Με ποιους συγγραφείς θα θέλαμε να κάνουμε διακοπές
Και πού θα πηγαίναμε; Βουνό ή θάλασσα; Θα ξενυχτούσαμε χορεύοντας ή θα μιλούσαμε με τις ώρες για τα βιβλία τους κάτω από τα αρμυρίκια; Σε κάθε περίπτωση, θα περνούσαμε καλά;
- 9 ΑΥΓ 2025
Πέρυσι, λίγο πριν φύγουμε για τις διακοπές, μοιραστήκαμε τα βιβλία που σημαίνουν για εμάς καλοκαίρι. Φέτος, λίγο πριν στριμώξουμε στις βαλίτσες μας περισσότερα βιβλία από αυτά που θα καταφέρουμε να διαβάσουμε, αναρωτιόμαστε με ποιους συγγραφείς θα θέλαμε να κάνουμε μαζί διακοπές.
Πού θα τους πηγαίναμε; Βουνό ή θάλασσα; Θα ξενυχτούσαμε χορεύοντας ή θα επιδιδόμασταν σε βαθυστόχαστες αναλύσεις κάτω από τα αρμυρίκια; Σε κάθε περίπτωση, θα περνούσαμε καλά. Μάλλον. Το ελπίζουμε…
Με τον Μάκη Μαλαφέκα στην Ικαρία, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής
Αντίποδες
Disclaimer: Δεν έχω πάει ποτέ στην Ικαρία. Κατανοώ ότι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο νησί, με ανθρώπους που φέρουν ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία. Γκρούβαλοι, φασαίοι, οι ντόπιοι με το δικό τους ωράριο και τους ρυθμούς τους. Δεν μπορώ να σκεφτώ λοιπόν κάποιον πιο ιδιαίτερο για να με ξεναγήσει εκεί, από τον Μάκη Μαλαφέκα, ο οποίος στο βιβλίο Μεσακτή (εκδόσεις Μελάνι) πήγε τον ήρωά του, Μιχάλη Κρόκο, στο νησί, για να ζήσει εκεί τις περιπέτειές του.
Γεμάτος χιούμορ, με ιδιαίτερη παρατηρητικότητα και σατιρική διάθεση, θα μου εξηγήσει τη διαφορά γκρούβαλων-φασαίων, θα μου δείξει τα κατατόπια και όλο και σε κάποια απίθανη περιπέτεια θα μπλέξουμε, όπως κάνει κάθε φορά ο πρωταγωνιστής των μυθιστορημάτων του. Μεσακτή λοιπόν, Ικαριώτικα πανηγύρια και Μάκης Μαλαφέκας, καλοκαιρινός συνδυασμός που δεν χάνει στα μάτια μου,
Με τον John Williams στη Βοβούσα, ο Κωνσταντίνος Δέδες
Helmut Kruse/Alamy/Visualhellas.gr
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν έτοιμος να πατήσω το κουμπί της γραφικότητας και να επαναφέρω στη ζωή τον Hunter S. Thompson για ένα καλοκαίρι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί – το λιγότερο – ξέφρενο. Αλλά όχι, προχώρησα σε έναν συμβιβασμό με την πραγματικότητα και τις επιθυμίες μου και, επειδή θέλω οι διακοπές μου να είναι ήρεμες, o εκλεκτός μου είναι ο John Williams.
Μετά την ανάγνωση των βιβλίων του (Στόουνερ, Αύγουστος, Το πέρασμα του Μακελάρη, όλα από τις εκδόσεις Gutenberg), o Williams μπήκε στη λίστα με τους αγαπημένους μου και θα ήθελα πολύ να πιούμε μια μπίρα στο καφενείο του χωριού, μάλλον στη Βοβούσα και να συζητήσουμε για το πώς κατάφερε να γράψει τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους βιβλία όσον αφορά τo ύφος ή το concept.
Μέχρι εκεί. Αν κρίνω από τον Στόουνερ και τη βαρετή ζωή του πρωταγωνιστή, θα μας πάρει ο ύπνος στις καρέκλες, οι μύγες θα περπατήσουν στο κούτελό μας και οι λιγοστοί κάτοικοι θα μας ακουμπήσουν στον ώμο για να δουν αν ζούμε. Στην υγειά μας, John! Στην υποτιμημένη γοητεία της πλήξης και των διακοπών στο βουνό!
Με τον Thomas Mann στο Πήλιο, ο Θεοδόσης Μίχος
AP Photo
Θα καθόμασταν στις Κόττες, θα παραγγέλναμε τσίπουρα με γλυκάνισο, θα ακούγαμε τη συμβουλή του σερβιτόρου και θα περιμέναμε να δούμε τους μεζέδες πριν αποφασίσουμε τι άλλο να παραγγείλουμε, θα βλέπαμε τα ξέχειλα από αχνιστό τονάκι Αλοννήσου και ψητό στα κάρβουνα χταπόδι Παγασητικού πιάτα και θα σκεφτόμασταν ότι και με αυτά θα μπορούσαμε να τη βγάλουμε μια χαρά, δεν θα το βάζαμε όμως κάτω, θα παραγγέλναμε και άλλα τσίπουρα, αλλά χωρίς μεζέδες τα δεύτερα διότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να φάμε την καραβιδομακαρονάδα που η κυρία Ασημίνα -με περισσότερα χρόνια στην πλάτη της από τα 80 που έχει στο εν αγνοία του τελευταίο καλοκαίρι της ζωής του ο Γερμανός μουσαφίρης μου- και μετά τον τέταρτο, εννοείται κερασμένο από το μαγαζί, γύρο θα του έλεγα μια εξυπνάδα του στιλ «πώς τα φέρνει, ρε ’σύ Τόμας, μερικές φορές η ζωή, ε;
Ο άνθρωπος που έχει γράψει το Μαγικό Βουνό (Μεταίχμιο), να κάνει διακοπές στο Μαγικό Βουνό (της Ελλάδας)!», θα χαμογελούσε με συγκατάβαση, θα σηκωνόταν να πάει στην τουαλέτα και θα με άφηνε λίγα λεπτά μόνο μου να αναρωτιέμαι πού ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια, που θα προτιμούσα να καταπολεμώ στην Ανάφη το hangover με μια πρωινή παγωμένη μπύρα διά δύο με τον Λένο Χρηστίδη χωρίς να ξέρω ότι στο μυαλό του είναι σχεδόν έτοιμη Η μελαμψή παρθένος (εκδόσεις Καστανιώτης).
Με τον Χρυσόστομο Τσαπραΐλη στον Όλυμπο, η Μάρω Παρασκευούδη
Από όταν έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Παγανιστικές δοξασίες της θεσσαλικής επαρχίας (εκδόσεις Αντίποδες) νιώθω μια εντελώς διαφορετική σύνδεση με τον τόπο καταγωγής του πατέρα μου. Για δεκαετίες ολόκληρες δεν μπορούσα να ταυτιστώ με τον θεσσαλικό κάμπο, ούτε με το ψηλότερο βουνό της Ελλάδος.
Δεν θυμάμαι ποια ακριβώς ήταν η στιγμή που έγινε το κλικ μέσα μου – μάλλον ένα καλοκαίρι πριν από 9 χρόνια όταν έκανα εκείνη τη βουτιά στους καταρράκτες του. Σαν να ξύπνησαν όλες οι μνήμες από τις εξορμήσεις που έχω κάνει ως παιδί και τις ιστορίες που έχω ακούσει. Φαντάζομαι λοιπόν ένα road trip με κεντρικό άξονα το βουνό και συνοδοιπόρο τον συγγραφέα, για να μοιραστεί μαζί μου ακόμα περισσότερες παγανιστικές δοξασίες.
Με τον Fyodor Dostoevsky στο Κυπαρίσσι, Χριστίνα Φαραζή
VCG Wilson/Corbis via Getty Images/Ideal Image
Θα μπορούσα να με φανταστώ με τον John Williams -διάβασα πριν λίγους μήνες, back to back τον φανταστικό Στόουνερ και τον ακόμα πιο φανταστικό Αύγουστο-, κάτω από τη δροσιά του πλάτανου στις Μηλιές Πηλίου, αλλά και με τον Μιχάλη Μακρόπουλο -ο μοναδικός Έλληνας συγγραφέας που διαβάζω φανατικά- να με ξεναγεί στη Λευκάδα, τον τόπο διαμονής του ή στα χωριά της Ηπείρου, όπου διαδραματίζονται κάποιες από τις δυστοπικές ιστορίες του. Τελικά, όχι, επέλεξα διαφορετική παρέα.
Επειδή φέτος διανύω τη Fyodor Dostoevsky era μου -μέσα σε ένα εξάμηνο διάβασα τα Έγκλημα και Τιμωρία, Λευκές Νύχτες, Ο Παίκτης, Το Υπόγειο και προσεχώς, έρχονται Ο Κροκόδειλος και Οι Τρεις Νουβέλες (Μια ασυνήθιστη ιστορία, Ο τίμιος κλέφτης, Το όνειρο ενός γελοίου)- και επειδή γενικότερα, έχω μηδενική όρεξη και αντοχή για ταλαιπωρία, θα πάρω από το χέρι τον Ρώσο και πολύ θα ήθελα να βρεθούμε Αγία Πετρούπολη. Του υποσχέθηκα όμως να ζήσουμε το Greek summer, σίγουρα όχι σε νησί, σίγουρα, όχι ξέφρενα – μόνο ήρεμα και με μία κάποια ματαιότητα να μας λούζει σαν καυτός ιδρώτας κάτω από το αρμυρίκι.
Θα μπούμε λοιπόν στο αυτοκίνητο και σε περίπου 4 ώρες θα βρεθούμε σε ένα από τα πιο όμορφα παραθαλάσσια χωριά της Λακωνίας -και αγαπημένο μου- με νησιώτικα vibes – θα είναι σαν είμαστε σε νησί, αλλά δεν θα είμαστε. Θα ζήσουμε για λίγο την απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση στο μικροσκοπικό Κυπαρίσσι.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
