Ένα ευρωπαϊκό θηρίο που το έλεγαν Γιουβέντους

Για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2013-14 δε θα συνεχίσει στα νοκ-άουτ του Champions League. Μια ηχηρότατη αποτυχία. Γίνεται ως και χειρότερο. Η 3η θέση, συνώνυμη Europa League, ακόμη δεν έχει εξασφαλιστεί, η Μακάμπι Χάιφα έχει πάντα πιθανότητες. Και η παθητικότητα των «μπιανκονέρι» είναι προβληματική. Στη Λισαβόνα ήταν ορατό και σε αδαείς πως ενώ ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος και οι συμπαίκτες του είχαν βγει στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια, οι απέναντι ήταν λες και απέφευγαν να λερωθούν.

Επιλογές κόντρα στη φύση του κλαμπ

Η Γιουβέντους έκανε το λάθος να πιστέψει πως ήταν πολλά χρόνια μπροστά σε σύγκριση με τον εγχώριο ανταγωνισμό. © AP Photo/Emrah Gurel

Γίνεσαι άραγε μαλθακός όταν εφησυχάζεις; Την παρακμή φυγείν αδύνατον; Είναι βάσιμη η υποψία πως η Γιουβέντους άρχισε να χάνει σε δύναμη ακριβώς τη στιγμή που έδειχνε πανίσχυρη, με 9ο συνεχόμενα πρωταθλήματα. Το ίδιο διάστημα, η ευρωπαϊκή δόξα δεν έλεγε να ‘ρθει, γινόταν εμμονή και επηρέαζε, επίσης κομβικά, την καθαρότητα της σκέψης. Σε τελική ανάλυση, το ιταλικό κλαμπ επέλεξε να πάει κόντρα στη φύση του. Έκανε επίσης το λάθος να πιστέψει πως ήταν πολλά χρόνια μπροστά σε σύγκριση με τον εγχώριο ανταγωνισμό.

Είθισται ένα ποδοσφαιρικό project να ορίζεται από τον κύριο στον πάγκο. Εκεί φάνηκε περίτρανα πως η Γιούβε δεν είχε ξεκάθαρη ιδέα για το πώς ήθελε να βαδίσει. Πήρε τον Μaurizio Sarri, έναν εντελώς ξένο ως προς αυτήν χαρακτήρα και επαγγελματία. Ζητώντας του αλλαγές, αλλά χωρίς να του δώσει τίποτα απ’ όσα αυτός ζήτησε, κυρίως χρόνο. Κι όταν αυτή η επιλογή φυσιολογικά δεν περπάτησε (παρά την κατάκτηση του Scudetto που περισσότερο ήρθε από κεκτημένη ταχύτητα), ακολούθησε νέο σφάλμα. Κάηκε το χαρτί Andrea Pirlo. Ο άλλοτε χαρισματικός μέσος βρέθηκε σε καταστάσεις πίεσης και απαιτήσεων που δεν είχε ούτε την πείρα ούτε την ευελιξία για να αντιμετωπίσει.

Το part 2 δεν είναι σαν το πρώτο

Ο Massimiliano Allegri από την επιστροφή του και έπειτα, το καλοκαίρι του 2021 δηλαδή, δεν έχει κερδίσει ούτε μια φορά απέναντι σε κάποιον εκ των Μίλαν, Ίντερ, Νάπολι. © AP Photo/Armando Franca

Βλέποντας τότε πανικόβλητη πως έχασε τα πρωτεία εντός συνόρων (από την Ίντερ), η Γιουβέντους στράφηκε στην πιο πρόσφατη θύμηση μεγαλείων της. Δίνοντας τα κλειδιά εκ νέου στον Massimiliano Allegri. Το part 2 όμως απέχει παρασάγγας από το original, μέχρι στιγμής. Ο Ιταλός κόουτς, στην πρώτη του θητεία, οδήγησε την ομάδα του Τορίνο σε πέντε σερί πρωταθλήματα και δύο φορές ως τον τελικό του Champions League.

Αυτό προφανώς του δίνει μεγάλο credit. Αλλά δεν τον αφήνει στο απυρόβλητο. Χαρακτηριστικά, από την επιστροφή του και έπειτα, το καλοκαίρι του 2021 δηλαδή, δεν έχει κερδίσει ούτε μια φορά απέναντι σε κάποιον εκ των Μίλαν, Ίντερ, Νάπολι.

Δέχεται σκληρή κριτική, συνεπώς και λογικά. Όπως εύστοχα και εμπνευσμένα είχε γράψει ένας δημοσιογράφος της Gazzetta dello Sport μετά την ήττα με 2-0 από τους «ροσονέρι» (στις 8/10): «Το να παίζεις 4-4-2 χωρίς full back που να κάνουν overlap είναι το ίδιο αξιόπιστο με το να φτιάχνεις τιραμισού χωρίς μασκαρπόνε…».

Πάντως δεν είναι το πρόβλημα κάποιου είδους εμμονή. Το επεξεργάζεται ο Allegri χωρίς αγκυλώσεις. Για παράδειγμα, και το 4-3-3 έχει δοκιμάσει και εσχάτως το 3-5-2. Είναι, βέβαια, μια δεκτή ένσταση κατά πόσο αυτές οι αλλαγές μπερδεύουν παρά βελτιώνουν τη λειτουργία του συνόλου. Κι αυτό καθότι δεν έχει αντλήσει το μέγιστο δυνατό από τους παίκτες του, ούτε έχει παρατηρηθεί αγωνιστική βελτίωση προϊόντος του χρόνου.

Ναι υπάρχουν και δικαιολογίες, με κυριότερη αυτή των τραυματισμών των δυνητικών game changer, Paul Pogba και Federico Chiesa, αμφότεροι δεν έχουν παίξει λεπτό φέτος – μυϊκά προβλήματα έχει βγάλει και ο Angel Di Maria. Αλλά χρειάζεται το «άπαντες παρόντες» για να υποταχθούν οι Σαμπντόρια, Μόντσα και Μακάμπι Χάιφα, τρεις δηλαδή από τις αρκετές ομάδες που η Γιουβέντους δεν κατάφερε να νικήσει τούτη τη σεζόν; Κι ύστερα (ή μήπως εν αρχή;) είναι η άμυνα. Έμπειροι παίκτες όπως οι Leonardo Bonucci και Danilo αποδίδουν μακριά από τα στάνταρ τους, ο νιόφερτος Bremer προσπαθεί ακόμα να βρει τα ζύγια του. Στα άκρα ο Alex Sandro συνεχίζει την ανησυχητική καθίζησή του, ενώ ο Juan Cuadrado εμφανίζεται αρκετά ασταθής. Έως και γκαφατζής.

Μοιρολατρική αποδοχή, αυτό δεν είναι η Γιουβέντους

Για την ομάδα με το ακριβότερο ρόστερ στην Ιταλία τα λάθη επαναλαμβάνονται τόσο σε διοικητικό όσο και σε αθλητικό επίπεδο.© AP Photo/Armando Franca

Ο αείμνηστος Giampiero Boniperti, θρύλος του συλλόγου, είχε συνοψίσει κάποτε με ιδανικό τρόπο την ταυτότητα και το DNA της ομάδας που υπηρέτησε από διάφορα πόστα επί σειρά ετών: «Στη Γιουβέντους, η νίκη δεν είναι απλώς σημαντική. Είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία …». Πόσο μακριά από αυτό το πνεύμα είναι τα λόγια μοιρολατρικής αποδοχής του Allegri μετά τον αποκλεισμό από τη συνέχεια της Νο1 διασυλλογικής διοργάνωσης. «Δεν είναι αποτυχία. Έχουμε ακόμα την προοπτική του Europa League και τη δυνατότητα να ρίξουμε ακόμα περισσότερο βάρος στη Serie A», είπε ο αλενατόρε. Δικαιολογίες που δε συνάδουν με το πόστο του, με το status της ομάδας που διαχειρίζεται.

Στο πρόγραμμα ανάκαμψης που έχει εκπονηθεί από τη Βέκια Σενιόρα, η παρουσία στα νοκ-άουτ του Champions League ήταν στα μίνιμουμ αποδεκτά. Κατανοητό συνεπώς ότι το τωρινό είναι πολύ περισσότερα από απλώς αποτυχία. Είναι, σχεδόν, καταστροφή. Και οικονομικά συνεπάγεται χασούρα τουλάχιστον 30 εκατ. ευρώ. Βαρύ, πόσο μάλλον για ένα κλαμπ που ανακοίνωσε ζημιές ύψους 250 εκατ. ευρώ πέρυσι, το υψηλότερο ever που έχει καταγραφεί ποτέ στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Πιθανότατα είναι το σύνολο του οργανισμού της Γιουβέντους που ταλαιπωρείται από μια ψευδή ανάγνωση της πραγματικότητας.

Τα λάθη επαναλαμβάνονται, σε διοικητικό και αθλητικό επίπεδο. Μιλάμε για την ομάδα με το ακριβότερο ρόστερ στην Ιταλία, που έχει τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή στη χώρα. Αυτή η ομάδα έχει πάρει – άκουσον, άκουσον – τρεις βαθμούς σε 5 αγώνες της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Παρί και Μπενφίκα έχουν από 11, καθιστώντας τη Γιούβε στη φετινή… ντροπή της Ιταλίας. Η Νάπολι σαρώνει στο δικό της γκρουπ, η Ίντερ προκρίθηκε εις βάρος της Μπαρτσελόνα και η Μίλαν είναι στην pole position για να μπει επίσης στους «16».

Μαζί με το Μουντιάλ, ο απολογισμός

Τις πέντε τελευταίες σεζόν η Γιουβέντους αποκλείστηκε στο Champions League κατά σειρά από Άγιαξ, Λιόν, Πόρτο, Βιγιαρεάλ και Μπενφίκα. © AP Photo/Antonio Calanni

Στη Serie A, η Γιούβε βρίσκεται στην 8η θέση στο -10 από την πρωτοπόρο Νάπολι. Υπάρχει χώρος και χρόνος να διορθωθεί η ζημιά, άλλο λίγοι θα φανούν αρκετά τολμηροί ώστε να το πουν δυνατά. Περνάει ενδεχόμενη ανάκαμψη μέσω αλλαγής προπονητή; Το όνομα του Zinedine Zidane κυκλοφορεί, τηρούνται οι θεωρητικές προϋποθέσεις, αλλά φαίνεται πως ο Zizou τη θέση στην Εθνική Γαλλίας περιμένει να αδειάσει.

Σε κάθε περίπτωση, ο Allegri έχει κύριο σύμμαχο το πρότερο ένδοξο παρελθόν του, αυτό τον κράτησε στη θέση του παρά τη λευκή από τρόπαια περυσινή σεζόν. Αλλά δε θα μπορεί να τον σώζει πάντα. Με τον Agnelli θα κάτσουν να τα πουν εις βάθος όταν έρθει η διακοπή λόγω Μουντιάλ. Ο Ιταλός παράγοντας δεν έχει διώξει ποτέ προπονητή μεσούσης της σεζόν και ιδανικά δε θα ήθελε να το κάνει ούτε τώρα, πόσο μάλλον καθώς ο Allegri έχει συμβόλαιο ως το 2025. Αλλά ίσως αναγκαστεί.

Δεν είναι, άλλωστε, στα κέφια του. Καθόλου. Εξηγεί αρκετά το κάτωθι: Τις πέντε τελευταίες σεζόν η Γιουβέντους αποκλείστηκε στο Champions League κατά σειρά από Άγιαξ, Λιόν, Πόρτο, Βιγιαρεάλ και Μπενφίκα. Πέντε ομάδες δηλαδή που δε θεωρήθηκαν επαρκώς γκλάμουρ για να αποτελέσουν μέλη της European Super League από τον ιδιοκτήτη του ιταλικού κλαμπ εκείνο τον ταραγμένο καιρό της ανταρσίας των 12. Σκαρώνει ωραίες πλάκες ενίοτε το ποδόσφαιρο σε όσους το προσεγγίζουν με αλαζονεία.

Για αλλόκοτες ιστορίες στοιχήματος, ψαγμένα προγνωστικά, στατιστικά, αναλύσεις αγώνων και τα πάντα όλα για το στοίχημα μπείτε στο www.matchmoney.com.gr.