Η Σταχτοπούτα γίνεται θρίλερ στο The Ugly Stepsister
Εάν σου άρεσε το The Substance, η Σταχτοπούτα του The Ugly Stepsister είναι μονόδρομος.
- 8 ΜΑΙ 2025
Τα περισσότερα παραμύθια είχαν ειπωθεί και ξαναειπωθεί αμέτρητες φορές πριν τα πάρει στα χέρια του ο Walt Disney, αλλά παρόλα αυτά η αντίληψη πίσω από κλασικά κινούμενα σχέδια όπως η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι ή η Ωραία Κοιμωμένη έχει αποδειχθεί τόσο δημοφιλής σε διεθνή κλίμακα, που ελάχιστοι πια γνωρίζουν τις σκοτεινές καταβολές των ιστοριών αυτών. Αυτές όμως έχουν αποδειχθεί πρόσφορο έδαφος για δημιουργούς που θέλουν να αποκαλύψουν τις παγίδες του happily ever after, όπως το Bluebeard της Catherine Breillat, ή το μουσικό θρίλερ με γοργόνες The Lure που συστήνουμε πάντα στο Netflix – ταινίες που συμπάσχουν με τις γυναίκες πρωταγωνίστριές τους, αλλά δεν δείχνουν έλεος για τις κοινωνικές δομές που τις αλυσοδένουν. Το Ugly Stepsister που κυκλοφορεί τώρα στις ελληνικές αίθουσες, ξαναγράφει τη Σταχτοπούτα ως body horror, εμπνεόμενο άμεσα από το παραμύθι των Αδελφών Grimm.
Για το ντεμπούτο της που ξεχώρισε γρήγορα στο Φεστιβάλ Sundance και αργότερα στο Φεστιβάλ Βερολίνου, η Νορβηγίδα σεναριογράφος-σκηνοθέτρια Emilie Blichfeldt αναμειγνύει τα πιο βίαια στοιχεία του λαϊκού παραμυθιού με τη φαντασμαγορική λαχτάρα, για να δημιουργήσει μία εκδοχή για τη Σταχτοπούτα όπου η ομορφιά σημαίνει πόνος για κάποιες γυναίκες, αλλά η ζωή είναι πόνος για όλες.
Το Ugly Stepsister ανοίγει, όπως αρμόζει, με μία φαντασίωση. Η Elvira (Lea Myren), μία αδέξια και παρατηρητική νεαρή γυναίκα, ονειρεύεται να παντρευτεί τον πρίγκιπα Julian, τον πιο επιθυμητό εργένη του βασιλείου. Εκείνος έχει μόλις εκδώσει ένα νέο βιβλίο με ποιήματα για τον έρωτα και το σεξ, τα οποία ξεφυλλίζει στον ελεύθερο χρόνο της.
Οι συνθήκες της οικογένειάς της όμως αλλάζουν δραματικά. Η μητέρα της, Rebekka (Ane Dahl Torp) ξαναπαντρεύεται και η Elvira και η αδελφή της, Alma (Flo Fagerli), αποκτούν μία νέα αδελφή. Την Agnes (Thea Sofie Loch Naess) που είναι ό,τι θέλει η Elvira να είναι – ξανθιά, γαλανομάτα, εκλεπτυσμένη. Οι σχέσεις τους ξεκινούν φιλικά, μετά τον θάνατο του πατέρα της όμως η Agnes/Σταχτοπούτα βυθίζεται στο πένθος και η τράπεζα κατάσχει τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας καθώς αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχαν χρήματα.
Όταν η είδηση ότι ο πρίγκιπας Ιουλιανός ψάχνει για νύφη φτάνει στη νεοσύστατη, δυστυχή γυναικοπαρέα, η Rebekka βλέπει μία ευκαιρία να ανακουφιστεί από τα οικονομικά της βάρη. Επικεντρώνει την προσοχή της στην Elvira λοιπόν, προσπαθώντας να τη μετατρέψει σε αντικείμενο πόθου.
Η Blichfeldt χρησιμοποιεί με αυτοπεποίθηση σκηνές της Elvira που παρουσιάζουν μία πλαστική στη μύτη ή την προσπάθειά της να χάσει βάρος, ώστε να απεικονίσει το γνωμικό που εξισώνει την ομορφιά με τον πόνο. Τα ανατριχιαστικά πειράματα της Blichfeldt με τον ενσώματο τρόμο υπογραμμίζουν την ολοένα αυξανόμενη απόγνωση της Elvira να είναι όμορφη, και η ερμηνεία της Myren λειτουργεί εν μέρει επειδή διαμορφώνει επιδέξια αυτή την επιδίωξη ως στοιχειωτική. Η Elvira, άλλοτε αθώα και ειλικρινής, μεταμορφώνεται σε μία κούφια εκδοχή του εαυτού της.
Η σκηνοθέτρια περιπλέκει και τους υπόλοιπους γυναικείους χαρακτήρες, δίνοντας σάρκα και οστά στα κίνητρά τους. Η Rebekka, δύο φορές χήρα πλέον, βρίσκεται στη θέση να προσπαθεί να επιβιώσει, έχοντας μία θλιβερή αίσθηση της επισφάλειάς της. Η Σταχτοπούτα, που κακοποιείται όλο και περισσότερο από τη θετή οικογένειά της, θέλει κι αυτή να κερδίσει τη στοργή του πρίγκιπα, αλλά για να μπορέσει να ξεφύγει από τις περιστάσεις της. Παρόμοιο ζήτημα αντιμετωπίζει και η Alma, η μικρότερη ετεροθαλής αδελφή που δεν ενδιαφέρεται καθόλου να γίνει το πιόνι της μητέρας της.
Από τα ακρωτηριασμένα άκρα και τις χωρίς αναισθητικό ρινοπλαστικές του Ugly Stepsister στάζουν σταγόνες από το Substance, αν και η κριτική του στα πρότυπα ομορφιάς δεν εκφράζεται μέσα από την αυτοαπέχθεια όσο μέσα από την οργή σε μία ευρύτερη κοινωνική προοπτική.
Δεν είναι ότι η Elvira απεχθάνεται εγγενώς το σώμα της, το πρόσωπό της, την αυτοπεποίθησή της, το στάτους της. Είναι ότι οι εξουσίες που υπάρχουν στη ζωή της – η πολιτική και οικονομική πατριαρχία της αριστοκρατίας και η επιθυμία της μητέρας της να παίξει αυτό το παιχνίδι με τους κανόνες του – της το λένε με κάθε ευκαιρία. Το γεγονός επίσης ότι η σνομπ ετεροθαλής αδελφή είναι σεξουαλικά έμπειρη και άνετη με το σώμα της, την κάνει ένα μισητό αντίπαλο δέος. Η γυναικεία ζήλια στην υπηρεσία μέτριων ανδρών είναι τόσο κοφτερή στην ταινία όσο και τα πιο αιματηρά μέρη της.
Η μαύρη χιουμοριστική τιμωρία του ανθρώπινου σώματος από το Ugly Stepsister είναι τόσο αδυσώπητη όσο και απτή – οι ομάδες μακιγιάζ και FX δουλεύουν άψογα για να κάνουν τη Elvira να υποφέρει. Η Myren ανταποκρίνεται πλήρως. Όταν το αλά Pearl χαμόγελο δεν διαπερνά το πρόσωπό της, περνά την ταινία ουρλιάζοντας, ξερνώντας, κλαίγοντας. Είναι λιγότερο scream queen και περισσότερο ως βιολογικό όχημα για αηδιαστικά gags.
Το The Ugly Stepsister όμως δεν απλώς είναι πορνό βασανιστηρίων. Αν και η ευρηματική Blichfeldt δεν συγκρατείται καθόλου καθώς απομυθοποιεί τις αφελείς αντιλήψεις της ηρωίδας της για τον έρωτα, το κάνει όλο αυτό με ένα κλείσιμο του ματιού και ένα χαμόγελο, τόσο πονηρό όσο κάθε έτσι-πήγε-πραγματικά-ο-μύθος μεταφορά. Αντιπαραβάλλοντας το πώς αισθάνονται οι γυναικείοι χαρακτήρες της σε σχέση με τις προσδοκίες των ανδρών για αυτούς, η δημιουργός καθιστά σαφές ότι τα αδύνατα πρότυπα ομορφιάς είναι τα πιο άδικα από όλα, είτε στον πραγματικό κόσμο, είτε σε αυτό το διεστραμμένο φανταστικό βασίλειο.
Και οι διαφορετικές γυναικείες οπτικές γωνίες εδώ, όχι μόνο αποκεντρώνουν τους άντρες από την αφήγηση, αλλά αποδεικνύουν πως αυτό που κάθε κορίτσι ονειρεύεται δεν είναι η αγάπη ενός πρίγκιπα στην πραγματικότητα, αλλά αυτή της μητέρας της.
Το The Ugly Stepsister κυκλοφορεί στις 8 Μαΐου στους κινηματογράφους από τη Film Group.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
