iStock
ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Εσύ θυμάσαι την πρώτη φορά που έκανες γυμνισμό;

Για κάποιους ήταν απελευθερωτικό, για άλλους απλώς άβολο -η πρώτη φορά χωρίς μαγιό δεν ξεχνιέται.

Την πρώτη φορά που έκανα γυμνισμό, πρέπει να ήμουν 20 χρονών και θα ήθελα πολύ να πω ότι η εμπειρία ήταν θετική, αλλά δεν ήταν. Παρόλο που με την κολλητή μου είχαμε επιλέξει μια παραλία στην οποία ξέραμε ότι επέλεγαν κυρίως ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες, βρέθηκε εκείνος ο ένας στρέιτ άνδρας που μας έκανε όχι μόνο να βάλουμε και πάλι τα μαγιό μας, αλλά και να φύγουμε εντελώς από την παραλία.

Θα μπορούσα να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά επειδή έξω έχει και καύσωνα, επιλέγω αυτό το κείμενο να παραμείνει ανάλαφρο, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι και τα γυμνά μπάνια μας στη θάλασσα. Εκείνη η πρώτη φορά που πετάξαμε το μαγιό μας και μπήκαμε στα γαλανά νερά όπως μας γέννησε η μαμά μας είναι τόσο διαφορετική για τον καθένα, σε έναν κόσμο όμως που η γύμνια θεωρείται από κατακριτέα έως και αμαρτωλή, σίγουρα μένει αξέχαστη.

Για τη 45χρονη Ευθαλία, ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. «Μεγάλωσα με αυτό που θα λέγαμε χίπηδες γονείς, οπότε στο σπίτι μας το γυμνό σώμα δεν αντιμετωπιζόταν ως κάτι άξιο αναφοράς. Δεν επιδιώκαμε να τριγυρνάμε γυμνοί στο σπίτι, αλλά αν αυτό συνέβαινε, κανείς δεν έλεγε τίποτα. Ξέρω ότι οι γονείς μου στα νιάτα τους επέλεγαν μικρά νησιά και έκαναν συχνά γυμνισμό.

Τα καλοκαίρια βέβαια, που τα περνούσαμε στον εξοχικό μας στην Εύβοια, κάτι τέτοιο ήταν μάλλον δύσκολο. Έτσι κι εγώ έπρεπε να φτάσω 18 χρονών και να πάω τις πρώτες μου ενήλικες διακοπές για να κάνω πρώτη φορά γυμνισμό, χωρίς να κρύβομαι πίσω από κάποιον βράχο, μην τυχόν και με δει κανένας γείτονας».

Σε εκείνες τις διακοπές η Ευθαλία είχε πάει στην Αμοργό και ομολογεί πως ήταν η μόνη από την παρέα της που το τόλμησε. «Οι φίλες μου που δεν είχαν μεγαλώσει με τόσο χαλαρούς γονείς, δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως θα γυρίσουν στην Αθήνα, χωρίς σημάδια από το μαγιό στον λαιμό, έτσι κι εγώ κάποια μεσημέρια πήγαινα σε παραλίες γυμνιστών με κάτι Γαλλίδες που είχαμε γνωρίσει στο καράβι. Δε θα ξεχάσω το πόσο απελευθερωτικό ήταν να κάνεις ηλιοθεραπεία χωρίς μαγιό. Βέβαια, τώρα θα σύστηνα στον 18χρονο εαυτό μου να βάζει πιο συχνά αντηλιακό».

Για τον Μανώλη που μεγάλωσε στη Σέριφο των 90s, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. «Μπορεί να ζούσαμε σε νησί και να ερχόμασταν σε επαφή με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός, πως η κοινωνία της Σερίφου ήταν συντηρητική και βαθιά θρησκευόμενη, όπως και στα περισσότερα νησιά άλλωστε». Εξηγεί πως πρώτη φορά έκανε γυμνισμό στα 17 του στο Κουφονήσι και πως από τότε είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που έχει βάλει μαγιό.

γυμνισμός iStock

«Θυμάμαι είχα φοβερό άγχος παρόλο που όλοι γύρω μου ήταν γυμνοί. Αυτό αντί να με ηρεμεί μου προκαλούσε πανικό. Δε νομίζω πως είχα δει ποτέ κανέναν γυμνό μέχρι τότε. Οι γονείς μου δεν κυκλοφορούσαν γυμνοί ούτε στο σπίτι. Μόλις όμως κατέβασα το μαγιό μου και βούτηξα στη θάλασσα, κατάλαβα πως δεν υπάρχει γυρισμός. Δε συγκρίνεται αυτή η αίσθηση. Βέβαια, ακόμα και τώρα που κοντεύω τα 37, στο νησί μου φοράω πάντα μαγιό και δεν ξέρω αν θα αλλάξει ποτέ αυτό».

«Για να μαι ειλικρινής δε θυμάμαι πως ήταν η πρώτη φορά που έκανα γυμνισμό, που μάλλον σημαίνει πως δεν πρέπει να μου δημιουργήθηκε κάποιο φοβερό συναίσθημα», εξηγεί ο 29χρονος Μιχάλης. «Πάντως αν έχω την επιλογή να πάω σε παραλία γυμνιστών θα το κάνω, χωρίς να σημαίνει πως δεν απολαμβάνω το μπάνιο μου με μαγιό.

Ενώ στην πραγματικότητα, το μαγιό δεν κρύβει και πολλά, νομίζω αισθάνομαι καλύτερα με το σώμα μου εντελώς γυμνός. Σε μια κανονική παραλία, δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα μου γεννιούνται ανασφάλειες για το σώμα μου και με συγκρίνω με τους άλλους λουόμενους, κάτι που δε μου συμβαίνει όταν κάνω γυμνισμό».

Για την 28χρονη Κατερίνα πάλι τα πράγματα είναι ακριβώς το αντίθετο. «Δε νιώθω πολύ άνετα με το σώμα μου και η παραλία είναι ένα μέρος που με αγχώνει πολύ, οπότε η πρώτη φορά που έκανα γυμνισμό ήταν για μένα φοβερά άβολη. Αν δεν ήθελα να χαλάσω το mood της παρέας, νομίζω θα είχα φύγει από την παραλία. Αντ΄ αυτού έκανα μόνο μια βουτιά και μετά επέλεξα να καθίσω κάτω από την ομπρέλα. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να ξαναδώσω ευκαιρία στον γυμνισμό και ενώ τώρα είμαι κάπως πιο άνετη με την όλη εμπειρία, εκείνα τα πρώτα λεπτά γύμνιας παραμένουν αγιωτικά και άβολα».

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.