6 ερωτήσεις με τους άντρες του “Bourne Legacy”

Ακολουθώντας την ολοκλήρωση της ιστορίας του Τζέισον Μπορν, ο Τόνι Γκίλροϊ, σεναριογράφος ολόκληρης της αρχικής τριλογίας, δημιούργησε μια αποφασιστική επέκταση του μύθου της σειράς με την “Κληρονομιά του Μπορν” (“Bourne Legacy”). Ήρωας τώρα είναι ο Άαρον Κρος, ένας μυστικός πράκτορας που επίσης έχει τα θέματά του με τους ανώτερούς του.

Ο Κρος θα πρέπει να δραπετεύσει και κατόπιν να παλέψει για την ίδια του τη ζωή όταν τα αφεντικά του θα επιχειρήσουν να διαγράψουν κάθε ίχνος του μυστικού προγράμματος του οποίου κάποτε ήταν μέρος.

Στο φιλμ έχουμε μπόλικα νέα πρόσωπα- τον Τζέρεμι Ρένερ στο ρόλο του ‘νέου Μπορν’, την Ρέιτσελ Βάις, τον Έντουαρντ Νόρτον. Αλλά και παλιά- τον Άλμπερτ Φίνεϊ και την Τζόαν Άλλεν να επιστρέφουν στους ρόλους τους.

Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας σε DVD, εξασφαλίσαμε αποκλειστικές δηλώσεις των πρωταγωνιστών και του σκηνοθέτη της ταινίας, όπου μιλάνε για τα πάντα από την σύγχρονη κατασκοπεία και τον κινηματογράφο δράση, μέχρι τη Μανίλα και τη στολή προσκόπων του Νόρτον στο “Moonrise Kingdom”.

6 ερωτήσεις με τον Έντουαρντ Νόρτον

Ο Νόρτον πρωταγωνιστεί στο ρόλο του Έρικ Μπάιερ, ο διοικητής του τμήματος της αμερικάνικης κυβέρνησης με ευθύνη για τις ειδικές αποστολές. Ο Μπάιερ είναι εκείνος που αποφασίζε τον τερματισμό των μυστικών προγραμμάτων, στέλνοντας τον Άαρον Κρος στην απόλυτη μάχη επιβίωσης.

Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση όταν είδες το σενάριο της ταινίας;

Πως ήταν πολύ έξυπνο και ενδιαφέρον. Είχε μέσα τα καλύτερα στοιχεία των προηγούμενων ταινιών, αλλά ήταν και διαφορετικό επειδή μας απελευθέρωνε από την προσκόλληση στο μοτίβο του χαρακτήρα που δεν ξέρει ποιος είναι. Εδώ έχουμε τρεις χαρακήρες που όλοι ξέρουν τι κάνουν. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο, ηθικά μιλώντας. Υπό μία έννοια ο αρχικός χαρακτήρας ήταν θύμα, υπήρε μια αθωότητα. Εδώ αυτό δεν ισχύει για κανέναν τους. Ο σκηνοθέτης Τόνι Γκίλροϊ αναρωτιέται μέσα αυτής της περιπέτειας ακόμα και το αν υπάρχει κάποια λογική πίσω από τέτοιες αποφάσεις. Μπορείς να δικαιολογήσεις κάθε σου πράξη όταν πιστεύεις πως υπηρετείται ένα ευρύτερο καλό; Είναι ένα σενάριο διασκεδαστικό, συναρπαστικό και πολύ έξυπνο.

Ζήλευες που ο Τζέρεμι Ρένερ κάνει τα πάντα, τρέχει, πηδάει από κτίρια, παλεύει με λύκους κλπ, ενώ εσύ απλά κοιτάς από απόσταση;

Νομίζω πως αυτό θα το ένιωθε μόνο κάποιος που δεν τα έχει κάνει όλα αυτά. Εγώ τα έχω κάνει και δεν είναι τόσο πολύ διασκεδαστικά. Όχι όχι, ήμουν πολύ χαρούμενος με το να είμαι κομμάτι της ταινίας υπό αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν είχα καμιά όρεξη να δω τον Μπάιερ να κατεβάζει καμιά πύλη με το SUV του ή τίποτα τέτοιο.

Πιστεύεις πως κάποιος σαν τον χαρακτήρα σου υπάρχει και στην πραγματικότητα;

Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν. Δεν έχω καμία αμφιβολία. Ξέρεις, το τμήμα που τρέχει ο χαρακτήρας μου βασίζεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο τμήμα μέσα στο Υπουργείο Άμυνας, που κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Διαχειρίζονται πηγές για πειραματικά πρότζεκτ και μετά τα ξεπουλάνε και τα διαχειρίζονται μέσα από άλλες υπηρεσίες, όπως ο στρατός, η CIA κλπ. Κάθονται και ελέγχουν τα πάντα και μετά διαλέγουν και αναπτύσσουν. Δεν είναι καν τόσο κρυφά ολα αυτά!

Σε τρομάζει αυτό;

Όχι εγγενώς. Νομίζω πως με κάθε του ταινία ο Τόνι κάπως προβοκάρει το κοινό, σα να σε τσιμπάει με ένα πηρούνι λέγοντας πως πρέπει να φοβάσαι το ένα και το άλλο. Ο κακός στις ταινίες του είναι αυτή η ολιγαρχία πολυεθνικών συμφερόντων που ελέγχει ανθρώπους. Και σε όλες τις ταινίες υπάρχει κάποιος που ξυπνά, βλέπει την αλήθεια και μετά κινδυνεύει. Νομίζω είναι μια σημαντική συζήτηση.

Έχεις γνωρίσει κανέναν σαν τον χαρακτήρα σου;

Υπήρχε κάποιος που λειτούργησε κάπως σαν μοντέλο για μένα, μέσα στην κυβέρνηση. Είναι ένας νεαρός άντρας που τα μαλλιά του άσπρισαν 2 χρόνια αφότου έγινε μέλος της κυβέρνησης Ομπάμα. Είπα στον Τόνι ‘αυτό δεν είναι που ψάχνουμε;’ και είπε ναι. Είχα έναν πολύ συγκεκριμένο τύπο μούσας, αν θες να το θέσουμε έτσι.

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν πολύ ενδιαφέρον για σένα. Έπαιξες στο “Bourne Legacy” και στο “Moonrise Kingdom” διαδοχικά. Δε μπορώ να σκεφτώ δύο ρόλους περισσότερο διαμετρικά αντίθετους μεταξύ τους.

Ναι ναι το ξέρω. Προσπάθησα να πείσω τον Τόνι να με αφήσει να φορέσω τα ρούχα των προσκόπων από το “Moonrise” μέσα στο περιβάλλον της CIA. Δεν ενθουσιάστηκε.

6 ερωτήσεις με τον Τζέρεμι Ρένερ

Μετά τις διαδοχικές υποψηφιότητες Όσκαρ για το “Hurt Locker” και το “Town”, ο Ρένερ εκμεταλλεύτηκε την άνοδό του εμφανιζόμενος στο ένα μετά το άλλο τα μεγάλα franchises δράσης. Και “Avengers”, και “Mission: Impossible – Ghost Protocol”, και Μπορν.

Γιατί πιστεύεις πως είναι τόσο δημοφιλείς αυτές οι ταινίες;

Δε μπορώ να ξέρω για τον καθένα, αλλά για μένα μου θυμίζουν τις ταινίες που έβλεπα καθώς μεγάλωνα. “Ο Άνθρωπος από τη Γαλλία” και άλλα τέτοια. Το επίπεδο αυθεντικότητάς τους. Και η αίθησή σου ως θεατής πως μπαίνεις στη θέση ενός κατασκόπου. Είναι σέξι και μυστηριώδες. Επίσης υπάρχει αληθινή ευφυία σε αυτές τις ταινίες που με ιντριγκάρει, καλό γράψιμο και καλοί χαρακτήρες, αλλά και το στυλ της δράσης. Όλα αυτά.

Σου αρέσει να κάνεις ο ίδιος τα σταντς σου;

Ναι, κοίτα, είναι κάτι που το βλέπω και λέω “Μπορώ να το κάνω καλύτερα. Πάμε ξανά.” Έτσι νιώθω πάντα μετά.

Σου μένουν τίποτα μελανιές στο τέλος;

Αν δεν χτυπήσεις τότε δεν δουλεύεις αρκετά σκληρά.

Είχες αμφιβολίες για το αν συμμετάσχεις στη σειρά;

Η μόνη αμφιβολία ήταν πώς θα είναι η προσωπική μου ζωή μετά. Πώς θα επηρεαστούν οι φιλίες μου και η οικογένειά μου. Είναι περίεργο όταν είναι το πρόσωπο ενός franchise, αλλιώς από το να είσαι απλώς εκεί. Αυτή ήταν η αμφιβολία μου. Και κράτησε για ξερωγώ τρεις ώρες. Μίλησα στην οικογένειά μου και μου λένε, “Είσαι χαζός; Φυσικά και θα κάνεις αυτή την ταινία.”

Μπορεί πιστεύεις κάποτε να σε δούμε μαζί με τον Ματ Ντέιμον σε μια ταινία Μπορν;

Οι πιθανότητες υπάρχουν. Ο Τόνι άνοιξε διάπλατα τη μυθολογία της σειράς.

Έχεις ανάγκη την περιπέτεια στη δική σου ζωή; Αν ας πούμε μπορούσες να διαλέξεις ανάμεσα σε διακοπές στην παραλία και στο βουνό, τι θα διάλεγες;

Να μείνω σπίτι.

6 ερωτήσεις με τον Τόνι Γκίλροϊ

Ο Γκίλροϊ κάθεται για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη για τις ανάγκες αυτού του franchise, το οποίο έχει συγγράψει στην ολόητητά του. Η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ήταν το υποψήφιο για 7 Όσκαρ “Μάικλ Κλέιτον”.

Αληθεύει πως σε προσέγγισαν για να γράψεις την πρώτη ταινία και αρχικά είχες αρνηθεί;

Μου έστειλαν ένα σενάριο για να το ξαναγράψω, και ήταν ο Νταγκ Λίμαν [σσ. ο σκηνοθέτης του πρώτου “Μπορν”]. Μου άρεσε πολύ η προηγούμενη ταινία του, το “Go”, και του είχα στείλει μάλιστα ένα σενάριο λίγους μήνες πριν το οποίο το είχε απορρίψει. Πήγα τελοσπάντων και τον συνάντησα. Του είπε πως θα ήταν ένα πολύ σύντομο μίτινγκ – δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω καμία ταινία Μπορν, ποτέ. Τον ρώτησα, “Πρέπει να σε ρωτήσω, γιατί θες να το κάνεις αυτό και γιατί απέρριψες το σενάριό μου;” Μου κάνει, “Εσύ γιατί το μίσησες;” Αυτό ξεκίνησε μια ολόκληρη κουβέντα για το σενάριο που μου είχε στείλει να ξαναγράψω, και αυτή η συζήτηση οδήγησε σε άλλες συζητήσεις. Και έτσι ασχολήθηκα εξαρχής με αυτές τις ταινίες, πριν 13 χρόνια.

Κάθε φορά που βλέπουμε τη CIA σε μια ταινία μοιάζει με το χειρότερο οργανισμό του κόσμου! Γιατί υπάρχει ακόμα;

Στην πραγματικότητα έχω γνωρίσει ανθρώπους που δούλευαν εκεί, και γουστάρουν πολύ αυτές τις ταινίες. Τις λατρεύουν! Αλλά η φήμη της CIA δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, είναι αλήθεια αυτό.

Πιστεύεις είναι όντως δυνατόν στρατιώτες να χρησιμοποιηθούν για πειραματισμό;

Συμβαίνει χρόνια σε αυτή τη χώρα. Κάποτε έγραψα μια ταινία πάνω σε αυτό το θέμα, με τίτλο “Extreme Measures“, και γενικά μιλήσαμε με πολλούς γιατρούς για εκείνο το σενάριο. Μίλησα με έναν που μου είπε, “Ξέρεις τι; Κάποτε δούλευα σε ένα νοσοκομείο βετεράνων τη δεκαετία του ‘60 και υπήρχε ένα σήμα στο γραφείο ενός εκ των διοικητών που έλεγε ‘Γιατί να χρησιμοποιείς ποντίκια όταν έχεις βετεράνους;’.” Δηλαδή θέλω να πω, δεν τα βγάζουμε από το κεφάλι μας αυτά τα πράγματα.

Από πού προέρχεται η αγάπη σου για τη δράση;

Είναι άντρας! Μου αρέσουν αυτές οι ταινίες. Μου αρέσει όταν συμβαίνουν πράγματα. Το “Μάικλ Κλέιτον” δεν είναι το μόνο είδος ταινίας που διασκεδάζω.

Θα ήθελες να σκηνοθετήσεις άλλο ένα;

Βασικά θέλω πάρα πολύ να πάω διακοπές.

Η ουσία του Τζέισον Μπορν είναι η αναζήτηση της ταυτότητάς του. Για τον Άαρον Κρος ποια είναι;

Πρέπει να μείνει αυτός που είναι για να επιζήσεις. Είναι πρακτικό το ζήτημα. Αν δε συνεχίσει να λαμβάνει το φάρμακο και αν δεν παραμείνει έτσι, θα πεθάνει. Αλλά είναι κάπωςφωτισμένος κιόλας. Ξέρεις, έγινε για λίγο κάποιος άλλος. Φαντάσου να σου έλεγε κάποιος ότι δε μπορείς πια να είσαι αυτός που είσαι, πρέπει να επιστρέψεις στο σκοτάδι. Όταν λέει “ευχαριστώ” σε ένα σημείο της ταινίας, δεν το λέει μόνο επειδή τον βοήθησε να μείνει ζωντανός, αλλά επειδή το νάφησε να μείνει αυτός που είναι. Ελπίζω όλο αυτό να είνα μια κάπως μεγαλύτερη ιδέα.

*Η “Κληρονομιά του Μπορν” κυκλοφορεί σε DVD & blu-ray από την FEELGOOD ENTERTAINMENT.