5 πράγματα που κρατάμε από το Final 4 του Άμπου Ντάμπι
Οι μεγάλες προσδοκίες, οι μεγάλες απαιτήσεις, οι κρυφοί MVP που έκριναν το Final Four και ο Saras που δεν είναι "loser".
- 26 ΜΑΙ 2025
Το Final Four του Άμπου Ντάμπι ανήκει πλέον στο παρελθόν, με τη Φενέρμπαχτσε του Šarūnas Jasikevičius να κατακτά δικαιότατα τον τίτλο της Euroleague, κερδίζοντας στον τελικό τη Μονακό του Βασίλη Σπανούλη με 80-71.
Κι αν αυτό σε μερικά χρόνια από τώρα προκαλεί εντύπωση, θα οφείλεται στην παρουσία των δύο ελληνικών ομάδων και τις απαιτήσεις που υπήρχαν από το ξεκίνημα της διοργάνωσης. Ο Παναθηναϊκός AKTOR, από τη στιγμή που βρέθηκε στο Final Four ήταν το φαβορί – μη ξεχνάμε ότι κρατούσε τον τίτλο.
Ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, από την άλλη, τερμάτισε πρώτος στην κανονική διάρκεια και είχε ένα από τα πιο δυνατά ρόστερ στην ιστορία του. Αυτόματα, λοιπόν, έγινε και εκείνος φαβορί. Και τα φαβορί, συνήθως συναντιούνται στον τελικό. Μόνο που αυτός ήταν ο μικρός, με τον Ολυμπιακό να επικρατεί 97-93.
.Ακολουθούν όλα όσα κρατάμε από το περίεργο (για πολλούς λόγους) Final Four του Άμπου Ντάμπι.
Saras, η δικαίωση
Pau Barrena/Euroleague Basketball via Getty Images/Ideal Image
Δεν τα κατάφερε στις πέντε προηγούμενες παρουσίες του στο Final Four. Τελικά, τα κατάφερε την έκτη και μάλιστα χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης στους ανταγωνιστές/επικριτές του. Η Φενέρ ήταν η καλύτερη ομάδα και δίκαια έφτασε στη δεύτερη κατάκτηση της ιστορίας της.
Με την Ζαλγκίρις «ψήθηκε», με την Μπαρτσελόνα, όμως, εμφανίστηκε το πρώτο μεγάλο «πρέπει». Η Euroleague δεν ήρθε ποτέ στη Βαρκελώνη, η ταμπέλα του “loser” άρχισε να αναβοσβήνει πάνω από το κεφάλι του και ο προπονητής Saras κλήθηκε να βρει την επιτυχία, όπως και την ηρεμία του, μακριά από την Ισπανία. Τα βρήκε όλα στην Τουρκία.
Η λύτρωση ήρθε για τον Λιθουανό στο φετινό Final Four και απέδειξε ότι η Φενέρμπαχτσε ήταν η κορυφαία ομάδα της σεζόν, κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό AKTOR και τη Μονακό χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα. Ανακούφιση, δάκρυα χαράς και αλλαγή της ταμπέλας που τον ακολουθούσε. Ο Šarūnas Jasikevičius δεν είναι loser, o Šarūnas Jasikevičius είναι πρωταθλητής Ευρώπης.
O Σπανούλης στον τελικό
Τον θυμόμαστε – πώς γίνεται να τον ξεχάσεις; – ως παίκτη. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν αυτή η επιμονή, η διάθεση να κρατήσει τη φλόγα μέσα του στο ίδιο επίπεδο μέχρι να φτάσει στο τέλος της καριέρας του. Και το τέλος ήρθε, ο Βασίλης Σπανούλης έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κάπου εδώ θα μπορούσε να μπει μια τελεία. Αλλά όχι, για τον Σπανούλη μιλάμε.
Από παίκτης, προπονητής. Αν και ακόμα θεωρείται «νέος», ο Βασίλης Σπανούλης βρέθηκε στο Μονακό και από το Μονακό πέταξε λίγους μήνες αργότερα για το Άμπου Ντάμπι. Ανάμεσα στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, ήταν και η δική του, ένα σύνολο καλό που, παρά το ταλέντο, κάτι του έλειπε. Όσα έλειπαν, λοιπόν, τα έδωσε ο Βασίλης Σπανούλης.
Διαβάζοντας εξαιρετικά καλά τον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα, η Μονακό πέταξε εκτός τελικού την καλύτερη ομάδα στην κανονική διάρκεια και, δυστυχώς για εκείνον, έπεσε πάνω στην ανώτερη λόγω των περισσότερων επιλογών, Φενέρ. Δικαιολογημένα, πλέον, περιμένουμε να δούμε πού θα φτάσει ο προπονητής Σπανούλης.
Ένας συγκλονιστικός Evan Fournier
Μόλις ανακοινώθηκε η απόκτησή του από τον Ολυμπιακό, αυτόματα αυξήθηκαν και οι απαιτήσεις. Ο Evan Fournier, με πλούσια και γεμάτη καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου αποφάσισε να γυρίσει στην Ευρώπη, να παίξει πιο ήρεμος το μπάσκετ του και να δείξει για ποιο λόγο θεωρείται ένα από τα «μπαμ» της χρονιάς.
Σε ένα παιχνίδι που τίποτα πήγε καλά για τον Ολυμπιακό, ειδικά από τη στιγμή που ο Σάσα Βεζένκοφ έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό, ο Γάλλος έκανε σχεδόν μόνος του ό,τι περνούσε από το χέρι του για να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του Ολυμπιακού.
Με μεγαλειώδη εμφάνιση, έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων στην Euroleague (31π.), αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Η Μονακό κέρδισε με 78-68, πήγε στον τελικό και η ομάδα του Πειραιά ψάχνει να βρει τι έφταιξε. Στο τέλος, ο Evan Fournier που αποδεδειγμένα διατηρεί εξαιρετική σχέση με τους φιλάθλους, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Η αποτυχία των ελληνικών ομάδων
Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω και προσγειωθούμε στην αρχή της χρονιάς, θα καταλάβουμε το εξής: ο πρωταθλητής Ευρώπης για τη σεζόν 2023-24 Παναθηναϊκός AKTOR και ο Ολυμπιακός των Σάσα Βεζένκοφ και Evan Fournier ήταν τα φαβορί για την κατάκτηση της Euroleague.
Η ομάδα του Ergin Ataman, παρά τα προβλήματα τραυματισμών που παρουσιάστηκαν, έφτασε στο Final Four και δικαιολογημένα όλοι περίμεναν να βρει στον τελικό τον «αιώνιο» αντίπαλο, που τερμάτισε πρώτος στην κανονική διάρκεια. Τελικά, οι δυο τους συναντήθηκαν στον μικρό τελικό, σε μία σεζόν που θέλουν αμφότεροι να ξεχάσουν. Απότομη προσγείωση και σκυμμένα κεφάλια.
Το Final Four των κρυφών MVP
Μετά τις απίθανες εμφανίσεις του Kendrick Nunn τόσο πέρυσι όσο και φέτος, μιας και κέρδισε το βραβείο του MVP, όλοι περίμεναν να δουν τι άλλο θα καταφέρει στο Άμπου Ντάμπι. Ο Αμερικανός, ωστόσο, αν και σημείωσε 19π. στον ημιτελικό με τη Φενέρ, δεν ήταν αυτός που περιμέναμε (δεν πέτυχε τρίποντο), πράγμα αστείο αν σκεφτούμε ότι, ναι, έκανε τη δουλειά του επιθετικά.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός είχε τον δικό του MVP, τον εξαιρετικό Σάσα Βεζένκοφ o οποίος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτός που θα κέρδιζε το βραβείο. Στον ημιτελικό κόντρα στη Μονακό, όμως, το βαρύ επιθετικό όπλο του Ολυμπιακού δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του σε κανένα σημείο του παιχνιδιού.
Το Final Four του Άμπου Ντάμπι, λοιπόν, είχε ενδιαφέρον γιατί όχι μόνο οι δύο παίκτες που περιμέναμε να δούμε πολλά, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, αλλά γιατί βγήκαν μπροστά παίκτες όπως οι Hall, McCollum, Blossomgame και Diallo.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
