Στο Cinobo θα δεις την καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά βιβλίου του Stephen King

Έχει περάσει μισός αιώνας από το συγγραφικό ντεμπούτο του Stephen King. Το 1974 κυκλοφόρησε τη νουβέλα με τίτλο Carrie και αυτομάτως, τον καθιέρωσε στο είδος του τρόμου ως τον «βασιλιά του τρόμου». 

Η βιβλιογραφία του μακροσκελής, διατρέχει πέντε δεκαετίες. Οι βραβεύσεις για το έργο του στο horror genre, αλλά και σε εκείνα του μυστηρίου, του sci-fi και του crime, δεκάδες. Οι μεταφορές των βιβλίων του, από την άλλη, είναι μάλλον αμέτρητες ανά τον κόσμο· έχουν γίνει σειρές, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, ακόμα και κόμικ. 

Να φανταστείς ότι αυτή τη στιγμή μόνο στα μέρη μας και συγκεκριμένα στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή παρουσιάζονται δύο παραστάσεις-μεταφορές βιβλίων του Stephen King: το Misery και το Η Τελευταία Έξοδος – Ρίτα Χέιγουορθ στο Θέατρο Άνεσις. 

Κι αν είναι οι θεατρικές μεταφορές μέσα σε μία χρονιά είναι μετρήσιμες, με τις κινηματογραφικές χάνεται κάπως η μπάλα. Το Χόλιγουντ δεν σταματά κάθε χρονιά να τροφοδοτείται σεναριακά από το ανατριχιαστικό σύμπαν του Stephen King, ωστόσο φέτος, μας παρέδωσε την καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά βιβλίου του: το Η Ζωή του Τσακ (The Life of Chuck) του Mike Flanagan, που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Τορόντο όπου κατέκτησε το βραβείο κοινού.  

Στις ελληνικές αίθουσες προβλήθηκε μέσα στο καλοκαίρι και πλέον, μπορείς να τη δεις στο Cinobo. 

Πρόκειται για ένα fantasy drama που βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Stephen King, η οποία εκδόθηκε το 2020. Αφηγείται τη ζωή του Charles “Chuck” Krantz μέσα από τρία κεφάλαια που τονίζουν το θαύμα της αγάπης, τον πόνο της απώλειας και το ατομικό σύμπαν που πλάθει ο καθένας μας κατά την παρουσία του στη Γη. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι η αφήγηση γίνεται με αντίστροφη χρονολογική σειρά: ξεκινά από τον θάνατο του Chuck και την κατάρρευση του κόσμου και σιγά-σιγά γυρίζει πίσω, αποκαλύπτοντας τη ζωή του από την παιδική του ηλικία.

Έχουμε λοιπόν 4 πολύ καλούς λόγους για να μπεις στο Cinobo και να πατήσεις play στο Η Ζωή του Τσακ. Έχουμε και πολλούς ακόμα, αλλά δεν θέλουμε να κουράσουμε γι’ αυτό ας ανοίξουμε μία σύντομη παρένθεση για να πέσει το βίντεο. 

Κλείνουμε την παρένθεση και περνάμε στο «γιατί» να δεις -χθες- το Η Ζωή του Τσακ.

Ο Mike Flanagan είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση

Γνωστός για τις πολύ πετυχημένες μεταφορές έργων του King στη μεγάλη και μικρή οθόνη, όπως τα Gerald’s Game και Doctor Sleep και με εμπειρία σε ταινίες και σειρές (The Haunting of Hill House, Hush, Midnight Mass, The Fall of the House of Usher) που συνδυάζουν υπερφυσικά στοιχεία και βαθιά ανθρώπινη αφήγηση, ο 47χρονος Αμερικανός σεναριογράφος και σκηνοθέτης θα είναι πάντα ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Ο ιδανικός δημιουργός για να μεταφέρει στην οθόνη την «ψυχή» του βιβλίου, όχι απλώς του genre. Κι αυτό ακριβώς έκανε στο Η Ζωή του Τσακ.

Η επιστροφή της Mia Sara στο σινεμά

Είναι ο πιο απρόβλεπτος, όσο και ευχάριστος λόγος, για να δεις το Η Ζωή του Τσακ. «Το απίθανο storytelling του Flanagan», ήταν αρκετό για να πειστεί η 57χρονη σήμερα Mia Sara -η ηθοποιός που λατρέψαμε μέσα από το Η πιο κουφή μέρα του Φέρι Μπούλερ (Ferris Bueller’s Day Off)– να επιστρέψει στην υποκριτική μετά από 15 χρόνια. Στην ταινία υποδύεται τη μητέρα του Τσακ, Sarah. 

Η πιο viral σκηνή χορού της χρονιάς

Ο Tom Hiddleston υποδύεται τον ενήλικα Charles “Chuck” Krantz, έναν λογιστή που αγαπά τον χορό. Λέμε ενήλικα γιατί στην ταινία τον υποδύονται τέσσερις ηθοποιοί σε διαφορετικές ηλικίες της ζωής του: ο Jacob Tremblay στα 17 του, ο Benjamin Pajak στα 11 και ο Cody Flanagan στα 7 του χρόνια. 

Ο Βρετανός παραδίδει μία από τις δυνατότερες ερμηνείες της καριέρας του, βαθιά συναισθηματική, ξεδιπλώνοντας μάλιστα, το χορευτικό του τααλέντο. Η σκηνή που χορεύει με την Annalise Basso είχε γίνει viral ηδη πριν κυκλοφορήσει η ταινία στις αίθουσες. Ο ίδιος ο Hiddleston περιέγραψε τη σκηνή ως «αυθόρμητη και γεμάτη χαρά» — και φαίνεται ότι όντως καταφέρνει να μεταδώσει αυτό το αίσθημα στο κοινό.

Το Η Ζωή του Τσακ είναι πολλά περισσότερα από μία ταινία φαντασίας και υπερφυσικού τρόμου

Αν και υπάρχουν στοιχεία υπερφυσικού, η ταινία αποφεύγει τα κλισέ του τρόμου που συνήθως συνδέονται με έργα του King. Αντιθέτως, δίνει έμφαση στην ανάπτυξη χαρακτήρων και στην εσωτερική πνευματική και συναισθηματική τους κατάσταση. Καθώς η ιστορία παρουσιάζει τη ζωή του Chuck -από την πίεση, την απώλεια, τον πόνο, αλλά και τις στιγμές ευτυχίας- γίνεται περισσότερο ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη εμπειρία παρά μια κλασική ταινία φαντασίας, μυστηρίου και υπερφυσικού τρόμου.

Το Η Ζωή του Τσακ, εν κατακλείδι, είναι μία ταινία συναισθηματική και υπαρξιακή, που  λειτουργεί ως μεταφυσική, φιλοσοφική ωδή στην ανθρώπινη ύπαρξη — μια υπενθύμιση ότι ακόμη κι αν τα πάντα μοιάζουν να καταστρέφονται, η αξία της ζωής και των σχέσεων παραμένει ζωντανή και πρωταρχικής σημασίας.