Ο Enzo Maresca έφερε πρώτα την ηρεμία και μετά την επιτυχία στην Τσέλσι
Στην πρώτη του χρονιά στην Τσέλσι, ο Ιταλός κατάφερε ό,τι δεν κατάφεραν οι προηγούμενοι. Το Conference League ήταν απλώς η επιβεβαίωση.
- 29 ΜΑΙ 2025
Πέρασε τέσσερα χρόνια στην ομάδα της Σεβίλλης, οπότε γνωρίζει πολύ καλά τι εστί Derbi Sevillano και τη σημασία του να κερδίζεις τη συμπολίτισσα Ρεάλ Μπέτις. O Enzo Maresca, όμως, αυτή τη φορά δεν φορούσε ποδοσφαιρικά και το κλαμπ που εκπροσωπεί δεν είναι από την Ανδαλουσία, αλλά από το Λονδίνο. Όπως και να ‘χει, το ζήτημα ήταν – μεταξύ άλλων και – προσωπικό.
Η Τσέλσι είναι η νέα πρωταθλήτρια του Conference League, κερδίζοντας την Μπέτις στον τελικό με 4-1. Τα διαδικαστικά παρέμειναν διαδικαστικά, ο Ολυμπιακός παρέδωσε το τρόπαιο στους Λονδρέζους και η ζωή συνεχίζεται. Μόνο που η ζωή των «Μπλε» μοιάζει πιο εύκολη και σίγουρα πιο ήρεμη πλέον.
Το παιχνίδι, αν και ξεκίνησε στραβά, βρήκε την ομάδα του Enzo Maresca νικήτρια και μάλιστα χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα. Το μόνο που ήθελε ήταν ένα γκολ. Όταν το βρήκε με τον Enzo Fernandes στο ‘65, αυτόματα πατήθηκε και ο διακόπτης της ανατροπής.
Η σημαντικότερη ανατροπή, ωστόσο, έγινε το καλοκαίρι με την ανακοίνωση του Ιταλού προπονητή. Μετά από μία εξαιρετική χρονιά με τη Λέστερ, η οποία βρέθηκε από την Championship (μέχρι να επιστρέψει) στην Premier League, είπε «ναι» στην απότομη αύξηση των αρμοδιοτήτων και, προφανώς, της γενικότερης πίεσης. Και δικαιώθηκε.
Ο Maresca, μετά την κατάκτηση του Conference League δήλωσε ότι η συγκεκριμένη επιτυχία μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τις μελλοντικές. «Ελπίζω αυτό να είναι ένα σημείο εκκίνησης για να χτίσουμε νοοτροπία νικητή. Πρέπει να κερδίζεις αγώνες, πρέπει να κατακτάς διοργανώσεις. Το τρόπαιο θα μας κάνει καλύτερους. Αλλά είμαι επίσης πολύ περήφανος για την πορεία που κάναμε στην Premier League».
Στα χαρτιά, όπως συνηθίζουμε να λέμε, η Τσέλσι ήταν το φαβορί για την κατάκτηση του Conference. Το ρόστερ της, άλλωστε, αν κρίνουμε και από το πόσο εύκολα ο Ιταλός άφηνε παίκτες εκτός λίστας, ήταν ανώτερο των ανταγωνιστών του.
Αυτό που ήθελαν όλοι στην Τσέλσι, όμως, ήταν μία θέση που θα εξασφάλιζε στην ομάδα την έξοδο στο Champions League. Τελικά, οι «Μπλε» τερμάτισαν στην τέταρτη θέση, παλεύοντας γι’ αυτή μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Η χρονιά, με λίγα λόγια, ήταν ήδη επιτυχημένη.
«Είναι η πιο δύσκολη διοργάνωση στον κόσμο. Πρέπει να είσαι σταθερός σε 38 αγώνες. Με το νεότερο ρόστερ στην ιστορία της Premier League για εμάς, είναι κάτι απίστευτο». Απίστευτο είναι και κάτι άλλο: το πώς η Τσέλσι, μέσα σε λίγους μήνες, έγινε κανονική ομάδα – με τα ups and downs.
Με το νέο καθεστώς ιδιοκτησίας εδώ και περίπου τρία χρόνια να μην έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, ή τουλάχιστον να μη δείχνει την παραμικρή διάθεση να συμβαδίσει με τους απλούς κανόνες του, η Τσέλσι απλώς αγόραζε. Κανένα πλάνο, συμβόλαια που η διάρκειά τους κάνει για δύο ζωές, αλλαγές προπονητών και γενικότερα ένα κλαμπ χωρίς προσανατολισμό.
Το βάρος για μία κανονικότητα έπεσε στους ώμους του Maresca, ο οποίος αν σκεφτούμε ότι βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας μόλις λίγους μήνες, τα έχει πάει εξαιρετικά. Τα expectations, που μάλλον ο Todd Boehly χρησιμοποιεί σε κάθε σύσκεψη, είναι στο ταβάνι, αν και δεν θα έπρεπε, μιας και η ομάδα τις προηγούμενες χρονιές απλώς υπήρχε, περιφερόταν, ξόδευε απερίσκεπτα και μεγάλωνε ανούσια το ρόστερ της.
Το πρώτο phase έφτασε στο – σχεδόν – στο τέλος του. Ο Ιταλός προπονητής ξεκίνησε με ένα ξεκαθάρισμα του ρόστερ, με την ελπίδα ότι σταδιακά θα φτιάξει ένα σύνολο που θα εξυπηρετεί τις δικές του ανάγκες και όχι του επιχειρηματία που βάζει το χέρι στην τσέπη απλά για να εντυπωσιάσει.
Είναι η Τσέλσι του Maresca, όχι του Boehly και η Τσέλσι του Maresca, το μόνο που έψαχνε ήταν η ηρεμία της. Τελικά, βρήκε και την επιτυχία στο δρόμο προς αυτή.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
