SUPER BOWL

Οι 15 καλύτερες διαφημίσεις του Super Bowl

Από την Apple μέχρι την Volkswagen, οι πάντες θέλουν να διαφημιστούν στο μεγαλύτερο show του πλανήτη.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, το 35% των θεατών του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος των ΗΠΑ συντονίζονται στους δέκτες τους για να δουν τις διαφημίσεις. Αυτό γιατί, μέσα από μια εξέλιξη δεκαετιών, οι τελικοί του Super Bowl έφτασαν να μαζεύουν εξωπραγματικές θεαματικότητες του στυλ 110 εκατομμυρίων θεατών την ώρα που η #1 εκπομπή στην Αμερική χτυπάει 10-11 εκατομμύρια.

Οι διαφορές είναι τόσο χαώδεις, που το Super Bowl έχει απομείνει το τελευταίο ίσως απόλυτα μαζικό τηλεοπτικό event στην Αμερική, σε μια μάλιστα εποχή που η ίδια η έννοια του μαζικού τηλεοπτικού event έχει αλλοιωθεί πλήρως. Ως εκ τούτου, όλες οι μεγάλες εταιρείες μπαίνουν στην ουρά για να πληρώνουν ποσά της τάξης των 5.6 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα κλιπάκι των 30’’. Μάρκες έχουν δει τις μετοχές τους να ανεβαίνουν αμέτρητα πολύ μέσα από την έξυπνη χρήση αυτού του πολύτιμου τηλεοπτικού χρόνου.

Γι’αυτό και κάθε χρόνο, όταν πλησιάζει το Super Bowl, έχουμε τα αποκαλυπτήρια για μερικά από τα πιο ακριβά ή πιο φιλόδοξα διαφημιστικά της χρονιάς. Ας θυμηθούμε μερικά από τα καλύτερα όλων των εποχών.

Xerox, “Monks” (1977)

Ο αδερφός Dominic κάνει μια μικρή κλεψιά και χρησιμοποιεί Xerox για να φτιάξει αντίγραφα των ιερών παπύρων. Κι αν αυτό δε σου μοιάζει και τόσο φοβερό, σκέψου ότι αυτή είναι μια διαφήμιση 35 χρόνων.

Apple, “1984” (1984)

Ο Ridley Scott σκηνοθέτησε μια διαφήμιση/παραλλαγή πάνω στο «1984» που έφερε το Macintosh στον κόσμο, με ένα δρομέα που σπάει τη γιγαντιαία οθόνη ελέγχου σε ένα δυστοπικό μέλλον που χαρακτηρίζεται από όχι-τσαχπίνικες Apple-τύπου ντιζαϊνιές.

McDonald’s, “The Showdown” (1993)

Το πιάνει το αστείο και το τραβάει μέχρι πυρηνικής σχάσης, αλλά παραμένει μια από τις πιο γνωστές και έξυπνες διαφημίσεις των ‘90s: Βάζεις τους δυο μεγαλύτερους σταρ να αναπαράγουν με κωμική υπερβολή αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Τόσο απλό, τόσο σωστό: Το Big Mac παραμένει 20 χρόνια μετά, μάλλον το πιο αναγνωρίσιμο burger μαζικής κατανάλωσης.

Budweiser, “Frogs” (1995)

Αν αυτή η απίστευτα κολλητική σαχλαμάρα δε σε κάνει να γελάσεις, τότε… ε, βασικά τότε δεν έχει καμία σημασία γιατί τη δουλειά της την έκανε και με το παραπάνω, κάνοντας μια παμπάλαια μπύρα να μοιάζει cool σε τελειωμένους φοιτητές.

Tabasco, “Mosquito” (1998)

LOL.

Monster.com, “When I Grow Up…” (1999)

Όταν έσκασε η φούσκα του ίντερνετ στις αρχές του 21ου αιώνα, μια από τις μεγάλες φίρμες που τη γλίτωσαν ήταν αυτή, και σε μεγάλο βαθμό θεωρείται πως αυτό ήταν αποτέλεσμα της ισχυροποίησης του brand της μέσω αυτής της διαφήμισης, η οποία μετέτρεψε καταθλιπτικές εικόνες και ιδέες σε mission statement.

E*Trade, “Monkey” (2000)

Ξέρεις πώς κάθε χρόνο στη Eurovision εμφανίζεται ένα τραγούδι που βασικά κοροϊδεύει τη Eurovision και πάντα παίρνει αρκετούς πόντους από την Ειρωνική Ψήφο; Αυτή η διαφήμιση είναι αυτό το τραγούδι. Με punchline «Βασικά μόλις σπαταλήσαμε 2 εκατομμύρια δολάρια», προμόταρε το site Ε*Trade το οποίο υποτίθεται θα σου έδινε καλύτερους τρόπους να τα ξοδέψεις. Ταυτόχρονα, μια έξυπνη σάτιρα πάνω στις αστρονομικές χρεώσεις του διαφημιστικού χρόνου στο Super Bowl.

Pepsi, “Now and Then” (2002)

Η Pepsi το ρίχνει στο meta-cinema, βάζοντας την Britney Spears (που είχε ήδη εμφανιστεί ξανά σε διαφημίσεις του αναψυκτικού) να πρωταγωνιστήσει σε ριμέικ εκδοχές παλιότερων κλασικών διαφημιστικών της εταιρείας, από τα ‘50s ως την αλλαγή της χιλιετίας.

Reebok, “Terry Tate: Office Linebacker” (2003)

Η ιδέα είναι πως ένα γραφείο έχει προσλάβει το δικό του linebacker για να κάνει τάκλιν σε όποιους κάνουν φάουλ τύπου δεν γεμίζει ξανά τον καφέ. Αν ήταν 30’’ θα ήταν η καλύτερη διαφήμιση όλων των εποχών, αλλά ακόμα κι έτσι είναι τρομερή ιδέα.

Google, “Parisian Love” (2009)

Τέρμα δυστοπικό το love story αποκλειστικά μέσα από google αναζητήσεις αλλά αναμφίβολα έξυπνη και πολύ καλά εκτελεσμένη ιδέα.

Volkswagen, “Darth Vader Kid” (2011)

Αν αυτό δεν είναι το πιο αξιαγάπητο πράγμα.

Honda, “Matthew’s Day Off” (2012)

Ένα homage στην κλασική εφηβική κωμωδία, με τον Matthew Broderick να γίνεται Ferris στη θέση του Ferris, σε ένα κλιπάκι που κρύβει ντουζίνες αναφορών στην λατρεμένη ταινία του John Hughes. Νοσταλγία σωστά παιγμένη κάνει πετυχημένα κλιπάκια. (Αυτό είναι το extended που κυκλοφόρησε αργότερα, δεν αγόρασε το ⅓ του ημιχρόνου για να δείξει όλο αυτό.)

Clash of Clans, “Revenge” (2015)

O Liam Neeson σε Taken mode γίνεται έξαλλος με το mobile game πριν στρέψει την οργή του προς τον αδαή μπαρίστα που τόλμησε να τον αποκαλέσει «Λ-ά-ι-α-μ». Κέφι.

Mountain Dew, “Puppy Monkey Baby” (2016)

Εξοργιστικά κολλητικό. Διαφήμιση φτιαγμένη απευθείας ως meme χωρίς καμία λογική ή κόντεξτ. Απλά επειδή ζούμε στα ‘10s και το μόνο πράγμα στο οποίο αντιδρά μαζικά το κοινό είναι η νοσταλγία και τα memes. Δεν μπόρεσες να κλείσεις κάποιον σταρ των ‘80s; Άρα φτιάχνεις meme. Και το έκαναν, όχι αστεία.

Squarespace, “Make it with Keanu Reeves” (2018)

O Keanu κάνει lip-synch τη διαφήμιση καβαλώντας με ζεν διάθεση μια μηχανή και αν αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να κλείσει ένα άρθρο τότε δεν ξέρω ποιος είναι.