ⓒ 2021 AP Photo/Matt Ludtke /ASSOCIATED PRESS
NFL

O Tom Brady είναι πιο αναπόφευκτος κι από τη μοίρα

Ο πιο επιτυχημένος quarterback όλων των εποχών έφτασε στο 10ο Super Bowl της καριέρας του. Είναι 43 χρονών και παραμένει ασταμάτητος. Τι θα γίνει πια;

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα χιπ πάνω στον Tom Brady, τίποτα απρόσμενο, σχεδόν τίποτα το ιδιαίτερα συμπαθητικό κιόλας. Αλλά ο Tom Brady, όπως έχει αποδείξει ξανά και ξανά (και ξανά, και ξανά, ΚΑΙ Ξ Α Ν Α) δεν είναι εδώ ούτε για τα αισθήματά μας ούτε για τη διάθεση ανακάλυψης και περιπέτειάς μας. Είναι εδώ για ένα πράγμα και θα το κάνει χρόνο μετά το χρόνο, φορά μετά τη φορά. Σαν τον Σίσυφο, αλλά αν ο Σίσυφος κατάφερνε κάθε φορά να μετατρέψει την πέτρα του σε δαχτυλίδι πρωταθλητή πριν ξεκινήσει την επόμενη ανάβαση.

Ο Brady είναι o quarterback. Μέχρι πέρσι θα λέγαμε «ο quarterback των New England Patriots» αλλά τώρα που έφυγε από την ομάδα-δυναστεία μπορούμε απλά να το συντομεύσουμε. Είναι ο quarterback. Αρκεί. Ο θρύλος του ξεκινά από την επιλογή του στο draft, όπου ήταν η επιλογή #199, μια προσωπική προσβολή που δεν ξεπέρασε ποτέ στην καριέρα του.

Κάθε θεατής του The Last Dance μπορεί να υποθέσει τι συνέβη όταν ο Brady πέρασε σχεδόν undrafted:

Όλη του η καριέρα μοιάζει χτισμένη πάνω σε αυτή τη διαρκή ενόχληση, κι εκεί που κάθε φυσιολογικός άνθρωπος θα έχυνε δάκρυα χαράς και ικανοποίησης κάθε φορά που θα πετύχαινε μια κατάκτηση, ο Brady απλά σημειώνει το ραντεβού για την επόμενη. Ως μέλος των New England Patriots, και λειτουργώντας θριαμβευτικά μες στο σύστημα του ιδιοφυούς Bill Belichick, ο Brady κατέκτησε περισσότερα από όσα ποτέ έχει κατακτήσει οποιοσδήποτε.

Η πρώτη κατάκτηση ήρθε το 2002 όταν ως απόλυτο αουτσάιντερ, οι Patriots κέρδισαν 20-17 τους τότε φαινομενικά ασταμάτητους Rams που τότε έμοιαζαν έτοιμοι να χτίσουν την πρώτη μεγάλη δυναστεία του 21ου αιώνα. (Είχαν ήδη κερδίσει έναν τίτλο, 2 χρόνια πριν.) Οι Patriots του Brady όχι μόνο δε θα ήταν ποτέ ξανά αουτσάιντερ έκτοτε, αλλά επιπλέον το μόνο πράγμα που συγκρίνεται με τον αριθμό των επιτυχιών τους είναι το πόσες άλλες πιθανές δυναστείες έσφαξαν στα γεννοφάσκια τους.

Το 2004-2005 παίρνουν 2 διαδοχικές κατακτήσεις. Στη δεύτερη κερδίζουν 24-21 του Eagles του μεγάλου Andy Reid, μια ομάδα που για κάποια χρόνια έμοιαζε το επόμενο μεγάλο φαβορί. (Ο Reid δεν τα κατάφερε ποτέ ξανά εκεί. 15 χρόνια μετά κέρδισε επιτέλους του Super Bowl με τους Chiefs, πέρυσι.) Εκείνο το back-to-back είναι κι η τελευταία φορά μέχρι και σήμερα που μια ομάδα πήρε δύο διαδοχικά Super Bowl.

Ως τότε συνέβαινε, όχι πολύ συχνά, αλλά συνέβαινε, τουλάχιστον μια φορά τη δεκαετία. Έγινε στα ‘60s. Έγινε τρεις φορές στα ‘70s. Έγινε στα ‘80s. Έγινε άλλες δύο φορές στα ‘90s. Και έγινε στα ‘00s, από τους Patriots. Έκτοτε δεν έχει γίνει ξανά, γιατί κάθε φορά που φτάναμε κοντά, ο Brady πάλι θύμωνε.

Το είχα γράψει αρκετές φορές πριν χρόνια, όταν έγραφα για NFL στο Sport24: O θυμωμένος Tom Brady είναι ο αγαπημένος μου παίχτης φούτμπολ. Όταν τσαντίζεται μοιάζει να αποκτά μια έξτρα μπόνους ταχύτητα, τα άκρα του μοιάζουν να εκτείνονται λίγο πιο μακριά, ο χώρος μοιάζει να γίνεται κάτι το σχετικό. Είναι ένας τρομερά προνομιούχος παίχτης, με την έννοια πως έπαιζε για όλη του την καριέρα για μια υποδειγματική ομάδα και έναν ιδιοφυή κόουτς, απολαμβάνοντας μάλιστα συχνά-πυκνά της προστασίας του NFL, όμως αυτό το ατσεκάριστο εγώ και η απόλυτη μη-συναίσθηση αυτού του προνομίου τον έκαναν πάντα να καταφέρνει να βάζει τον εαυτό του στη θέση του θύματος. Και μετά θύμωνε, και μετά κέρδιζε.

(Γι’αυτό είναι και αντιπαθητικός, by the way, όχι επειδή κερδίζει συνέχεια.)

Στη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε 3 φορές το βραβείο του MVP, 4 φορές το βραβείο του Super Bowl MVP, ενώ είναι ο #1 στην ιστορία του NFL σε touchdown πάσες. Κυνήγησε την τέλεια σεζόν και σχεδόν το κατάφερε, αλλά ύστερα από το δίχως προηγούμενο 16-0 της κανονικής περιόδου του 2007, οι Patriots έχασαν με έναν απίθανο τρόπο από τους Giants στο Super Bowl. (Αν το παιχνίδι αυτό παιζόταν άλλες 100 φορές, οι Patriots θα κέρδιζαν τις 101.)

Κι αν τα επόμενα χρόνια η παρουσία τους σε Super Bowl αραίωσε, οδηγώντας πολλούς στη σκέψη πως «ο Tom Brady έχει τελειώσει» (πλησιάζοντας πια και τα 40), η νέα του ορμή σε συνδυασμό με την εκπληκτική διαχείριση του ρόστερ από τον κόουτς, έφεραν την ομάδα σε νέο σερί θριάμβων. Στο απίστευτο Super Bowl του ‘15 οι Patriots του Brady κέρδισαν τους Seahawks, που ήταν μια γυάρδα μακριά από το να γίνουν οι πρώτοι ριπίτ πρωταθλητές μετά από μια δεκαετία. Δεν ξανάφτασαν στο Super Bowl. Πάει κι αυτή η δυναστεία.

Το ‘17 ο Brady ενορχηστρώνει τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του Super Bowl απέναντι στους Atlanta Falcons που έμοιαζαν να έχουν βρει μια ταχύτητα πάνω από το υπόλοιπο NFL. Θα ήταν αυτοί ίσως η επόμενη δυναστεία; Πριν βρουν τον Brady στο δρόμο τους, μπορεί. Μετά από αυτή την ήττα, η ομάδα δεν ξανασήκωσε κεφάλι, κι ο κόουτς φέτος απολύθηκε. Πριν 2 χρόνια, βρίσκουν τους νεανικούς Rams μπροστά τους, μια ομάδα που έκανε το μισό NFL να αλλάξει τον τρόπο που αναζητά νέους επιθετικούς προπονητές. Ήταν βέβαιο: Εκείνοι οι Rams θα ήταν το επόμενο σαρωτικό κύμα του NFL. Αλλά μαντέψτε, οι Patriots τους έσβησαν, με ένα ντροπιαστικό 13-3. O Brady κυριαρχεί στο NFL τόσο καιρό που έχει σβήσει εν τη γενέσει τους όχι μία, αλλά δύο πιθανές Rams δυναστείες.

Εδώ πλέον έχουμε περάσει σε μια φάση που οι Patriots στηρίζονται περισσότερο στο ισορροπημένο ρόστερ και στις τακτικές του Belichick. Στη διάρκεια της περασμένης σεζόν ο Brady έχει μια από τις χειρότερες χρονιές της καριέρας του και, στα 42 πια, το μεγάλο ερώτημα ξεπροβάλλει εκ νέου: «Είναι τελειωμένος ο Tom Brady;»

Το αδιανόητο συμβαίνει: Ο quarterback και ο κόουτς χωρίζουν, μετά από 6 κατακτήσεις σε 9 Super Bowl. Ο Brady επιλέγει την Τάμπα, οι κακεντρεχείς λένε πως είναι και μια ωραιότατη τοποθεσία για συνταξιοδότηση, ο Belichick και οι Patriots βυθίζονται στη μετριότητα (και την ανάγκη της αναπόφευκτης αναδόμησης), και οι Buccaneers του Brady ξεκινάνε τη σεζόν με ζόρια. Αλλά κάπου στην πορεία το σενάριο άρχισε πάλι να αλλάζει.

Ο Brady αρχίζει να συνδέεται καλύτερα με τους επιθετικούς του. Η άμυνα βρίσκει το δρόμο της. Ο εξαιρετικός κόουτς Bruce Arians βλέπει ένα φανταστικό σύνολο να κλικάρει τη σωστή στιγμή γύρω από έναν Brady που μπορεί να μην είναι ο παίχτης που ήταν το 2008, αλλά έχει την ορμή, την εμπειρία και το ένστικτο να οδηγήσει την ομάδα μες στο γήπεδο όπως χρειάζεται.

Φέτος, για πρώτη φορά μετά από εκείνο το πρώτο του Super Bowl με τους Patriots, μπήκε στα πλέι-οφ ως αουτσάιντερ. Στην πρώτη του χρονιά με τη νέα του ομάδα, δίχως σωστή προετοιμασία λόγω πανδημίας, κερδίζει 3 εκτός έδρας παιχνίδια και, αδιανόητα, φτάνει πάλι στο Super Bowl. Όπως συμβαίνει πάντα με τις επιτυχίες των quarterbacks Μιας Κάποιας Ηλικίας, το χθεσινό αποτέλεσμα (όπου η Τάμπα κέρδισε τους Packers 31-26) είναι κατόρθωμα πρωτίστως της άμυνας, που κράτησε σβηστή για μεγάλο μέρος του ματς την καλύτερη ίσως επίθεση του πρωταθλήματος. Αλλά παίζοντας έξυπνα και παντελώς άφοβα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ο Brady έκανε αρκετά για να φέρει την υπόλοιπη ομάδα σε θέση υπέρβασης. (Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν κακός, μην κρυβόμαστε.)

Γίνεται ο 4ος quarterback στην ιστορία που πάει σε Super Bowl με δεύτερη ομάδα. Φτάνει τις 10 συμμετοχές σε Super Bowl. (Ο επόμενος στη λίστα έχει 6 και ήταν ο kicker του στους Patriots.) Έχει παίξει 19 σεζόν στην καριέρα του και στις 10 έχει φτάσει στο Super Bowl! Ο ορισμός του αυτόματου, του αναπόφευκτου.

Και στο φετινό, το πιο απίθανο όλων, θα βρει απέναντί του τον κορυφαίο quarterback της νέας γενιάς, τον Patrick Mahomes, και τους ασταμάτητους Kansas City Chiefs. Που είναι οι περσινοί πρωταθλητές και που, μαντέψτε, είναι έτοιμοι για το πρώτο ριπίτ και για την ανάδειξη ως η επόμενη μεγάλη δυναστεία. Γνώριμο; Είναι το ρεφρέν που δίνει έμπνευση στον Tom Brady.

ⓒ 2021 Brynn Anderson /ASSOCIATED PRESS

*Το Super Bowl LV θα διεξαχθεί στις 7 Φεβρουαρίου. ΣΤΗΝ ΤΑΜΠΑ.