Η Χίλαρι Κλίντον πάει Λευκό Οίκο

Η Χίλαρι Κλίντον έκανε και επίσημα το πρώτο βήμα για τη διεκδίκηση της προεδρίας των Ηνωμένων Πολιτειών στις εκλογές του 2008, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητα της για το χρίσμα των Δημοκρατικών. «

Είμαι μέσα και θα κερδίσω

» ήταν η εμφατική της δήλωση. Αν τα καταφέρει θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο μιας εντυπωσιακής πορείας που ξεκίνησε πριν 14 χρόνια με την εκλογή του συζύγου της Μπιλ Κλίντον στην προεδρία της Αμερικής. Στη συνέχεια, επιβεβαιώνοντας ότι πίσω από κάθε ισχυρό άντρα βρίσκεται μια ισχυρή γυναίκα και διαψεύδοντας φίλους και εχθρούς, κέρδισε δύο δραματικές εκλογές για τη γερουσία των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη. Και τώρα, με περισσότερη αυτοπεποίθηση από ποτέ, οδεύει ολοταχώς για να γίνει ο πιο ισχυρός άνθρωπος του κόσμου.

Στις δηλώσεις της, που βιντεοσκοπήθηκαν και δημοσιεύτηκαν στην προσωπική της ιστοσελίδα, η Χίλαρι Κλίντον εμφανίστηκε με το δάχτυλο στη σκανδάλη και τα όπλα γεμάτα. Τοποθετήθηκε χωρίς περιστροφές στα περισσότερα θέματα που αφορούν το Δημοκρατικό κόμμα και τους ψηφοφόρους του που αμφιβάλουν αν τελικά θα μπορέσει να κερδίσει την προεδρία.

Η Κλίντον προσπάθησε να τους διαβεβαιώσει ότι είναι εκλέξιμη και ότι το έχει αποδείξει δύο φορές στις εκλογές της γερουσίας. «

Παρά τα 70 εκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν εναντίον των εκστρατειών μου στη Νέα Υόρκη και δυο οριακές νίκες, μπορώ να πω ότι γνωρίζω πολύ καλά πως σκέφτονται οι Ρεπουμπλικάνοι, πως λειτουργούν και πώς να τους νικήσω

» δήλωσε.

Η Χίλαρι Κλίντον δεν έχει διαλέξει απαραίτητα την καλύτερη συγκυρία. Η κούρσα για το χρίσμα των δημοκρατικών έχει ήδη πολλούς και προβεβλημένους «δρομείς». Εκτός από την ίδια, ο Μπάρακ Ομπάμα θα προσπαθήσει να γίνει ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος, ο κυβερνήτης του Νέο Μεξικό Μπιλ Ρίτσαρντσον ο πρώτος λατινοαμερικάνος, ενώ υπολογίσιμοι είναι και ο Τζον Έντουάρντς (πρώην υποψήφιος αντιπρόεδρος), ο ακτιβιστής Ντένις Κούτσινιτς και ο Τομ Βίλσακ (πρώην κυβερνήτης της Αιόβα).

Ωστόσο, οι συνυποψήφιοι της στο Δημοκρατικό κόμμα είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σκεφτεί αφού είναι σίγουρα η πιο αναγνωρίσιμη προσωπικότητα και αυτόματα μπαίνει στη πρώτη θέση της εκκίνησης. Το μεγαλύτερο εμπόδιο προέρχεται από τους Ρεπουμπλικάνους, για τους οποίους υπάρχει η αίσθηση ότι θα χρησιμοποιήσουν τις ίδιες κατηγορίες που έπληξαν τη θητεία του Μπιλ Κλίντον χρόνια πριν. Και δεν πρόκειται μόνο για το σκάνδαλο Λουίνσκι.

Παράγοντες των συντηρητικών μέσων ενημέρωσης στην Αμερική έχουν ήδη ξεκινήσει τις επιθέσεις καταδεικνύοντας την ως τον πιο υπολογίσιμο αντίπαλο. Χωρίς να χάσουν χρόνο, υποστήριξαν ότι δικοί της σύμβουλοι βρίσκονται πίσω από τη διαρροή πληροφοριών ότι ο Ομπάμα παρακολούθησε σεμινάρια σε μουσουλμανική σχολή της Ινδονησίας όταν ήταν μικρός.

Αν και η πλευρά Ομπάμα απέρριψε τις αιτιάσεις χαρακτηρίζοντας τις γελοίες και ενώ κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν ήρθε στην επιφάνεια που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο καθώς και την εμπλοκή του επιτελείου της Κλίντον, το γεγονός δίνει μια αίσθηση του τι πρόκειται να ακολουθήσει. Και αυτό την κάνει ευάλωτη όχι μόνο στην αμερικανική κοινωνία αλλά και στο ίδιο της το κόμμα αφαιρώντας πόντους από την υποψηφιότητα της. Είναι πολύ πιθανό οι Δημοκρατικοί τελικά να μην εκλέξουν τον πιο αναγνωρίσιμο υποψήφιο αλλά το λιγότερο ευάλωτο στις μεθοδεύσεις των Ρεπουμπλικάνων.

Η επίσημη αντίδραση του αντίπαλου στρατοπέδου στην υποψηφιότητα Κλίντον έχει εν πολλοίς αποσιωποιηθεί. Και εδώ φαίνεται το αλάνθαστο πολιτικό ένστικτο της πρώην Πρώτης Κυρίας. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας της έγινε την ίδια μέρα με το ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Σαμ Μπράουνμπακ. Ο τελευταίος, ωστόσο, αναγνώρισε τη δημοτικότητα της και προέβλεψε μια σκληρή μάχη. «Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα» δήλωσε.

Γεμάτη πολιτικές παγίδες αναμένεται να αποδειχθεί και η στάση που έχει τηρήσει για το Ιράκ. Στο παρελθόν έχει κατ’ επανάληψη αρνηθεί να αποκηρύξει τις δηλώσεις της αλλά και το περιεχόμενο της ψήφου της στη Γερουσία το 2003 υπέρ της εισβολής. Στις δηλώσεις της η Κλίντον αναγνώρισε ότι οι Αμερικάνοι έχουν ευαισθησία σε τέτοια ζητήματα. «

Είναι σημαντικές εκλογές με πολύ σημαντικά ερωτήματα: Πως τερματίζουμε τον πόλεμο στο Ιράκ με το σωστό τρόπο; Και πως εξασφαλίζουμε ότι κάθε αμερικάνος έχει πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη;

» δήλωσε δείχνοντας εμφανώς ότι είναι προετοιμασμένη για αυτό που έρχεται.

Τέλος δε λείπουν και οι επικριτές της εντός του δημοκρατικού κόμματος. Πολλοί θα της καταλογίσουν ότι είναι μέρος του μηχανισμού των δημοκρατικών που αποδεκάτισε το κόμμα τη δεκαετία του 1990 και έδωσε χώρο για την ανάδειξη του Τζορτζ Μπους. Ενώ οι Pεπουμπλικάνοι δημιούργησαν ένα δίκτυο μικρών δωρητών για τις εκστρατείες τους, οι σύμβουλοι του Μπιλ Κλίντον προώθησαν τις μεγάλες εισφορές περιθωριοποιώντας τη βάση τους.

Πολλοί θα της καταλογίσουν ότι δεν έχει την ικανότητα να ηγηθεί αφού στο επιτελείο της παραμένουν σύμβουλοι του Μπιλ Κλίντον που φημίζονται για την προσοχή και τη διστακτικότητα με την οποία χειρίζονται τα θέματα. Και η ίδια, φέροντας την ευθύνη της αποτυχίας που είχε η μεταρρύθμιση στο σύστημα υγείας επί προεδρίας Κλίντον, θα είναι πιθανότητα πολύ διστακτική να επιχειρήσει τομές στην υγεία.

Όπως παρατηρεί και ο, ελληνικής καταγωγής πολιτικός αναλυτής, Μάρκος Μουλίτσας η Χίλαρι Κλίντον διαθέτει όλα τα στοιχεία της προσωπικότητας που χρειάζονται για να γίνει πρόεδρος. «

Είναι από τους πιο ζεστούς πολιτικούς που έχω γνωρίσει

» δηλώνει ξεκάθαρα. Ωστόσο και ο ίδιος θεωρεί το προσωπικό της προφίλ πολύ ασθενές: «

Οι σύμβουλοι της έχουν αφαιρέσει κάθε ίχνος προσωπικότητας και την κρύβουν από το κοινό. Αυτό που έχει μείνει είναι μια ψυχρή μηχανή που περικλείεται από τους ίδιους ανθρώπους που ξερίζωσαν τον ακτιβισμό το 1990 και έφεραν το κόμμα στην απόλυτη περιφρόνηση

».

Στα συν της υποψηφιότητας Κλίντον, εκτός από το αδιαμφισβήτητο πολιτικό της ταλέντο, την υποστήριξη ενός μεγάλου αριθμού γυναικών και αφροαμερικανών, είναι και μια πανίσχυρη πολιτική μηχανή εντός του Δημοκρατικού κόμματος. Έτσι φαίνεται ότι διαθέτει ένα τεράστιο δυναμικό ανεύρεσης οικονομικών πόρων και δε θα έχει κανένα πρόβλημα να προσελκύσει το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης.

Τέλος στα συν συγκαταλέγεται και το ότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα παλεύουν να δικαιολογήσουν τα κακά της προεδρίας Μπους: Την αποτυχία ανάκαμψης της αγοράς εργασίας, την καταστροφή που έφερε ο τυφώνας Κατρίνα, τις δημοσιονομικές ατασθαλίες, την άνευ προηγουμένου διαφθορά και μια παρακαταθήκη περιφρόνησης του κράτους δικαίου. Αυτό όμως ισχύει για όλους τους συνυποψήφιους της και η Χίλαρι Κλίντον φαίνεται πως είναι η «λιγότερο Δημοκρατική» από τους Δημοκρατικούς.

Αν τελικά θα κερδίσει μένει να αποδειχθεί. Προς το παρόν φαίνεται πιο δύσκολο να επικρατήσει εσωκομματικά παρά να κερδίσει τις εκλογές το 2008. Και όπως πολύ εύστοχα δηλώνει ο Μάρκος Μουλίτσας, «τα μεγάλα κεφάλαια και η δημοτικότητα μπορούν να καθορίσουν το αποτέλεσμα υπέρ της αλλά κανείς δε ξέρει αν και τα δύο έχουν το μέγεθος που είχαν πριν τρία χρόνια».

Πήγες: Observer, Washinghton Post, CNN, DailyKos