Mehmet Murat Onel/Anadolu Agency via Getty Images
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Οι 423 μέρες μαρτυρίου και λύτρωσης του Omar Elabdellaoui

Ο Νορβηγός μπακ επέστρεψε στην ενεργό δράση ένα χρόνο μετά τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του στο αριστερό του μάτι. Τα έντεκα χειρουργεία, οι λιγοστές πιθανότητες που του έδιναν οι γιατροί για να ξαναδεί, ο αγώνας της αποκατάστασης και οι συμπαίκτες του που έβαλαν τα κλάματα μόλις επέστρεψε στις προπονήσεις.

Το ημερολόγιο γράφει 31 Δεκεμβρίου 2020. Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Όλοι στην Κωνσταντινούπολη περιμένουν με ανυπομονησία την αλλαγή του χρόνου με μόνη ευχή να μπει ένα τέλος στην πανδημία που έχει αλλάξει τις ζωές όλων στον πλανήτη. Ο Omar Elabdellaoui, ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και νυν της Γαλατάσαραϊ βρίσκεται στο σπίτι του μαζί με την οικογένειά του και μερικούς φίλους. Ο ίδιος έχει αγοράσει, μάλιστα, μερικά πυροτεχνήματα για να γιορτάσει τον ερχομό του 2021.

Προσπαθεί να τα τοποθετήσει στον κήπο του σπιτιού του. Ξαφνικά εκείνα εκπυρσοκροτούν και σκάνε πάνω στο πρόσωπο και το σώμα του. «Δεν μπορώ να δω, δεν μπορώ να δω» φωνάζει σ’ έναν φίλο του. Εκείνος μαζί με τη σύζυγό του τρέχουν κατά πάνω του για να σβήσουν τις φλόγες που έχουν ανάψει πάνω του. Τα καταφέρνουν. Η ζημιά, όμως, είχε ήδη γίνει, καθώς όλη η πυρίτιδα των εκρηκτικών είχε διαπεράσει το σώμα και κυρίως τα μάτια του. Το μαρτύριο για τον Νορβηγό μπακ είχε μόλις ξεκινήσει.

Το ασθενοφόρο φτάνει σε μερικά λεπτά. Μεταφέρεται αμέσως στο νοσοκομείο. Τα νέα έχουν προλάβει να ταξιδέψουν σ’ όλη τη χώρα και τον κόσμο, με χιλιάδες χρήστες των social media να εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στον ποδοσφαιριστή. Ανάμεσα σε αυτούς και οι συμπαίκτες του που τρέχουν στα επείγοντα για να μάθουν τι έχει συμβεί. Ο Omar Elabdellaoui δεν χάνει ούτε μία στιγμή τις αισθήσεις του και θυμάται σήμερα με κάθε λεπτομέρεια την πορεία από το σπίτι του μέχρι το νοσοκομείο.

«Στην αρχή νόμιζα πως είχα κάτι στο μάτι μου και έπρεπε να το καθαρίσω, αλλά λίγο αργότερα ένιωσα το πρόσωπό μου να καίει και όλα γύρω μου να είναι μαύρα» σημειώνει ο ίδιος στην Guardian. Οι πρώτες μέρες είναι πολύ κρίσιμες καθώς σ’ αυτό το διάστημα θα κριθεί εάν θα ανακτήσει την όρασή του ή όχι. «Δεν είχα πραγματικά τον έλεγχο τις πρώτες μέρες. Όλα ήταν σκοτεινά, δεν ήξερα αν ήταν μέρα η νύχτα ή νύχτα. Ήταν λες και ο χρόνος είχε σταματήσει» εξηγεί.

Η μάχη για να μη χάσει την όρασή του

Όσο οι μέρες περνούν και εκείνος δεν μπορεί να δει, οι φόβοι του μεγαλώνουν. «Το μόνο που θυμάμαι είναι πως υπήρχε πολύς κόσμος και θόρυβος. Οι φωνές γίνονται πραγματικά πολύ πιο δυνατές όταν δεν βλέπεις. Όσο περνούσε ο καιρός, όμως, τόσο περισσότερο φοβόμουν» σημειώνει ο Omar Elabdellaoui. Το πρόσωπό του από την έκρηξη έχει παραμορφωθεί με τον αδερφό του να πέφτει στο πάτωμά κλαίγοντας μόλις τον βλέπει για πρώτη φορά μετά το μοιραίο βράδυ.

Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του, καθώς οι γιατροί που τον εποπτεύουν δίνουν 5% έως 10% πιθανότητες να ανακτήσει την όρασή του. Για να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο, ούτε λόγος. Η υγεία του, όμως, είναι πάνω από την καριέρα για τον ίδιο. Μετά από μερικές ημέρες τα δεδομένα αλλάζουν. Η όρασή του στο αριστερό του μάτι αρχίζει να αποκαθίσταται σταδιακά, χωρίς, όμως, να μπορεί να αναγνωρίζει μορφές και πρόσωπα. Το μόνο που μπορεί να δει είναι ένα αμυδρό φως.

«Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Μόλις είδα λίγο φως μετά από κάποιες μέρες, αρνιόμουν να κοιμηθώ καθώς φοβόμουν το σκοτάδι. Δεν ήθελα να κλείσω τα μάτια μου. Ήταν μια μικροσκοπική ακτίνα φωτός στο αριστερό μάτι την οποία έλεγχα συνέχεια αν μπορώ να τη δω. Ο μεγάλος μου φόβος ήταν μην τη χάσω κι αυτή» σημειώνει ο Omar Elabdellaoui.

Η ζημιά στο δεξί του μάτι, όμως, είναι μεγάλη. Τα εκρηκτικά του κατέστρεψαν τον βολβό του ματιού, οι δακρυγόνοι πόροι είχαν καεί, η ίριδα του ματιού του ήταν αδιαφανής ενώ είχε χάσει το 1/3 του άνω βλέφαρού του. Η λύση είναι μόνο μία: μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Ο ποδοσφαιριστής στέκεται τυχερός καθώς η αδερφή του είναι το μοναδικό μέλος της οικογένειας που είναι συμβατός δότης.

Ο ίδιος πραγματοποιεί συνολικά έντεκα χειρουργικές επεμβάσεις. Σ’ όλο αυτό το διάστημα δεν χάνει ούτε μια φορά τη δύναμη και την πίστη πως όλα θα πάνε καλά. «Όταν η πραγματικότητα σε χτυπά με αυτό τον τρόπο και είσαι μόνος σε ένα δωμάτιο που όλα γύρω σου είναι σκοτεινά, είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσεις θετική νοοτροπία. Αλλά ακόμη κι όταν ήμουν εντελώς πεσμένος ψυχολογικά και ένιωθα πως η ζωή μου είχε καταστραφεί, εξακολουθούσα να είμαι πειθαρχημένος στον στόχο μου. Θα μπορούσα να είχα λυπηθεί τον εαυτό μου, να κλαίω, να έχω καταρρακωθεί αλλά έκανα ό,τι έπρεπε να κάνω» σημειώνει.

Η νέα ζωή του Omar Elabdellaoui και η επιστροφή στα γήπεδα

Η επέμβαση πηγαίνει πολύ καλά και ο ίδιος επιστρέφει στο σπίτι του με την οικογένειά του. Όσο περνάει ο καιρός, όμως, ο Omar σκέφτεται να επιστρέψει στις προπονήσεις. Αρωγός του στην προσπάθεια αυτή βρίσκεται ένας προπονητής φυσικής αγωγής στο NFL, που ετοιμάζει ένα ελαφρύ πρόγραμμα γυμναστικής αποκλειστικά για εκείνον. «Δεν μπορώ να πω ψέματα, αυτό ήταν που με έσωσε, που με κράτησε στη ζωή. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσα να επιβιώσω σε όλη αυτή τη διαδρομή. Ήταν η απόδρασή μου».

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες ο Omar Elabdellaoui αρχίζει να προπονείται όλο και πιο έντονα. Στόχος του τώρα είναι να επιστρέψει στα γήπεδα, κάτι που οι γιατροί θεωρούσαν αδύνατο πριν από μερικούς μήνες. Συμπαραστάτες στον αγώνα του είναι όλοι οι νυν και οι πρώην συμπαίκτες του που μετά από κάθε γκολ πανηγύριζαν με τη φανέλα του Νορβηγού στα χέρια.

Ο ίδιος ενσωματώθηκε στις προπονήσεις και πάλι στις αρχές του Ιανουαρίου 2022, έναν χρόνο μετά το τραγικό συμβάν στο σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη. Οι σκηνές που έλαβαν χώρα στην πρώτη του προπόνηση στο προπονητικό κέντρο της Γαλατάσαραϊ δεν περιγράφονται με λόγια. «Ήταν πολύ συγκινητικό. Όλοι οι παίκτες έκλαιγαν και αγκαλιάζονταν μαζί του» επισημαίνει ο γιατρός της ομάδας, Yener Ince, που έδωσε την έγκρισή του για την επιστροφή του παίκτη στα γήπεδα.

Η επιστροφή του Omar Elabdellaoui στα γήπεδα έγινε το βράδυ της Δευτέρας στον εκτός έδρας αγώνα της Γαλατάσαραϊ κόντρα στην Γκεζτεπέ. Μετά το τέλος του αγώνα, ο ίδιος δάκρυσε και σήκωσε τα χέρια ψηλά στον ουρανό για να δείξει την ευγνωμοσύνη του στον θεό για την επιστροφή του. «Πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές. Ήταν ένας σκληρός τραυματισμός. Πάλεψα αρκετά για να γυρίσω στο γήπεδο» σημείωσε μετά το τέλος του αγώνα, καταλήγοντας. «Ήταν σαν να ξεκινούσα το ποδόσφαιρο για δεύτερη φορά. Ευχαριστώ όλους όσοι βοήθησαν σ’ όλο αυτό».