Erling Haaland, o νέος βασιλιάς της Αγγλίας

Με τον Cristiano Ronaldo να κοσμεί τον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σαν πέρλα σε δαχτυλίδι της γιαγιάς που περιμένει να φορέσει η ευειδής εγγονή της όταν λογοδοθεί με τον καλό της. Και τον Lionel Messi, αμέριμνο διαβάτη στη μεσαία γραμμή της Παρί Σεν Ζερμέν, θαρρείς και ήδη ο λογισμός του τρέχει στη μεταγραφή του σε 2-3 χρόνια… στον Ολυμπιακό.

Το απίστευτο γκολ που σημείωσε ο Erling Braut Haaland, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, χαρίζοντας μία πολύ δύσκολη νίκη στη Μάντσεστερ Σίτι επί της Ντόρτμουντ για τη 2η αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ, είχε κάτι από τελετή στέψης και θα μνημονεύεται για δεκαετίες.

Ήδη σύσσωμος ο Αγγλοσαξονικός κόσμος τύπος, έσπευσε να παρομοιάσει τον 22χρονο Νορβηγό με τον Johan Cruyff, πόσο μάλλον όταν το πρόσταγμα το έδωσε ο ίδιος ο Pep Guardiola: «Όσοι με ξέρουν καλά, γνωρίζουν το πόσο με έχει επηρεάσει ο Johan Cruyff σε όλες μου τις εκφάνσεις, τόσο σαν άνθρωπος, όσο και σαν μέντορας και σαν μάνατζερ.

Χρόνια πριν με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, είχε σκοράρει ένα απίθανο γκολ κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και τόσο παρόμοιο με το αποψινό, που νόμιζα ότι τον είδα στο πρόσωπο του Haaland».

Έπρεπε όντως να περάσει σχεδόν μισός αιώνας, για να δούμε ένα γκολ αντίστοιχο με αυτό της ιδιοφυΐας του Johan Cruyff στις 22 Δεκεμβρίου του 1973. Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν οι συγκρίσεις μοιάζουν αδόκιμες, το γκολ του Haaland φαντάζει ακόμη πιο υπερβατικό, σχεδόν εξωγήινο. Εξωγήινο όμως έμοιαζε και ένα ακόμη γκολ, μόλις 11 μήνες μετά από αυτό του Cruyff που δεν έγινε ποτέ «viral».

Λίγες εβδομάδες μετά τον θρίαμβο της Γερμανίας στο Μουντιάλ του 1974 επί της Ολλανδίας του…Cruyff, επισκέφτηκε το Στάδιο Καραϊσκάκης για να αντιμετωπίσει την Εθνικής Ελλάδας στα πλαίσια των προκριματικών του Euro.

Η γερμανική ομάδα προκαλούσε δέος τότε, αλλά όχι σε όλους. Ο Μίμης Δομάζος σέντραρε από αριστερά, αλλά η μπάλα πήρε μια περίεργη τροχιά προς τα πάνω, πολύ κοντά στο παραθυράκι. Ήταν υπερβολικά ψηλά για κεφαλιά και άβολα για οτιδήποτε άλλο.

Όμως ο Γιώργος Δεληκάρης, κυριολεκτικά απογειώθηκε στον αέρα και με ένα περίτεχνο ανάποδο τακουνάκι από σχεδόν οριζόντια θέση, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ο περίφημος Sepp Maier δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Ήταν τόσο σίγουρος ότι η σέντρα θα πήγαινε κατ’ ευθείαν άουτ που δεν αποπειράθηκε καν να την αποκρούσει.

Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο 2-2. Στη ρεβάνς του Ντίσελντορφ όλα τα φώτα ήταν πάνω στον «Κάιζερ» Franz Beckenbauer που συμπλήρωνε 92 παρουσίες και γινόταν ρέκορντμαν συμμετοχών με τη φανέλα της Δυτικής Γερμανίας.

Ο Δεληκάρης ρώτησε τον Αλκέτα Παναγούλια ποιο νούμερο φορά ο «Κάιζερ» και συμπλήρωσε με νόημα: «Θα δεις τι θα του κάνω». Και πράγματι, στο 79ο λεπτό του ματς, σε μια μακρινή μπαλιά, ο Δεληκάρης «χόρεψε» τη γερμανική άμυνα, με ένα σπάσιμο της μέσης εξουδετέρωσε τον Beckenbauer και πέτυχε το 1-1. Πάλι ισοπαλία με την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, αλλά η Εθνική αποκλείστηκε από τα τελικά, γιατί στο μεσοδιάστημα είχε χάσει με 2-0 στη Βαλέτα από τη Μάλτα.

Το εναέριο γκολ στο Καραϊσκάκης χειροκροτήθηκε ακόμη και από τους αντιπάλους. Τον επόμενο χρόνο ο Γιώργος Δεληκάρης αγωνίστηκε στη Μεικτή Κόσμου μαζί Eusebio, Pele και Cruyff υπό τις οδηγίες του Rinus Michels, προπονητή της Μπαρτσελόνα στο περίφημο γκολ του Cruyff και της Εθνικής Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974.

Όταν όμως ο Γουλανδρής αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, συγκρούστηκε πολλές φορές με το παραγοντικό κατεστημένο της εποχής και αναγκάστηκε από γινάτι να υπογράψει στον «αιώνιο αντίπαλο», τον Παναθηναϊκό. Δεν άντεξε για πολύ όμως.

Ήταν 19 Οκτωβρίου του 1981 και όλη η Ελλάδα βρισκόταν στο πόδι. Μόλις την προηγούμενη μέρα το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε θριαμβεύσει στις εκλογές και κανείς δεν έδωσε σημασία σε μία ολιγόλογη ανακοίνωση: «Ο Γιώργος Δεληκάρης ανακοινώνει ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση».

Ο Γιώργος Δεληκάρης κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις τριάντα χρονών. Έκτοτε δεν επέστρεψε ποτέ στον χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι από τους ελάχιστους που αγαπήθηκε άνευ όρων τόσο από τους Ολυμπιακούς, όσο και τους Παναθηναϊκούς. 17 χρόνια αργότερα θα γινόταν τραγούδι από τον Θοδωρή Μανίκα, στο ανατριχιαστικής ακρίβειας στίχων «Συνωμοσίας των Μετρίων».

Μόλις το πήραν μυρωδιά πως έγιναν πολλοί
φτιάξανε όπως τους βόλευε τα πρέπει και τα μη
βάλανε τρικλοποδιά στο κάθε παλληκάρι
και κόψαν το ποδόσφαιρο στον Γιώργο Δεληκάρη
μάθανε να έχουν το μυαλό στο κάτω τους κεφάλι
και να είναι ευχαριστημένοι με το μια οι άλλοι
να λένε ναι σε όλα με ένα κούνημα των ώμων
μικροπαρανομώντας με τη βούλα και τον νόμο
καταχραστές της λογικής διαλέγουν νέες θέσεις
και οι συγγραφείς τα παίρνουνε παίρνοντας συνεντεύξεις
και οι γκόμενες των σαλονιών την πέσανε στα ούτια
μαγκέψανε βλέπεις οι φελλοί και δώσ’ του μακροβούτια
και δώσ’ του γέλιο και χαρά και ωσαννά και μπράβο
και ζήτω που περάσανε από την πόρτα και τον μπράβο
που έχουνε πολιτικούς σε σόου με μοντέλα
και σταρ εισαγγελέα που τη βρίσκει στα μπουρδέλα.

Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε
τα χρόνια μας
τον τόπο μας
τη γλώσσα και τα όνειρά μας
Η Συνωμοσία των Μετρίων…
όρισε τον ρόλο μας
και ρόλο στους γονείς και στα παιδιά μας.