Το ξέφρενο κυνήγι ταύρων στην Παμπλόνα της Ισπανίας

Αδρεναλίνη, πανδαιμόνιο στους δρόμους, στιγμές ξέφρενης χαράς και μέθεξης.

Όσες ενστάσεις και αν μπορούμε με τα σημερινά δεδομένα να προβάλλουμε για το έθιμο με το κυνήγι των ταύρων στην Παμπλόνα –ένα έθιμο το οποίο ανάγεται στον 13ο αι. και είναι ταυτισμένο με τη γιορτή του πολιούχου της πόλης Αγίου Φερμίν–, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη σημασία του σε κοινωνικό, λαογραφικό και βέβαια ιστορικό επίπεδο. Είναι μια πραγματικά παλλαϊκή γιορτή για τους Βάσκους, μια γιορτή η οποία τα έχει όλα: τρέξιμο (πολύ τρέξιμο), θέαμα, πάθος, φωνές, μουσικές, χειροκροτήματα, μπουγέλο, αλκοόλ, γλέντια.

Χιλιάδες κόσμου καταφτάνουν κάθε αρχές του Ιουλίου για την παραδοσιακή αυτή πομπή.

Διεξάγεται από τις 6 μέχρι τις 15 του μηνός, κάθε μέρα από τις οποίες λαμβάνουν χώρα τα “encierros” – οι αγώνες κυνηγητού με τους ταύρους στους στενούς δρόμους της Παμπλόνα, με κατάληξη στις ταυρομαχίες και τη θανάτωση που πλέον κριτικάρεται έντονα ακόμη και από Ισπανούς πολίτες. Την εναντίωσή τους στη βάναυση αυτή πτυχή του εθίμου και τη γενικότερη κακομεταχείριση των ταύρων προς τέρψη του πλήθους πρόβαλαν φέτος ακτιβιστές φιλοζωικών οργανώσεων, κάνοντας περφόρμανς διαμαρτυρίας την προηγούμενη ημέρα από την έναρξη του φεστιβάλ Σαν Φερμίν.

Ωστόσο, δεν φάνηκε αυτό αρκετό για να πτοήσει το καθιερωμένο φεστιβάλ που πλημμύρισε τους δρόμους της πόλης στη βόρεια Ισπανία: παρότι επίσημα στοιχεία για τους επισκέπτες του φετινού φεστιβάλ δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί από τη δημοτική Αρχή, είναι δεδομένο ότι οι κάτοικοι της Παμπλόνα υποδέχτηκαν πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες, με την πληρότητα των ξενοδοχείων να αγγίζει το 90%. Όπως καταλαβαίνουμε, μία ακόμη σημαντική πτυχή του φεστιβάλ είναι η οικονομική ένεση που προσφέρει στην τοπική κοινωνία της Παμπλόνα.

Μια πόλη των 200.000 κατοίκων που για λίγες μέρες υποδέχεται πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες.

Στιγμές αδρεναλίνης στις ταυροδρομίες του φετινού Σαν Φερμίν.

Οι πιο μάχιμοι παρακολουθούν το δρώμενο από τους δρόμους – οι υπόλοιποι από τα μπαλκόνια.

Το φετινό «σπριντ» αποδείχθηκε πιο έντονο και επίφοβο από το συνηθισμένο.

Η τυπική διαδικασία έχει ως εξής: κάθε πρωί τις ημέρες του φεστιβάλ, στις 8:00 ακριβώς, απελευθερώνονται έξι ταύροι που είναι δεμένοι επάνω σε έξι βόδια (ευνουχισμένοι ταύροι).Τη δεύτερη μέρα του Σαν Φερμίν, είχαν επιλεγεί ταύροι της φυλής cebaga gabo, φυλή η οποία φημίζεται για την επικινδυνότητα και τη δύναμή της. Λίγο έλειψε να υπάρξει θύμα. Όπως δήλωσε στην El Pais ο έμπειρος ταυρομάχος Antonio Garcia García, ο οποίος υπέστη έναν ελαφρύ τραυματισμό στη μασχάλη. «Είχα τύχη», παραδέχτηκε.

Τις περισσότερες φορές, το κυνηγητό κρατάει μόλις δύο-τρία λεπτά μέχρι να ολοκληρωθεί – διάστημα το οποίο ακούγεται μικρό μόνο σε όποιον δεν έχει εικόνα από την αγωνία και την αδρεναλίνη του να βλέπεις μαινόμενο ταύρο μπροστά σε κόκκινο πανί. «Άγιε Φερμίν, ζητάμε από εσένα τον προστάτη μας, να μας καθοδηγήσεις σ’ αυτή τη δοκιμασία και να μας δώσεις την ευλογία σου», προσεύχονται πριν ξεκινήσει το χάος. Όλη την ώρα, οι δρομείς τρέχουν με όλη τους τη δύναμη ακριβώς μπροστά από τα κέρατα του ταύρου, ρισκάροντας τη ζωή τους.

Το άγγιγμα ενδέχεται να σημαίνει και θάνατο, είτε παράλυση ή σοβαρό τραυματισμό. Λίγες οι πιθανότητες του να βγεις αλώβητος, όπως ο Antonio García García που αναφέραμε παραπάνω. Να σημειώσουμε ότι η τελευταία θανατηφόρα περίπτωση σε αγώνα ταυροδρομίας στο Σαν Φερμίν είχε συμβεί το 2009.

Το φετινό «σπριντ» αποδείχθηκε πιο έντονο και επίφοβο από το συνηθισμένο.

Είναι μέρος του εθίμου οι συμμετέχοντες να υψώνουν κόκκινες πετσέτες και φουλάρια.

Μαζί με την αδρεναλίνη και το τρέξιμο, το μπουγέλο από τα μπαλκόνια δίνει μια ανάσα δροσιάς.

Ο κόσμος γιορτάζει με την ψυχή του κάθε χρόνο – χορεύει, πίνει, γλεντάει.

Όπως και να έχει, οι ταυροδρομίες είναι ένα θεμελιώδες πολιτιστικό στοιχείο της βάσκικης παράδοσης.

Όλη η πόλη βρίσκεται σε ρυθμούς γιορτής αυτές τις μέρες.

Πέρα από τους κατάμεστους δρόμους, κόσμος βρίσκεται γραπωμένος στα μπαλκόνια, κρατώντας την ανάσα του μπροστά στο κυνηγητό. Πιο μετά, το απόγευμα ακολουθούν οι περίφημες (και πλέον αμφιλεγόμενες) ταυρομαχίες στην αρένα της Παμπλόνα, την Πλάθα ντε Τόρος ντε Παμπλόνα, με τις κερκίδες πλημμυρισμένες πάντα από κόσμο να ζητωκραυγάζει. Κάθε χρόνο, στους αγώνες συμμετέχουν διάσημοι ταυρομάχοι αλλά και ταύροι από διάφορες φάρμες της Ισπανίας.

Το κλείσιμο κάθε ημέρας περιλαμβάνει εντυπωσιακά πυροτεχνήματα που φωτίζουν τον ουρανό της πόλης και καθαρή αίσθηση γιορτής: ο κόσμος πίνει, χορεύει και γλεντάει με την ψυχή του.