ΛΙΣΤΕΣ

15 φορές που το μαύρο φορέθηκε με επιτυχία

Να τα βλέπεις όλα μαύρα ναι είναι κακό. Να τα ακούς όλα μαύρα δεν είναι καθόλου κακό.

Μπάντες με το Black μπροστά στο όνομα τους, πρόκοψαν. Σχεδόν όλες. Φυσικά και είναι τυχαίο αλλά δεν μας χαλάει καθόλου. Μαζέψαμε τις καλύτερες, τις «πραγματικά» καλύτερες και τις παραγνωρισμένες και τις βάλαμε σε μια σειρά.

Black Sabbath

Θα συμφωνήσουμε ομόφωνα νομίζω ότι είναι οι πρώτοι που έβαλαν το μαύρο στο Billboard. Βέβαια είναι οι πρώτοι που έκαναν πολλά ακόμη, αλλά δεν είναι του παρόντος. Στις 4 του Φεβρουαρίου που μας πέρασε έπαιξαν το τελευταίο τους live φορέβερ, στο Birmingham και έκλεισαν την καριέρα τους με το Paranoid.

Black Flag

Οι επόμενοι πιο σπουδαίοι και επιδραστικοί, είναι οι Black Flag από το Los Angeles. Ακόμα κι αν δεν ήταν οι hardcore punkιδες που προετοίμασαν το έδαφος για τους Bad Religion, τους Soundgarden, τους Pantera, τους Faith No More και βέβαια τους Nirvana, είναι αυτοί που μέσω της δικής τους δισκογραφικής (δηλαδή του ιδρυτή της μπάντας Greg Ginn) κυκλοφόρησαν δίσκοι των Minutemen, των Meat Puppets, των Bad Brains, των Husker Du αλλά και των Sonic Youth. Μην αρχίσουμε τώρα να λέμε και για τον Henry Rollins.

Black

Black. Σκέτο. Σαν αμερικάνικος καφές. Ο Colin Vearncombe, του οποίου ο θάνατος πέρυσι, λίγο μετά τον Bowie, πέρασε πιο απαρατήρητος κι από την καινούργια ταινία του Shia LaBouf (δεύτερη φορά που την χρησιμοποιώ σαν κακό παράδειγμα). Το “Wonderful life” του Black είχε περάσει στο υποσυνείδητο πολλών από εμάς όταν ο Νίκος Πατρελάκης έφτιαξε το τραγούδι τίτλων των Απαράδεκτων και το έβαλε μέσα σε ένα τρομερό κολάζ-αχταρμά

Black Keys

Από το 2010 και μετά έγιναν το πιο εμπορικό μαύρο της μεταμιλένιουμ εποχής και το πιο πετυχημένο rock duo μετά τους White Stripes. Τότε κέρδισαν και το καλύτερο βίντεο πρωτοεμφανιζόμενου για το “Tighten up”(ενώ είχαν προηγηθεί 5 ακόμα άλμπουμ τα τελευταία οχτώ χρόνια!) στα Video Music Awards του MTV. Για να μη λέμε μόνο για τη φετινή υπεργκάφα των Oscar, τότε το MTV έδωσε τους Black Keys ένα βραβείο που έγραφε πάνω Black Eyed Peas.

Black Rebel Motorcycle Club

Παίρνουν το όνομα τους από τον Ατίθασο του Μάρλον Μπράντο (δηλαδή από τη συμμορία του με τις μηχανές), ανακαλύπτουν το βρετανικό shoegaze και το παντρεύουν πανέξυπνα με εντελώς παραδοσιακές ροκ επιρροές τύπου Velvets και Doors και voila! Το 2004 είναι και μία από τις μπάντες που παίζουν live για να γεμίσουν το χρόνο της κουλτουροπορνοταινίας του Michael Winterbottom, 9 Songs.

Black Heart Procession

Είναι πικρή η αλήθεια που λέει ότι οφείλουν μεγάλο μέρος του ελληνικού κοινού τους, στη σειρά Κόκκινος Κύκλος. Από ‘κει είχε γίνει γνωστό το “A cry for love”. Και είναι τόσο τυχαίο όλο αυτό κάθε φορά. Δηλαδή εδώ θα μπορούσαν άνετα να είναι οι Okkervil River στη θέση τους.

The Black Angels

Το πιο πρόσφατα αγαπημένο group της χώρας. Από το πρώτο live τους στο Fuzz το 2013, ήταν ξεκάθαρο ότι θα τους ξαναδούμε, αφού έκαναν sold-out στο ντεμπούτο τους στην Ελλάδα.

Black Mountain

Η μεγαλύτερη αδυναμία μου από όλα τα μαύρα εδώ πέρα. Δυστυχώς τότε που έπαιξαν το Gagarin, το 2011, δεν είχαν φάει τόσο ραδιοφωνικό σπρώξιμο και έτσι δεν είχαν την τύχη των από πάνω. Και είναι σίγουρο ότι θα την είχαν. Είναι κομμένοι και ραμμένοι για τα ελληνικά γούστα. Ζουν και αναπνέουν από και για τα 70’s. Από τις πρώτες μπάντες που συνετέλεσαν στο ξέσπασμα της καναδικής indie rock σκηνής στις αρχές των ‘00s. Και με πολύ καλά side projects από τα μέλη τους. Pink Mountaintops, Blood Meridian, Sinoia Caves.

The Black Lips

Τα δεύτερα πιο διάσημα χείλια μετά τους Flaming Lips (ίσως να βάζαμε τρίτα τους δικούς μας Vagina Lips). Αυτά τα επεισοδιακά κωλόπαιδα από τη Georgia της Αμερικής. Η φήμη τους δεν εκτοξεύθηκε το ’07 με το “Bad kids”, αλλά το ’09 που του κυνήγησε η αστυνομία της πόλης Chennai της Ινδίας, όταν ο καθυστερημένος ο κιθαρίστας τους ο Cole Alexander, γδύθηκε, βούτηξε στο κοινό που είδε από πολύ κοντά τα κάκαλα του και όταν ανέβηκε ξανά στη σκηνή άρχισε να χαμουρεύεται με τα άλλα μέλη της μπάντας. Αυτά δεν τα σηκώνουν εκεί μάλλον. Νομίζω τελικά τους φυγάδεψε ο άλλος ημίτρελος ο King Khan.

Black Grape

Ήταν όταν ακόμα είχαν μείνει κάτι λίγα εγκεφαλικά κύτταρα στο καμένο κεφάλι του Shawn Ryder των Happy Mondays. Ήταν ακριβώς μέσα στο μάτι του κυκλώνα της brit pop που έβγαλαν οι Black Grape το πρώτο από τα δύο τρομερά funky άλμπουμ τους. Και που άντεξαν για δύο ήταν μεγάλη επιτυχία. Το σοκαριστικό είναι πως φέτος, 20 χρόνια μετά, ετοιμάζουν δίσκο και έβγαλαν και ένα καινούργιο (anti-Trump) κομμάτι. Το παρακάτω video clip είναι παλιότερο αλλά μην το λάβεις υπόψη σου, γιατί λίγο θέλει να πεταχτεί από πουθενά κι ο Peter Andre.

The Black Crowes

Αυθεντικά ποζέρια, βρωμοχίπηδες, μαρκμπολάνιδες, αεροσμιθικοί, ανθυποζεπελινάκιδες (κατάφεραν να περιοδεύσουν με τον Jimmy Page), έστρωσαν το δρόμο για κάτι άλλους παρόμοιους σαν τους Darkness (μόνο που αυτοί οι τελευταίοι είχαν και χιούμορ… πιο πολύ σε Spinal Tap πήγαιναν). 

Black Joe Lewis (& The Honeybears)

Σε παρένθεση οι Honeybears γιατί το καλύτερο του άλμπουμ είναι το δεύτερο σόλο του, Electric Slave. Σε εκείνη τη φάση είχε ανακατέψει υποδειγματικά τα blues, με τη μαύρη ψυχή των Credence Clearwater Revival, την punk αναρχία του Hendrix και μπόλικο funk. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, ίσως και να μην δικαιούται να βρίσκεται εδώ μέσα αλλά ήταν μια ευκαιρία να τον παινέψω λίγο.

Black Eyed Peas

Αυτό που δεν έκαναν οι OutKast για να μπουν σε club, γυμναστήρια, μπιτσόμπαρα, πρωινές και μεσημβρινές ραδιοφωνικές λίστες (εντάξει ίσως έγινε λίγο με το “Hey ya”), το έκαναν οι B.E.P. (αυτό ακούστηκε σαν censored βρισιά). Ξεκίνησαν σαν ένα hip-hop outfit και κατέληξαν να στο πιο massive πράγμα πριν τον Weeknd. Δηλαδή μαϊντανοί. Θα τους αναφέραμε όμως αν δεν το είχαν κάνει;   

Blakroc

Δεν είναι ακριβώς black αλλά πρέπει να σημειωθεί. Ένα αρκετά πετυχημένο one-off project. Είναι το hip-hop/blues-rock άλμπουμ που είχαν κάνει οι Black Keys ως παραγωγοί και συνθέτες και εκτελεστές με την αφρόκρεμα. Mos Def, Reakwon, RZA, Q-Tip, Ludacris. Το artwork το είχε φτιάξει ο αδελφός του Patrick Carney (drummer), o Michael.

Blacktop

Λίγο μετά τους The Gories, την πρώτη του μπάντα και λίγο πριν τους Dirtbombs, την πιο γνωστή του μπάντα, ο Mick Collins ήταν στο μικρόφωνο των Blacktop. Το Up All Night του 1994 είναι ένα αδικημένο garage blues punk rockabilly άλμπουμ, από ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Detroit.