REVIEWS

Ποια ταινία να δεις στο Netflix σήμερα (και κάθε μέρα): I’m No Longer Here

10 επιχορηγήσεις, 10 βραβεία, επίσημη πρόταση του Μεξικό στα Όσκαρ και αγαπημένη ταινία του Guillermo del Toro και του Alfonso Cuarón.

Πόσο δύσκολο έχει γίνει να ξετρυπώνεις περιεχόμενο στο Netflix. Γι’ αυτό κάθε μήνα ανανεώνουμε τη λίστα μας με τις 50 καλύτερες ταινίες που είναι διαθέσιμες στην πλατφόρμα, όπως και αυτή με τις 30 χαμηλότερου προφίλ παραγωγές που δε θα σπρώξει ο αλγόριθμος.

Σήμερα προτείνουμε ένα βραβευμένο φιλμ του Netflix από το Μεξικό:

Netflix Pick of the Week:

Το I’m Nonger Here (Ya no estoy aqui) είναι μία από αυτές τις ταινίες του Netflix που θα εύχεσαι να είχες παρακολουθήσει στη μεγάλη οθόνη.

Η δεύτερη ταινία του Μεξικανού συγγραφέα/σκηνοθέτη Fernando Frias de le Parra είναι τόσο υπέροχα γυρισμένη και τόσο πλούσια στην αίσθηση της τοπικότητάς της που οπτικά δε γίνεται ποτέ μη συναρπαστική.

Ο σκηνοθέτης που έχει σκηνοθετήσει την πρώτη ισπανόφωνη σειρά του HBO, την κωμωδία τρόμου Los Espookys, στρέφει την προσοχή του σε ένα άλλο δημιουργικό κράμα. Το I’m No Longer Here εστιάζει σε σύγχρονους εφήβους στην πόλη Monterrey του βόρειου Μεξικό που έχουν εμμονή με τους δυνατούς ρυθμούς της παραδοσιακής μουσικής cumbia, τους οποίους επιβραδύνουν και φέρνουν στο στιλ τους.

To crew ονομάζεται Terkos και στην κορυφή της ιεραρχίας τους βρίσκεται ο 17χρονος Ulises, παιγμένος με αυτοπεποίθηση από τον Juan Daniel Garcia Treviño, που όπως προδίδει το όνομά του θα περάσει μία δική του Οδύσσεια κατά τη διάρκεια της ταινίας. Η παρέα περνά τις μέρες της περιπλανώμενη στους δρόμους, τραγουδώντας, χορεύοντας και θάβοντας τις άλλες χορευτικές ομάδες της πόλης.

Συνεργαζόμενος με τον διευθυντή φωτογραφίας Damian Garcia, ο Friar ακολουθεί με την κάμερά του τους ερασιτέχνες ηθοποιούς που υποδύονται αυτούς τους χαρακτήρες, και τους απαθανατίζει σε μακροσκελείς λήψεις καθώς περιφέρονται σε στενά, γεμάτα γκράφιτι σοκάκια, ενώ σκαρφαλώνουν γύρω από την όμορφη σήψη εγκαταλελειμμένων εργοταξίων.

Το Netflix διεκδίκησε το φιλμ που είχε περάσει από το Screenwriters Lab (Εργαστήριο Σεναριογραφίας) στο Sundance κερδίζοντας 10 επιχορηγήσεις κύρους, είδε την ταινία να κερδίζει 10 βραβεία στα Ariel Awards του Μεξικό, και παρότρυνε το Μεξικό να στείλει το I’m No Longer Here στα Όσκαρ ως την επίσημη πρόταση της χώρας για την κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Παραγωγής (το οποίο και έκανε).

Δύο μεγάλοι υποστηρικτές της ταινίας ήταν ο Guillermo del Toro και Alfonso Cuarón.

«Ο αληθινός καλλιτέχνης έχει μια ακρίβεια που πηγάζει από την αλήθεια και αυτή η ταινία είναι όλη αλήθεια», είχε δηλώσει ο πρώτος. «Αφηγείται την ιστορία της ουσιαστικής στερήσεως του δικαιώματος ενός νεαρού άνδρα σε μία κοινωνία που αλλάζει μπροστά στα μάτια του. Φεύγει για μια στιγμή, είναι στην εξορία, βρίσκεται ξένος σε μία ξένη χώρα, και μετά επιστρέφει στη χώρα του για να είναι εξόριστος εντός της, επειδή αυτό που ήταν έχει πλέον αλλάξει. Αυτό είναι σπάνιο. Να βλέπεις μία τέτοια ταινία να συμβαίνει τόσο νωρίς στην καριέρα ενός νεαρού σκηνοθέτη, με τη σοφία και τον έλεγχο ενός μέσου που είναι τυπικά αλλά ταυτόχρονα, πολύ, πολύ ελεύθερο αφηγηματικά».

«Είναι μία ταινία που δεν είχε καμία αναφορά στον μεξικάνικο κινηματογράφο πριν», συμπλήρωσε ο Cuarón. Είναι ένα φιλμ που αμφισβητεί τις ιδέες του φορμαλισμού για να δημιουργήσει τη δική του κινηματογραφική αφήγηση που υποστηρίζεται πλήρως στον χρόνο και στον χώρο. Εξαιτίας αυτού είναι μια ταινία για την ταυτότητα, τη βεβαιότητα των ταυτοτήτων μας, την υπεράσπιση των ταυτοτήτων μας. Η πρόκληση του πόσο υποστηρίζονται οι ταυτότητές μας, πόσο βασίζονται σε ένα εξωτερικό προσωπείο. Γι’ αυτό είναι πραγματικά οικουμενική».