Ο Απόστρατος και η χαμένη γενιά της Κρίσης

Τι είναι ο Απόστρατος και γιατί το είχαμε εξαρχής θαυμάσει κατά την περσινή του έξοδο στις αίθουσες;

Το στόρι, επίπονα γνώριμο για ένα σωρό ανθρώπους της μεγάλης Χαμένης Γενιάς της κρίσης. Ο Άρης, 30-κάτι εργένης, συνηθισμένος στην γλυφαδιώτικη ζωή, έχοντας φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας, αναγκάζεται να μετακομίσει στο άδειο πια σπίτι του παππού του Αριστείδη, στην περιοχή του Παπάγου. «Γύρισα προσωρινά», είναι το ρεφρέν που επαναλαμβάνει σε όσους τον ρωτάνε πώς και βρέθηκε πίσω στα παλιά του λημέρια, προσπαθώντας πρώτα απ’όλα να πείσει τον εαυτό του και μετά τους άλλους, τις παλιές γνώριμες ή νέες φάτσες που συναντά καθώς μαραζώνει σε μια περιοχή στην οποία δε θέλει να βρίσκεται, προσπαθώντας να στήσει μια επιχείρηση εισαγωγής μηχανών εσπρέσο («Εεε-λόοο-βο!») που δε λέει να πάρει μπροστά.

Ο Μιχάλης Σαράντης πρωταγωνιστεί και δίνει στον ήρωά του το κατάλληλο κοινωνικό μούδιασμα ενός ανθρώπου που μοιάζει διαρκώς να ανακαλύπτει αδιανόητες αλήθειες- για την κατάστασή του, αλλά και για το περίπλοκο οικογενειακό του ιστορικό. Μένοντας στο σπίτι του παππού του συναντά παλιούς παιδικούς του φίλους και μαθαίνει για τη φιλία του δεξιού, συντηρητικού παππού του με τον αριστερό, φτωχό συναγωνιστή του. Έρχεται έτσι σταδιακά αντιμέτωπος με το φάντασμά του, με κρυμμένες αλήθειες και ενοχές μιας περιόδου γεμάτης μυστικά και ανοιχτές πληγές για τη σύγχρονη Ελλάδα. («Δεξιός χωρίς ενοχές είναι φασίστας», ακούγεται δια στόματος του χαρακτήρα του Άκη Σακελλαρίου στην κορύφωση μιας δυνατής οικογενειακής στιγμής του φιλμ.)

Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής μέσα από, στην ουσία, μια αναγνωρίσιμων διαδρομών ιστορία ενηλικίωσης (για μια γενιά που έτσι κι αλλιώς βίωσε ένα συλλογικό, βίαιο arrested development) επιχειρεί να φέρει σε διάλογο τις δύο πιο σκληρές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδα, που οριοθετούν τη μεταπολίτευση: το εμφυλιακό παρελθόν συνομιλεί, συνυπάρχει με τη βουβαμάρα της Κρίσης.

Οι αλήθειες που σταδιακά μαθαίνει ο Άρης για τον παππού σχηματίζουν την ταινία με τρόπο που δεν υπηρετεί απαραιτήτως τις αρχικές της αναζητήσεις, και υπάρχουν ζητήματα εσωτερικού ρυθμού σε κάποιες από τις σκηνές (κυρίως τις πιο επεξηγηματικές). Από τη μία έχει ενδιαφέρον ο παραλληλισμός του θεατή με τον ήρωα που σταδιακά μαθαίνει, κατανοεί και αποδέχεται, από την άλλη η ταινία λειτουργεί πολύ περισσότερο ως προφίλ παρά ως αίνιγμα. Σε κάθε όμως περίπτωση, είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ψυχογράφημα μιας -ή παραπάνω από μίας, τελικά- γενιάς.

Όμορφα φωτογραφημένο και παιγμένο μεστά και δίχως την παραμικρή κορώνα από ένα πολύ δυνατό καστ τριών γενεών, το φιλμ του Μαυροειδή δεν χάνει το ενδιαφέρον του σε κανένα απολύτως σημείο, σκιαγραφώντας με αυτοπεποίθηση την αβέβαιη ακινησία της χαμένης γενιάς της Κρίσης.

***

Για την ταινία είχαμε μιλήσει αναλυτικότερα με τον πρωταγωνιστή της, Μιχάλη Σαράντη, όταν είχε επισκεφθεί το στούντιο του Pop για τις Δύσκολες Ώρες στον απόηχο των περσινών Όσκαρ:

Η ταινία θα είναι τώρα διαθέσιμη για όλους από τις 19 έως και τις 31 Μαρτίου μέσω της Viva.gr. Υπάρχει δυνατότητα επιλογής αγγλικών υποτίτλων, ενώ η τιμή εισιτηρίου είναι 5,5 ευρώ. Ώρες προβολής: 00.00, 03.00, 06.00, 08.00, 11.00, 18.00 και 21.00. Ο θεατής θα έχει περιθώριο να την δει για άλλες τέσσερις ώρες από την στιγμή της έναρξης.