REVIEWS

Το ‘Trapped’ είναι η must ισλανδική σειρά που πρέπει να δεις

Μπορεί ένας χοντρός αντιήρωας να θριαμβεύσει; Ο Γιάννης Φιλέρης είδε το Trapped και αποθεώνει τον γίγαντα Άντρι Όλαφσον, που κλέβει την παράσταση πίνοντας γάλα και καφέ στην παγωνιά της Ισλανδίας.

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε. Πρώτα απ’ όλα η έκπληξη. Το Trapped, είναι η σειρά της χρονιάς για μένα. Είχα διαβάσει τις κριτικές και δε χρειάζεται παρά ένα πεντάλεπτο στην αρχή για να μείνεις κολλημένος. Η καλή σειρά, είναι αυτή που κάθεσαι και λιώνεις, βλέποντας το ένα επεισόδιο πίσω από το άλλο. Και αυτό το ισλανδικό θρίλερ το καταφέρνει. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, εμπιστευτείτε τους Βρετανούς. Tα ρεκόρ ακροαματικότητας έσπασαν, όταν το ΒΒC μετέδωσε τα δέκα επεισόδια του ατμοσφαιρικού, γεμάτο φανερές και μη συγκρούσεις, θρίλερ.

Εν ολίγοις: Μια δολοφονία που αρχικά αποδίδεται σε κάποιον επιβάτη του δανέζικου κρουαζιερόπλοιου το οποίο αγκυροβολεί στο λιμάνι ενός μικρού ισλανδικού χωριού (πρόκειται για το Seydisfjordur, το οποίο δεν κατονομάζεται αλλά υφίσταται στην πραγματικότητα) περιπλέκεται, καθώς το πτώμα βρίσκεται τεμαχισμένο. Η ιστορία έχει ήδη ξεκινήσει με φλασμπάκ. Μια πυρκαγιά σε κτίριο της πόλης, όπου χάνει τη ζωή της η κόρη της οικογένειας με την οποία συνδέεται λίγο πολύ, όλη σειρά, γίνεται την εποχή της κρίσης του 2008 (οι Ισλανδοί είχαν μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση για την έξοδο απ’ αυτήν), ενώ ταυτόχρονα με τη δολοφονία τρέχουν δύο ακόμη στόρι. Το τράφικινγκ δυο κοριτσιών  από τη Νιγηρία που βρίσκονται στο κρουαζιερόπλοιο, καθώς και η εξαγορά των οικοπέδων από μια κινέζικη πολυεθνική η οποία σε συνεργασία με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους (και τους τοπικούς άρχοντες) εξαγγέλλουν λιμάνι-κόμβο στον μακρινό Βορρά.

Η τοπική αστυνομία, προσπαθεί να λύσει το μυστήριο, με τους υπερόπτες πρωτευουσιάνους ντετέκτιβ του Ρέικιαβικ να κάνουν τους καμπόσους. Όλα αυτά συνδυάζονται με αφόρητο κρύο, το οποίο σχεδόν το νιώθεις στο σαλόνι του σπιτιού σου, παλιά πάθη που αναμοχλεύονται μέσα στην ιστορία, ερωτικές σχέσεις, μοναξιά κλπ, κλπ. Προκύπτει και μια χιονοθύελα, όπου ο καιρός γίνεται αίτιο να αποκλειστεί η πόλη για τρεις-τέσσερις μέρες, με το πακέτο να γίνεται υπερ-πλήρες. Έξτρα τιπ. Ο Λιθουανός σωματέμπορος που επιβλέπει τις δυο Νιγηριανές, λέγεται Γιόνας Μαλακάουσκας (ντροπή σας να γελάτε!). Δεν είναι το θέμα μας όμως αυτό καθαυτό το ‘Trapped’, που λόγω της επιτυχίας του πάει και για δεύτερη σεζόν. Είναι ο ΧΧL Άντρι.

Ο πρωταγωνιστής της σειράς είναι το μεγαλύτερο ατού της. Ο τοπικός αστυνόμος, Άντρι Όλαφσον, γύρω στα 45, είναι ένας γίγαντας 190 εκατοστών και περίπου 140 κιλών. Μένει με τα πεθερικά και τις δυο μικρές του κόρες, ενώ η γυναίκα του που τον έχει παρατήσει και μένει στο Ρέικιαβικ, ειδοποιεί ότι αυτή τη φορά στην επίσκεψή της για το σαββατοκύριακο, θα φέρει και τον καινούργιο της γκόμενο! Ξαφνικά, ο ανοικονόμητος Άντρι, που δεν έχει στολή, παρά μόνο το τεράστιο μπουφάν της αστυνομίας, έχει να αντιμετωπίσει ένα έγκλημα, τους μπάτσους από το Ρέικιαβικ που δεν τον χωνεύουν (με τον έναν, άλλωστε, έχει μια προϊαστορία, όποως αποδεικνύεται) και πρέπει να παραμείνει cool βλέποντας τη γυναίκα του να χαριεντίζεται με τον γκόμενό της.

Όλαφσον είναι και το επίθετο του ηθοποιού, που υποδύεται τον Άντρι. Ο Όλαφουρ Ντάρι Όλαφσον, μοιάζει με ένα Βίκινγκ που ζει στον 21ο αιώνα. Ο 43χρονος Ισλανδός που έχει γεννηθεί στις ΗΠΑ αλλά έκανε καριέρα στην πατρίδα του (περνώντας, πάντως, και από το Χόλιγουντ) κλέβει την παράσταση.

Και, βέβαια, καταρρίπτει όλους τους μύθους που έχουμε δει κατά καιρούς, για τους πρωταγωνιστές-αστυνομικούς. Δεν του μπαίνουν τα ρούχα, κοιμάται με ένα φανελάκι χωρίς να σκεπάζεται, πίνει γάλα για βραδινό, κάνει λάθη, κυνηγάει τους κακούς και του κόβεται η ανάσα (είπαμε 140 κιλά, είναι ο άνθρωπος) αλλά δεν έχει χάσει καθόλου τη γοητεία του. Αντιθέτως. Σκέφτεται περισσότερο από κάθε άλλον, ειδικά από τον (μετά συγχωρήσεως) μαλάκα ντετέκτιβ από το Ρέικιαβικ, που θέλει να κλείσει την υπόθεση, κατασκευάζει έναν ένοχο ο οποίος (σπόιλερ) του πέφτει από το ελικόπτερο. Πού πας ρε Καραμήτρασον;

Αντιθέτως, ο Άντρι μπορεί στην αρχή (κι άλλο σπόιλερ) να χάνει μέσα από τα χέρια του το τεμαχισμένο πτώμα, προχωράει όμως βήμα-βήμα, φτάνοντας σε μια ανατριχιαστική ανακάλυψη, όταν στο τέλος ξεδιαλύνει βήμα προς βήμα το μυστήριο.

Ο χοντρός δίνει ρεσιτάλ. Μέχρι και η πρώην υποκύπτει στη γοητεία του (και μετά πίνοντας θριαμβευτικά το γάλα του, κοιτάζει προς το μέρος του γκόμενου, ο οποίος δεν έχει καταλάβει χριστό). Όλοι οι μύθοι γκρεμίζονται, γιατί ο Άντρι, ο δικός μας άνθρωπος, τα κάνει όλα.

Ο πρωταγωνιστής δεν χρειάζεται να είναι σούπερ-γουάου γκόμενος, να κάνει γυμναστική, να ακολουθεί διατροφή, ή να είναι ένας περιθωριακός, σχεδόν αλκοολικός ξερακιανός τύπος, που καπνίζει το ένα τσιγάρο, πίσω από το άλλο. Δεν έχει καν φυσική κατάσταση ο Άντρι, αλλά όπως φαίνεται καθαρά το … τρώει το φαγητό του.

Ο Άντρι κάνει ένα βήμα παραπάνω. Απαντάει και στον κινηματογραφικό ρατσισμό κατά των χοντρών, που είτε θα προσφέρουν γέλιο, είτε θα έχουν σκηνές που θα φαίνεται η υπερφυσική τους δύναμη, ή η κάμερα θα τους δείχνει να τρώνε. Όχι. Δεν θα δείτε τίποτε απ’ αυτά, στο trapped. Ούτε ρίχνει μπουνιές από δω κι από κει ο “αρχηγός”, ούτε λέει χοντροκομμένα αστεία, πολύ περισσότερο δεν τον βλέπουμε να κατεβάζει πίτσες, μπέργκερ και κοτόπουλα. Ένα ποτίρι γάλα, τον βλέπουμε να πίνει. Και καφέ. Πολύ καφέ.

Κάπως έτσι ο αντιήρωας γίνεται πολύ συμπαθής. Γιατί, πίσω από τα 140 κιλά του έχει τις δικές του ευαισθησίες, τις δικές του εσωτερικές συγκρούσεις, τα δικά του θέλω και πιστεύω. Είναι όμως και ένας καλός επαγγελματίας, που ξέρει τη δουλειά, σέβεται τους κανόνες και στο τέλος …

Ε, δεν θα σας τα πούμε κιόλας. Να το δείτε.