Η αγαπημένη μου τηλεοπτική παρέα

Εκτός από τις αληθινές μας παρέες, τους φίλους και τους κολλητούς που αγαπάμε και στηριζόμαστε πάνω τους, υπάρχουν κι αυτές οι παρέες που τις μάθαμε και τις αγαπήσαμε μέσα από την τηλεόραση και τις νιώθουμε λίγο σαν δικές μας.

Το βέβαιο είναι πως το να έχεις φίλους που νοιάζονται για σένα είναι πολύ σημαντικό. Πόσο πολύ να νοιάζονται; Τόσο ώστε να σου κάνουν το ΚΟΝΕ στην Q, κερδίζοντας 12GB σε δεδομένα (για κάθε φίλο ή φίλη που φέρνεις στην Q, παίρνεις 12 Giga). Μέχρι να κάνεις το ΚΟΝΕ, οι δημοσιογράφοι του Oneman θυμούνται το δικό τους αγαπημένο τηλεοπτικό παρεάκι.

Το Seinfeld για τον Πάνο Κοκκίνη

Το γεγονός ότι το Friends έχει τελειώσει εδώ και 15 χρόνια, αλλά κάθε φορά που πέφτεις πάνω σε ένα επεισόδιο κολλάς ξανά (και ελπίζεις στα κρυφά μπας και είναι κάποιο που δεν έχεις ξαναδεί ή δεν θυμάσαι καλά) αποδεικνύει ότι, παρότι γλυκανάλατη, η χημεία της συγκεκριμένης παρέας αγγίζει τα όρια της αλχημείας. Αλλά δεν μου πήγαινε καρδιά να επιλέξω αυτούς. Όπως δεν μου πήγαινε καρδιά να επιλέξω τους Απαράδεκτους (που επίσης το αξίζουν), τους οποίους βλέπω non stop εδώ και έξι μήνες γιατί έχει φάει κόλλημα μαζί τους η 9χρονη κόρη μου. Όχι, η δική μου καρδιά ανήκει στον Larry David. Ο δικός του μισανθρωπισμός είναι που μου ταιριάζει. Οπότε, μιας και το Curb your Enthusiasm είναι σόλο φάση, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Jerry, τον George, την Elaine και τον Kramer. Μια αξεπέραστη σειρά για το τίποτα και για τα πάντα, μια ‘σιχαμένη’ παρέα της οποίας δεν θα ήθελες να αποτελείς μέρος, ένα έργο τηλεοπτικής τέχνης που αγγίζει την τελειότητα.

Το ‘Είμαστε στον Αέρα΄για τον Γιάννη Δημητρέλλο

Και ξαφνικά, σε μια εποχή που τα ’90s ήταν πιο ’90s από ποτέ, σε μια εποχή που στην ελληνική τηλεόραση, ‘δραματική σειρά’ σήμαινε μόνο στερεότυπα όπως “άντρας παρασύρεται στον κακό δρόμο από μια δόλια γυναίκα’, μια παρέα 35αρηδων εμφανίζεται στις οθόνες μας. Άκου τι κάνουν οι τύποι: Βάζουν στην άκρη τις καλές δουλειές τους και ανοίγουν το ραδιοφωνικό σταθμό που πάντα ονειρεύονταν. Ο Θοδωρής Αθερίδης (Πέτρος Κουραβάς),ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης (Μίλτος Καραβοκύρης), ο Στέλιος Μάινας (Νίκος Λάγιος) και ο Άκης Σακελλαρίου (Χρήστος Λιγιαράκης) υποδύονται μια παρέα κολλητών φίλων από το γυμνάσιο, που ζει το δικό της εφηβικό παραμύθι. Όμως το υποδειγματικό σενάριο του Θοδωρή Μανίκα δεν έμεινε στα τετριμμένα: Ανακάτεψε ιδέες όπως το internet hacking (το 1998!), η κουλτούρα του skate, η εξαγορά μικρών εταιρειών από πολυεθνικούς ομίλους, το στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων και εισήγαγε δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες (σπουδαία η Αλεξάνδρα Παυλίδου ως η δικηγορος Αναστασία που συνδράμει τον Λάγιο να στήσει το σταθμό). Νομίζω πως το κυνικό φινάλε του πρώτου κύκλου και η ολική επαναφορά της παρέας πίσω από τους ραδιοφωνικούς δέκτες στα πρώτα επεισόδια του δεύτερου κύκλου, είναι το πιο περιπετειώδες τηλεοπτικό παραμύθι που συνέβη στα 90s,γυρισμένο χωρίς υπερβολές και με συνθήκες που θύμιζαν καλή αμερικάνικη παραγωγή.

Το ‘Κωνσταντίνου και Ελένης’ για τον Γιάννη Μπαϊρακτάρη

Υπάρχουν αρκετές τηλεοπτικές παρέες με τις οποίες έχω δεθεί, έχω κολλήσει και αν μου έλεγαν να βρεθώ μαζί τους στο σαλόνι τους θα το έκανα δίχως δεύτερη σκέψη. Εντάξει, είναι λογικό η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό να είναι τα ‘Φιλαράκια’, αλλά αν σκεφτείς ελληνική παρέα, τότε δεν γίνεται να αφήσεις απ’ έξω το ‘Κωνσταντίνου και Ελένης’. Την Ελένη, τον Κωνσταντίνο, τον Μάνθο, την Πέγκυ, τη Ματίνα και τον Νικόλα. Αυτούς τους έξι ανθρώπους που τους έχεις μάθει πλέον τόσο καλά και έχουν εγκατασταθεί σε κάθε τηλεόραση ελληνικού σπιτιού την τελευταία 20ετία. Είναι κάθε μέρα εκεί, την ίδια ώρα. Το ξέρεις, τους έχεις δει εκατοντάδες φορές, θυμάσαι διαλόγους τους απ’ έξω κι όμως δεν μπορείς να απαρνηθείς την συντροφιά τους. Όσο χρόνια κι αν περάσουν δεν τους βαριέσαι ποτέ. Στις μαύρες σου ή στις καλές σου θα κάτσεις να χαζέψεις μερικά λεπτά των επεισοδίων τους αν τύχει και ανοίξεις την τηλεόραση. Όπως κάθε σωστή παρέα, έτσι και αυτή, δε θα σε απογοητεύσει ποτέ.

Τα πιτσιρίκια του ‘Stranger Things’ για την Ιωσηφίνα Γριβέα

Δεν γινόταν να μη σκεφτώ τους ‘Friends’, αλλά νιώθω πως είναι από τις παρέες που εννοούνται. Δηλαδή τι, έβλεπε κανείς τη σειρά και ήθελε να τους ανατινάξει; Κι αν ναι, θα συνέχιζε να τη βλέπει; Τους βάζω στην άκρη λοιπόν, και πάω με τα πιτσιρίκια του ‘Stranger Things’ γιατί μου γεννούν παρόμοια συναισθήματα. Ότι θα μείνω με τη σειρά ως το τέλος δηλαδή, γιατί σε οποιαδήποτε περίπτωση, ακόμα κι αν καταντήσει να μη βλέπεται, θα θέλω πάντα να βλέπω τι κάνουν. Θα πεθάνουν μαζί πλήρεις ημερών ο Mike και η Eleven όπως θα έπρεπε να γραφτεί σε νόμο; Θα βρει ο Will την ηρεμία του; Θα αποκτήσει ο Lucas δικό του storyline πριν αναγκαστώ να κατέβω σε πορεία; Το ‘Stranger Things’ βρίσκει πάντα λόγους να χωρίζει την παρέα – και είναι λογικό ως πρόκληση για να αναπνέουν οι σχέσεις και να δημιουργούνται καινούργιες – όμως είναι πάντα στα καλύτερά του όταν τη φέρνει ξανά κοντά. Friends don’t lie μέχρι το τέλος.

Οι Scoobies της ‘Buffy’, για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Πολλές παρέες αποτελούνται από μέλη που συμπληρώνουν το ένα το άλλο, συνδυάζοντας τη σοβαρότητα με τη σαχλαμάρα και προσφέροντας ευκαιρίες να αναμετρηθείς με την καθημερινότητα με τρόπους συναρπαστικούς, φρέσκους και αστείους, αλλά πόσες από αυτές τις παρέες κουβαλάνε τόξα, φλογοβόλα, ξόρκια και πασσάλους; Στη μυθολογία της «Buffy», σε κάθε γενιά υπάρχει μία εκλεκτή κοπέλα με δυνάμεις που την κάνουν μοναδική, έτοιμη να τα βάλει με τις δυνάμεις του σκότους, σε ένα μονοπάτι ευθύνης που πρέπει να διαβεί μοναχή της. Μέχρι την Μπάφι Σάμερς, η οποία σήκωσε το βάρος του κόσμου μαζί με την παρέα της, μια κολεξιόν από ξεχωριστές προσωπικότητες που έφτασε να μετρά από μάγισσες και πρώην δαίμονες μέχρι μαγικές μπάλες ενέργειας, βαμπίρ και, γουέλ, απλούς ανθρώπους σαν εμένα και εσένα. Φιλαράκια και απλοί γνωστοί, εραστές και εχθροί, nerds και prom queens, συγγενείς και πατρικές φιγούρες, άνθρωποι και πλάσματα από κάθε διάβα της ζωής έφτιαξαν μια συναρπαστικά παράταιρη παρέα μετατρέποντας μια μοναχική διαδρομή ευθύνης σε κάτι το συλλογικά διασκεδαστικό όσο και δραματικό, αστείο όσο και τραγικό. Έτσι όπως, τελικά, εύχεσαι να συμβαίνει και στην αληθινή ζωή.

Οι Απαράδεκτοι, για τον Κωνσταντίνο Αμπατζή

Ήμουν ανάμεσα σε πολλές παρέες, από τους κάφρους του Sunny μέχρι την παρέα που έχω περάσει μαζί της τις περισσότερες τηλεοπτικές ώρες στη ζωή μου, αυτή των Friends. Τελικά όμως, κέρδισε ο Βλάσης, ο Σπύρος, ο Γιάννης και η Δήμητρα, που μένουν στην οδό Αδάμαντος και μαζί με τον Χαλακατεβάκη, το Αστροπελέκι και τους υπόλοιπους, μας χάρισαν ό,τι πιο αστείο και μπροστά από την εποχή του είδαμε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση. Άλλο γκεστάλτ, τι να λέμε τώρα, θα έπρεπε να προβάλλεται ακόμα στην γκαλερί Φάλαινα.