Πάμε στην Ονδούρα για καφέ
Το Oneman δοκίμασε το νέο χαρμάνι των FLOCAFE και δηλώνει πανέτοιμο να το ξαναδοκιμάσει. Και να το ξαναδοκιμάσει. Και να το ξαναδοκιμάσει. (Σε loop αυτό)
- 29 ΜΑΡ 2015
Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι από ένα «πάμε για καφέ» μπορούν να ξεκινήσουν πολλά. Μία αστεία ιστορία, μία φιλία, μία ερωτική σχέση. Μεταξύ αυτών, βρίσκομαι και εγώ -χωμένη κάπου πίσω πίσω προς το τέλος του πλήθους να κρατάω ένα πλακάτ που λέει «εσύ πότε βγήκες τελευταία φορά για καφέ;».
Εντάξει, υπερβάλλω. Αλλά από την άλλη γιατί το λες αυτό; Πριν με κατηγορήσεις σε προ(σ)καλώ να αναλογιστείς όλες εκείνες τις ιστορίες που αφορούν σε εξόδους για καφέ. Δεν παίζει ρόλο εάν αυτές είναι δικές σου ή των φίλων σου ή κάποιου άσχετου που σε κάποια άσχετη φάση την έφερε η συζήτηση. Το θέμα είναι ότι σίγουρα θα έχεις.
Με αυτές τις πιθανότητες αποφάσισα και εγώ να παίξω αναζητώντας εκείνο το καφέ που θα με εκπλήξει ευχάριστα γρήγορα και κυρίως εντελώς απρόσμενα.
Έκανα έρευνα μη νομίζεις.
Και το βρήκα. Κάπου στη Νέα Ερυθραία. Στα FLOCAFE Espresso Room.
Κρυμμένο μέσα στον κατάλογο της φωτογραφίας. Έχεις δίκιο, δεν σου έχω πει ακόμα τι είναι αυτό που με εξέπληξε. Λοιπόν, πρώτα θα στο δείξω…
Και τώρα θα σου εξηγήσω περί τίνος πρόκειται. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Μου αρέσει πολύ ο καφές για αυτό κάθε φορά που βρίσκω κάτι που αφορά σε αυτόν, μία ωραία ποικιλία φερ’ειπείν, ενθουσιάζομαι. Ε, περί αυτού πρόκειται.
Όταν διάβασα στον κατάλογο τα χαρακτηριστικά του Honduras Premium και μετέπειτα τα συζήτησα με τον σερβιτόρο που με εξυπηρέτησε, έσκασα χαμογελάκι μεγάλο (θα με πέρασε για χαζοχαρούμενο ο άνθρωπος, αλλά εντάξει μου έχει ξανασυμβεί).
Για να σου δώσω μία ιδέα, σου αναφέρω επιγραμματικά ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που έμαθα ότι διαθέτει: Πρόκειται για ένα χαρμάνι, από 100% κόκκους Arabica που παράγονται στην Ονδούρα, σε ιδανικές συνθήκες, σε υψόμετρο 1.900 μέτρων. Ο καρπός που καλλιεργείται σε πολύ περιορισμένη ποσότητα, προσλαμβάνει όλα τα χαρακτηριστικά του εδάφους, όπως ακριβώς επιτάσσουν οι speciality καφέδες που προέρχονται από μία μόνο φάρμα-single estate.
Έναν καπουτσίνο παρακαλώ.
Και πάνω που πίστευα ότι η ωραία ιστορία μου για καφέ θα είχε να κάνει με την ποικιλία…
«Μα καλά, εδώ στο τραπέζι θα μου τον φτιάξει»;
Σωστή εκτίμηση. Μπροστά μου τον έφτιαξε. Και ναι, με εντυπωσίασε. Τόσο που για αρκετά δευτερόλεπτα ξέχασα ότι όλο αυτό έγινε για να δοκιμάσω την καινούρια ποικιλία που μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον εξ’αρχής.
Επανορθώνω. Δοκιμάζω.
Πιστεύω στη δύναμη της εικόνας, γι αυτό δεν θα φλυαρίσω λέγοντας πόσο ελαφρύς και γευστικός ήταν ο καπουτσίνο μου. Τόσο ελαφρύς που άνετα έπαιρνα έναν υπνάκο μέχρι να προσγειωθούμε (τι εννοείς δεν είμαστε σε αεροπλάνο;)
Παρότι ξαναέγραψα για την χαλάρωση που ένιωσα, νιώθω την ανάγκη να της πλέξω λίγο ακόμη το εγκώμιο: Δεν ξέρω εάν φταίει η ιδιαίτερη γεύση του καφέ, το uber pro προσωπικό ή η διακόσμηση του χώρου που σου βγάζει την ηρεμία του αράζω στον καναπέ του σπιτιού μου με φίλους (ή σαν να είσαι στον αέρα -είπαμε επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως αλλά νισάφι). Πιθανολογώ ότι είναι ο συνδυασμός τους. Και παραδέχομαι ότι θα ήθελα λείαν συντόμως να τον ξαναζήσω αυτόν το συνδυασμό.
Πριν κλείσω ωστόσο, επειδή είμαι ανώτερος άνθρωπος (#σεκαλομαςπαλι) θα ήθελα να σου χαρίσω την ιστορία μου, προτείνοντάς σου να δοκιμάσεις τον Honduras Premium στο πλησιέστερο FLOCAFE. Θα με θυμηθείς.
Εις υγείαν!
FLOCAFE Espresso Room
Χαριλάου Τρικούπη 127, Νέα Ερυθραία
