Η κραυγή της βιασμένης Φρόσως στις Ψυχοκόρες συγκλόνισε το κοινό

Ένα σημείο υποκριτικής και συναισθηματικής κλιμάκωσης από εκείνα που σπάνια συμβαίνουν στην ελληνική τηλεόραση παρακολουθήσαμε εχθές το βράδυ (13/3) στις Ψυχοκόρες, όταν η Φρόσω –μία από τις τέσσερις ψυχοκόρες αδερφές και κεντρικές ηρωίδες της σειράς του ANT1 που έχει βασιστεί σε αληθινά γεγονότα και μαρτυρίες από τον 19ο-20ο αιώνα– βρίσκεται βιασμένη, καταρρακωμένη, να σέρνει το κορμί της μέχρι το κοντινότερο τρεχούμενο ποτάμι για να ξεπλύνει το σώμα της από τη «βρωμιά» του βιασμού, κλαίγοντας με αναφιλητά.

Η κραυγή απελπισίας που ακούγεται απ’ την (φοβερή) Αννα Λουιζίδη στη σειρά έκανε το κοινό να χειροκροτήσει νοερά απ’ τον καναπέ του σπιτιού του. Τα επόμενα λεπτά θα φανερωθεί σε όλο της το μεγαλείο η διεστραμμένη κατάσταση που ισχύει στο υποστατικό που την έχει πάρει στη φτερούγα του, έξω απ’ την Τρίπολη.

«Εφτάγερη μου είπε η κυρα-Βικτωρία ότι είσαι», της λέει η κυρία του σπιτιού, Ευανθία, όταν η Φρόσω θα πάει ενοχικά να απολογηθεί για τον βιασμό που υπέστη από τον σύζυγο εκείνης, Ηλία, «θα μου τον ξεπετάξεις τον γιο στο πιτς φιτίλι». Προσεύχεται μάλιστα για αυτό, σαν «καλή χριστιανή».

Έτσι, μέσα στο ράκος του βιασμού που νιώθει, η Φρόσω μαθαίνει ότι αυτό συνέβη με κοινή συναίνεση του ζευγαριού, ότι εξ αρχής εκείνη προοριζόταν για συγκρία, όπως στη μανιάτικη παράδοση ονομαζόταν η δεύτερη σύζυγος η οποία εκτελούσε χρέη παρένθετης μητέρας, όταν η πρώτη κυρία αδυνατούσε να γεννήσει γόνο ανδρικού φύλου.

Η δραματική σειρά εποχής σε σκηνοθεσία Μιχάλη Χαραλαμπίδη που έχει συγκλονίσει δεκάδες φορές το τηλεοπτικό κοινό δείχνει σε κάθε επεισόδιο ότι δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί της, αλλά αντίθετα θα στρέψει το μαχαίρι όσο πρέπει.

Θίγει τον τοξικό, κακοποιητικό και πολύ τραυματικό θεσμό των ψυχοκορών που ίσχυε στην ελληνική κοινωνία τουλάχιστον ως τα τέλη του 19ου αιώνα – μια μορφή άτυπης (και παράνομης) υιοθεσίας που εξελισσόταν σε μια βαθιά εξουσιαστική σχέση εις βάρος νεαρών κοριτσιών, ενώ από τις αναπαραστάσεις του παλιού ελληνικού κινηματογράφου έχει επικρατήσει μονάχα η εικόνα της ψυχοκόρης σε κωμικές και ανάλαφρες ταινίες (χαρακτηριστική περίπτωση οι ρόλοι της Δέσποινας Στυλιανοπούλου).

Η ιστορία της σειράς μεταφέρει το κοινό στη δεκαετία του 1950. Οι τέσσερις φτωχές αδελφές Πολύζου (τις υποδύονται οι εξαιρετικές Μαριάννα Κιμούλη, Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Άννα Λουιζίδη και Ασημένια Βουλιώτη) έχουν εγκαταλείψει τον τόπο τους για να γίνουν ψυχοκόρες με την ελπίδα να βρουν μια πιο καλή και ανθρώπινη τύχη. Η πραγματικότητα θα ανατρέψει σε κάθε επίπεδο της προσδοκίες τους, με τις ίδιες να παγιδεύονται σε εξουσιαστικά και άκρως καταπιεστικά περιβάλλοντα, χωρίς να βρίσκουν αλληλεγγύη ούτε από τις γυναίκες των σπιτιών.

Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο στέκεται συχνά το κοινό δηλώνοντας έκπληξη, όπως φαίνεται από τα σχόλια στο X. Επιβεβαιώθηκε και στο επεισόδιο με την κραυγή μετά τον βιασμό, που η παγερή και σκληρή στάση εκμετάλλευσης της Ευανθίας, πολλαπλασίασε την τραγικότητα της ηρωίδας. Εντούτοις, όσοι παρακολουθούν με συνέπεια τη σειρά, επέμειναν ότι το τέλος της Φρόσως θα είναι αίσιο, ειδικά σε σχέση με τις υπόλοιπες τρεις της οικογενείας. Όπως οι ίδιοι θύμισαν, υπήρξε προοικονομία στη σειρά με μια μάντισσα να διαβάζει θετικά το μέλλον της.