Giuseppe Cottini/Getty Images
EUROBASKET 2022

Είναι τρελός αυτός ο Gianmarco Pozzecco

Ακραίοι πανηγυρισμοί, βαμμένα κόκκινα μαλλιά, σκισμένα πουκάμισα. Αυτή είναι η πολύχρωμη και πολυτάραχη ζωή του πιο συζητημένου Ευρωπαίου προπονητή των τελευταίων ημερών.

Η Ιταλία έκανε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του Eurobasket, καταφέρνοντας -από το πουθενά;- να πετάξει εκτός προημιτελικών της διοργάνωσης ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, τη Σερβία. Τα πανηγύρια των Ιταλών τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου δεν είχαν τελειωμό.

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής αυτής της τεράστιας ανατροπής και πρόκρισης στους 8 ήταν αναμφίβολα ο προπονητής της ομάδας, Gianmarco Pozzecco. Το show του μετά τη λήξη της αναμέτρησης δεν περιγράφεται. Αγκαλιές, φιλιά, τσακωμοί με τους ανθρώπους της ασφάλειας του γηπέδου που δεν του επέτρεπαν να μπει στο παρκέ ύστερα από την αποβολή του, η αγκαλιά-βουτιά στον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Όλοι (και) το βράδυ της περασμένης Κυριακής μιλούσαν για αυτόν. Ο Ιταλός προπονητής δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά, παρόλο που οι περισσότεροι τον μάθαμε στο Eurobasket. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους – και εκκεντρικότερους – μπασκετμπολίστες της γενιάς του και ένας από τους αθλητές που βοήθησαν τα μέγιστα ώστε η Ιταλία να φτάσει στον τελικό του ολυμπιακού τουρνουά το 2004 κόντρα στην Αργεντινή. Αυτή είναι η ιστορία του.

Ποιος είναι ο Gianmarco Pozzecco

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τεργέστη. Από μικρή ηλικία αγάπησε το μπάσκετ, παίζοντας σε διάφορες ακαδημίες της πόλης. Μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα ψηλός για τα δεδομένα του αθλήματος (1,81 μ.) ωστόσο η όρεξη και το πάθος που έβγαζε στα ματς τον έκαναν να ξεχωρίσει από μικρή ηλικία.

Το 1991, λοιπόν, και σε ηλικία μόλις 19 ετών έκανε το ντεμπούτο στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος με τη φανέλα της Ούντινε. Δύο χρόνια αργότερα πήρε την πρώτη του μεταγραφή στη Λιβόρνο, ωστόσο, η μοίρα του τον έφερε στην ιστορική Βαρέζε που έμελλε να στεριώσει για πολλά χρόνια.

Το 1999 κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό του πρωτάθλημα κάνοντας εκπληκτικές εμφανίσεις. Χαρακτηριστικό είναι πως τελείωσε τη σεζόν με 27 πόντους κατά μέσο όρο ανά αγώνα. Ύστερα κυνήγησε την τύχη του στο NBA, συμμετέχοντας στο Summer League της επόμενης χρόνιας, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει να αγωνιστεί τελικά στις ΗΠΑ.

Τελικά επέστρεψε στην Ιταλία και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τη Σαραγόσα έβαλε τέλος στην καριέρα του το 2009, σε ηλικία 37 ετών. Ένα από τα μεγάλα του παράσημα ήταν το αργυρό μετάλλιο σε εκείνο το φοβερό ιταλικό ρόστερ που έφτασε ως τον τελικό του ολυμπιακού τουρνουά στην Αθήνα το 2004. Ωστόσο όλοι θυμούνται τον Gianmarco Pozzecco για τις φοβερές του εμφανίσεις και πανηγυρισμούς που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Τσακωμοί, βουτιές και ροζ μαλλιά

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ιταλός προπονητής έκανε τον συγκεκριμένο πανηγυρισμό. Κι αυτό γιατί χρόνια πριν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο Gianmarco Pozzecco είχε βουτήξει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο στην αγκαλιά του τότε συμπαίκτη του Tomas Van Den Spiegel πριν από 20 χρόνια.

Η μπασκετική του τρέλα δεν είχε μείνει μόνο εκεί. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1999-2000, ο Ιταλός έβαψε τα μαλλιά του κόκκινα. Στη συνέχεια τα έβαψε και ξανθά, ίσως προσπαθώντας να μιμηθεί τον Dennis Rodman. Στο διαδίκτυο, μάλιστα, κυκλοφορεί μια επική φωτογραφία με τον ίδιο να σφίγγει το χέρι του Γιάννη Ιωαννίδη μετά το τέλος του ματς Βαρέζε – Ολυμπιακός για την Euroleague.

Και ενώ ο ίδιος έχει δηλώσει κατά καιρούς πως έχει «ηρεμήσει» από τη στιγμή που έγινε προπονητής, η εικόνα του στους πάγκους δείχνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2019 ο Gianmarco Pozzecco πανηγύρισε την κατάκτηση του FIBA Europe Cup με την Ντιμανό Σάσαρι σκίζοντας το πουκάμισο μπροστά στους οπαδούς.

Τρία χρόνια αργότερα είχε φτάσει η ώρα της εθνικής Ιταλίας. Το show του στον αγώνα με τη Σερβία πρόκειται να μείνει στην ιστορία. Είμαστε σίγουροι, όμως, πως δεν πρόκειται να είναι το τελευταίο του. Και το φοβερό είναι το εξής: Παρόλο που στην αρχή του τουρνουά για αρκετούς ήταν μια καρικατούρα, ένα καρτούν που χτυπιόταν στον πάγκο, πλέον, μέσα σε λίγες ημέρες, έχει καταφέρει να είναι ίσως η πιο συμπαθής φιγούρα της διοργάνωσης.