ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Οι 5 γυναίκες-υπερδυνάμεις του ελληνικού ροκ

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, θα επιχειρήσουμε να συνθέσουμε μια ισχυρή, σχεδόν ανίκητη πεντάδα με ερμηνεύτριες-συνθέτριες που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στο σύγχρονο ελληνικό ροκ.

Νιώθεις μια μικρή θλίψη όταν googl-άρεις ‘γυναίκες του ελληνικού ροκ’ και τα αποτελέσματα που βγαίνουν είτε είναι πενιχρά, είτε δεν μπορούν να περιγραφούν ως ροκ. Παρακάτω, με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, θα επιχειρήσουμε να συνθέσουμε μια ισχυρή, σχεδόν ανίκητη πεντάδα με ερμηνεύτριες-συνθέτριες που έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στο σύγχρονο ελληνικό ροκ. Πάμε.

Παυλίνα Μιχαηλίδου – Ονειροπαγίδα

“Τι dream pop και αηδίες μωρέ, είχες και τέτοια στο χωριό σου;”: Όσους σας μιλήσουν απαξιωτικά στο άκουσμα του ορισμού της μουσικής των Ονειροπαγίδα,απλά αγνοήστε τους, ή βήξτε μπροστά στο πρόσωπο τους, κάθε λύση ελεγχόμενης βίας, θα δουλέψει. Οι Ονειροπαγίδα ήταν ο Στέλιος Γούλας, ο Χρήστος Λαινάς (μετέπειτα συνεργάτης του Φοίβου Δεληβοριά), ο Νίκος Βαγιόπουλος και η Παυλίνα Μιχαηλίδου, ένα συγκρότημα που επιχείρησε να παίξει dream pop/noise rock με επιρροές από Smashing Pumpkins και Sonic Youth. Σήμερα η μπάντα δεν υπάρχει πια, αλλά το album ‘Μικρά Μυστικά’ (σε παραγωγή Coti K.) είναι το διαμάντι τους, μια παρακαταθήκη-θησαυρός για το Τώρα της εναλλακτικής μουσικής. Η ερμηνεία της Παυλίνας, πότε έθραυστη, πότε ρομαντική, πότε κυνική, μοιάζει δυνατό σημείο αναφοράς για πολλά σύγχρονα κορίτσια του εναλλακτικού ήχου, όπως η Δεσποινίς Τρίχρωμη και η May Roosevelt.

Σtella

Κορίτσι-’πολυεργαλείο’ του εναλλακτικού ήχου, χαμαιλέοντας που κινείται μεταξύ indie/alternative και φιλόδοξων electro πειραμάτων, η Σtella απογειώθηκε με τον ύμνο ‘Picking Words’ και παρέμεινε σε τροχιά εκτόξευσης στο παγκόσμιο Indie κοινό με το ‘Works for You’, με το φρέσκο “Forest’ να δείχνει ότι ο ουρανός -μπορεί και να μην- είναι το όριο. Like an owner, every fuckin`day.

Εύη Χασαπίδου – Echo Tattoo

Το ‘Room of Toys’ των Echo Tattoo είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού ροκ και η Εύη Χασαπίδου-Watson ήταν (και παραμένει, σύμφωνα με το σχετικό λήμμα της Wikipedia) η χαρισματική frontwoman τους. Το συγκρότημα έγινε viral (με την 90s έννοια) όταν εμφανίστηκε στην εκπομπή ‘Κομφούζιο’ των Κανάκη-Παραρά-Καλυβάτση και στη συνέχεια παρουσίασε live το κομμάτι τους ‘Over’ με το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο σε πανευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού μέσω σύζευξής εθνικών ραδιοφωνιών, για τα προγράμματα νεότητας S.C.Y.P.E (μπορείς να πεις ότι ήταν μια πρωτόγονη μορφή skype για ένα διαγωνισμό που λεγόταν SCYPE). Στη συνέχεια ηχογράφησαν το “Room of Toys’ στο Λονδίνο, έπαιξαν support στη συναυλία των U2 στην Αθήνα, ενώ τους είδαμε και σε συναυλία στα Προπύλαια το 2008, μετά από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου.

Ελένη ‘Etten’ Τζαβάρα

“Love`s not enough, I guess, we`re going up, reverse…”

Οι Film ήταν μια ισοπεδωτική δύναμη του αγγλόφωνου ροκ της περασμένης δεκαετίας, μια μπάντα που έδειχνε ικανότητες για να κάνει πολλά περισσότερα απ`όσα είδαμε τελικά. Με punk pop ήχο, με πειραματισμούς με τον θόρυβο και την electronica, οι Film αναδείχθηκαν με ‘όχημα’ την μαγική φωνή της Ελένης Τζαβάρα, a.k.a ‘Etten’, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις πιο ανήσυχες παρουσίες του εναλλακτικού ήχου, η απάντηση του ελληνικού indie στην Bjork.

Nalyssa Green

Θα μπορούσε να τζαμάρει με τον Leonard Cohen, εκείνος στα β’ φωνητικά, εκείνη στο theremin και στα φωνητικά, θα μπορούσε επίσης να κάνει παρέα με τον David Bowie, με την Joni Mitchell, με την Carole King, με τον Tom Waits, πολύ απλά γιατί όλοι αυτοί αποτελούν μουσικούς ‘συγγενείς’ της. Η Nalyssa έχει κυκλοφορήσει άλμπουμ όπως το ‘Μπλουμ’ που έχουν την δυναμική να γίνουν κλασσικοί σε 10-20 χρόνια και αν δεν την έχεις δει ακόμα live, απορώ γιατί το σκέφτεσαι. Πιστεύω πάντως, σχεδόν ακράδαντα, πως η Nalyssa Green ίσως και να μην είναι από τον πλανήτη Γη.