Streeter Lecka/Getty Images
ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Η δεύτερη ευκαιρία του Rick Pitino στο NCAA

Ο θρυλικός κόουτς συμπλήρωσε τις 800 νίκες με κολεγιακές ομάδες και βάζει πλώρη για ακόμη ένα NCAA Tournament με το Iona College.

Το κείμενο που δημοσίευσαν οι New York Times, για το πώς περνάει τις ημέρες του ο Rick Pitino ως κόουτς του Iona College είχε 16 σχόλια από αναγνώστες. Τουλάχιστον τόσα πέρασαν από τον έλεγχο.

Το όνομα του Hall of Famer πρωταγωνιστούσε στο μεγαλύτερο σκάνδαλο που ξέσπασε ποτέ στο NCAA και εν πολλοίς του στοίχισε δουλειές στις ΗΠΑ. Δηλαδή αυτό ίσχυσε έως ότου ολοκληρώσει τους συμβιβασμούς που έπρεπε να κάνει, ώστε να καθαρίσει το όνομα του και να μπορεί να επιστρέψει. Το comeback ωστόσο, δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν ο 69χρονος. Θέλω να πω δεν βρήκε δουλειά στο ΝΒΑ ή σε κάποιο μεγάλο πανεπιστήμιο, αλλά σε ένα μικρό κοινοτικό κολέγιο όπου είχε γνωστούς -που του είχαν υποχρέωση-, στο New Rochelle της Νέας Υόρκης. Οι εγκαταστάσεις είναι 32 χιλιόμετρα βόρεια από το σπίτι του Pitino, στο Μανχάταν.

Η νέα ζωή του Rick Pitino

Είναι όσο ενθουσιασμένος νιώθει ο εγγονός του, στο video που ακολουθεί, αφού έχει χαράξει πορεία για το NCAA Tournament. Πρόσφατα πανηγύρισε την 800η νίκη του στο κολέγιο. Αν βάλουμε τις 123 με το Louisville που του είχαν αφαιρεθεί, μετά το σκάνδαλο.

Πριν περάσω σε λεπτομέρειες, θα σου δώσω κάποια από τα σχόλια των αναγνωστών. Το τελευταίο αναφέρει πως «είναι εκπληκτικό ότι οποιοδήποτε κολέγιο θα προσλάμβανε τον Pitino. Σαφώς, η νίκη είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο». Άλλος αναρωτήθηκε «τεχνικά δεν είναι από τα πρόσωπα που αφορούν εγκληματική έρευνα που κάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης ή οι τοπικές αρχές;», πριν του απαντήσουν πως απαλλάχθηκε όλων των κατηγοριών και ότι ο βοηθός του έκανε κάποια από τα πιο ηλίθια πράγματα που έχουν συμβεί στα κολεγιακά σπορ «για τα οποία είμαι σίγουρος πως δεν είχε ιδέα].

Ο Pitino ο μοναδικός προπονητής που έχασε τη δουλειά του στην έρευνα του FBI για διαφθορά. Το NCAA δεν έχει καταλήξει ακόμα κάπου για όσα έγιναν στο Louisville, όταν ήταν εκεί ο Pitino. Μετά την εξορία του στην Ελλάδα, όπου δούλεψε για δυο σεζόν με τον Παναθηναϊκό και συμφώνησε να καθίσει στον πάγκο της Εθνικής-, επέστρεψε στις ΗΠΑ όταν του το επέτρεψε η πανδημία. Και ανέλαβε το Iona.

Πίσω στα comments, ψηλά, ψηλά μπορείς να διαβάσεις και το «ο Pitino είχε πολλά λάθη όλα αυτά τα χρόνια, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών. Ξεκινώντας από τον Jamaal Mashburn και τελειώνοντας με τους Nazr Mohammed, Derrick Anderson, Ron Mercer, Jeff Sheppard και Jamaal Magloire (παίκτες που έφυγαν από το Kentucky, αφού έπαιξαν για τον Tubby Smith, αλλά ο Pitino τους στρατολόγησε) δείχνουν ότι είχε μάτι για να βρίσκει NBAers».

«Δεν κρατώ κακία στο Louisville»

Κάποιος έγραψε ότι «η νίκη, είτε στο κολέγιο, είτε στο ΝΒΑ είναι το πιο σημαντικό όλων. Οι προπονητές και οι παίκτες διαπράττουν εγκλήματα και μπορούν πάντα να βρουν κάποιον πρόθυμο να τα πληρώσει και να τους δώσει άλλη μια ευκαιρία. Εάν δεν είστε μπασκετμπολίστας και κάνετε κάποιο από αυτά τα εγκλήματα, θα πάτε φυλακή. Έχει έναν παίκτη που θα μπορούσε να παίξει football στη Florida, τη Nebraska και το Tennessee και επέλεξε τον Iona; Σίγουρα υπάρχουν καλύτερα προγράμματα, όπου θα μπορούσε να παίξει μπάσκετ αν είναι τόσο ταλαντούχος. Θα ανησυχούσα αν ήμουν ο Iona, και πάλι, αν ο Pitino κάνει κάτι λάθος και τον πιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πληρωθεί αδρά για να φύγει».

Αν δεν διάβασες κάποιο από τα link που σου έδωσα παραπάνω, είναι χρήσιμο να σου πω ότι ο Chris Mack, ο οποίος προσελήφθη την επομένη της αποβολής (που τη λέμε παραίτηση πια) του Pitino, επίσης αποχώρησε έπειτα από την αποκάλυψη παραβάσεων, με πρώτο εκβιασμό. Με το «αντίο» το Louisville του έδωσε 4.8 εκατομμύρια δολάρια, μέσω διακανονισμού. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και με τον Pitino, ο οποίος λίγο πριν συμπληρωθούν τέσσερα χρόνια από εκείνη την ημέρα, δήλωσε στους New York Times ότι «δεν κρατώ καμία κακία στο Louisville, γιατί όλοι οι άνθρωποι που δούλεψαν με τον Tom Jurich (πρώην αθλητικός διευθυντής) έφυγαν. Ένας άλλος τύπος (John Schnatter -ιδρυτής της Papa John’s που ήταν πρόεδρος του του διοικητικού συμβουλίου του πανεπιστημίου) έχασε την εταιρεία του, έπειτα από ρατσιστική δυσφήμιση».

Είπε πως ήλπιζε ότι το Louisville θα προσλάβει τον Kenny Payne (είναι στο προπονητικό επιτελείο των New York Knicks) «εν τούτοις, θέλω να τονίσω ότι δεν τον υποστηρίζω, γιατί αυτό θα είναι το τέλος του].

Ξεκαθάρισε ότι δεν νιώθει κάπως που δεν επικοινώνησαν μαζί του κορυφαία προγράμματα κολεγιακού μπάσκετ και πως περνάει μια χαρά εκεί όπου είναι. «Έχω τη στήριξη της διοίκησης, απολαμβάνω τις βόλτες με το λεωφορείο όταν πάμε στα παιχνίδια και λατρεύω τη συνεργασία μου με τους παίκτες -όπως χτίζουμε νοοτροπία ομάδας. Είναι ένας εύκολος τρόπος ζωής, το να προπονείς παιδιά που ενδιαφέρονται πραγματικά. Δεν ανησυχούμε για το τι θα αγοράσουν. Μόνο για το πώς θα γίνουν καλύτεροι». Λέει πως το πνεύμα που προσπαθεί να δημιουργήσει και να καθιερώσει, ήταν ο λόγος που έπεισε τρία παιδιά -που ήθελαν πολλοί- να τον εμπιστευτούν. Όλοι οι παίκτες του λένε πως από την πρώτη ημέρα τους βγάζει το λάδι, πως είναι πολύ απαιτητικός και συχνά δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι θέλει.

Όλοι ωστόσο, ξέρουν πως δεν μπορούν να έχουν τα τηλέφωνα τους πρόχειρα όταν τρώνε όλοι μαζί ή κάνουν ό,τι άλλο, όλοι μαζί. Εξαίρεση του κανόνα, ήταν το ταξίδι τους στην Ελλάδα, τον περασμένο Αύγουστο. Ναι, τους έφερε εδώ.

Μάλλον δεν χρειάζεται να θυμίσω τη λατρεία του για τα delfections, τα οποία έχουν γίνει θεμέλιος λίθος και του παιχνιδιού του Iona. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, έχουν κατατάξει την παρέα αυτή μεταξύ των φαβορί για να εμφανιστούν στο NCAA Tournament. Εμπειρία που δεν έχει ξαναζήσει η ομάδα μπάσκετ του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Η χαρά είναι τόσο διάχυτη, που το κολέγιο πρότεινε στον Pitino ισόβιο συμβόλαιο.

Κάποιοι είπαν ότι επρόκειτο για τέχνασμα, προκειμένου να κινητοποιηθούν και οι όποιοι άλλοι τον θέλουν. Ένας χρήστης του Twitter έγραψε ότι «στα 69 και το πενταετές συμβόλαιο το λες ισόβιο». Ο ίδιος ο Pitino λέει «πρώτα ο Θεός, θέλω να έχω φτάσει τις 1000 νίκες στο κολεγιακό πρωτάθλημα, πριν αποχωρήσω. Ελπίζω να ζήσω αρκετά, έως ότου να το κάνω αυτό».