Paulo Fridman/Sygma via Getty Images/Ideal Image
ΒΙΒΛΙΟ

Εσύ τι γνώμη έχεις για τον Αλχημιστή του Paulo Coelho;

Ζητήσαμε τη βοήθεια του κοινού, με αφορμή την επανακυκλοφορία στα ελληνικά του πολυσυζητημένου βιβλίου του Paulo Coelho με τα περισσότερα από 120 εκατομμύρια πωληθέντα αντίτυπα παγκοσμίως.

Προφανώς είναι πρακτικά αδύνατο να υπολογιστεί πόσες δεκάδες εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο έχουν διαβάσει τον Αλχημιστή του Paulo Coelho, όμως ίσως περισσότερο ακόμη και από όσους αγαπούν το βιβλίο να είναι όσοι αγαπούν να ειρωνεύονται τη μυθιστορηματική «Βίβλο της αυτοβοήθειας» που στέκονται ελαφρώς αμήχανα μπροστά στον θηριώδη αριθμό -και αμείωτο ρυθμό- των πωλήσεών του από το 1988 μέχρι σήμερα, τα περισσότερα από 120 εκατομμύρια αντίτυπα σε 89 γλώσσες.

Το πλέον πολυσυζητημένο βιβλίο του 78χρονου Βραζιλιάνου συγγραφέα επανακυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε νέα μετάφραση από τα πορτογαλικά και το OneMan απευθύνθηκε στο αναγνωστικό του κοινό. Όχι για να μάθουμε αν θέλετε κάτι τόσο πολύ ώστε το σύμπαν να συνωμοτήσει για να γίνει η επιθυμία σας πραγματικότητα. Τη γνώμη σας ζητήσαμε. Από καθαρή περιέργεια.

84435.jpg
KLIDARITHMOS.GR

15,50€ 13,95€
ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΟ

Διάβασα τον Αλχημιστή πριν από πολλά χρόνια, αλλά πραγματικά δεν θυμάμαι τίποτα από το βιβλίο αυτό. Δεν μου έμεινε τίποτα! Το μόνο βιβλίο του Coelho που μου έχει μείνει είναι το Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει. Προσπάθησα να διαβάσω και το Hippie, αλλά δεν την πάλεψα. Προσωπικά, αν πούμε ότι ο Αλχημιστής ανήκει στην κατηγορία των φιλοσοφικών/αλληγορικών βιβλίων, μπορώ με σιγουριά να πω ότι έχουν υπάρξει άλλα τέτοια που μου έμειναν και τα κάνω και reference στη ζωή μου μέχρι σήμερα, βλ. Σιντάρτα ή Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία. – Χριστίνα Ζ., 30, γεωπόνος

Έκανα την πρώτη ανάγνωση το 1998, τότε έπεσε στα χέρια μου – δώρο του πατέρα μου. Θυμάμαι πως μου φάνηκε πολύ απλοϊκό, χωρίς όμως να με αφήσει ασυγκίνητο. Τότε, μέσα στον ορυμαγδό των ερωτικών σχέσεων ανάμεσα στις οποίες περνούσα, χρειαζόμουν μια γλυκιά ιστορία να μου υπενθυμίσει πως όλα θα πάνε καλά. Ίσως, -χωρίς να θυμάμαι και πολύ καλά πότε- να έκανα και άλλη μια ανάγνωση, πάλι χωρίς ιδιαίτερο αποτύπωμα. Το αγόρι το έλεγαν Santiago, έτσι αρχίζει και έτσι τελειώνει.

Η τρίτη φορά ήταν η φαρμακερή. Μια απρόσμενη έκπληξη, μια θρυλική υπενθύμιση σε προσωπικό επίπεδο αφού ανέσυρε μνήμες 20 και πλέον χρόνων, μνήμες προσωπικού ταξιδιού, πραγματοποιώντας μια ένωση υψηλής κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα και τα σώματα, προσφέροντας με αυτόν τον απλοϊκό τρόπο επαναπροσδιορισμούς θεραπείας και καλώντας σε υπέρβαση υπενθύμισης πως το μαγικό, το όνειρο και το θαύμα κατοικούν δίπλα σου και κυρίως μέσα σου και έχεις το χρέος κυρίως προς τον εαυτό σου να τα πραγματώσεις. Όλα σε υποστηρίζουν και σε βοηθούν για αυτό περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι ή δεν πιστεύεις.

Ο Αλχημιστής είναι ένα παραμύθι και όπως όλα τα παραμύθια κουβαλάει τη θεϊκή σοφία και ξέρει να κρύβει πολύ καλά όλη αυτή τη γνώση, αφήνοντας μόνο την κορυφή να προεξέχει για όποιον είναι ικανός να τη διακρίνει.

Προσωπικά, μέσα απ’ όλους τους χάρτες, τα σημεία, τις αφετηρίες, τα ενδιάμεσα διαστήματα και τις πορείες μου μού φανέρωνε σελίδα-σελίδα όλο το σχέδιο σε ένα βαθύτερο και υψηλότερο επίπεδο. Ένα καλύτερο σχέδιο μέσα σε μια μεγαλύτερη εικόνα. Αυτή είναι η μαγεία των παραμυθιών. Προσφέρουν κάθε φορά και από μια νέα επανεκκίνηση φορτίζοντας την ψυχή με μεγαλύτερη δύναμη, φρεσκάροντας και αδειάζοντάς την από ό,τι περιττό και άχρηστο. Αυτό είναι ένα από τα κλειδιά που είχες ως παιδί και τώρα καλείσαι με τη γνώση και την εμπειρία να διαχειριστείς έως να αποκτήσεις την πλήρη κυριότητά σου, αυτή που χαρίζει την αυτόματη πραγμάτωση και μαζί τη βαθιά και απερίγραπτη ικανοποίηση και σιγουριά.

Είναι ένα βιβλίο που σε μαθαίνει να εναρμονίζεις την αναπνοή σου με αυτή του Σύμπαντος. Για την ακρίβεια να τη ράβεις πάνω του αποκτώντας την αίσθηση του άφθαρτου-αιώνιου-αθάνατου. Αν τα ταξίδια είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε ή να πλησιάσουμε τον Θεό -σύμφωνα, με τον Camus- και ό,τι πιο υπέροχο έχουμε μέσα μας, αυτή την αίσθηση σου προσφέρει ο Αλχημιστής αφού έχεις διαβάσει και την τελευταία λέξη. – Ηλίας Κ.

Πάνε χρόνια που το διάβασα αλλά θυμάμαι ότι μου είχε αρέσει πάρα πολύ τόσο όσον αφορά τη φιλοσοφία όσο και τη μυθοπλασία. Το βάζω σίγουρα ανάμεσα στα αγαπημένα μου βιβλία αν και γενικά ο Coelho δεν μου αρέσει. Το έχω προτείνει σε πολύ κόσμο να το διαβάσει, ενώ πρόσφατα πήρα και την ειδική manga έκδοση, την οποία όμως δεν έχω προλάβει να διαβάσω ακόμη. Κώστας Λ., 37, trade marketing

Πριν πολλά χρόνια το είχε αγοράσει η μάνα μου, φιλόλογος και μου το σύστησε. Ήμουν 30κάτι. Σήμερα είμαι 46 με δυο παιδιά. Τότε μου άρεσε πολύ, θυμάμαι ότι ένιωσα μια αγαλλίαση, μια ζεστασιά, μου φάνηκε πολύ καλό βιβλίο αυτοφροντίδας και αυτοπαρακίνησης. Όλα αυτά τότε που ήμουν ένας ρομαντικός νέος. Αν το διάβαζα σήμερα, ο κυνικός εαυτός μου μάλλον θα μου έλεγε άλλα. – Δημήτρης Μ., 46, οφθαλμίατρος

Παρότι έχουν περάσει αρκετά χρονάκια από τότε που το διάβασα, δεν μπορώ να ξεχάσω την, ας την πω, άβολη αίσθηση που ένιωσα. Ενώ είναι ένα feel good βιβλίο αυτοβελτίωσης, εμένα με κούρασε η ενοχλητική αισιοδοξία και η συνεχής επίκληση σε κάποια άλλη διάσταση/θεία παρέμβαση/κλπ. Σκεφτόμουν όμως στο μεταξύ ότι σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες ή φάσεις, τα ίδια πράγματα προσλαμβάνονται με άλλον τρόπο, οπότε θα μετρίαζα την κριτική μου διάθεση και θα έλεγα ότι εφόσον κάποιος μπορέσει να  βρει ψήγματα βοήθειας στο συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και σε άλλα αντίστοιχα, δεν χρειάζεται να στεκόμαστε αρνητικά. Δύσκολα πάντως θα το πρότεινα σε κάποιον, ο δικός μας Καζαντζάκης είναι απείρως ανώτερος. – Σπυρος Μ., 52, προγραμματιστής

Είχα διαβάσει τον Αλχημιστή πριν χρόνια. Ομολογώ ότι δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά θυμάμαι ότι δεν μου άρεσε. Το είχα βρει γεμάτο αμπελοφιλοσοφίες, πιασάρικα τσιτάτα και γενικά ρηχό. Το άρλεκιν της φιλοσοφίας. – Κωνσταντίνος Π., 45, πληροφορικός

Τον είχα διαβάσει ΤΟΤΕ και είχα πιστέψει πάρα πολύ όλα αυτά με το σύμπαν που συνωμοτεί, μέχρι που με παράτησε ο Θανάσης, ο πρώτος μου γκόμενος και αντιλήφθηκα ότι είναι όλα πίπες – συγγνώμη για τα γαλλικά. – Νατάσα Π., 45, ελεύθερη επαγγελματίας

Προσωπικά, θεωρώ ότι το μότο του Αλχημιστή δεν αφορά το να μαγνητίζεις τα καλά πράγματα, ώστε να σου συμβαίνουν επειδή απλά εσύ το θέλεις πολύ. Αφορά το θεώρημα της εστίασης. Όταν ξέρεις πολύ καλά τι θέλεις και έχεις ξεκάθαρο στόχο και σκοπό, οτιδήποτε έρθει στο δρόμο σου θα σκεφτείς πώς πρέπει να το διαχειριστείς ώστε να εκπληρώσεις τον σκοπό σου. Δεν συνωμοτεί κανένα σύμπαν, χαζούλη. Όποιος πιστεύει στην τύχη ας πάει στο καζίνο να τα παίξει όλα στο μαύρο. – Στέλιος Π., 47, φυσικοθεραπευτής

Διάβασα το βιβλίο πριν από 28 χρόνια (ναι, το 1997) και η αφορμή ήταν το τότε hype και ότι το είχα ακούσει σε μια συνέντευξη της Νίκης Μπακογιάννη, ότι το διάβασε τη μέρα πριν κερδίσει το χρυσό. Δεν μου άλλαξε τη ζωή ούτε το βρήκα τόσο πρωτοπόρο χρόνια μετά όταν το ξαναδιάβασα. Ουσιαστικά, είναι ένα παραμύθι για μεγάλους, καθώς η ίδια η ζωή προσωπικά μου απέδειξε ότι κανένα σύμπαν δεν συνωμοτεί για να μου δώσει κάτι που θέλω πάρα πολύ, αν δεν βάλω κι εγώ το χέρι μου. – Βάσω Τ, 42, εκπαιδευτικός

Και μια ακόμη απάντηση σε μορφή σκίτσου από τον Greg Rabbit

* Ο Αλχημιστής του Paulo Coelho κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος (μτφρ.: Δάφνη Χρήστου)

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.