλά αυτή τη στιγμή ενδιαφέρομαι για όλα. Έχουν διαφορετικές δυνάμεις το καθένα και διαφορετικό εύρος.

Με το θέατρο, έχω την ευκαιρία κάθε βράδυ να κάνω το ταξίδι του χαρακτήρα μου. Μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό. Μπορεί να αστοχήσουμε και να πρέπει να συνεχίσουμε. Δε μπορείς να ζητήσεις να σου πουν την ατάκα σου. Πρέπει να γνωρίζεις πού πηγαίνει ο χαρακτήρας σου αλλά είναι σαν την τζαζ, μπορείς να αυτοσχεδιάσεις και να το κάνεις διαφορετικά κάθε φορά.

Στον κινηματογράφο, απλώνεις τα φτερά σου αλλιώς. Φτάνεις στις μάζες. Είναι σαν να δημιουργείται μία χρονοκάψουλα και μία ξεχωριστή στιγμή που ο κόσμος μπορεί να αναπολήσει. Αγγίζει τους ανθρώπους διαφορετικά.

Με την τηλεόραση, είσαι στα σαλόνια του κόσμου κάθε εβδομάδα. Ανυπομονούν να δουν αυτούς τους χαρακτήρες και όταν σε βλέπουν στον δρόμο, είσαι αυτός ο χαρακτήρας. Είναι πολύ ενδιαφέρον. Όταν έκανα το ‘Compton’, όλοι με φώναζαν Dre, τώρα με λένε Eric Carter και όταν βλέπουν το ‘Kong’ με αποκαλούν Houston.

Μου αρέσει η ιδέα ότι μπορώ να χαθώ μέσα σε διαφορετικούς χαρακτήρες και ταυτόχρονα να κρατάω την προσωπική μου ζωή, αυτή του Corey Hawkins, έξω από αυτό.

ΤΟ DIVERSITY ΚΑΙ ΤΑ REVIVALS

Την περσινή χρονιά πολλοί από εμάς νιώσαμε ότι το ‘Straight Outta Compton’ προσπεράστηκε από την Ακαδημία. Τώρα είσαι ένας μαύρος ηθοποιός που ηγείται ένα μεγάλο franchise, παίζεις τον αξιαγάπητο επιστήμονα στο ‘Kong’, έναν τύπο ρόλου που το Χόλιγουντ παραδοσιακά δε συνηθίζει να δίνει σε μαύρους ηθοποιούς, και το ‘Moonlight’ μόλις πήρε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πιστεύεις ότι έχουμε επιτέλους πάρει τη σωστή κατεύθυνση ή είναι πολύ νωρίς για να το γιορτάζουμε;

Δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να χαρείς που ηθοποιοί έχουν δουλειές και κάνουν εκπληκτική τέχνη. Λάτρεψα το ‘Moonlight’. Μου άρεσε πολύ που έβλεπα φίλους μου να δημιουργούν, μου αρέσει που συνεργάζομαι με όσους συνεργάζομαι και αυτό ήταν το πιο σπουδαίο πράγμα για μένα όταν κυκλοφόρησε το ‘Compton’. Ήταν πολύ σημαντικό γιατί νεαροί μαύροι ηθοποιοί έφτιαξαν μία ταινία που έγινε το υψηλότερο σε εισπράξεις μουσικό βιογραφικό φιλμ στην ιστορία.

Το να μπορείς να προχωρήσεις σε μία τηλεοπτική σειρά, να την ηγηθείς, να είσαι το πρόσωπό της και να ψυχαγωγείται ο κόσμος, το να βλέπεις ότι αυτό είναι εφικτό, αυτό είναι είναι το πραγματικό ζήτημα – η δυνατότητα.

Είμαι μαύρος και αυτό είναι όλο. Δε χρειάζεται να σημαίνει κάτι αυτό. Είναι αυτό που είναι και είναι υπέροχο που μπορούμε να το τιμήσουμε αυτό και τη διαφορετικότητά μας και την πολυπολιτισμικότητα την εποχή αυτή. Ήταν πολύ όμορφο να το βλέπεις αυτό στα Όσκαρ, αλλά νομίζω θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες ταινίες και τηλεόραση από ανθρώπους διαφορετικού χρώματος και εθνικότητας. Θέλω να συνεχίσω να το τιμώ αυτό και να έχουμε και περισσότερες ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτιδες, είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό.

Θέλω να συνεχίσω να είμαι μέρος όλου αυτού και στο ‘24’ βλέπουμε και δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες που είναι μεγάλης σημασίας. Είμαι περήφανος που συμμετέχω σε μια τέτοια ας την πούμε κληρονομιά.

Τα revivals είναι το trend αυτή τη στιγμή. Από το Netflix και τη συμβατική τηλεόραση μέχρι το σινεμά, σε όλη τη βιομηχανία ουσιαστικά. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

Δεν είμαι σίγουρος. Ακόμα και αυτή τη στιγμή κάνουμε το revival ενός θεατρικού, του ‘Six Degrees of Separation’ στο Broadway.

Δεν πιστεύω ότι είναι κάτι αρνητικό. Νομίζω υπάρχει κάτι που αξίζει να τιμήσεις με τα αγαπημένα franchise και όσα ασκούν έλξη στον κόσμο. Υπάρχει κάτι να τιμήσεις στην καλή τους ποιότητα και μετά στη διαφοροποίηση που μπορείς να φέρεις με κάποιο spin. Αυτό είναι πάντα ενδιαφέρον για μένα και ξανά, μια πρόκληση.

Μπορείς να φτιάξεις μια νέα σειρά και μπορεί να προχωρήσει και να κάνει ό,τι κάνει, αλλά υπάρχει μία εγγενής πρόκληση εδώ, και ο κόσμος αγαπάει και χρειάζεται την επιστροφή αυτών των σειρών. Ξέρω ότι κι εγώ όταν έμαθα ότι θα επέστρεφε το ‘24’ είπα “ω θεέ μου, ναι, ναι, ναι” και όταν έμαθα ότι θέλουν εμένα για να το κάνω σκέφτηκα “ω θεέ μου, δεν ξέρω” (γελάει). Αλλά είναι κάτι ξεχωριστό.

Ο κόσμος έχει δημιουργήσει δεσμούς και είναι καλό που τα τα δίκτυα και τα στούντιο το αντιλαμβάνονται αυτό και βλέπουν τις δυνατότητες που υπάρχουν στη εξερεύνηση αυτών των franchise.

* Το ‘24: Legacy’ προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 21.50 από το FOX.