ΜΟΥΣΙΚΗ

20 τραγούδια με τα οποία έχει ‘νιώσει’ κάθε άντρας

Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής και τη γιορτάζουμε με Iron Maiden, Δημήτρη Μητροπάνο και Backstreet Boys.

Κάθε φορά που γιορτάζουμε μια παγκόσμια ημέρα, είτε είναι της μητέρας, είτε είναι της μπριζόλας, λέμε ότι δεν θα έπρεπε να θυμόμαστε το τιμώμενο πρόσωπο (ή φαγητό) μόνο εκείνη την ημέρα, αλλά να το εκτιμάμε κάθε ημέρα του χρόνου.

Ναι σε όλα. Στην περίπτωση της μουσικής πάλι, αν πραγματικά την αγαπάς, δεν χρειάζεσαι κανέναν να στο υπενθυμίσει. Την τιμάς κάθε ημέρα, σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου. Στο δρόμο για τη δουλειά, στο γραφείο, στις χαρές σου, στους χωρισμούς σου, στις μελαγχολίες σου.

Η μουσική ντύνει κάθε σημαντική κι ασήμαντη στιγμή μας, είναι ο φίλος, η παρέα, η παρηγοριά, η αφορμή για διασκέδαση. Η μουσική είναι η ανατριχίλα που σου φέρνει ένα κομμάτι όπως αυτό:

 

Η μουσική δεν χρειάζεται παγκόσμιες ημέρες, αλλά για να μην φανούμε αγνώμονες, ετοιμάσαμε μια λίστα με 20 τραγούδια όλων των ειδών, τα οποία κάθε άντρας έχει ακούσει σε κάποια φάση της ζωής του. Προσθήκες, διαφωνίες και αποθέωση της μουσικής, δεκτά στα σχόλια.

Scorpions – Still Loving You

 

Ναι, μπορεί τώρα να κοροϊδεύεις το γεγονός ότι οι Scorpions έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες κάθε Τρίτη-Πέμπτη και Σάββατο και πιθανότατα μένουν σε ένα δυάρι στα Πατήσια, όμως υπάρχουν τραγούδια τους τα οποία ξέρεις απ’ έξω και ανακατωτά και τα έχεις τραγουδήσει υστερικά και παθιασμένα. Το συγκεκριμένο ας πούμε, σίγουρα το έχεις αφιερώσει δακρυσμένος σε ένα κορίτσι σου στο Γυμνάσιο, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τα ξαναβρείτε. Αν δεν σε πήρε πίσω, δεν είχε καρδιά και δεν σε άξιζε.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στην πρώτη Γυμνασίου.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Όποτε κάνεις ζάπινγκ στο ραδιόφωνο οδηγώντας.

Michael Jackson – Billie Jean

 

Δίπλα στο όνομα του Michael Jackson θα μπορούσαν να μπουν δεκάδες τραγούδια του, ειδικά αν μεγάλωσες τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90. Δεν γίνεται όμως να μην έχεις ακούσει και να μην έχεις χορέψει τουλάχιστον σε ένα πάρτι με το “Billie Jean”, ένα κομμάτι που τόσα χρόνια μετά χρησιμοποιείται από τους απανταχού DJ’s ως άσος για τη σωτηρία μιας βαρετής βραδιάς.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο πάρτι του Γιωργάκη με τον ψαγμένο πατέρα στο Δημοτικό.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Κάθε φορά που πας σε 80’s -90’s πάρτι.

Backstreet Boys – I Want It That Way

 

Ναι, σήμερα το παίζεις ψαγμένος με τα τζαζ σου βινύλια και τις λίστες στο Spotify με post rock και shoegaze κομμάτια, όμως όταν ήσουν 10 χρονών, δεν γίνεται να μην χόρευες και να μην χαιρόσουν με αυτό το κομμάτι των Backstreet Boys. Τι, μόνο εγώ το πετύχαινα στο MTV και έκανα το χορευτικό; Να αισθανθώ άσχημα; Σιγά μην ντραπώ κιόλας.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Λίγο πριν μπεις στο Γυμνάσιο.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Έχεις να το ακούσεις αρκετά χρόνια.

Πυξ Λαξ – Έπαψες Αγάπη Να Θυμίζεις

 

Αν δεν έριχνες το κορίτσι με το “Still Loving You”, τότε κλεινόσουν στο δωμάτιό σου και έβαζες τη στεναχώρια των Πυξ Λαξ στη διαπασών, ζώντας την πρώτη σου ερωτική απογοήτευση στο έπακρο. “Όχι άλλο Πλιάτσικα”, μαζί σου, αλλά ας μην ξεχνάμε και τα κομμάτια που μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε εκείνες τις στιγμές που νιώθαμε ότι τίποτα απολύτως δεν μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο Γυμνάσιο, πιθανότατα κατευθείαν σε κάποια συναυλία τους.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μόνο σε κάτι αφιερώματα στην τηλεόραση.

Iron Maiden – Fear of the Dark

 

Οι περισσότεροι περάσαμε τη φάση μέταλ ανάμεσα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Κάποιοι έμειναν πιστοί στο είδος, άλλοι προχώρησαν. Είτε είχες πάντως δίσκους των Maiden σπίτι, είτε υπήρξες φαν της Βανδή και του Τριαντάφυλλου, το συγκεκριμένο κομμάτι, αυτό τον ύμνο, δεν γίνεται να μην τον είχες ακούσει/τραγουδήσει/λατρέψει. Το τραγούδι σήμα-κατατεθέν της παρέας του Dickinson, ένα κομμάτι που θα μπορούσαμε να στείλουμε στο διάστημα ως δείγμα του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο Γυμνάσιο, όταν ο ξάδερφός σου ο μεταλλάς το έβαλε στο ηχοσύστημα και ξεκίνησε να χοροπηδάει μόνος του.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μια φορά το χρόνο, αλλά αξίζει.

Terror X Crew – Η γεύση του μένους

 

Δεν έχει σημασία αν ήσουν φαν της χιπ χοπ. Πιθανότατα δεν ήσουν. Τη φάση Terror X Crew σίγουρα την πέρασες, με το ομώνυμο άλμπουμ και το “Η Πόλις Εάλω” να βρίσκονται στο δωμάτιό σου κι εσύ να ραπάρεις “Είναι η γεύση του μένους που σου μένει στο στόμα”. Οι άνθρωποι χωρίζονταν σε αυτούς που ήξεραν απ’ έξω τη συνέχεια και σ’ αυτούς που μετά το “σου μένει στο στόμα” απλά μουρμούριζαν τη μουσική.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο είπε ολόκληρο απ’ έξω ένας κολλητός σου στο λεωφορείο.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Ούτε που θυμάσαι την τελευταία φορά που το άκουσες. Θα θυμάσαι όμως μέχρι να πεθάνεις το “σου μένει στο στόμα”.

Nirvana – Smells Like Teen Spirit

 

Δεν θα μπορούσε να λείπει και λίγος Cobain από τη λίστα φυσικά. Δίπλα από τη “Γεύση του Μένους”, βρισκόταν σε περίοπτη θέση και το “Nevermind” των Nirvana και ο ύμνος του ήταν το “Smells Like Teen Spirit”, το τραγούδι που σε έκανε να αισθάνεσαι και λίγο αλητάκος και αλάνι στα σχολικά πάρτι. Το γεγονός ότι το ήξερε απ’ έξω και η Κατερίνα που είχε 7 αφίσες του Cobain στο δωμάτιό της, μικρή σημασία είχε.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο Δημοτικό, είτε σε κάποιο σχολικό πάρτι, είτε στο MTV.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σίγουρα μια φορά την εβδομάδα.

Ξύλινα Σπαθιά – Λιωμένο Παγωτό

 

Λατρεύω τη “Φωτιά στο Λιμάνι” και σίγουρα αγαπάω πολλά κομμάτια των Σπαθιών περισσότερο απ’ το “Λιωμένο Παγωτό”. Όπως και να το κάνουμε όμως, το κομμάτι τους που έχει ακουστεί περισσότερο σε πάρτι, μπαρ, διακοπές, αυτοκίνητα, είναι αυτό. Με αυτό έχεις πιαστεί αγκαλιά με τους φίλους σου κι έχετε χοροπηδήσει σαν να μην υπάρχει αύριο, μ’ αυτό έχεις ουρλιάξει μεθυσμένος το στίχο “είμαι ακόμα εδώ”.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο σχολείο, από το cd player του κολλητού σου.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μια φορά το μήνα τουλάχιστον, σε μπαρ και πάρτι.

The Offspring – Come out and Play

 

Αν είσαι λίγο πριν ή λιγό μετά τα 30, δεν γίνεται να μην ξέρεις σχεδόν όλα τα τραγούδια του “Smash”, αυτής της δισκάρας των Offspring που κάθε έφηβος είχε αγοράσει (θυμάσαι τότε που αγοράζαμε ακόμα CD;) κι είχε λιώσει, αισθανόμενος σαν ατίθασο νιάτο που επαναστατεί. Το “Come out and Play” ήταν ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό, απ’ τα κομμάτια που καταλαβαίνεις από τους πρώτους του στίχους.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Όταν το έβαλε στη διαπασών ο μεγάλος αδερφός σου.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μία φορά την εβδομάδα, να ‘ ναι καλά το ραδιόφωνο.

Metallica – Nothing Else Matters

 

Άδικο για τους Metallica της απολαυστικής θρας εποχής τους να είναι αυτό το πιο χαρακτηριστικό τους κομμάτι, αλλά μην τρελαθούμε, είναι κομματάρα. Και σίγουρα το έχεις ακούσει πολλές φορές, έχεις συγκινηθεί, το έχεις αφιερώσει και (ελπίζω να) στο έχουν αφιερώσει.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Για κάποιο λόγο, αισθάνεσαι σαν το ήξερες από πάντα.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Συνεχώς, αλλά σπάνια το επιλέγεις εσύ.

Guns N’ Roses – Don’t Cry

 

Είσαι στη Δευτέρα Γυμνασίου, θέλεις να χωρίσεις με τη Μαρία με την οποία είστε μαζί τρεις μήνες και αισθάνεσαι σαν να είσαι παντρεμένος χρόνια και για να πάρεις δύναμη ακούς αυτό το κομμάτι. Το ακούς 10 φορές σερί, το λες στη Μαρία, την επόμενη ημέρα τα φτιάχνει με τον διπλανό σου στο θρανίο. Το “Don’t Cry” πάντως σου έμεινε.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Σε σχολικό πάρτι, όταν το χόρεψε η Μαρία με τον πρώην της.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σπάνια, προτιμάς κιόλας την έκδοση με τους εναλλακτικούς στίχους.

Europe – The Final Countdown

 

Δεν ξέρω σε πόσο κόσμο αρέσει αληθινά αυτό το τραγούδι, αλλά όλοι το αγαπάμε. Δεν το αγαπάμε απλά, το λατρεύουμε. Για τον Καμπούρη και τις βολές του, το ριμπάουντ του Ιωάννου, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, το Φάνη και τον Φασούλα. Είναι το κομμάτι ενός εκ των σπουδαιότερων θριάμβων στην αθλητική μας ιστορία, μιας νίκης που έδωσε στο μπάσκετ τη θέση που δικαιότατα κατέχει σήμερα. Το “Final Countdown” ήταν το soundtrack του θριάμβου και γι’ αυτό θα το αγαπάμε για πάντα.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Έστω κι ασυναίσθητα, τον Ιούνιο του 1987.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σε κάθε μεγάλο τελικό κι ελληνική αθλητική επιτυχία.

The Beatles – Hey Jude

 

Αυτή η εικοσάδα θα μπορούσε να έχει μόνο τραγούδια των Beatles και το ξέρεις καλά. Βασικά, αυτή η μέρα θα μπορούσε να είναι απλά η μέρα των Beatles και θα ήταν απόλυτα δίκαιο. Επιλέγω το Hey Jude διότι ακόμα και σε μοναστήρι να μεγάλωσες, ένας παπάς θα το έβαλε να το ακούσει ένα ήσυχο απόγευμα.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Παιδάκι, παίζοντας στο σαλόνι, όταν το έβαλε να το ακούσει η μητέρα σου.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Και κάθε ημέρα να το ακούς, λίγο είναι.

Pink Floyd – Wish You Were Here

 

Ακόμη ένας ύμνος που αποκλείεται να μην έχεις ακούσει. Στο ραδιόφωνο, σε ένα μπαρ, όταν είσαι στις μαύρες σου, όταν έχασες ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, πριν μερικά δευτερόλεπτα επειδή δεν αντιστάθηκες και πάτησες το play. Από τα πιο αληθινά και χαρακτηριστικά τραγούδια, αν δεν σου αρέσει δεν ξέρω αν είσαι όντως άνθρωπος.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στο αυτοκίνητο του πατέρα σου, όταν ήρθε να σε πάρει από το σχολείο στο Δημοτικό.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μία φορά την εβδομάδα και ανατριχιάζεις πάντα το ίδιο.

Δημήτρης Μητροπάνος – Ρόζα

 

Λίγο απότομη η αλλαγή απ’ τους  Pink Floyd στον Μητροπάνο, όμως δεν γίνεται να μην παραδεχτείς ότι αυτό το τραγούδι και το ξέρεις και το έχεις τραγουδήσει και το αγαπάς. Που και που άλλωστε τη χρειαζόμαστε την λαϊκή μουσική κι αυτό το τραγούδι είναι απ’ τα καλύτερα που μπορεί να σου προσφέρει.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Το χόρεψε ζεϊμπέκικο ένας μεθυσμένος θείος σου στο γάμο της ξαδέρφης σου στο χωριό.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σπάνια, αλλά όταν το ακούς σου ‘ρχεται να το χορέψεις.

David Bowie – Heroes

 

“We could be Heroes, just for one day” για τις φορές που έχεις περάσει φανταστικά με τους φίλους σου σε κάποιο ταξίδι, για τα όνειρα που έχεις κάνει, για το κορίτσι που θέλησες. Επειδή όλο και κάτι απ’ αυτά θα έχεις κάνει, θα έχεις ακούσει και την κομματάρα του Bowie. Και πολύ καλά έκανες.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στις αρχές Λυκείου και απορούσες γιατί άργησες τόσο.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: 5 φορές την εβδομάδα.

Queen – Bohemian Rhapsody

 

Τώρα αλήθεια, θέλεις και εξηγήσεις για το “Bohemian Rhapsody”; Ποιος δεν το ξέρει; “Galileo.

(Galileo) Galileo, Galileo Figaro, Magnifico”, τι να λέμε τώρα.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Σε κάποιο καλοκαιρινό όνειρο στο νησί, τα παιδικά σου χρόνια.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Αισθάνεσαι σαν να το ακούς κάθε μέρα.

Oasis – Wonderwall

 

Παιδιά όλα αυτά που λέτε είναι πολύ όμορφα και σωστά αλλά σε 100 χρόνια από σήμερα κάποιος κάπου κάπως θα παίζει ακόμα το “Wonderwall” και το “Don’t Look Back in Anger” και οι άνθρωποι ακόμα θα ψάχνουν τριγύρω να βρουν τους αγαπημένους τους, θα αγκαλιάζονται και θα τραγουδάνε μαζί βουρκωμένοι” Θοδωρής Δημητρόπουλος, απαντώντας στο δίλημμα, Blur ή Oasis. Enough said.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στην πρώτη Γυμνασίου κι ήταν έρωτας με την πρώτη ακοή.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σε κάθε σου έξοδο.

Frank Sinatra – My Way

 

Παλιό, αλλά κλασικό. Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά και παραμένει αγαπημένο, σαν το παλιό καλό κρασί. Σίγουρα το έχεις τραγουδήσει κι εσύ, κι ας ήσουν πιθανότατα αγέννητος την ημέρα που κυκλοφόρησε.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Σε κάποιο πάρτι των γονιών σου.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Σπάνια, αλλά αυτόματα δυναμώνεις την ένταση.

Black Sabbath – Paranoid

 

Και κλείσιμο με το κομμάτι που κάθε άντρας έχει χορέψει, ακόμα κι αν το προηγούμενο βράδυ ήταν στο Ρέμο.

Πότε το άκουσες πρώτη φορά: Στον Ατλαντίς, το ‘90.

Πόσο συχνά το ακούς σήμερα: Μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, σαν τις Ολυμπιάδες.