Αρχιτεκτονική ισορροπία και ήσυχες εντάσεις σε ένα διαμέρισμα του ’72 στο Χαλάνδρι

Στην καρδιά του Χαλανδρίου, ένα διαμέρισμα που σχεδιάστηκε αρχικά από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα το 1972 αποκτά νέα ζωή μέσα από μια εκ βάθρων ανακαίνιση, την οποία ανέλαβε το γραφείο της Κατερίνας Σελέκου, χωρίς όμως να χάσει την αρχική του αρχιτεκτονική ταυτότητα. Το διαμέρισμα ανήκει σε ένα διπλό συγκρότημα πολυκατοικιών με κοινόχρηστο ισόγειο χώρο, ένα σπάνιο χαρακτηριστικό για τα δεδομένα της εποχής.

Η ανακαίνιση είχε έναν βασικό στόχο: να προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες των ιδιοκτητών, χωρίς να αλλοιωθεί ο βασικός πυρήνας του σχεδιασμού. Έτσι, παρότι κατεδαφίστηκαν εσωτερικά τοιχία και αναδιαμορφώθηκαν οι χώροι, διατηρήθηκε η αρχική διάταξη με το χολ να λειτουργεί ως άξονας που ενώνει την είσοδο με το καθιστικό και την τραπεζαρία.

Ανατολικά και δυτικά του χολ ξεδιπλώνονται οι υπόλοιποι χώροι: τα υπνοδωμάτια με βόρειο προσανατολισμό, και νοτιότερα, η κουζίνα, ένα WC και το (παλιό) δωμάτιο υπηρεσίας, το οποίο καταργήθηκε για να δημιουργηθεί ένας άνετος χώρος καφέ και φαγητού. Τα υπνοδωμάτια επανασχεδιάστηκαν ώστε το καθένα να διαθέτει το δικό του μπάνιο, χώρο γραφείου ή μπουντουάρ, αλλά και γενναιόδωρους αποθηκευτικούς χώρους.

Ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα του διαμερίσματος είναι η διαμπερότητα: το φυσικό φως εισβάλλει και από τις δύο πλευρές του κτιρίου, δημιουργώντας έναν καθαρό και ευήλιο χώρο στο καθιστικό και την τραπεζαρία. Η κουζίνα, εξίσου φωτεινή, είναι ο πρώτος χώρος που συναντά ο επισκέπτης, λειτουργώντας ως μια ζεστή «εισαγωγή» στο σπίτι.

Αισθητικά, η πρόθεση ήταν ξεκάθαρη: ηρεμία, καθαρές γραμμές, ουδέτερη παλέτα. Επιλέχθηκαν εντοιχισμένες ντουλάπες, κρυφόπορτες και ξυλουργικές κατασκευές σε off-white απόχρωση, ενώ ο δρυς έκανε την εμφάνισή του σε σημεία-κλειδιά, όπως η νησίδα της κουζίνας, το έπιπλο της εισόδου και η πόρτα.

Το δάπεδο, σε απόχρωση ανοιχτού δρυ, επενδύει όλους τους χώρους πλην των μπάνιων, όπου επιλέχθηκαν πιο ιδιαίτερα υλικά: μπεζ χαλαζίας στην κουζίνα, πλακάκι travertino στο master λουτρό και έντονο μπλε στη δεύτερη κρεβατοκάμαρα, τόσο στα έπιπλα όσο και στο μπάνιο.

Για τους ενδιάμεσους, «τυφλούς» χώρους (λουτρό και WC), χρησιμοποιήθηκαν γυαλότουβλα για να εξασφαλιστεί φυσικός φωτισμός.

Τελευταίο στοιχείο; Οι καμπύλοι τοίχοι σε κοινόχρηστους χώρους, που προσθέτουν μια αίσθηση ροής και αρμονίας στο τελικό αποτέλεσμα. Μια κατοικία που τιμά το παρελθόν της, αλλά ζει στο σήμερα.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ