Τη βδομάδα που διανύουμε βγήκαν στις αίθουσες 2 ακόμα υποψήφιες για Καλύτερη Ταινία αφήνοντας ουσιαστικά τα “Inherent Vice” και “American Sniper” ως τα τελευταία εναπομείναντα φιλμ του 2014 που ακόμα κυκλοφορούν διστακτικά στις ελληνικές αίθουσες. Έτσι, καθώς αρχίζουμε πλέον να κινούμαστε πλήρως σε ρυθμούς 2015, είναι μια καλή στιγμή να κοιτάξουμε στο μέλλον και να προσπαθήσουμε να μαντέψουμε με ποιες από τις ταινίες των επόμενων 11-12 μηνών θα ενθουσιαστούμε.

(Και απλά για να ξέρετε, έκανα τεράστια μάχη με τον εαυτό μου για να μη βάλω το “Furious 7” κατευθείαν στο #1.)

Spectre

Γιατί το περιμένουμε: Είναι ο νέος Μποντ μετά το τέλειο “Skyfall”, με τον Σαμ Μέντεζ να επιστρέφει για να σκηνοθετήσει την ιστορία της γένεσης της SPECTRE, κλείνοντας έτσι storylines που, υποτίθεται, τρέχουν διαμέσου όλων των Μποντ ταινιών της εποχής Ντάνιελ Κρεγκ. Ο Κριστόφ Βαλτζ θα παίξει, λογικά, τον Μπλόφελντ.

Τι μας ανησυχεί: Ότι έχει ληκάρει το σενάριο και ας πούμε πως οι αντιδράσεις από όσους το διάβασαν δεν ήταν ακριβώς ενθουσιώδεις.

Ant-Man

Γιατί το περιμένουμε: H Marvel κάνει επιτέλους μια ταινία που δε μοιάζει να πολυσχετίζεται με μεγαλειώδη πλάνα και με κοσμικά γάντια. Ο Πολ Ραντ είναι τέλεια επιλογή για γκρίζας ηθικής ήρωα που μπορεί να μικραίνει όσο θέλει κάνοντάς τον ιδανικό ληστή. Α, ναι. Υπερηρωικό heist movie. Τέλειο; Σίγουρα αυτό θα πίστευε ο λατρεμένος μας σκηνοθέτης Έντγκαρ Ράιτ (“Shaun of the Dead”, “Scott Pilgrim vs. the World”) καθώς προσπαθεί εμμονικά να βάλει μπροστά αυτό το πρότζεκτ στη Marvel για κάτι λιγότερο από μια δεκαετία…

Τι μας ανησυχεί: …μόνο για να απομακρυνθεί από το πρότζεκτ λίγο πριν αρχίσουν τα γυρίσματα. Αυτή η ταινία δεν έχει λόγο ύπαρξης. Υπάρχει απλώς και μόνο επειδή ο Ράιτ είχε λυσσάξει να τη γυρίσει, η Marvel με τα πολλά είπε το ναι, και όταν ο Ράιτ εν τέλει αποχώρησε ήταν πολύ αργά για να την ακυρώσουν τελείως.

Elle

Γιατί το περιμένουμε: H Ιζαμπέλ Ιπέρ πρωταγωνιστεί στο νέο σεξουαλικό θρίλερ του Πολ Βερχόφεν και– *του καίγεται ο εγκέφαλος, κοιτάζει το ταβάνι με γαλήνιο βλέμμα ικανοποίησης*

Τι μας ανησυχεί: Ότι μετά το “Hollow Man” (*μπαίνει κρύος αέρας στο γραφείο*) ο Πολ Βερχόφεν κάνει μία ταινία ανά αιώνα πλέον, και δεν είναι ότι σείεται και το σύμπαν με αυτές.

Terminator: Genisys

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί η ιδέα ενός παράλληλου Terminator σύμπαντος όπου την Σάρα Κόνορ την έχει μεγαλώσει ο Τ-800 του Σβαρτζενέγκερ είναι υπερβολικά ανόητη/τέλεια για να την αρνηθώ. Επίσης, Ντενέρις! Μπορεί να είναι τέλειο, απενοχοποιημένο fun ή…

Τι μας ανησυχεί: …μπορεί να είναι ένα ανείπωτο χάλι, όμοια με το spelling του τίτλου του.

The Martian

Γιατί το περιμένουμε: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ τα πάει εναλλάξ τα ενδιαφέροντά του έργα με αυτά που κάνει για το στούντιο, αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αυτό τι θα είναι, σίγουρα κάθε επιστροφή του Σκοτ στο sci-fi θα είναι λόγος ενθουσιασμού. Ο Ματ Ντέιμον θα παίζει έναν αστροναύτη που προσπαθεί να επιβιώσει, παρατημένος στην επιφάνεια του Άρη. Αυτά είναι.

Τι μας ανησυχεί: Αυτό που ανησυχεί εμένα προσωπικά είναι ότι από όλα τα τελευταία του Ρίντλεϊ Σκοτ εδώ και 10-15 εγώ έχω λατρέψει πιο πολύ το “Counselor”, αλλά αυτό δεν επηρεάζει εσάς. Αυτό που επηρεάζει εσάς είναι ότι το “Prometheus” παρά το μέτριο σενάριο ήταν απίστευτα σκηνοθετημένο, και μια υπενθύμιση πως ο Σκοτ το έχει ακόμα.

Far from the Madding Crowd

Γιατί το περιμένουμε: Ο Τόμας Βίντερμπεργκ (“Festen”) μετά το φοβερό “Hunt” του παίρνει άλλη μια ευκαιρία στο αγγλόφωνο σινεμά, διασκευάζοντας Τόμας Χάρντι και βάζοντας Κάρεϊ Μάλιγκαν και Μάικλ Σιν στη βικτωριανή Αγγλία, με την ιστορία μιας γυναίκας που προσεγγίζεται από τρεις διαφορετικούς μνηστήρες. Κάννες; Μοιάζει πανέμορφο όπως και νά’χει.

Τι μας ανησυχεί: Πριν ο Βίντερμπεργκ επιστρέψει στην Ευρώπη είχε προλάβει να γυρίσει δύο αγγλόφωνες ταινίες. Το “It’s All About Love” θεωρήθηκε τότε αποτυχία (είναι απίστευτη ταινία ωστόσο) και το “Dear Wendy” που ακολούθησε ήταν απλά κακό. Και τώρα ο Δανός πάει βικτωριανή Αγγλία; Περίεργο ταίριασμα αλλά πολύ καλός δημιουργός, οπότε περιμένουμε τα καλύτερα.

Mission Impossible 5

Γιατί το περιμένουμε: Μετά το πέρασμα του Μπραντ Μπερντ που ανέστησε το franchise τα ηνία παίρνει ο Κρίστοφερ Μακουάρι, σεναριογράφος του “Usual Suspects” και του “Edge of Tomorrow”, που έχει επίσης σκηνοθετήσει τον Κρουζ και στο “Jack Reacher”. Θα περάσουμε φανταστικά.

Τι μας ανησυχεί: Πως κάποια στιγμή ο Τομ Κρουζ θα πάψει να είναι πειστικός ως πράκτορας; Αλλά τελοσπάντων, το “Edge of Tomorrow” ήταν πολύ καλό, μάλλον αργεί ακόμα αυτή η στιγμή.

That’s What I’m Talking About

Γιατί το περιμένουμε: Νέος Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, με μια ’80s κωμωδία για κολεγιακό μπέιζμπολ που έχει ήδη περιγραφεί από τον λατρεμένο μας σκηνοθέτη ως πνευματικό σίκουελ του “Dazed & Confused”. Ναι σε όλα.

Τι μας ανησυχεί: Ότι το σερί φανταστικών ταινιών από τον Λινκλέιτερ μεγαλώνει, κάτι αδιάφορο θα το γυρίσει σε κάποια φάση.

Entourage

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί βλέπαμε το “Entourage” και έχουμε ξεχάσει πόσο μέτριες ήταν οι τελευταίες σεζόν και απλά θέλουμε λίγο ακόμα “Entourage”, με όλο το πακετάκι της χολιγουντιανής φαντασίωσης. Το τρέιλερ-παρωδία των Σκοτεινών Υπερηρώων είναι τέλειο.

Τι μας ανησυχεί: Ότι η επιβίωση για κάτι σαν το “Entourage” μέσα στα σημερινά media θα αποδειχθεί λίγο ζόρικη. Επίσης ότι οι τελευταίες σεζόν ήταν πραγματικά πολύ μέτριες;;;

Mr Holmes

Γιατί το περιμένουμε: Ο Ίαν Μακέλεν παίζει τον Σέρλοκ Χολμς ετών 93, όταν και αναλαμβάνει μια τελευταία αποστολή, την οποία στο παρελθόν δεν είχε καταφέρει να λύσει. Δυνατό.

Τι μας ανησυχεί: Ότι φτάνει κάπως με τον Σέρλοκ Χολμς; Δύο τηλεοπτικές εκδοχές συν μία κινηματογραφική με τον Iron Man. Κοντεύει να γίνει ο Wolverine του σινεμά, ορίστε, μέχρι και δικό του “The End” του βγάζουν.

The Fantastic Four

Γιατί το περιμένουμε: Το “Chronicle” του Τζος Τρανκ ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα για υπερηρωική ταινία. Πέραν αυτού, εχμ, δεν ξέρω… το περιμένουμε επειδή μας υπενθυμίζουν συνέχεια ότι το περιμένουμε, υποθέτω; Προσωπικά δεν το περιμένω καθόλου. Μπορεί να εξαφανιστεί από παντού αύριο αυτή η ταινία και δε θα με νοιάξει καθόλου.

Τι μας ανησυχεί: Δεν με ενδιαφέρει αρκετά αυτό το reboot για να ανησυχήσω κιόλας, αλλά αν έπρεπε να ανησυχήσω όντως για κάτι, θα ήταν το ότι η ταινία μοιάζει να θέλει να πει την ιστορία των 4 Φανταστικών σα να επρόκειτο για 4 Εντελώς Ρεαλιστικούς Τύπους. Δε μπορεί η σοβαρότητα στα υπερηρωικά φιλμ να περιοριστεί στον Μπάτμαν που του πάει κιόλας; Τι είναι αυτό το πράμα πια.

Ferryman

Γιατί το περιμένουμε: Νέος Γουόνγκ Καρ Βάι! Πάλι μαζί με Τόνι Λιουνγκ, πάλι για έναν άντρα που μπλέκεται σε ένα παράνομο δεσμό και τα λοιπά. Να μην ελπίζουμε δηλαδή σε μάχες υπό τη βροχή ε.

Τι μας ανησυχεί: Εντάξει, θέλω να πω, το “Grandmaster” δε θα μείνει και σε καμιά ιστορία κιόλας. Έχει περάσει αισίως πάνω από μια δεκαετία από την τελευταία σπουδαία ταινία του σκηνοθέτη (“2046”).

Jurassic World

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί η υπόσχεση που κρύβει μέσα του αυτό το concept (ένα πάρκο ΓΕΜΑΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΥΣ) δε θα πάψει ποτέ να σε κάνει να θες να πιστέψεις σε αυτό. Επίσης παίζει αυτός ο συμπαθέστατος νέος ο Κρις Πρατ που ίσως κάποιοι θυμόμαστε από μια μικρούτσικη επιτυχία του 2014, εκείνο το υπερηρωικό με το ζωντανό δέντρο και το ομιλόν ρακούν.

Τι μας ανησυχεί: Ότι το τρέιλερ μοιάζει ανέμπνευστο και γενικότερα αναμάσημα των ίδιων ιδεών αλλά με τα πάντα πιο μεγάλα και πιο φωναχτά. Το οποίο υποθέτω περιγράφει τα πάντα στο σημερινό Χόλιγουντ, οπότε πάσο.

Pan

Γιατί το περιμένουμε: Ο Τζο Ράιτ, ένας από τους πιο εφευρετικούς και συναρπαστικούς σκηνοθέτες σήμερα (“Hanna”, “Anna Karenina”, “Atonement”) δοκιμάζει τις δυνάμεις του στο μύθο του Πίτερ Παν. Μοιάζει απίστευτα όμορφο.

Τι μας ανησυχεί: Ότι αυτά τα πολύ φιλόδοξα που αν δεν δεις το τρέιλερ τους ή το όνομα του δημιουργού, δεν θα τα άγγιζες καν, συχνά καταλήγουν να αποτυγχάνουν παταγωδώς (τουλάχιστον στα ταμεία).

The Visit

Γιατί το περιμένουμε: Στη νέα ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, μια μητέρα στέλνει τα παιδιά της στον παππού και τη γιαγιά τους και όταν εκείνοι της τα επιστρέφουν είναι διαφορετικά από πριν. ΤΑΝ ΤΑΝ ΤΑΑΑΑΑΑΝ.

Τι μας ανησυχεί: Στη νέα ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, μια μητέρα στέλνει τα παιδιά της στον παππού και τη γιαγιά τους και όταν εκείνοι της τα επιστρέφουν είναι διαφορετικά από πριν. ΤΑΝ ΤΑΝ ΤΑΑΑΑΑΑΝ.

Pitch Perfect 2

Γιατί το περιμένουμε: Ειλικρινά; Επειδή εντάξει, στις 12 φορές που έχεις δει ξανά και ξανά το πρώτο “Pitch Perfect”, κάπου μονολογείς και εύχεσαι να είχες και λίγο ακόμα.

Τι μας ανησυχεί: Το “Pitch Perfect” έγινε το μίνι φαινόμενο που έγινε σε μεγάλο βαθμό επειδή ήρθε από το πουθενά και ξαφνικά όλοι σκουντιόμασταν και λέγαμε μεταξύ μας “χέι αυτό το τέλειο μιούζικαλ το είδατε κι εσείς;” και κάπως έτσι βρίσκεσαι σε μαζώξεις σε σπίτια με 10 άτομα να τραγουδάνε όλοι μαζί το “No Diggity” παρέα με την Άννα Κέντρικ. Το σίκουελ αναγκαστικά θα το περιμένουμε, το οποίο αφαιρεί κάτι από τον πηγαίο ενθουσιασμό. (Ευχαριστώ που διαβάσατε το νέο επεισόδιο της συνεχιζόμενης σειράς mini essays ‘Ο Θοδωρής Ανακαλύπτει Τον Κόσμο’.)

St James Place

Γιατί το περιμένουμε: Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ σκηνοθετεί τον Τομ Χανκς σε ένα παιχνιδιάρικο κατασκοπικό θρίλερ εποχής Ψυχρού Πολέμου, σε σενάριο αδερφών Κοέν.

Τι μας ανησυχεί: Τι; Ότι τι; Ήταν αληθινή περιγραφή η παραπάνω; Πέντε αστεράκια στους κυρίους και πάμε λίγο γρήγορα.

Knight of Cups

Γιατί το περιμένουμε: Ο Τέρενς Μάλικ επιστρέφει με μία ακόμα ταινία όπου κανένα μέλος του καστ δεν ξέρει ούτε τι ρόλο παίζει ούτε αν θα παίζει καν στο τελικό φιλμ. Μεγάλες στιγμές. Τελοσπάντων, λογικά ο Κρίστιαν Μπέιλ και η Νάταλι Πόρτμαν και η Κέιτ Μπλάνσετ θα παίζουν πάντως, και το έργο θα έχει κάτι να κάνει με το Χόλιγουντ.

Τι μας ανησυχεί: Δεν έχει Όλγκα Κουριλένκο αυτή τη φορά 🙁  . A, το οποίο ναι, μου θυμίζει πως το “To the Wonder” ήταν… ατυχές.

The Revenant

Γιατί το περιμένουμε: Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου επιστρέφει τσάκα τσάκα μετά το “Birdman” και, πιθανά, με ένα Όσκαρ στην τσέπη. Εδώ σκηνοθετεί ένα γουέστερν εκδίκησης με τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο στο ρόλο ενός άντρα που επιβιώνει όταν όλοι τον πιστεύουν νεκρό και τώρα ΤΟΥΣ ΨΑΧΝΕΙ. Δεν έχω ακόμα καταφέρει να απολαύσω ταινία του Ινιάριτου όσο πολλοί άλλοι συνάνθρωποί μου, αλλά με το “Revenant” αυτό μπορεί να αλλάξει.

Τι μας ανησυχεί: Ότι αυτά είναι του Ταραντίνο κανονικά, αλλά τελοσπάντων.

Tomorrowland

Γιατί το περιμένουμε: Ο Μπραντ Μπερντ καιρό τώρα ετοιμάζει αυτό το φιλμ βασισμένο σε… ένα τρενάκι της Disneyland; Ενιγουέι δεν έχει σημασία, ο Μπερντ έχει γυρίσει μόνο ταινιάρες μέχρι τώρα (“Iron Giant”, “Incredibles”, “Ratatouille”, “Mission Impossible – Ghost Protocol”- ούτε μια μετριότητα) και δεν βλέπουμε γιατί να σταματήσει τώρα το σερί. Πρωταγωνιστεί ο Τζορτζ Κλούνεϊ στο ρόλο ενός άντρα που μεταφέρεται σε μια πόλη εκτός τόπου και χρόνου όπου δεν υπάρχουν κανόνες.

Τι μας ανησυχεί: Στο σενάριο συνεργάζεται και ο Ντέιμον Λίντελοφ, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει τίποτα αληθινά κακό στην καριέρα του, αλλά από την άλλη οτιδήποτε κι αν έχει κάνει ποτέ κουβαλά μαζί κι ένα “αλλά”.

Love

Γιατί το περιμένουμε: Είναι η νέα ταινία του μέγιστου Γάλλου προβοκάτορα Γκασπάρ Νοέ, 6 χρόνια μετά το επικό “Enter the Void”. Όπως καταλαβαίνεις από την αφίσα, δεν θα πρόκειται ακριβώς για ρομαντική κομεντί.

Τι μας ανησυχεί: ¯_(ツ)_/¯

The Good Dinosaur

Γιατί το περιμένουμε: Pixar!! Η Pixar επιστρέφει στα originals! Από τα δύο φετινά φιλμ της εταιρείας αυτό (για μια υποθετική Γη όπου οι δεινόσαυοι δεν εξαφανίστηκαν ποτέ) μοιάζει το λιγότερο τέλειο, το οποίο είναι σα να λες πως από αυτές τις δύο λουρίδες μπέικον που έχω αυτή τη στιγμή στο πιάτο μου η μία μοιάζει λιγότερο τραγανιστή από την άλλη.

Τι μας ανησυχεί: Ότι πραγματικά πάει καιρός από την τελευταία φορά που η Pixar γύρισε ένα σπουδαίο μη-σίκουελ. Τα καλά νέα είναι πως, αν για σένα αυτό το σπουδαίο μη-σίκουελ είναι το “Up”, ο σκηνοθέτης του “Good Dinosaur” είχε δουλέψει και σε εκείνο. (Για μένα ωστόσο είναι το “WALL-E”.)

Οι 10 πιο πολυαναμενόμενες

10, Inside Out

Γιατί το περιμένουμε: H άλλη φετινή Original Pixar, και μάλιστα το project εκείνο για το οποίο ακούμε εδώ και χρόνια και το οποίο μας έχει κρατήσει την ελπίδα ζωντανή για την εταιρεία μέσα από τα ζόρικα τελευταία χρόνια των πολλών σίκουελ. “Ας μην βιαζόμαστε,” λέγαμε, “ετοιμάζουν και εκείνη την ταινία για το τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό!” Για την Pixar έχει ειπωθεί πως θα μπορούσαν να μας κάνουν να λατρέψουμε μια ταινία με ήρωες δυο κατσαρίδες ή ένα παράταιρο ζευγάρι κάλτσες. Το “Inside Out” μοιάζει με την επιστροφή στο είδος των ταινιών της εταιρείας που μας έκανε να το πιστεύουμε αυτό. “A major emotion picture.”

Τι μας ανησυχεί: Ότι οι προσδοκίες για αυτό το φιλμ να είναι η επιστροφή στις ένδοξες μέρες της Pixar (καμία πίεση παιδιά!) θα αποδειχθούν τεράστιες.

9, Lobster

Γιατί το περιμένουμε: Το αγγλόφωνο ντεμπούτο του Γιώργου Λάνθιμου, για ένα μέρος όπου οι άνθρωποι πρέπει να ζευγαρώσουν μέσα σε ένα περιορισμένο αριθμό ημερών αλλιώς θα μετατρέπονται σε ζώα. Φασούλα! Παίζουν Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις.

Τι μας ανησυχεί: Ένας ακόμα γύρος Λανθιμομαχιών; This is kefi. Επίσης, η μετάβαση στην Αγγλική υπήρξε ζόρι για διάφορους μεγάλους, και για έναν σκηνοθέτη όπου τα πάντα κρέμονται τόσο πολύ από την παραμικρή ένταση και λεπτομέρεια στο έργο τους, το να καταλήξουμε με κάτι που δε βλέπεται δεν θα είναι και απίθανο.

8, The Hunger Games: Mockingjay – Part 2

Γιατί το περιμένουμε: Μέχρι στιγμής η σειρά έχει δώσει 3 καλές ταινίες, το οποίο ειλικρινά δεν περίμενα ότι θα συμβεί. Μου άρεσε πολύ ακόμα και το θεωρητικά περιττό μέρος 3Α, απλώς και μόνο επειδή κάνει τόσο ψύχραιμο και σωστό χτίσιμο σύμπαντος. Το 3Β δεν το περιμένω εναγωνίως μόνο επειδή θα ολοκληρώσει ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά franchises, μα και επειδή ειλικρινά απορώ για το πώς θα μπορέσουν οι δημιουργοί να αποδώσουν το συγκλονιστικό κλείσιμο της ιστορίας στη μεγάλη οθόνη.

Τι μας ανησυχεί: Ότι μπορεί να μεταφερθεί κάπως πιο απαλά το φινάλε.

7, Flashmob

Γιατί το περιμένουμε: Η μεγάλη επιστροφή, 3 χρόνια μετά το “Amour”. Στην ιστορία των κινηματογραφικών χρονικών μάλλον λιγοστές υπήρξαν οι φορές που τόσο αταίριαστα μπήκαν δίπλα δίπλα δύο λέξεις, όσο τα “Flashmob” και “Χάνεκε”. Αυτό μάλλον μας κάνει να περιμένουμε τη νέα ταινία του αγαπημένου μας twitter account με ακόμα μεγαλύτερη προσμονή του κανονικού. Είναι για μια ομάδα ανθρώπων που γνωρίζονται online, δίνοντας στον Χάνεκε μια ακόμα αφορμή να εξετάσει τους κρυφούς δεσμούς ανάμεσα στο αληθινό και σε αυτό που προβάλουμε ως αληθινό.

Τι μας ανησυχεί: Εν μέρει γυρισμένο στις ΗΠΑ. Την τελευταία φορά που ο Χάνεκε πάτησε στις ΗΠΑ κατάφερε να γυρίσει τη μόνη ασήμαντη ταινία της καριέρας του.

6, Crimson Peak

Γιατί το περιμένουμε: Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο παίζει με ένα στοιχειωμένο σπίτι και βάζει τον απολαυστικό Τομ Χίντλστον να παίξει τον creepy σύζυγο και την Μία “!!!” Βασικόφσκα την νεαρή, αθώα γυναίκα του. Μπόνους πόντοι για Τζέσικα Τσαστέιν σε γοτθικό σκηνικό. Και είπαμε Γκιγιέρμο ντελ Τόρο; Προσωπικά πεθαίνω για οτιδήποτε κάνει, αλλά ειδικά στον τρόμο είναι μάστορας σχεδόν αδιαμφισβήτητος.

Τι μας ανησυχεί: Πραγματικά τίποτα.

5, Avengers: Age of Ultron

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί το πρώτο “Avengers” ήταν βασικά η τέλεια pop corn υπερηρωική ταινία και γιατί έκτοτε έχουμε δει ένα μάτσο αξιοπρεπείς-ως-πολύ-καλές περιπέτειες, όλες να οδηγούν εδώ. Επίσης είναι του Τζος Γουήντον. Και, “there are no strings on me”. Τέλειο.

Τι μας ανησυχεί: Δε θα πω τα ΠάραΠολύΣοβαρά τρέιλερ (γιατί ξέρεις ότι θα υπάρχουν και αστεία μέσα… ελπίζω), όμως το ότι πλέον ξέρουμε με λεπτομέρεια ό,τι θα συμβεί για τα επόμενα 4 χρόνια μετά το “Age of Ultron” σίγουρα αφαιρεί κάτι από το ενδιαφέρον. Σε φάση ότι ΟΚ, πόσο συνταρακτικό να είναι αφού ΜΕΤΑ θα γίνει αυτό κι εκείνο; Επίσης, ο Τζος Γουήντον που λέγαμε; Δηλώνει πλέον κουρασμένος και είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αποχωρήσει από το Marvel Universe. Ας ελπίσουμε πως θα αποχωρήσει με κρότο.

4, Mad Max: Fury Road

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί το τρέιλερ του ήταν μια από τις 10 καλύτερες ταινίες του 2014. Επίσης γιατί ο Τζορτζ Μίλερ δημιούργησε αυτού του είδους την κινηματογραφική μετα-αποκαλυπτική γλώσσα και τώρα επιστρέφει δεκαετίες μετά την αρχική τριλογία “Mad Max” να θυμίσει σε όλους πώς γίνεται.

Τι μας ανησυχεί: Ότι δεν υπάρχει περίπτωση η ταινία να είναι όσο καλή υπονοεί αυτό το τρέιλερ ότι θα είναι. Θέλω να πω, πώς γίνεται να ΜΗΝ απογοητευτούμε; Γίνεται; …κι αν… θέλω να πω, ποτέ δεν ξέρεις, σωστά;

*ξαναβάζει το τρέιλερ*

3, The Hateful Eight

Γιατί το περιμένουμε: Γιατί ο Ταραντίνο μας έχει φάει την ψυχή με δαύτο εδώ και 1-2 χρόνια. Το σενάριο που λήκαρε, ο Κουέντιν που τσαντίστηκε και είπε “παρατήστε με, δεν κάνω τίποτα”, μετά τα live readings που αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον, και τελικά ο Ταραντίνο που αποφάσισε “λολ έλα πλάκα έκανα, φυσικά θα το γυρίσω”. Θα έχει κυνηγούς επικηρυγμένων και Άγρια Δύση. Ταραντίνο!! Κερτ Ράσελ! Μπρους Ντερν! Τσάνινγκ Τέιτουμ! Γουώλτον Γκόγκινς! Τιμ Ροθ! Ταραντίνο!!

Τι μας ανησυχεί: Ο Κριστόφ Βαλτζ δεν παίζει σε αυτή την ταινία αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο θα πάρει Όσκαρ Β’ Αντρικού Ρόλου και για αυτήν.

2, Furious 7

Γιατί το περιμένουμε: ΧΜΜΜΜΜΜΜΜΜ.

Τι μας ανησυχεί: Ότι άντε μετά να βρεις όρεξη να δεις άλλη υπερηρωική ταινία μες στο καλοκαίρι.

1, Star Wars: The Force Awakens

Γιατί το περιμένουμε: Θέλω να πω, σε αυτό το σημείο, μπορεί να είναι άλλη ταινία η πιο πολυαναμενόμενη εκτός αυτής; Κάθε λίγες μέρες τα μισά film websites ασχολούνται με τη χαρτοπετσέτα που σκούπισε το τσάι από τα χείλια του ο Τζέι Τζέι Έιμπραμς και να αν δείτε λίγο προσεκτικά το ξεραμένο τσάι σχηματίζει τη μηχανή του Millenium Falcon. Πριν καν μπει το 2015, το μισό ίντερνετ είναι ήδη αφιερωμένο σε αυτή την ταινία. Ο Έιμπραμς αφού έκανε relevant για τα μονδέρνα κοινά το Star Trek, τώρα αναλαμβάνει να πιλοτάρει και το Star Wars στο νέο αιώνα (πραγματικά όμως αυτό ο τύπος) ξεκινώντας μια νέα saga που θα απλωθεί όχι μόνο σε μια νέα σειρά ταινιών αλλά και σε διάφορα spin-off σόλο φιλμ, με τη συνδρομή μάλιστα παλιών γνώριμων όπως τον Χάρισον Φορντ, την Κάρι Φίσερ και τον Μαρκ Χάμιλ. (Ο Παλιός Σποκ είναι στο τηλέφωνο και ζητά το gimmick του πίσω.) Πρωταγωνιστής στη νέα σειρά είναι μεταξύ άλλων ο Όσκαρ “Λιούιν Ντέιβις” Άιζακ, οπότε για να μην πολυλογούμε κι άλλο, από μένα ένα μεγάλο thumbs up και τώρα απλά περιμένουμε να έρθει ο Δεκέμβρης.

Τι μας ανησυχεί: Ω, πολλά. Πάρα πολλά. Οι τρόποι με τους οποίους αυτό μπορεί να στραβώσει είναι περισσότεροι κι από τα άρθρα που θα αφιερωθούν στην ταινία μέσα στο 2015.