Ο James Van Der Beek και η ζωή με τον καρκίνο τα τελευταία δύο χρόνια

Ο James Van Der Beek ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ο Dawson του Dawson’s Creek, με το οποίο όλοι συντονιστήκαμε, όταν ήμασταν παιδιά προς τα τέλη της δεκαετίας του ‘90. Υποδύθηκε και συνεχίζει να υποδύεται χαρακτήρες, αλλά σαν τον Dawson δεν έχει.

Δεν κατάφερε να βρεθεί στο reunion, τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Broadway. Δεν του το επέτρεψε η υγεία του. Έκανε μια σύνδεση μέσω Zoom. Ο κόσμος που τον είδε ανησύχησε.

«Είχα χάσει πολλά κιλά, εξαιτίας ενός ιού του στομάχου» εξηγεί, «ευτυχώς δεν σχετιζόταν με τον καρκίνο, αν και με αυτόν, όλα είναι κάπως πιο έντονα», εξήγησε στη συνέντευξη που έδωσε στο Today.

«Διαπίστωσα πως αξίζω την αγάπη»

Τον Αύγουστο του 2023 διαγνώστηκε με καρκίνο παχέος εντέρου, τρίτου σταδίου. Το επικοινώνησε τον Νοέμβριο του 2024, όταν -όπως είχε πει- κατάφερε να διαχειριστεί τι του συμβαίνει. Έκτοτε, περνάει το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου στο ράντζο του, στο Τέξας με τη σύζυγο του, Kim και τα έξι τους παιδιά.

Έμαθε τι έχει, όπως επανερχόταν από την αναισθησία, στην οποία είχε υποβληθεί για να κάνει κολονοσκόπηση. Μέσα λοιπόν, στη ζάλη του μυαλού του, άκουσε τον γιατρό να λέει πως έχει καρκίνο.

«Αρχικά, έπαθα σοκ. Μετά σκέφτηκα πως αυτό μπορεί να είναι το καλύτερο που μου συνέβη ποτέ».

Τι εννοεί ακριβώς;

«Είχα αυτή τη μικρή φωνή στο κεφάλι μου που έλεγε “θα κάνεις αλλαγές στη ζωή σου που δεν θα έκανες ποτέ, αν δεν είχες αυτήν τη διάγνωση, οι οποίες θα προσθέσουν υγιή, ευτυχισμένα χρόνια στη ζωή σου”».

Τι έκανε;

«Δεν ήξερα πως είναι να “ρίχνεις ρυθμούς”. Να χαλαρώνεις. Να προσέχεις τι τρως, ό,τι βάζεις στο σώμα σου. Η μεγαλύτερη αλλαγή λοιπόν, που θα έλεγα ότι έκανα είναι το ταξίδι του να με αγαπήσω. Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι εξακολουθώ να αξίζω την αγάπη, του εαυτού μου και του Θεού.

Δεν περίμενα την αγάπη που μου έδειξε ο κόσμος. Γιατί; Μάλλον επειδή δεν είχα συνειδητοποιήσει τι έχω καταφέρει. Τώρα, εκτιμώ κάθε έναν που μου εύχεται περαστικά ή κουράγιο.

Σε ό,τι αφορά τον Θεό, ήταν κάτι που προσπάθησα να εντάξω στη ζωή μου, όσο το δυνατόν περισσότερο, μετά τον καρκίνο. Νιώθω ότι μια σύνδεση με τον Θεό, ό,τι κι αν είναι αυτό, είναι όλο το νόημα αυτής της άσκησης που κάνουμε σε αυτόν τον πλανήτη».

Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από τη διάγνωση του. Πώς είναι σήμερα;

«Κάθε μήνα αισθάνομαι λίγο καλύτερα. Η κατάσταση μου απαιτεί πολλά από εμένα, περισσότερη υπομονή, περισσότερη πειθαρχία, περισσότερη δύναμη από ό,τι ήξερα ότι είχα. Ήξερα ότι ήμουν δυνατός. Δεν ήξερα ότι ήμουν τόσο δυνατός».

Ομολόγησε ότι δίχως την οικογένεια του «δεν θα ήμουν σήμερα ζωντανός».

«Η γυναίκα μου ανέλαβε καθήκοντα φροντιστή, νοσοκόμας, επικεφαλής του νοικοκυριού. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά μου, ήθελα να τα προστατεύσω από αυτό που μου συμβαίνει – να με βλέπουν σε κάθε είδους πόνο ή δυσφορία. Ήθελα να είμαι ο Superman. Κατάλαβα πως η ψυχική ανθεκτικότητα δεν είναι μόνο κάτι που μπορούν να “χτίσουν” για τον εαυτό τους, αλλά και το καλύτερο πράγμα για εκείνα».

Σκέφτεται πως όταν νικήσει τον καρκίνο «θα αλλάξω τον τρόπο που ζω για το υπόλοιπο της ζωής μου».

«Πριν τον καρκίνο, αντιμετώπιζα όλες αυτές τις μικρές όμορφες στιγμές, ως ένα είδος μέρους μιας συλλογικότητας. Είχα μια απλή επίγνωση των πάντων. Τώρα, είμαι σε θέση πολύ περισσότερο να μείνω σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Το να είμαι παρών, είναι πραγματικά το δώρο που μου έχει δώσει ο καρκίνος».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ