Υπάρχει εξήγηση γιατί ο Harry Kane σκοράρει κάθε φορά που βλέπει την Arsenal
Με το χθεσινό γκολ που έβαλε ενάντιον της Arsenal έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο λονδρέζικο ντέρμπι. Υπάρχει λόγος γι'αυτό το μένος;
- 7 ΔΕΚ 2020
Ο Harry Kane είναι μία περίεργη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Είναι αδιαμφισβήτητα εδώ και χρόνια ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς του πλανήτη, όταν τον βλέπεις όμως στο γήπεδο, υπάρχει η πιθανότητα να μη σου γεμίσει κατευθείαν το μάτι. Δεν έχει ούτε την ταχύτητα και εκρηκτικότητα του Christiano Ronaldo, ούτε τη χάρη του Messi ούτε καν την τεχνική κατάρτιση του Zlatan. Με κάποιον περίεργο όμως τρόπο είναι μια μηχανή παραγωγής γκολ. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό του το έχει νιώσει στο πετσί της η Arsenal η οποία τον έχει δει να πανηγυρίζει -με αυτόν τον άχαρο τρόπο με τον οποίο πανηγυρίζει ο Kane- 11 φορές σε μόλις 12(!) παιχνίδια που τον αντιμετώπισε. Με κεφαλιά, με πέναλτι, με βολέ, με πλασέ. Με κάθε δυνατό τρόπο.
Ο ίδιος ο Kane έχει μια πορεία περίπου 15 χρόνων στην Tottenham. Έχει υποστηρίξει μάλιστα ότι είναι η ομάδα που υποστηρίζει από μικρό παιδί. Δεν παίζεις με κάτι τέτοια στην Αγγλία. Από την άλλη, δεν έχουμε λόγο να τον αμφισβητήσουμε. Η αλήθεια πάντως είναι ότι πριν την Tottenham στην οποία εντάχθηκε στα 11 του χρόνια και, αφού έπαιξε σε μια τοπική ομάδα, ο Kane είπε να δοκιμάσει την τύχη του στη μισητή Arsenal. Πρακτικά πρόκειται για το πιο μεγάλο ντέρμπι του Λονδίνου, καθώς μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων υπάρχει τρομερή έχθρα. Είναι λογικό, λοιπόν, οι οπαδοί της Tottenham να φυλάνε ένα μέρος της αγάπης τους προς τον Kane και χάρη στις τρομερές του επιδόσεις στα ντέρμπι. Ο Kane όμως έχει και μια προσωπική ιστορία.
Όταν πήγε στην ομάδα της Arsenal για να δοκιμαστεί σε μικρή ηλικία, o Liam Brady, τότε υπεύθυνος των ακαδημιών της ομάδας, δεν πείστηκε από τις ικανότητές του. Και ίσως αυτή η αμφισβήτηση του Kane να ήταν το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του. «Ήταν λιγάκι παχύς», δήλωνε αργότερα ο ίδιος «δεν ήταν και πολύ αθλητικός αλλά προφανώς εμείς κάναμε ένα λάθος». Εντάξει. Δεν το λες απλά λάθος. Το να χάνεις από τις ακαδημίες έναν ποδοσφαιριστή, όπως είναι ο Harry Kane, είναι σαν να κέρδισες αρκετά εκατομμύρια από το πουθενά και τα ξέχασες στην καφετέρια που πήγες τους φίλους σου για να τους πεις τα νέα. Εκείνο το λάθος το πληρώνει ακόμα η Arsenal.
Ίσως ο μικρός Harry να μην πίστευε ποτέ ότι τελικά όλο αυτό θα γύρναγε υπέρ του. Δεν ήταν βέβαια μόνο ότι τον έκοψαν. Για ένα παιδί που έχει το όνειρο να γίνει ποδοσφαιριστής πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο να ακούει ότι ήταν παχουλό και όχι τόσο αθλητικό. Γι’ αυτό μπορούμε να είμαστε σίγουροι. O ίδιος πάντως δεν κρατάει κακία στον Brady. «Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις τι θα γίνει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία», έλεγε αργότερα. «Ήμουν πράγματι μικρόσωμος για την ηλικία μου τότε. Η ανάπτυξή του σώματός μου ήρθε αργότερα». Κύριος αλλά τι θα μπορούσε να πει κιόλας;
Πάντως, όποια και αν ήταν η απάντησή του στα λόγια, δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν το διασκέδασε και λίγο παραπάνω σε κάθε ένα από τα 11 γκολ που έβαλε απέναντι στην ομάδα που τον έκοψε. Κάθε ιστορία δικαίωσης κρύβει και μια απόλαυση εκείνου που τη βρίσκει. Από την άλλη όμως γιατί να κρατάει μίσος; Mπορεί αν τον είχε δεχτεί τότε η Arsenal τα πράγματα να είχαν πάει πολύ χειρότερα γι’ αυτόν. Οι ιστορίες επιτυχιών δεν γράφονται πάντα γραμμικά. Έχουν συχνά και πισωγυρίσματα.
