Έχεις 10 λεπτά να σου μιλήσουμε για το All Star Game του 1992;

Δεν ξέρω αν ανήκεις σε αυτούς που δηλώνουν κουρασμένοι από τα All Star Games, τονίζοντας πως παλιά τα πράγματα ήταν πιο εντυπωσιακά ή αν ανήκεις σε αυτούς που λόγω του Team Giannis και του φετινού διαφορετικού (προς τιμήν και του Kobe) φορμάτ, ανυπομονείς να δεις όσα θα συμβούν απόψε το βράδυ στο Σικάγο.

Σε όποια από τις δύο κατηγορίες και να ανήκεις, υπάρχει μια αλήθεια που πολύ δύσκολα θα την αρνηθείς. Κανένα All Star Game δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσει αυτό του 1992 στο Ορλάντο. Με τον Magic Johnson να έχει αποσυρθεί λίγους μήνες πριν λόγω του HIV και να επιστρέφει στα παρκέ, για να βάλει το τελευταίο τρίποντο του αγώνα και να κερδίσει το τρόπαιο του MVP.

Ο Magic βέβαια δεν ήταν ο μόνος λόγος που έκανε το συγκεκριμένο παιχνίδι ξεχωριστό, αφού στο παρκέ θαυμάσαμε σχεδόν σύσσωμη την θρυλική Dream Team που λίγους μήνες αργότερα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης. Τα ρόστερ της Δύσης και της Ανατολής, ήταν ασύλληπτα.

Για την Ανατολή, με προπονητή τον Phil Jakson, κατέβηκαν οι Ιsiah Thomas, Michael Jordan, Charles Barkley, Patrick Ewing, Michael Adams, Brad Daugherty, Joe Dumars, Scottie Pippen, Mark Price, Dennis Rodman, Kevin Willis και Reggie Lewis, ενώ για τη Δύση, με προπονητή τον Don Nelson, παρατάχθηκαν οι Magic Johnson, Clyde Drexler, Chris Mullin, Karl Malone, David Robinson, Tim Hardaway, Jeff Hornacek, Dan Majerle, Dikembe Mutombo, Hakeem Olajuwon, John Stockton, Otis Thorpe και James Worthy. Όχι κι άσχημα ε; Dominique Wilkins και Larry Bird δεν αγωνίστηκαν λόγω τραυματισμών, με το ημερολόγιο να αναγράφει 9 Φεβρουαρίου του 1992, τον Michael Bolton να τραγουδάει τον εθνικό ύμνο και τον Vanilla Ice να ψυχαγωγεί τους 14.272 θεατές στο ημίχρονο.

Τελικό σκορ, 153-113 υπέρ της Δύσης, στη μεγαλύτερη διαφορά στην ιστορία των All Star Games.