Terror: Η φρικιαστική αλήθεια πίσω απ’ τη σειρά τρόμου της χρονιάς
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία πολικού τρόμου πίσω από το 'Terror', την πιο τρομακτική σειρά της χρονιάς.
- 2 ΑΠΡ 2018
173 ακριβώς χρόνια μετά από τη στιγμή που ο Sir John Franklin, o 59χρονος πρώην κυβερνήτης της σωφρονιστικής αποικίας της Τασμανίας, ξεκινούσε να ανακαλύψει το Βορειοδυτικό πέρασμα για λογαριασμό της Αγγλίας, o 80χρονος Ridley Scott και το AMC μας έδωσαν την ευκαιρία να δούμε την ιστορία του να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο.
Δυο μόλις χρόνια (αυτό που λένε άψογο timing) μετά την τελευταία -από τις κυριολεκτικά εκατοντάδες- ερευνητικές αποστολές (αυτή τη φορά με την ευλογία της καναδικής κυβέρνησης) που βρήκε επιτέλους σε ένα κόλπο του νησιού του Βασιλιά Γουλιέλμου το κουφάρι του Terror, του δεύτερου πλοίου της αποστολής (σ.σ. το πρώτο βρέθηκε το 2014). Και μάλιστα άψογα διατηρημένου, λόγω των παγωμένων νερών, στο ίδιο σημείο που πριν από χρόνια είδε ένας Εσκιμώος να υψώνεται μέσα από το νερό ένα κατάρτι.
Με τη μόνη διαφορά, σε σχέση με ότι συνέβη στην πραγματικότητα στα 134 μέλη του πληρώματος των δυο σκαφών (του ‘Έρεβος’ και του ‘Τρόμος’), να είναι οι γενναίες δόσεις του μεταφυσικού που προστέθηκαν. Αν και, αφού στην πραγματικότητα ακόμη και σήμερα δεν ξέρουμε τι ακριβώς τους συνέβη, ούτε καν που βρίσκεται ο τάφος του Franklin, ποτέ δεν ξέρεις.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από τότε δηλαδή, εδώ και πολλούς αιώνες, που οι Ευρωπαίοι ξεκίνησαν να αναζητούν με αγωνία ένα θαλάσσιο πέρασμα στoν Ειρηνικό και στις ασιατικές χώρες μέσω των νησιών του Καναδέζικου αρχιπελάγους, που βρίσκονται κάτω από τον Αρκτικό Κύκλο.
Ένα ζήτημα και ουσίας (βλέπε το τεράστιο οικονομικό όφελος) και τιμής για το Αγγλικό Ναυαρχείο εκείνης της εποχής.
Ένα ζήτημα τιμής, όμως, και για τον μεσήλικα Sir John Franklin, πάλαι ποτέ ήρωα της Αρκτικής, γνωστό και ως ο ‘καπετάνιος που έφαγε τα κορδόνια του’. Επειδή αυτό ακριβώς έκανε κατά τη διάρκεια της καταστροφικής πρώτης αποστολής του, στα πλαίσια της οποίας πέθαναν 10 από τα 22 μέλη του πληρώματός του (επίσης δολοφονήθηκε ένα εν μέσω φημών για κανιβαλισμό).
De Agostine/ Getty Images / Ideal Image
De Agostine/ Getty Images / Ideal Image
Ο Franklin λοιπόν, στα 59 του , εκδιωγμένος από την -έτσι και αλλιώς δυσμενή μετάθεση- Τασμανία και μη έχοντας πατήσει πόδι στην Αρκτική για πάνω από 15 χρόνια, βρέθηκε -παρότι ήρωας- να παρακαλάει σχεδόν να πάρει τη δουλειά. Κάτι που τα κατάφερε αφού καμία από τις πέντε πρώτες επιλογές του ναυαρχείου δεν ήταν διαθέσιμος. Και έτσι, τον Μάιο του 1845, ξεκίνησε με δυο υπερ-σύγχρονα για την εποχή πλοία και τρόφιμα που του έφταναν για τρία χρόνια. Μεταξύ των οποίων και 8.000 κονσέρβες, μέρος των οποίων έσταζαν κυριολεκτικά από μόλυβδο εξαιτίας αστοχίας του προμηθευτή.
Δυο μήνες μετά, στις 26 Ιουλίου, δυο φαλαινοθηρικά είδαν για τελευταία φορά τα πλοία της αποστολής στην Γροιλανδία. Και από τότε ολόκληρος ο πλανήτης άρχισε να ψάχνει να βρει τι τους συνέβη για τον επόμενο 1 1/2 αιώνα.
Hulton Archive/Getty Images/ Ideal Image
Hulton Archive/Getty Images/ Ideal Image
Εν μέρει γιατί ο Franklin ήταν όντως κάτι σαν εθνικός ήρωας.
Εν μέρει γιατί το Ναυαρχείο έδωσε μια απίστευτη αμοιβή (βλέπε 30.000 λίρες) σε όποιον ανακάλυπτε τι του/ τους συνέβη.
Κυρίως, όμως, γιατί η σύζυγος του Franklin (για την οποία έχουν γραφτεί και μπαλάντες) έκανε τα πάντα για να προκαλέσει θόρυβο. Οργανώνοντας αποστολές διάσωσης. Αφήνοντας κονσέρβες στον πάγο για να τις βρει εκείνος. Στέλνοντας γράμμα στον Αμερικάνο πρόεδρο. Μετακομίζοντας σε ένα διαμέρισμα δίπλα στο Ναυαρχείο προκειμένου να μην τους αφήσει σε ησυχία μέχρι να κάνουν κάτι. Και επικοινωνώντας μέχρι και με γνωστά μέντιουμ για να την φέρουν σε επαφή με το πνεύμα του συζύγου της.
Πέντε χρόνια μετά, το 1850, τα πρώτα κακά νέα επιβεβαιώθηκαν, όταν στο νησί Beechey Island, σε εντελώς λάθος σημείο από εκεί δηλαδή που έπρεπε να βρίσκονται τα πλοία, βρέθηκαν τα πτώματα τριών μελών του πληρώματος, δίπλα σε εκατοντάδες άδεια κουτιά από κονσέρβες.
Και, κάπως έτσι, φτάνουμε στο 1854, όταν ο εξερευνητής John Rae ανακάλυψε στο νησί King William, 400 μίλια νότια του Beechey, τα πτώματα 40 αντρών. Τα περισσότερα εκ των οποίων έβγαζαν μάτι ότι έχουν πέσει θύματα κανιβαλισμού. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τις μαρτυρίες των Εσκιμώων που τους περιέγραψαν σκηνές από την Αποκάλυψη, με ένα στρατόπεδο γεμάτο τεμαχισμένα πτώματα και δερμάτινες μπότες μέσα στις οποίες έβραζαν ανθρώπινα μέλη.
Ένα γεγονός που επιβεβαιώθηκε πέντε χρόνια αργότερα, όταν βρέθηκε μια σωσίβια λέμβος γεμάτη πτώματα (και, για κάποιο λόγο, μεταξωτά μαντήλια) τα άκρα των οποίων είχαν αφαιρεθεί με πριόνι.
Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο, βρέθηκε και ένα σημείωμα που εξηγούσε τι έγινε ως ένα σημείο. Ότι δηλαδή ο Sir Franklin (που οι ιστορικοί επιμένουν ότι από δικό του λάθος τα πλοία εγκλωβίστηκαν στους πάγους) πέθανε στις 11 Ιουνίου του 1847 και, στη συνέχεια, οι 105 άντρες που είχαν απομείνει ζωντανοί, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα πλοία τους και να προσπαθήσουν να φτάσουν με τα πόδια στην Καναδική ενδοχώρα και τον πολιτισμό.
Οι έρευνες συνεχίστηκαν με τον ίδιο ρυθμό τα επόμενα 20 χρόνια, κυρίως με χρηματοδότηση της χήρας που ξόδεψε μέχρι και την τελευταία της δεκάρα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αλλά η ιστορία της καταραμένης αποστολής ποτέ δεν ξεχάστηκε.
Ούτε στη Δύση, ούτε στους Εσκιμώους της περιοχής που και βοήθησαν πολύ στις έρευνες και οι οποίοι κατά καιρούς όλο και κάποιο καινούργιο στοιχείο ή αντικείμενο έβρισκαν.
Μάλιστα αυτοί βοήθησαν την αποστολή του πανεπιστημίου της Alberta το 1984 που βρήκε τρία μουμοποιημένα πτώματα σε εξαιρετική κατάσταση που είχαν πεθάνει μάλλον από δηλητηρίαση από μόλυβδο.
Η μεγαλύτερη ειρωνεία από όλες;
Ότι, λόγω του φαινόμενου του θερμοκηπίου και το λιώσιμο των πάγων, το Βορειοδυτικό Πέρασμα, το Άγιο Δισκοπότηρο εκείνης της εποχής είναι πλέον ορθάνοιχτο.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
