«Ελάτε να τα πάρετε»: Οι καλτ ελληνικές ταινίες για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ε και; Σε μια παράξενη στροφή της μοίρας και με τη Χούντα να παίζει κομβικό ρόλο σε αυτό, το ελληνικό σινεμά της εποχής διέπρεψε γυρίζοντας ταινίες τόσο καλτ που αρνείσαι να πιστέψεις ότι δεν γυρίστηκαν με αυτόν τον σκοπό.

Από το «ελάτε να τα πάρετε» του Κώστα Πρέκα μέχρι το «δίνω το πετσί μου για δύο δαχτυλάκια τζιν» της Αλίκης Βουγιουκλάκη, αυτά είναι τα φιλμ που τερμάτισαν το καλτόμετρο για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η χαραυγή της νίκης

«Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε» λέει ο Δήμος Σταρένιος στον ρόλο του δοσίλογου, ο οποίος προσπαθεί να πείσει ένα χωριό Κρητικών ότι οι Ναζί δεν έρχονται με άγριες διαθέσεις. Σκηνή που άφησε ιστορία και χρησιμοποιήθηκε ως ατάκα χιλιάδες φορές κατά την περίοδο της πρόσφατης Ελληνικής Κρίσης.

28η Οκτωβρίου ώρα 5:30

Να σου συστήσουμε τον Fernando Sancho, έναν Ισπανό ηθοποιό που έκανε καριέρα στο «επικό» ελληνικό σινεμά της εποχής, όντας η προσωπική επιλογή του Ελληνοαμερικανού παραγωγού Τζέιμς Πάρις. Ο τελευταίος κάτι είχε δει σε εκείνον και του έδινε πάντα ρόλους, όπως αυτόν του Αλή Πασά.

Εδώ, τον βρίσκουμε να υποδύεται τον Τρύφωνα Πλατανιά, ηρωικό χωρικό της Μακεδονίας που αντιστέκεται στους Ναζί. Πού είναι το περίεργο; Η ερμηνεία είναι overdubbed καθώς ο Ισπανός ηθοποιός δε μιλούσε λέξη ελληνικά.

Στη μάχη της Κρήτης

Τι έχουμε εδώ; Τον Χρήστο Πολίτη (aka Γιάγκο Δράκο από τη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου) να φορά τη στολή του αξιωματικού προσπαθώντας να μεταφέρει τα ελληνικά αποθέματα χρυσού από την κατεχόμενη Ελλάδα στην ακόμα ελεύθερη Μέση Ανατολή. Ενδιαφέρον σενάριο, πομπώδης εκτέλεση, καλτ αποτέλεσμα.

Κοντσέρτο για πολυβόλα

Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος, Μάνος Κατράκης. Τρία ιερά τέρατα του θεάτρου να συμμετέχουν σε ελληνικό blockbuster της εποχής. Ναι, γιατί όχι;

Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο

Ο Γιάννης Δαλιανίδης σκηνοθετεί τον έρωτα μιας νοσοκόμας (Ζωή Λάσκαρη) και ενός Έλληνα στρατιώτη (Γιάννης Φέρτης) με φόντο την Κατοχή και βάζει το δικό του λιθαράκι στην καλτ εποποιία του ελληνικού σινεμά για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην εποχή της, το 1970 δηλαδή, έκοψε κάτι λιγότερο από 280 χιλιάδες εισιτήρια. Καθόλου άσχημα, αν σκεφτεί κανείς το πόσο προβλέψιμη είναι.

Η μεσόγειος φλέγεται

Ο ένας είναι Έλληνας (Κώστας Πρέκας), ο άλλος είναι Γερμανός (Κώστας Καρράς), και οι δύο υπηρετούν ως υποπλοίαρχοι στο ναυτικό των χωρών τους. Είναι δύο παιδικοί φίλοι που ο πόλεμος τους φέρνει αντιμέτωπους. Υπερβολική χρήση από πλάνα αρχείου για το επικό του πράγματος και μια δική μας αιώνια ερώτηση: Θα δεχόταν άραγε ο Κώστας Πρέκας να παίξει τον Γερμανό;

ΟΧΙ

Η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα δίνεται περήφανα στην πιο επική σκηνή του επικού ελληνικού σινεμά που μεσουράνησε κυρίως την περίοδο της Χούντας. Όχι, ο Κώστας Πρέκας δεν θα δεχόταν ποτέ να παίξει έναν αλλοεθνή. «Ελάτε να τα πάρετε», λοιπόν, από το ΟΧΙ του 1969 σε μια λούπα που θα μπορούσε να παίζει αιώνια μέχρι την τελική καταστροφή του σύμπαντος.

Η δασκάλα με ξανθά μαλλιά

Η πρώτη ταινία μιας άτυπης τριλογίας με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη και θέμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη λιγότερο πολεμική από τις τρεις ταινίες, δασκάλα ερωτεύεται συνάδελφο επειδή πιστεύει πως ο σύζυγός της σκοτώθηκε (Δημήτρης Παπαμίχαηλ) στον πόλεμο. Κάπου εδώ υπάρχει ένα γιγάντιο plot twist συνοδευόμενο από άπειρα κοντινά στην Εθνική μας Σταρ.

Υπολοχαγός Νατάσσα

Υπερβολική θεατρικότητα ή απόλυτος παραλογισμός; Ίσως, η πιο διάσημη ελληνική υπερπαραγωγή με θέμα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μιλά για το τίμημα του έρωτα μιας νεαρής, άτυχης κοπέλας με έναν αντάρτη. Επαναλαμβάνουμε σχετικά με τους διαλόγους: υπερβολική θεατρικότητα ή απόλυτος παραλογισμός;

Κατάσκοπος Νέλη

Δυνατή υποψηφιότητα για την πιο καλτ ταινία της λίστας, με ένα κατασκοπευτικό ρομάντζο όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη υποδύεται μια Ελληνίδα τραγουδίστρια, με σπουδές στη Γερμανία, να διασκεδάζει τους Ναζί στην Αθήνα της Κατοχής αλλά την ίδια στιγμή να συμμετέχει στην Αντίσταση.

Κλείσιμο της άτυπης τριλογίας, κλείσιμο της λίστας με τις πιο καλτ ταινίες για τον Β’ Παγκόσμιο, όλα καλά και ωραία και με το καλτόμετρο να χτυπάει κόκκινο στην ατάκα: «Δίνω και το πετσί μου για δυο δαχτυλάκια τζιν».