Όταν ο Danny Trejo διαπραγματεύτηκε συμφωνία ανάμεσα στο Χόλιγουντ και τη Μεξικάνικη Μαφία

Εκεί -καθώς επίσης και στο Inmate No1, το ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες- είναι γραμμένη όλη η ιστορία του. Για το πώς ξεκίνησε να κάνει μαριχουάνα στα 8 και πώς ο «κουλ» θείος του, του έμαθε να βαράει ηρωίνη στα 12 του.

Για τις ένοπλες ληστείες ψιλικατζίδικων, βενζινάδικων και κάθε είδους καταστήματος που έκανε με τους παιδικούς τους φίλους στο Echo Park, τη γειτονιά του Λος Άντζελες όπου μεγάλωσε και όπου συνεχίζει να μένει.

Έχοντας, τα τελευταία χρόνια, χτίσει μια μίνι αυτοκρατορία επιχειρήσεων που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εστιατόριο με -τι άλλο;- μεξικάνικη κουζίνα και δισκογραφική εταιρεία.

Για τη γεμάτη δωδεκαετία που πέρασε στις πιο σκληρές φυλακές της Καλιφόρνια. Εκεί που, παρότι δεν μπήκε ποτέ σε κάποια συμμορία (παρότι και οι δυο γονείς του ανήκαν σε συμμορίες), είχε κερδίσει τον σεβασμό τους επειδή ήξερε να σέβεται. Και επειδή, ταυτόχρονα, ήταν τόσο ταλαντούχος μποξέρ που έφτασε να διακριθεί σε πολιτειακό επίπεδο.

«Ο θείος μου, παρότι ήταν φίλος από παιδί με τους αρχηγούς, με προειδοποίησε ότι το να μπω σημαίνει ότι υπογράφω ένα συμβόλαιο για ολόκληρη τη ζωή μου. Αυτό δε σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν ήμουν φίλος μαζί τους».

Καθώς επίσης για εκείνη τη κρίσιμη νύχτα στο κελί απομόνωσης της Soledad όπου, κοιτάζοντας το σύνθημα God Sucks που είχε γράψει ο προηγούμενος ένοικος του κελιού στον τοίχο με τα περιττώματά του και υπό την απειλή της θανατικής ποινής να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του (επειδή είχε κατηγορηθεί ότι χτύπησε ένα φρουρό στο κεφάλι με μια πέτρα), αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα.

Συγκεκριμένα, έχοντας ήδη δει δυο από τους φίλους του -που ήταν μαζί του στην εξέγερση- να εκτελούνται στο θάλαμο αερίων, το είχε σίγουρο ότι μετρούσε ημέρες και ο ίδιος. Προσοχή. Δε ζήτησε από τον θεό τη βοήθειά του για να γλιτώσει τη μοίρα του. Απλώς έκανε συμφωνία μαζί του πως, αν του επέτρεπε να πεθαίνει αξιοπρεπώς, χωρίς δηλαδή να αρχίσει να κλαίει, να κατουρηθεί ή να αφοδεύσει πάνω του, τότε εκείνος θα φρόντιζε να βοηθάει όσους γύρω του είχαν ανάγκη.

«Ο Θεός με κορόιδεψε. Εγώ πίστευα ότι είχα μπροστά μου 2-3 χρόνια. Εκείνος επίλεξε να μου δώσει 50. Αλλά η συμφωνία, είναι συμφωνία».

Κάτι που, για τα επόμενα 50 χρόνια, ο Danny έκανε ανελλιπώς. Αρνούμενος, όταν βγήκε από τη φυλακή, να ενδώσει στην εύκολη λύση του να επιστρέψει στο εμπόριο ναρκωτικών και προτιμώντας να βγάζει ψίχουλα ως σύμβουλος αποτοξίνωσης για νέους. Έχοντας προφανώς φροντίσει πρώτα να καθαρίσει ο ίδιος από τις εξαρτήσεις του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Παρότι, ωστόσο, ο ίδιος δεν έχει διστάσει να πει και να ξαναπεί την ιστορία του, είτε μπροστά στις κάμερες είτε σε αίθουσες σχολείων και φυλακών στις οποίες έχει να μιλήσει, υπάρχουν ακόμη πράγματα που δεν έχει μοιραστεί μαζί μας. Αυτά που θα τα μάθουμε στις αρχές Ιουλίου, όταν και κυκλοφορήσει επίσημα το Trejo: My Life of Crime, Hollywood, and Redemption από την Atria Books.

Ένα από τα διαμάντια που κρύβονται μέσα σε αυτό είναι και το αποκλειστικό απόσπασμα που δημοσίευσε το Αμερικάνικο GQ. Εκεί που μαθαίνουμε την εμπλοκή του στα γυρίσματα του American Me το 1991.

Την πλέον διαβόητη ταινία, δια χειρός Edward James Olmos (ο οποίος και πρωταγωνιστεί) που τσάντισε τόσο πολύ τον «ξύλινο πόδι» Joe Morgan, τον τότε αρχηγό της Μεξικάνικης μαφίας, που έβαλε συμβόλαιο θανάτου για όποιον είχε ενεργή συμμετοχή σε αυτήν.

«Αυτό δεν ίσχυε για τους ηθοποιούς. Αυτοί ήταν απλά μεροκαματιάρηδες. Αυτό τους έλεγα όταν ερχόντουσαν ανήσυχοι και με έβρισκαν. Κάτι που το ήξερα, ότι δεν κινδυνεύουν, έχοντας ο ίδιος μιλήσει με τον αρχηγό της La Eme».

Συμπεριλαμβανομένου του πρωταγωνιστή της, Edward James Olmos, ο οποίος και τη γλίτωσε φθηνά. Κάτι που δεν ισχύει για τα 10 συνολικά άτομα (4 πολίτες και 6 τρόφιμους) που πέθαναν στην πορεία.

Τι ακριβώς έγινε; Σύμφωνα με τον Danny εκείνη την περίοδο, το 1991, κυκλοφορούσαν 2 σενάρια στο Χόλιγουντ σχετικά με την La Eme, τη μεγαλύτερη Μεξικάνικη συμμορία στις φυλακές της Καλιφόρνιας, το American Me και το Blood In, Blood Out. Και οι δυο παραγωγές προσέγγισαν τον Trejo να λάβει μέρος. Με τον ίδιο να αντιλαμβάνεται, διαβάζοντας τις πρώτες 10 σελίδες του σεναρίου για το American Me, ότι θα υπήρχαν σοβαρά προβλήματα.

«Παρότι ο χαρακτήρας του Olmos ήταν βασισμένος σε ένα πραγματικό μαφιόζο, τον Cheyenne, το σενάριο περιείχε ψέματα. Ξεκινώντας από ότι η μάνα του βιάστηκε από ένα μάτσο λευκούς ναύτες, οπότε κανείς δεν ήξερε ποιος είναι ο πατέρας του. Και συνεχίζοντας με ότι και ο ίδιος, στο αναμορφωτήριο, βιάστηκε. Κάτι που επίσης δεν ίσχυε. Όσο σκληρό και αν ακούγεται, κανένας που θα είχε παραβιαστεί με αυτόν τον τρόπο δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει αρχηγός συμμορίας. Ακόμη και αν, στο σενάριο, αμέσως μετά εκδικείται αυτόν που του επιτέθηκε».

Τα άλλα δυο σοβαρά προβλήματα που διέκρινε αμέσως ο Danny είναι ότι η Μεξικάνικη μαφία αναφερόταν με το κανονικό της όνομα, δηλαδή La Eme. Κάτι που ήταν σίγουρος ότι δε θα το ήθελαν οι αρχηγοί της συμμορίας δίπλα στους οποίους είχε εκτίσει την ποινή του στο San Quentin. Και, τέλος, ότι ήταν βέβαιος ότι οι OG της φυλακής δεν είχαν δώσει το πράσινο φως για να φτιαχτεί.

Όλα τα παραπάνω τα μετέφερε στην πρώτη συνάντηση με τον Olmos, που είχαν στο Jerry’s Famous Deli στο Encino. Με τον James να έρχεται ντυμένος κανονικά ως gangster. Να μη δίνει σημασία σε ό,τι του έλεγε ο Danny και ο σεναριογράφος-πρώην κρατούμενος φίλος του που είχε πάρει μαζί. Και, επιπλέον, να του λέει ψέματα ότι είχε μιλήσει και είχε πάρει την έγκριση του αρχηγού της La Eme, Joe Morgan.

«Του είπα ότι υπάρχουν πράγματα στο σενάριο που δεν είναι αλήθεια. Και μου απάντησε ότι το ξέρει αλλά ότι έτσι το σενάριο είναι πιο σωστό από δραματουργική άποψη. Οπότε του απάντησα ότι “Eddie, οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάς δεν ξέρουν από δραματουργία”».

Ο Danny επίλεξε να μην έχει καμία σχέση με την ταινία, προτιμώντας τον ρόλο του Geronimo στο Blood In, Blood out. Και, αμέσως μετά, ο Joe Morgan του ζήτησε -μέσω ενός φίλου του- να μιλήσουν στο τηλέφωνο.

«Υπήρχαν πολύ λίγα πράγματα σε αυτό τον κόσμο που ο Joe δεν ήξερε. Παρότι ήταν κλεισμένος στο κελί του. Ήξερα ότι δεν ήταν χαρούμενος με ότι συμβαίνει. Ο Joe μιλούσε μόνο σε ανθρώπους που ήταν οι καλύτεροι φίλοι του ή αν ήθελε να τους δει νεκρούς. Το ξέρω ότι δε με ήθελε νεκρό. Αλλά σίγουρα ήθελε κάτι από εμένα».

Στη συνάντηση ο Joe χάρηκε που ο Danny επέλεξε να κάνει την άλλη ταινία για τη μεξικάνικη μαφία, την οποία αποκάλεσε «χαριτωμένη» (και στην οποία η συμμορία λεγόταν με διαφορετικό όνομα). Παρότι, επειδή είχε αρκετό street cred, του είπε ότι θα μπορούσε να τη βγάλει καθαρή ακόμη και αν είχε επιλέξει το American Me. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι ποτέ δεν έδωσε το πράσινο φως για το American Me. Για την ακρίβεια ότι αρνήθηκε να δει τον Olmos αφού το σενάριο ήταν γεμάτο bullshit.

Λίγους μήνες μετά, και ενώ ο Danny ήταν στο San Quentin γυρίζοντας το Blood In, Blood Out, τα προβλήματα ξεκίνησαν. Ο πρώτος -από τους 10 συνολικά που πέθαναν- ήταν ο Charlie Manriquez, ένας πρώην μαφιόζος που πληρώθηκε ένα ζευγάρι Levi’s, ένα ζευγάρι παπούτσια του τένις και μερικά δολάρια για να αγοράσει μαριχουάνα, προκειμένου να είναι ο ανεπίσημος τεχνικός σύμβουλος.

Ένας άλλος, που απλά ήταν στο background σε μια σκηνή της ταινίας, πυροβολήθηκε επτά φορές. Ενώ η community gang liaison Ana Lizarraga, που ήταν η αρμόδια τεχνικός σύμβουλος και η οποία έπαιζε τη γιαγιά στην ταινία, εκτελέστηκε έξω από το σπίτι της μπροστά στον γιο της.

Ο ίδιος o Danny αρνήθηκε την απεγνωσμένη πρόταση της παραγωγής να έρθει στα γυρίσματα για 2 μέρες, ως τεχνικός σύμβουλος. Και οι -αχρείαστοι- θάνατοι συνεχίστηκαν.

«Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα ήταν ότι, με τον τρόπο που ειπώθηκε η ιστορία στην ταινία, το όλο πράγμα λειτούργησε ως διαφήμιση. Παιδιά από τις γειτονιές του LA άρχισαν να θέλουν να μπουν στη συμμορία, που έγινε παγκοσμίως γνωστή, με τον ίδιο τρόπο που κάποια άλλα παιδιά, από άλλες περιοχές, επιλέγουν να μπουν στον στρατό».

Και, κάπου εδώ, τελειώνει η εμπλοκή του Trejo με το American Me. Με τον Olmos να αποφεύγει, για τα επόμενα χρόνια, να του μιλήσει. Και επίσης, σύμφωνα με τον Trejo, αρνούμενος να παραδεχθεί ότι ήταν ο δικός του καλός λόγος, στα σωστά αυτιά, που κατάφερε να τον κρατήσει ζωντανό.

Στο τέλος της ημέρας ο Trejo, για άλλη μια φορά, απέδειξε τη σημασία του να σέβεσαι και να κρατάς το λόγο σου. Γιατί παρότι μετράει γύρω στις 400 ταινίες έως τώρα, στην καρδιά του παραμένει εκείνο το παιδί που παρά τρίχα (δε δέχθηκε να καταθέσει εναντίον του κανένας από τους 2.000 κρατούμενους που είδαν αν  πέταξε ή όχι την πέτρα στο κεφάλι του φύλακα) δε βρέθηκε στον θάλαμο αερίων.

«Θα μπορούσα να είμαι ακόμη στη φυλακή με όλα αυτά που έχω κάνει. Ακόμη και στον θάλαμο αερίων. Οπότε όλα αυτά τα χολιγουντιανά είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Αν και πάντα φοβάμαι ότι κάποιος θα με σκουντήσει και θα μου πει ότι είμαι ακόμη πίσω από τα σίδερα και ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο».