Photo by: Frank Masi
REVIEWS

Bad Boys: Ride or Die, ο ορισμός του θα μπορούσε να είναι και χειρότερο

Η πλοκή του πιο πρόσφατου Ride Or Die δεν βγάζει κανένα νόημα, όμως δεν είναι εδώ γι’ αυτό. Η ‘90s δράση είναι ξανά ζωντανή.

Το Bad Boys: Ride or Die των Adil & Bilall παίρνει στα σοβαρά, ή πιο σοβαρά απ’ ότι χρειαζόταν έστω, ένα ερώτημα που είχε ειπωθεί στο Bad Boys for Life του 2020, την πρώτη απόπειρα του franchise στον παραλογισμό, με τον Mike (Will Smith) να παίζει ξύλο με τον ίδιο του το γιο και μία πρώην του, μία κανονική μάγισσα, σε ένα κτίριο που φλεγόταν.

Σε εκείνο το Bad Boys λοιπόν, ο αχώριστος φίλος και συνάδελφος του Mike, ο Marcus (Martin Lawrence, σταθερά διαζευγμένος με το κωμικό timing), είχε αναρωτηθεί εάν το να παίζουν τη γάτα και το ποντίκι με κακοποιούς ως μπάτσοι ήταν στ’ αλήθεια ο τρόπος που θέλουν να περάσουν τον χρόνο που τους απομένει σε αυτή τη ζωή.

Τώρα που ο Mike βρίσκεται επιτέλους παντρεμένος και όντας ήδη επηρεασμένος από τον θάνατο του διοικητή του, Conrad Howard (Joe Pantoliano) που προηγήθηκε στην προηγούμενη ταινία, αρχίζει να βλέπει εφιάλτες αλά Anakin Skywalker αλλά και να βιώνει κρίσεις πανικού.

Ο Marcus δε, παθαίνει καρδιακή προσβολή στη διάρκεια της δεξίωσης του γάμου, και κάπως έτσι έρχεται σε επαφή με τον Obi-Wan Kenobi των Bad Boys όπως κατέληξε να είναι εδώ ο Pantoliano, ως φάντασμα που στοιχειώνει όχι μόνο τη συνείδησή του όταν πέφτει σε κώμα λόγω του καρδιακού, αλλά και αργότερα στον κόσμο των ζωντανών όταν έχει αφήσει βίντεο-μηνύματα στα αγαπημένα του bad boys σχετικά με μία δαιδαλώδη πλοκή που περιλαμβάνει παράνομες επαφές της αστυνομίας του Μαϊάμι με το καρτέλ. Αυτά ενεργοποιούνται μετά τον θάνατό του και σκοπό έχουν να βοηθήσουν τον Mike και τον Marcus να τελειώσουν αυτό που είχε ξεκινήσει.

BAD BOYS: RIDE OR DIE Frank Masi

Ο Mike και ο Marcus εξακολουθούν να τσακώνονται σαν παντρεμένο ζευγάρι όσο πέφτει πιστολίδι γύρω τους, να συζητούν ατελείωτα για τις παράλογες συνθήκες στις οποίες βρίσκονται, και σχολιάζουν το γεγονός ότι ο Marcus συνεχίζει να ξεφεύγει από τα όρια του παραλογισμού με τη νέα πνευματικότητα που είχε αρχίσει να ασπάζεται στο Bad Boys II.

Είναι το τέλειο αντίβαρο για τον Mike που ο Smith ενσαρκώνει με αιώνια στωική φινέτσα, μία ξεροκέφαλη ψυχραιμία τόσο ευγενική που είναι σχεδόν αλλόκοτη. Ο ηθοποιός που έχει το πρώτο του υψηλού προφίλ comeback μετά το χαστούκι, μοιάζει να μη θέλει να είναι εκεί στις περισσότερες φάσεις της ταινίας, η χημεία των Bad Boys όμως είναι αυτό που κρατούσε το franchise από την αρχή και εξακολουθεί να το κάνει εδώ σε ένα βασικό επίπεδο.

Αν πίστευες ότι η παραφροσύνη στη δράση του franchise είχε κορυφωθεί με τη σκηνοθεσία του Michael Bay στα δύο πρώτα Bad Boys – να θυμίσω ότι έχουμε δει τον Marcus να πυροβολείται στον κώλο σε συγκεντρώσεις της Ku Klux Klan και τον Mike να πετιέται πέρα-δώθε μέσα από αυτοκίνητα σα Mario Kart – ένας καβγάς σε μία γκαλερί τέχνης, μία πανοραμική θέαση της πόλης από ένα ελικόπτερο όπου γίνεται μέσα μία αδιανόητη μάχη σώμα με σώμα, και ένα πλάνο με τον Lawrence να σαλιαρίζει πάνω από ένα χοτ ντογκ, θέλουν όλα να επιτύχουν το ίδιο ηδονιστικό χάος με τις αρχικές ταινίες του Bay. Οι παράπλευρες απώλειες δεν έχουν καμία σημασία, η ζωή είναι πολύ φτηνή σε αυτόν τον κόσμο εάν δεν είσαι τα Bad Boys.

BAD BOYS: RIDE OR DIE Frank Masi

Χωρίς, βέβαια, το χάρισμα του Bay στη συμφωνική υπερβία, οι δύο σκηνοθέτες επιλέγουν μία ακόμα πιο καρτουνίστικη προσέγγιση, που προσεγγίζει την αισθητική των βιντεοπαιχνιδιών όσο γίνεται συχνότερα. Κάθε ομαδικό πλάνο – από μία γαμήλια πρόποση μέχρι την επανασύνδεση της νεαρότερης ομάδας της προηγούμενης ταινίας – κρίνεται άξιο για την περιστροφή κάμερας κατά 360 μοίρες που χαρακτηρίζει το franchise, ενώ σε διαφορετικά σημεία παρακολουθούμε τη δράση τόσο από την οπτική γωνία του όπλου, όσο και από την οπτική γωνία ενός drone. Υπάρχει μέχρι και face-off με έναν αλμπίνο αλιγάτορα, σε μία επιδρομή που γίνεται σε ένα εγκαταλελειμμένο πάρκο όπου έχει απαχθεί και οδηγηθεί μία από τις γυναίκες της ταινίας. Δεν είναι Bad Boys αν δεν πρέπει κάποια γυναίκα να σωθεί από τους ήρωες.

Η πλοκή δεν βγάζει κανένα νόημα και έχει γιγαντιαία άλματα λογικής, όμως τα Bad Boys δεν αφορούσαν ποτέ τη σφιχτή πλοκή ή τις έξυπνες ανατροπές. Είναι για τις χαοτικές καταστάσεις και για τις εξυπνάδες ή/και τα πιστολίδια που πρέπει να επιστρατεύσουν για να βγουν από αυτές. Είναι χαζές, διόλου ρεαλιστικές, ένα παράξενο μείγμα σαπουνόπερας, ευρείας κωμωδίας και βομβαρδιστικής δράσης, και δεν θα έπρεπε να λειτουργούν, αλλά λειτουργούν. Ή έστω, στην περίπτωση αυτής της ταινίας, θα μπορούσαν να είναι και χειρότερες (βλέπε Bad Boys For Life).

Αν όλα τα παραπάνω σου θυμίζουν Fast & Furious, καλά έχεις καταλάβει. Το Bad Boys: Ride or Die τελειώνει και με μπάρμπεκιου.

Το Bad Boys: Ride or Die κυκλοφορεί στις αίθουσες από τις 6/6.