ΒΙΒΛΙΟ

23 νέα βιβλία που διαβάζονται σε μια καθισιά

Διηγήματα και νουβέλες τελευταίας εσοδείας αλλά και μερικές κλασικές επιλογές σε λαχταριστές επανεκδόσεις. Πλησιάστε άφοβα ακόμη κι αν επιμένετε ότι δεν έχετε καθόλου ελεύθερο χρόνο.

Από 50 μέχρι 150 σελίδες το μέγεθός τους οπότε από μία μέχρι άντε το πολύ μιάμιση καθισιά απαιτείται για να διαβαστεί κάθε μία από αυτές τις νέες κυκλοφορίες που προτείνει το OneMan. Για να το ξανασκεφτούν όσοι επιμένουν ότι τρέχουν τόσο πολύ που δεν προλαβαίνουν ούτε καν να ανοίξουν ένα βιβλίο.

Λεονίντ Αντρέγεφ – Σιωπή [μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου, Άγρα]

Κάθε πρωί, μετά τη λειτουργία, ο πατήρ Ιγνάτιος πήγαινε στο καθιστικό, έριχνε το βλέμμα του στο άδειο κλουβί, καθόταν στην πολυθρόνα, έκλεινε τα μάτια και άκουγε το δωμάτιο να σωπαίνει. Στη σιωπή αυτή ήταν αισθητά η θλίψη, τα δάκρυα και το απόμακρο, πεθαμένο γέλιο. Το διήγημα του Αντρέγεφ συγκίνησε ιδιαίτερα τον Μ. Γκόρκι, ο οποίος φρόντισε να το προωθήσει και να εισαγάγει τον σεμνό ανερχόμενο συγγραφέα στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, ενώ ο Λ.Τολστόι του έδωσε τιμητική θέση στην πλούσια βιβλιοθήκη του. Κυκλοφορεί στη σειρά «Βιβλίδια» των εκδόσεων Άγρα.

Νίκος Αδάμ Βουδούρης – Πολλών ετών αγόρι [Πατάκης]

Δεκατέσσερις ιστορίες με πρωταγωνιστές μικρά, μεγάλα και μεγαλύτερα αγόρια. Η πρώιμη ενηλικίωση, η παρατεταμένη εφηβεία, η πρώτη ερωτική μύηση, οι ασαφείς αναμνήσεις από την παιδική ηλικία, οι γονείς, οι φίλοι, οι ορέξεις των άλλων, τα ρούχα των άλλων και, κυρίως, τα λόγια των άλλων σε ένα βιβλίο για αγόρια που, αν και μεγαλώσανε, μείνανε παράξενα παιδάκια γερασμένα.

Δημοσθένης Βουτυράς – Το καράβι του θανάτου και άλλες ιστορίες [Τόπος]

Η σειρά «Τα αειθαλή» των εκδόσεων Τόπος περιλαμβάνει μικρά σε έκταση αλλά μεγάλα ως προς το εκτόπισμά τους κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας που περιέπεσαν σε κατάσταση λήθης. Όπως η συγκεκριμένη συλλογή ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες πεζογράφους του Μεσοπολέμου. Μαύρη λογοτεχνία, αφήγημα τρόμου, ύφος gothic. Κυρίαρχα στοιχεία σε αυτές τις ιστορίες είναι οι συνθήκες σκότους, η υποβλητική παρουσία της σκιάς και τα «τινάγματα» του νου των ηρώων του συγγραφέα.

Ελίζαμπεθ Γκάσκελ – Η ιστορία της παραμάνας [μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Μεταίχμιο]

Μια νεαρή παραμάνα πηγαίνει να φροντίσει ένα παιδί σε ένα απομακρυσμένο και απομονωμένο οικογενειακό κτήμα στη βόρεια Αγγλία και πολύ σύντομα την απορροφάει η σκοτεινή και τραγική ιστορία της οικογένειας. Αυτή η κλασική ιστορία φαντασμάτων (στη σειρά «Τα μικρά» των εκδόσεων Μεταίχμιο) είναι ένα αριστουργηματικό παράδειγμα της γοτθικής λογοτεχνίας, με τις ολοζώντανες εικόνες και τη στοιχειωμένη ατμόσφαιρα.

Θοδωρής Γκόνης – Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι [Άγρα]

Η αφήγηση μιας γυναίκας που δέχεται επί δέκα χρόνια τα τηλεφωνήματα ενός αγνώστου άνδρα, που δεν αποκαλύπτει ποτέ την ταυτότητά του, και αναβάλλει επ’ αόριστον μια συνάντηση μαζί της. Το νέο πεζογράφημα του συγγραφέα και θεατρικού σκηνοθέτη. Η ομώνυμη παράσταση παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2024 σε σκηνοθεσία Μαρίας Ζορμπά.

Μπλέιζ Κάμπο Γκακόσκος – Χαρταετοί μέσα στη νύχτα [μτφρ. Βίκυ Πορφυρίδου, Βακχικόν]

Ο Βίκτορ Μολίνα, ένα αγόρι που μεγάλωσε στο Ιλόκος των Φιλιππίνων με τη μητέρα και τον αδερφό του, ένιωσε τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα γύρω στην ηλικία των δέκα. Για ένα άλλο αγόρι. Τώρα, στα σαράντα του χρόνια, μοιράζεται το ταξίδι της ζωής του, ένα ταξίδι με ενδιάμεσους σταθμούς τα ηθικά διλήμματα, την απώλεια, την προσωπική αφύπνιση.

Μάρτιν Ζούτερ – Μέλοντι [μτφρ. Απόστολος Στραγαλινός, Κριτική]

Σε έναν δασώδη λόφο στα περίχωρα της Ζυρίχης κατοικεί ο πρώην ομοσπονδιακός βουλευτής Δρ Στοτς, περιστοιχισμένος από τα πορτρέτα μιας νεαρής γυναίκας. Η Μέλοντι ήταν κάποτε μνηστή του, αλλά λίγο πριν τον γάμο τους εξαφανίστηκε. Διηγείται την ιστορία της ζωής του στον νεαρό Τομ Έλμερ, τον οποίο έχει ορίσει διαχειριστή της κληρονομιάς του.

Εκείνος όμως αναρωτιέται αν ο εργοδότης του είναι πραγματικά αυτός που θέλει να δείχνει ότι είναι. Μέσα από μια πυκνή αφήγηση ένας από τους δημοφιλέστερους γερμανόφωνους συγγραφείς στήνει ένα συναρπαστικό σύγχρονο μυστήριο.

Φραντς Κάφκα – Μεταμόρφωση [μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Δώμα]

Ένας περιοδεύων πωλητής υφασμάτων ξυπνάει ένα πρωί συνειδητοποιώντας ότι έχει καθυστερήσει πολύ για τη δουλειά του. Η αργοπορία του τον γεμίζει αγωνία για το μέλλον του και το μέλλον της οικογένειάς του· και παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του να ξεκινήσει άλλη μια μέρα στην ίδια άχαρη δουλειά, αντιμετωπίζει μια βασική σωματική δυσκολία: έχει μεταμορφωθεί σε ένα τερατώδες έντομο. Η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μεταφράζει για το Δώμα και τη σειρά «τα παράδοξα» εκ νέου, 30 χρόνια μετά την πρώτη φορά, ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Μαρία Κοπανίτσα – Νύχια περλέ [Ποταμός]

Με μια γλώσσα αιχμηρή, όπως και στα ποιήματά της Μαρίας Κοπανίτσα ανατέμνει εδώ συμβατικοί και αντισυμβατικοί έρωτες, ασθένειες, πόνος και ηδονή, στιγμές θανάτου, αναμνήσεις, γονείς και οικογενειακές ιστορίες. Μια σειρά από διαφορετικά κείμενα που συντείνουν ωστόσο σε μια ενιαία αφήγηση, αποδίδουν έναν ολόκληρο βίο μέσα από αναμνήσεις, αισθήσεις, φευγαλέες εντυπώσεις και διαφορετικά επίπεδα εμπειριών, καθώς διαπλέκεται το παρελθόν και το παρόν, το όνειρο, το απωθημένο, το νεκρό και το ζωντανό, το αγαπητό και το μισητό.

Χ. Φ. Λάβκραφτ – Το χρώμα που ήρθε από το διάστημα [μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Δώμα]

Ένας ανώνυμος τοπογράφος από τη Βοστώνη θα βρεθεί στα περίχωρα του Άρκαμ για τις ανάγκες της κατασκευής ενός νέου φράγματος. Η περιοχή έχει κάτι το δυσοίωνο που τον αναστατώνει. Κι η ταραχή του μεγαλώνει περισσότερο όταν ένας μοναχικός γέροντας αρχίζει να του μιλά για τις «παράξενες μέρες» και τον «τεφρό ξερότοπο». Υπόδειγμα ατμοσφαιρικής γραφής, ντεμπούτο για τη νέα σειρά των εκδόσεων Δώμα, «τα παράδοξα», υπ’ ευθύνη Δημοσθένη Παπαμάρκου.

Μιχάλης Μακρόπουλος – Άμμος [Κίχλη]

Μετρ της αφαίρεσης και της οικονομίας στις προτάσεις του, ο βραβευμένος συγγραφέας παραδίδει το νέο του πόνημα, μία ακόμη νουβέλα, ένα χρόνο μετά την πολυσυζητημένη προηγούμενη του (Μαργαρίτα Ιορδανίδη, Κίχλη, 2024).

Ένα αφήγημα -με πρωταγωνιστή έναν ανώνυμο άντρα της διπλανής πόρτας- για την ποίηση της καθημερινότητας, τα μικρἀ πράγματα της ζωής και τη γνώση του αναπόφευκτου τέλους της. Όπως πάντα, ο Μακρόπουλος διαβάζεται απνευστί.

Τόµας Μπέρνχαρντ – Ο Γκαίτε πεθένει [μτφρ. Σοφία Αυγερινού, Κέλευθος]

Τέσσερα διηγήματα που αποτελούν μία από τις κορυφαίες συγγραφικές στιγμές του Τόμας Μπέρνχαρντ. Η ανορθογραφία του τίτλου («πεθένει» αντί για πεθαίνει») ακολουθεί κατ’ αναλογία την ανορθογραφία στον πρωτότυπο τίτλο («schtirbt» αντί για «stirbt»), η οποία αποκαλύπτει τη σκωπτική ματιά του συγγραφέα στη γερμανόφωνη/γερμανική πολιτισμική παράδοση και στον Γκαίτε, ως κύριο εκπρόσωπο αυτής, καθώς και τη στάση του Μπέρνχαρντ απέναντι στον θάνατο.

Άλτζερνον Μπλάκγουντ – Οι ιτιές [μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Δώμα]

Δυο φίλοι κατεβαίνουν με κανό τον Δούναβη. Λίγο μετά την Μπρατισλάβα, ο φουσκωμένος ποταμός θα τους αναγκάσει να καταφύγουν σε μια νησίδα κατάφυτη με ιτιές, περιμένοντας να κοπάσει ο άνεμος και να υποχωρήσουν τα νερά. Όμως εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με φαινόμενα που αδυνατούν να εξηγήσουν. Κλασικό έργο της λογοτεχνίας του παραδόξου, ατμοσφαιρική νουβέλα τρόμου, ταξιδιωτική περιπέτεια, όλα αυτά στη σειρά «τα παράδοξα» των εκδόσεων Δώμα.

Γιόκο Ογκάουα – Το μικρό εξάγωνο δωμάτιο [μτφρ. Άννα Παπασταύρου, Πατάκης]

Μια νεαρή γυναίκα συναντάει στα αποδυτήρια ενός κολυμβητηρίου μια άγνωστη, την οποία, μερικές μέρες αργότερα, βρίσκει ξανά να περπατάει με μια ηλικιωμένη κυρία. Αποφασίζει να τις ακολουθήσει, ώσπου καταλήγουν σ’ ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα κτιρίων και πηγαίνουν στο γραφείο του επιστάτη. Τις βλέπει να κάθονται σε δυο καρέκλες, μοιάζουν κάτι να περιμένουν. Τι; Tη σειρά τους για να μπουν σε μια μεγάλη λυόμενη ντουλάπα, στο «μικρό εξάγωνο δωμάτιο».

Εκεί που μπαίνει κανείς και αφηγείται μια ιστορία κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη. Εκεί που μπορεί να πει δυνατά ακόμα και πράγματα που δεν έχει ομολογήσει ποτέ και σε κανέναν.

Στέφανος Παπαδημητρίου – Η σφαγή των αθώων [Ψυχογιός]

Ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 1996, σε μια σχολική εκδρομή στο Πήλιο, ο Ερμής, ένας μαθητής γυμνασίου με κρυφό πάθος για τη ζωγραφική, ιδιαίτερα εσωστρεφής και ήσυχος, αποφασίζει να δολοφονήσει τους συμμαθητές του. Χρόνια μετά, ο καλύτερος του φίλος και μοναδικός επιζών της μαζικής δολοφονίας προσπαθεί να ρίξει φως στο τι ακριβώς συνέβη τους μήνες πριν από το έγκλημα. Στη νέα του νουβέλα ο Παπαδημητρίου (υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα το 2011) εξερευνά τη φύση της βίας αλλά και την έννοια της δημιουργικότητας.

Έντγκαρ Άλαν Πόε – Γουίλιαμ Γουίλσον [μτφρ. Κατερίνα Σχινά, Μεταίχμιο]

Ο φιλόδοξος, προνομιούχος αλλά και απερίσκεπτος αφηγητής διηγείται τα ταραγμένα χρόνια της νεότητάς του. Στο σχολείο συναντά ένα παράξενο αγόρι που έχει το ίδιο όνομα με κείνον και του μοιάζει εντυπωσιακά. Αυτός ο σωσίας γίνεται μια δυσοίωνη παρουσία στη ζωή του. Στο εμβληματικό του διήγημα που κυκλοφορεί στη σειρά «Τα μικρά» των εκδόσεων Μεταίχμιο, ο Πόε διερευνά θέματα ταυτότητας και ενοχής, και στήνει ένα ανατριχιαστικό πορτρέτο της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και των συνεπειών των πράξεών μας.

Νικήτας Σινιόσογλου – Απομονωτήριο λοιμυπόπτων ζώων [Κίχλη]

Το Ανεπιτήρητο Παραγωγικό Ζώο -του οποίου την ιστορία θα μάθουμε σε άλλο βιβλίο- γυρνά νύχτα στους δρόμους μιας πολιτείας σε παρακμή, ώσπου χάνει τον δρόμο για το σπίτι του. Το κλείνουν στο Απομονωτήριο, ένα ίδρυμα για την ενδυνάμωση λοιμυπόπτων ζώων με ιδιαιτερότητες. Κάθε νύχτα και άλλο ζώο παίρνει τον λόγο και διηγείται την ιστορία του άγριου βασανισμού του. Αφηγούνται βίαιες ιστορίες από έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος έχει πάψει να είναι η κορωνίδα της Δημιουργίας και έγινε η ασθένειά της. Μια πολύ ιδιαίτερη νουβέλα.

Γιάννης Σκαρίμπας – Ο Αυτοκράτωρ της Κίνας και άλλες ιστορίες [Τόπος]

Σε αυτό τον τόμο από τη σειρά «Τα αειθαλή» των εκδόσεων Τόπος θα βρείτε δέκα από τα δώδεκα διηγήματα που συνόδευαν την πρώτη έκδοση της νουβέλας του Γιάννη Σκαρίμπα με τίτλο Το θείο τραγί (1933), η οποία κυκλοφόρησε αυτοτελώς το 1971 από τις εκδόσεις Κείμενα. Τα διηγήματα αυτά που επανέρχονται στο φως σχεδόν έναν αιώνα μετά την πρώτη τους κυκλοφορία συμπληρώνουν την εικόνα μας για το έργο και την εξέλιξη της ποιητικής και της γλώσσας του συγγραφέα. Ο τίτλος της συλλογής επιλέχθηκε από το πρωτοποριακό για την εποχή του και ιδιότυπο ομότιτλο διήγημα.

Φάμπιο Στάσι – Νυχτερινό στη Γαλλία [μτφρ. Δήμητρα Δότση, Ίκαρος]

Ο Βίντσε Κόρσο, βιβλιοθεραπευτής και ερευνητής λογοτεχνικών μυστηρίων, έχοντας επιβιβαστεί σε λάθος τρένο γνωρίζει τυχαία έναν καλλιεργημένο, μυστηριώδη άντρα, που θυμίζει τον αναρχικό τροβαδούρο Λεό Φερρέ. Ακολουθώντας τον, συνεχίζει το ταξίδι του μέχρι τη Γένοβα και στη συνέχεια την Κυανή Ακτή. Ανάμεσα σε φτωχικές πανσιόν και Αρ νουβό ξενοδοχεία, θα αναζητήσει τον εαυτό του, προσπαθώντας να ανακαλύψει την ταυτότητα ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Ένα μυθιστόρημα για το τι σημαίνει να αφήνεις πίσω σου πρόσωπα και πράγματα, μα και να αψηφάς τα πάντα για να τα (ξανα)βρεις.

Δημήτρης Τανούδης – Το μούδιασμα [Στερέωμα]

Ένας άντρας περιδιαβαίνει το κέντρο της πόλης κρατώντας σφιχτά την κούτα με τα δώρα που σχεδιάζει να στείλει στην άλλη άκρη της χώρας, στον Α., τον επτάχρονο γιο του. Πολλές φορές θα αντιμετωπίσει το Μούδιασμα. Πολλές φορές θα πέσει και θα σηκωθεί μέσα στον αγώνα του με αυτή τη φευγαλέα νεκρότητα που διαπερνά το σώμα του και η οποία έχει το πρόσωπο των ίδιων των ανθρώπων: της ανθρώπινης απόστασης που μεσολαβεί ανάμεσα στην αγάπη πατέρα και γιου. Η πιο πρόσφατη νουβέλα του έγκριτου -και προ δεκαετίας υποψήφιου για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας- συγγραφέα.

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης – Το κατέβασμα του φεγγαριού [Ίκαρος]

Αντλούμε από το fb page του συγγραφέα: «Το Κατέβασμα του φεγγαριού είναι μια νουβέλα που διαδραματίζεται στην Πεζούλα της Καρδίτσας (ορεινό χωριό κοντά στη λίμνη Πλαστήρα, για όσους δεν το γνωρίζουν) και η υπόθεσή του περιστρέφεται γύρω από ένα εμβληματικό μαγικό τελετουργικό της Θεσσαλίας: το κατέβασμα του φεγγαριού που λέγεται πως κάνουν οι μάγισσες του τόπου μας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα βιβλίο λαογραφικού τρόμου και μυστηρίου που απευθύνεται τόσο σε ενήλικες όσο και νέους άνω των 14 ετών, σε εικονογράφηση του Kanellos COB».

Τζέιμς Τζόις – Οι νεκροί [μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, Μεταίχμιο]

Πώς καθορίζουν οι νεκροί τα πάθη των ζωντανών; Η νέα λογοτεχνική σειρά «Τα μικρά» των εκδόσεων Μεταίχμιο, η οποία περιλαμβάνει μικρά διαμάντια του 19ου και 20ού αιώνα, εγκαινιάζεται με το τελευταίο από τα δεκαπέντε διηγήματα της συγκλονιστικής συλλογής Οι Δουβλινέζοι. Πρόκειται για ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με τη μετάφραση και τις σημειώσεις της έκδοσης να φέρουν την υπογραφή του Αχιλλέα Κυριακίδη.

Πατρίσια Χάισμιθ – Ένα ρολόι χτυπάει τα Χριστούγεννα [μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης, Άγρα]

Μια πλούσια κυρία, που ζει με τον αυτοδημιούργητο σύζυγό της σε μια πολυτελή συνοικία του Παρισίου, καλεί τις παραμονές των Χριστουγέννων δύο φτωχόπαιδα στο διαμέρισμά της για να τα κεράσει και να τους προσφέρει δώρα. Σταδιακά εξαφανίζονται ένας χαρτοκόπτης κι ακολούθως ένα ακριβό ρολόι με συναισθηματική αξία για την σύζυγο. Κι εν μέσω των γιορτών αρχίζει μια κρίση. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία με τον τρόπο της Χάισμιθ στη σειρά «Βιβλίδια» των εκδόσεων Άγρα.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.