Είδαμε το Dexter: New Blood, μία σειρά που αναζητά την εξιλέωση

«Δε χρειάζομαι τρόπαια πια. Μπορεί να είμαι τέρας, αλλά είμαι ένα εξελισσόμενο τέρας». Ο Dexter του New Blood πιστεύει ότι έχει αλλάξει. Η σειρά το πιστεύει επίσης.

Όταν το Dexter είχε κάνει πρεμιέρα το 2006, το αντι-ηρωικό κύμα είχε μόλις αρχίσει να εδραιώνεται. Ο Tony Soprano και ο Dr. House είχαν ήδη συναρπάσει τους θεατές – ο Vic Mackey και ο Omar Little είχαν βρει επίσης το δικό τους κοινό – όμως ο Don Draper, ο Walter White, ο Zuko, ο Damon Salvatore, ακόμα και ολόκληρη η συμμορία του It’s Always Sunny in Philadelphia, δεν είχαν αφήσει ακόμα το στίγμα τους.

Ο Dexter στο μεταξύ, ήταν θεωρητικά η απόλυτη βερσιόν του αρχέτυπου. Ένας άνδρας «γεννημένος στο αίμα» εξαιτίας της δολοφονίας της μητέρας του που έγινε μπροστά στα μάτια του, με μία ακόρεστη ανάγκη να σκοτώνει που ο θετός του πατέρας, ο ντετέκτιβ Harry, θα ανακάλυπτε σύντομα. Αντί να πολεμήσουν μαζί αυτή την ανάγκη, ο Harry μεγάλωσε τον Dexter με έναν αυστηρό ηθικό κώδικα, ενθαρρύνοντάς τον να σκοτώνει μόνο εγκληματίες που ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη και να καλύπτει τέλεια τα ίχνη του.

Αυτό έδινε στα φονικά του Dexter μία ηρωική απόχρωση, που ήταν άλλωστε και ο σκοπός πίσω από τον χαρακτήρα στην πρώτη του μορφή. Στα βιβλία του Jeff Lindsay.

Το origin story του Dexter

Ο Lindsay, μεγαλωμένος στο Μαϊάμι σε μία ξέφρενη περίοδο της πόλης, τα ‘80s και τα ‘90s, είχε οραματιστεί τον Dexter ως Florida Man πριν προκύψουν τα memes. Στωικό Everyman στην επιφάνεια, ικανό για την πιο εξωφρενική επικεφαλίδα στην πραγματικότητα. Ο συγγραφέας είχε επίσης εμπνευστεί τον χαρακτήρα μέσα από μία πρόκληση: Κι αν μπορούσε να κάνει το κοινό να υποστηρίξει έναν χαρισματικό, αποτελεσματικό δολοφόνο, επειδή θα σκότωνε αποκλειστικά άλλους δολοφόνους;

Τον πρώτο καιρό, η τηλεοπτική μεταφορά του χαρακτήρα καλούσε τους θεατές να αναστοχάζονται για τη φύση της ηθικότητας. Ήταν ο Dexter όντως ένα ηθικό άτομο ή απλώς ένα τέρας που διδάχθηκε έναν διαφορετικό τρόπο να διοχετεύει τα ένστικτά του;

Όσο όμως η σειρά προχωρούσε, ακόμα και στη διάρκεια των τεσσάρων πρώτων, καλών σεζόν υπό την επιμέλεια του Clyde Phillips που επιστρέφει για το New Blood, η αμφισβήτηση της βάσης του show – η άδεια που έδινε στο κοινό να διασκεδάζει με έναν κατά συρροή δολοφόνο-εκδικητή – σιγά-σιγά εξαφανίστηκε. Διαφορετικά θα χαλούσε το κέφι. Αντιθέτως η σειρά μάς άφηνε να απολαμβάνουμε το μακάβριο έργο του Dexter και επευφημούμε την αποφυγή της σύλληψής του κάθε φορά. Τα θύματά του ήταν κακοί άνθρωποι και χωρίς αυτόν θα διέπρατταν ακόμα χειρότερα εγκλήματα. Και εκείνος, άλλωστε, ήταν ένα είδος θύματος.

Michael C. Hall — Seacia Pavao/Showtime via Associated Press

Όταν το Sopranos και το Breaking Bad υποχρέωναν το κοινό τους να αντιμετωπίσει τις ηθικές συνέπειες της επένδυσής τους στον κακό πρωταγωνιστή (το αν πράγματι το έκανε είναι άλλη συζήτηση), μπορεί να ήταν αυτή η άχαρη ψευδο-ισορροπία που εμπόδιζε πάντα το Dexter να βγει από τα όρια μίας απλά συναρπαστικής σειράς. Η Χρυσή Εποχή της τηλεόρασης άγγιζε αρκετές φορές το μεγαλείο, όμως το Dexter έμοιαζε εκτός του ρυθμού της. Ή, στις καλύτερες μέρες του, μερικά βήματα πίσω της.

Τώρα, στην Εποχή της Τηλεόρασης που Δε Λέει να Πεθάνει, το Dexter είναι μία ακόμα σειρά που γυρίζει πίσω μαζί με το Gilmore Girls, το Roseanne, το Will & Grace, το Arrested Development, το Veronica Mars, το Sex and the City και κάμποσα ακόμη. Στα τέσσερα επεισόδια που μας έγιναν διαθέσιμα δε φαίνεται να έχει μεγαλύτερη διάθεση να δοκιμάσει τους ηθικούς φραγμούς μας, αλλά hey, είναι fun!

Το New Blood δεν είναι ακριβώς νέο αίμα

Seacia Pavao/Showtime via Associated Press

Την τελευταία φορά που είδαμε τον Dexter Morgan, στο πιθανώς πιο απογοητευτικό φινάλε όλων των εποχών (και είχε σκληρό ανταγωνισμό), ήταν ξυλοκόπος στο Oregon. Τώρα που τον αναλαμβάνει ξανά ο Phillips που έφυγε από τη σειρά μετά την 4η σεζόν της ορίτζιναλ σειράς, έχει μετακομίσει στη φανταστική πόλη Iron Lake της Νέας Υόρκης.

Ο Phillips δεν παριστάνει πως τα πιο μισητά γεγονότα του φινάλε δεν έγιναν ποτέ. Η Deb είναι ακόμα νεκρή, ο Harrison πήγε πακέτο στην Αργεντινή από τον πατέρα του για να μεγαλώσει μαζί με τη Hannah, και ο Dexter κάνει απλώς τη ζωή του σα να μη συνέβη τίποτα.

Τώρα λέγεται Jim Lindsay, δουλεύει σε κατάστημα με είδη για κυνήγι και ψάρεμα, έχει σχέση με τη ντετέκτιβ της πόλης (προφανώς), και έχει να σκοτώσει άνθρωπο εδώ και δέκα χρόνια. Κάτι που η σειρά τονίζει ξανά και ξανά. Παράσημο θέλει;

Ο Dexter προσπαθεί να κορέσει τη δίψα του για αίμα βγαίνοντας για κυνήγι στο δάσος πίσω από το σπίτι του, αλλά ούτε ζώο έχει καταφέρει να σκοτώσει ως τώρα. Ο Σκοτεινός Επιβάτης του είναι πάντοτε εκεί (η σειρά ξεκινά με το Passenger του Iggy Pop), αλλά το φάντασμα της Deb τον κρατά μακριά.

Η αδερφή του Dexter έχει πάρει τη θέση του Harry στα οράματά του, αλλά δεν είναι εκεί για να τον καθοδηγεί στα εγκλήματά του. Είναι η Ερινύα του και θα τον χτυπήσει κιόλας για να τον συνεφέρει αν χρειαστεί. Δεν είναι ο πιο λεπτός τρόπος για να απεικονιστεί η εσωτερική πάλη του Dexter, αλλά το Dexter δεν ήταν ποτέ διακριτικό. Είναι ευπρόσδεκτος ο χώρος που δίνεται στην Jennifer Carpenter σε αυτές τις σκηνές και η χημεία της με τον Michael C. Hall είναι ακόμα ζωντανή.

Το ζεστό, σοβατισμένο Μαϊάμι έχει δώσει τη θέση του στη χιονισμένη, βουκολική Βορειοανατολική Αμερική, με στόχο σίγουρα να προσδωθεί η απαραίτητη, στοχαστική μελαγχολία που συνοδεύει σειρές όπως το Fargo και το Mare of Easttown. Η μετακίνηση έχει αφαιρέσει από την ενέργεια της σειράς – η υγρασία του Μαϊάμι ήταν ένα εύστοχα γκροτέσκο σκηνικό για τις ατασθαλίες του Dexter ενισχύοντας τη δυσωδία τους – ταυτόχρονα όμως η ψυχρότητα της νέας τοποθεσίας μοιάζει περιέργως ταιριαστή στην πρόκληση της αποχής που αντιμετωπίζει ο Dexter.

Και αυτά δεν είναι τα μόνα που έχουν αλλάξει. Για ολόκληρη σχεδόν την πρώτη ώρα του New Blood, το κλασικό voiceover του Dexter – στ’ αλήθεια το προπατορικό αμάρτημα της ορίτζιναλ σειράς – δεν ακούγεται καθόλου. Επιστρέφει τελικά πολύ φοβάμαι, αλλά δεν είναι φλύαρο. Ευτυχώς το πέρασμα του χρόνου και η μετεγκατάσταση φαίνεται να έχουν επιβραδύνει τους εσωτερικούς μονολόγους του Dexter και εμφανίζονται κυρίως όταν θέλει κάτι να ειρωνευτεί.

Μέχρι το τέλος του πρώτου επεισοδίου ο Σκοτεινός Επιβάτης θα τον έχει κυριεύσει ξανά και το βλέμμα του Hall θα αστράψει ακριβώς όπως το θυμάσαι. Ήταν πάντοτε φτιαγμένος για τον ρόλο αυτό. Πρέπει να μπορεί να παίξει τον Dexter και στον ύπνο του.

Εκτός από το έγκλημα που θα διαπράξει με κίνδυνο να τον ανακαλύψει η ίδια του η σύντροφος, φαίνεται πως θα τον απασχολήσουν σύντομα και οι εξαφανίσεις νεαρών γυναικών, στην πλειοψηφία τους ιθαγενείς, θύματα μίας μυστηριώδους ανδρικής φιγούρας. Δεν ανυπομονούσα για ένα ακόμα Dead Girl Show – τις περισσότερες φορές τα σώματα των γυναικών-θυμάτων γίνονται απλώς πεδίο μάχης για τη λύτρωση των ανδρικών χαρακτήρων – αλλά εδώ είμαστε.

Οι ταξικές ανισότητες στο Iron Lake και οι αδικίες που υφίσταται η κοινότητα των ιθαγενών έχουν υφανθεί στο σενάριο, αλλά προς το παρόν επιδερμικά. Δεν είναι σαφές εάν το Dexter: New Blood θα έχει να πει κάτι σημαντικό για αυτά ή αν απλώς προσπαθεί να διευρύνει τις φιλοδοξίες του πέρα από τις συνήθεις παραμέτρους του.

Ταυτόχρονα στην πόλη καταφθάνει η παρουσιάστρια ενός διάσημου true crime podcast, αλλά και ο Harrison που ανακάλυψε την τοποθεσία του πατέρα του. Έχει άραγε κληρονομήσει τον Σκοτεινό Επιβάτη; Ας ελπίσουμε πως όχι γιατί παραείναι προβλέψιμο.

Παρά τις επιφυλάξεις μου πάντως, το New Blood κυλάει πανεύκολα. Δε θα φέρει καμία επανάσταση στις crime σειρές, αλλά η pulp του πλευρά είναι έκδηλη εδώ και είναι απολαυστική. Σε μία σουρεάλ σκηνή η Deb ρίχνει χορεύοντας ανθρώπινα μέλη σε ένα μηχάνημα τεμαχισμού με τη μουσική να παραπέμπει σε κάποιο νούμερο τσίρκου. Σε μία άλλη σκηνή λέει στον Dexter πως ήταν πάντα το όνειρό του να γίνει ήρωας και η οθόνη γεμίζει από πλακάτ που γράφουν “Το Μαϊάμι λατρεύει τον Dexter”/ “Σ’ αγαπάμε Dexter”. Τα τέσσερα επεισόδια είναι γεμάτα με μαύρο, οριακά campy σε στιγμές, χιούμορ.

Η οικεία ακαταστασία του Dexter δεν αργεί να εισχωρήσει βέβαια, με ένα κουβάρι από νήματα πλοκής που περιπλέκουν υπερβολικά αυτό που για λίγο ήταν περιποιημένο και αποτελεσματικό. Αλλά αυτό το χάος καθορίζει το Dexter. Στις καλύτερες σεζόν του (ειδικά τα επεισόδια του Trinity Killer), οι σεναριογράφοι κατάφερναν μία τελική σύγκλιση, τακτοποιώντας όλα τα ανόμοια μέρη σε μία ικανοποιητική αιτιακή σχέση. Πιστεύω, ίσως αφελώς, πως μπορεί να γίνει και εδώ το ίδιο. Ο Dexter και η σειρά του φαίνεται να αναζητούν την εξιλέωση.

Το Dexter: New Blood θα προβληθεί στην Ελλάδα στις 8/11 (23:00) στο Cosmote Series HD. Το επεισόδιο θα γίνει αργότερα διαθέσιμο στο Cosmote TV Plus.

Άκου περισσότερα για τον Dexter και άλλους αγαπημένους μας τηλεοπτικούς σίριαλ κίλερ στο παρακάτω podcast, με καλεσμένο τον Πέτρο Λαγούτη του Έτερος Εγώ: