Οι σκηνοθέτες του Final Destination εξηγούν την τέχνη του κινηματογραφικού θανάτου

Franchise τρόμου υπάρχουν πολλά, αλλά αυτό ήταν πάντα κάτι το ξεχωριστό. Με σκηνές θανάτων σαν υπαρξιακά παζλ, ταινίες στις οποίες η απειλή δεν είναι κάποιος μπαμπούλας με μαχαίρι αλλά μια παραφουσκωμένη προβολή των καθημερινών μας φόβων: Αν θα διασχίσω το δρόμο χωρίς να κοιτάξω, αν παραπατήσω, αν γλιστρήσω, αν ξεχάσω το μάτι, αν, αν, αν.

Στο σύμπαν του Final Destination οι μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας σχηματίζουν ένα τρομακτικό (και την ίδια στιγμή απολαυστικό) ντόμινο θανάτου. Όπως λένε οι σκηνοθέτες της νέας ταινίας, Βλέπω τον Θάνατό Σου 6: Δεσμοί Αίματος, σε αυτές τις ταινίες κάπως νιώθουμε σαν θεατές να υποστηρίζουμε τον Θάνατο σε αυτές τις ιντριγκαδόρικες και αναίτια πολύπλοκες αποστολές του. Είναι ίσως σα να ξορκίζουμε κάθε μικρό και μεγάλο φόβο.

Στη νέα ταινία του franchise, ο Θάνατος δεν κυνηγάει ξανά μια παρέα νεαρών, αλλά αυτή τη φορά είναι μια ολόκληρη οικογένεια στις φλέβες της οποίας κυλά ο κίνδυνος. Εξ ου και ο τίτλος.

Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του φιλμ στις αίθουσες, το OneMan εξασφάλισε δηλώσεις των σκηνοθετών Zach Lipovsky και Adam Stein που μας ξεναγούν σε αυτό το κινηματογραφικό τσίρκο θανάτου που είναι το αγαπημένο αυτό franchise. Διαβάζουμε όσα είχαν να μας πουν, καθώς θυμόμαστε μερικές από τις κορυφαίες σκηνές θανάτου που μας έχει δώσει μέσα από τις 5 προηγούμενες ταινίες – συν φυσικά το χορταστικό τρέιλερ για την καινούρια.

Μετάφραση-επιμέλεια: Θοδωρής Δημητρόπουλος

Για το πώς πήραν τη δουλειά για το νέο Final Destination…

Zach Lipovsky: Όταν μάθαμε ότι η Warner Bros. επανεφευρίσκει το franchise του Final Destination με τρόπο που να το κάνει νέο για την εποχή μας περάσαμε από τη διαδικασία να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους αρμόδιους ότι εμείς ήμασταν οι δημιουργοί που θα έπρεπε να το ζωντανέψουν. Προσποιηθήκαμε ακόμη και τον θάνατό μας στη συνάντηση για να τους δείξουμε ότι καταλάβαμε το DNA του Final Destination.

Adam Stein: Οι άλλες ταινίες αφορούσαν ομάδες φίλων ή ακόμα και ομάδες αγνώστων που προσπαθούσαν να αποφύγουν τον θάνατο. Αλλά αυτή είναι μια οικογένεια που προσπαθεί να επιβιώσει μαζί. Και κάτι σε αυτό φαινόταν πολύ πιο ζωτικό, συναισθηματικό και προσωπικό… και ήμασταν πραγματικά ενθουσιασμένοι με την ιδέα.

Οι αληθινές ανησυχίες που νιώθουμε, γίνονται εφιάλτης στο franchise…

Adam Stein: Το Final Destination πραγματικά ζωντανεύει τις ανησυχίες που βιώνει ο καθένας. Όλοι έχουν αυτές τις ενοχλητικές σκέψεις όπου σκέφτονται, «Τι θα γίνει αν βγω στη μέση του δρόμου και κάτι πέσει από ένα φορτηγό και μου πάρει το κεφάλι;». Αυτή η ιστορία αγγίζει τον φόβο του «Τι θα γινόταν αν αυτές οι αγχωτικές σκέψεις γίνονταν πραγματικότητα;».

Και το άλλο κομμάτι της που νομίζω ότι οι άνθρωποι πραγματικά ταυτίζονται με την ιδέα της μοίρας. Μπορείς να αλλάξεις την πορεία της ζωής σου ή είναι μοιραίο να ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι που σου έχει προδιαγραφεί; Το άλλο πράγμα που πιστεύουμε ότι κάνει το Final Destination τόσο ξεχωριστό ως σειρά τρόμου είναι ότι δεν υπάρχει προσωποποιημένος κακός.

Πώς στήνεις μια σκηνή θανάτου, παίζοντας με τον θεατή…

Adam Stein: Η διασκέδαση του Final Destination είναι όλα αυτά τα μικρά στοιχεία που οδηγούν στους θανάτους. Και αυτά τα στοιχεία είναι όλα άψυχα, πράγμα που σημαίνει ότι ουσιαστικά εναπόκειται στους σκηνοθέτες να τα ζωντανέψουν. Στην πραγματικότητα η κινηματογράφηση είναι ο κακός που κυνηγάει τους χαρακτήρες. Είναι όλα αυτά τα ένθετα ακραία κοντινά πλάνα πραγμάτων που χτυπούν άλλα πράγματα για να δημιουργήσουν την αλυσιδωτή αντίδραση.

Zach Lipovsky: Το διασκεδαστικό είναι ότι μπορούμε να παραπλανήσουμε το κοινό… μπορούμε να παίξουμε με τον τρόπο που στήνουμε ορισμένα ένθετα και κοντινά πλάνα. Μπορούμε να σπρώξουμε την κάμερα σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο για να σε κάνουμε να πιστέψεις ότι κάτι θα συμβεί. Και τότε, εσύ ως θεατής θυμάσαι κάτι που στήσαμε νωρίτερα και επενδύεις σε αυτό, παρόλο που ξέρεις ότι όλοι θα πεθάνουν.

Zach Lipovsky: Όταν μας προσέλαβαν για πρώτη φορά, κάναμε μια βαθιά ανάλυση των σεκάνς θανάτου σε όλες τις άλλες ταινίες Final Destination και συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι σεκάνς θανάτου. Υπάρχουν κάποιες όπου το κοινό ξέρει τι θα συμβεί, αλλά οι χαρακτήρες όχι. Εσείς ως κοινό βλέπετε τον Θάνατο να έρχεται για τον χαρακτήρα που πρόκειται να πεθάνει, αλλά εκείνοι δεν το γνωρίζουν. Και υπάρχουν και άλλες όπου ο χαρακτήρας ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει…

Adam Stein: Αλλά είναι παγιδευμένος. Έτσι, το θέμα είναι πώς θα ξεφύγουν από αυτή την κατάσταση στην οποία βρίσκονται παγιδευμένοι καθώς βλέπουν τον Θάνατο να έρχεται γι’ αυτούς.

Zach Lipovsky: Ή υπάρχουν φορές που δεν ξέρουν ότι θα πεθάνουν, και ούτε το κοινό ξέρει, και ένα φορτηγό έρχεται από το πουθενά και τους αφανίζει. Υπάρχουν όλοι αυτοί οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους οι προηγούμενες ταινίες δημιούργησαν αυτές τις σκηνές, έτσι ώστε οι θάνατοι να διαφοροποιούνται.

Adam Stein: Προσπαθούμε πάντα να παίζουμε με τις προσδοκίες του κοινού. Επειδή πιστεύουν ότι θα συμβεί ένα συγκεκριμένο πράγμα ή ότι θα πεθάνει αυτό το συγκεκριμένο άτομο. Είναι πάντα υπέροχο να έχουμε αυτό το αναπόφευκτο να μοιάζει επίσης εκπληκτικό. Θέλουμε να τους παραπλανήσουμε και μετά να έρθει από το πουθενά κάτι που δεν περίμεναν.

Για το συνδυασμό CGI και πρακτικών εφέ και την σημασία των αληθινών εφιαλτών…

Zach Lipovsky: Ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη της κατασκευής μιας ταινίας Final Destination είναι ότι πρόκειται για μια ταινία Final Destination! Είσαι μέρος αυτού του franchise, αυτής της ιστορίας, που έχει αγγίξει την κουλτούρα τα τελευταία 25 χρόνια με τρόπο που οι άνθρωποι στην κανονική τους ζωή -όταν τους συμβαίνει κάτι απροσδόκητο- λένε: «Λοιπόν, αυτή ήταν μια στιγμή Final Destination». Είναι μέρος της κουλτούρας όλων όσων αγαπούν τις ταινίες.

Adam Stein: Ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα κατά την παραγωγή της ταινίας Final Destination: Bloodlines ήταν όλα τα πρακτικά εφέ και τα stunts που μπορέσαμε να κάνουμε. Η ομάδα, οι παραγωγοί, το στούντιο ήταν πραγματικά ενθουσιασμένοι να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από την ταινία αυτή πρακτικά, «μπροστά στα μάτια μας». Έτσι, φτιάξαμε το γιγάντιο εστιατόριο… και μετά το ανατινάξαμε. 

Zach Lipovsky: Χτίσαμε μια καλύβα στο δάσος και μετά την ανατινάξαμε!

Adam Stein: Ανατινάξαμε πολλά πράγματα. Το οποίο, όταν είσαι σκηνοθέτης, είναι πολύ διασκεδαστικό να μπορείς να το κάνεις. Επίσης, η ομάδα με την οποία συνεργαστήκαμε ήταν πραγματικά σε τοπ φόρμα. Δημιούργησαν τα πιο τρελά stunts και εφέ που μπορείς να φανταστείς.

Zach Lipovsky: Μας αρέσει να κάνουμε ταινίες όπου πιστεύεις όλα όσα βλέπεις στην οθόνη. Νομίζεις ότι αυτό που βλέπεις συμβαίνει και είσαι σε αγωνία. Μερικές φορές, όταν τα πράγματα είναι εξ ολοκλήρου CGI και ξεπερνούν τα όρια του εφικτού, ο εγκέφαλός σου λέει υποσυνείδητα: «Αυτό που βλέπω δεν είναι αληθινό» και μπορεί να μην επενδύεις όσο το δυνατόν περισσότερο.

Στόχος μας είναι πάντα να φέρνουμε το κοινό στην εμπειρία όσο το δυνατόν περισσότερο. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους θέλουμε να το πετύχουμε αυτό είναι να φτάσουμε όσο πιο μακριά μπορούμε πρακτικά και στη συνέχεια να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο με οπτικά εφέ. Όταν τα οπτικά εφέ συνοδεύονται από τα πρακτικά, βρίσκεις πραγματικά αυτό το μείγμα όπου μπορείς να κάνεις πράγματα που κανονικά δεν θα μπορούσες να κάνεις σε έναν ηθοποιό – όπως να τον συνθλίψεις, να του βάλεις φωτιά ή να σκίσεις το σώμα του σε κομμάτια. Αλλά φαίνεται τόσο αληθινό που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι δεν είναι αληθινό.

Ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπάμε είναι ο Guillermo del Toro. Κάνει πολλές πρακτικές δουλειές με πλάσματα, αλλά στη συνέχεια τα οπτικά εφέ τον βοηθούν να κάνει αυτό το επιπλέον μικρό βήμα. Μας αρέσει αυτός ο συνδυασμός. Όταν το κοινό δεν μπορεί πραγματικά να καταλάβει τι είναι αληθινό και τι όχι, πιστεύει ότι είναι όσο το δυνατόν πιο φρικτό.

 

Οι φανς που θέλουν να Δουν Τον Θάνατό τους…

Adam Stein: Ένα από τα πράγματα που δεν περίμενα όταν πήραμε αυτή τη δουλειά ήταν όλοι οι άνθρωποι που μας έγραφαν στο διαδίκτυο και μας ζητούσαν να τους σκοτώσουμε στην ταινία. 

Zach Lipovsky: Εκατοντάδες και εκατοντάδες άνθρωποι. “Σας παρακαλώ, μπορώ να πεθάνω; Μπορώ να πεθάνω;”

Adam Stein: Είναι απλά ένα σημάδι του πόσο παθιασμένοι είναι οι άνθρωποι με το Final Destination. Και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο πόσο διασκεδαστικές είναι οι ταινίες. Υπάρχουν κάποιες σειρές τρόμου που είναι πολύ έντονες και κάπως ζοφερές. Αλλά το Final Destination είναι το είδος του σασπένς στην άκρη του κεφαλιού σου που το παρακολουθείς με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου.

Περιγράφουμε το απόλυτο συναίσθημα που θέλουμε να δημιουργήσουμε… οι άνθρωποι να παρακολουθούν την ταινία με τα μάτια ανάμεσα στα δάχτυλα και με τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπά τους. Και όταν έχεις μια τέτοια κινηματογραφική εμπειρία, θέλεις να την έχεις ξανά και ξανά.

 

Zach Lipovsky: Νομίζω ότι το Final Destination έχει επίσης κάτι πραγματικά μοναδικό στο χώρο του είδους, όπου καταλήγεις να υποστηρίζεις τον Θάνατο. Υπάρχει αυτή η αίσθηση της μοίρας. Υποτίθεται ότι έπρεπε να πεθάνουν και δεν το έκαναν, και τώρα ο Θάνατος έρχεται γι’ αυτούς. Υπάρχουν ορισμένοι χαρακτήρες που δεν συμπαθείς, επειδή είναι μαλάκες, και υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες που συμπαθείς και τους υποστηρίζεις.

 

 

Zach Lipovsky: Νομίζω ότι το Final Destination έχει επίσης κάτι πραγματικά μοναδικό στο χώρο του είδους, όπου καταλήγεις να υποστηρίζεις τον Θάνατο. Υπάρχει αυτή η αίσθηση της μοίρας. Υποτίθεται ότι έπρεπε να πεθάνουν και δεν το έκαναν, και τώρα ο Θάνατος έρχεται γι’ αυτούς. Υπάρχουν ορισμένοι χαρακτήρες που δεν συμπαθείς, επειδή είναι μαλάκες, και υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες που συμπαθείς και τους υποστηρίζεις.

Αλλά στο τέλος, πραγματικά υποστηρίζεις τον Θάνατο. Όλοι ξέρουμε ότι στη ζωή μας δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον Θάνατο. Έτσι, νομίζω ότι υπάρχει αυτή η μοναδική κάθαρση όταν βλέπεις αυτές τις ταινίες, και αυτό δημιουργεί οπαδούς στους ανθρώπους. Είναι κάτι με το οποίο όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε. 

Δεν ασχολούμαστε όλοι με έναν τύπο που πηδάει από τις κουρτίνες με μια μάσκα χόκεϊ. Αλλά όλοι έχουμε άγχη, και ασχολούμαστε με την ιδέα της θνητότητας και της μοίρας και προσπαθούμε να ξεφύγουμε από αυτήν… αλλά πάντα σε πιάνει έτσι κι αλλιώς. Αυτό δημιουργεί μια πολύ οικουμενική ιδέα με την οποία οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπορούν πραγματικά να συνδεθούν, όπως ακριβώς κάναμε κι εμείς. Ήταν ένα όνειρο για εμάς.

Η ταινία Βλέπω τον Θάνατό Σου 6: Δεσμοί Αίματος (Final Destination: Bloodlines) κυκλοφορεί στις αίθουσες 15 Μαϊου από την Tanweer.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.